Azərbaycandakı bir çox nazirliklərin lap əvvəldən nazir sarıdan bəxti gətirməyib. Belə nazirliklərdən biri də vaxtilə Əli Abbasovu, Ziya Məmmədovu görmüş indiki Rəqəmsal İnkişaf və Nəqliyyat Nazirliyidir…

Bu günlərdə cəmiyyətdə, “qara camaat” arasında ən çox müzakrə olunan mövzulardan biri Milli Məclisin İqtisadi siyasət, sənaye və sahibkarlıq komitəsinin iclasında “Avtomobil nəqliyyatı haqqında” qanunun müzakirəsi zamanı Rəqəmsal inkişaf və nəqliyyat naziri Rəşad Nəbiyevin dedikləridir: “Dünyanın heç bir yerində bu qədər ucuz taksi xidməti yoxdur. Taksi qiymətləri qalxacaq. Bu, birmənalı şəkildə belədir”.

Bir-iki millət vəkilni çıxmaq şərtilə, nazirlə eyni düşüncədə olan əksər deputatlar da onun dediklərini və məlum yeni qanunu dəstəkləyiblər. Yəni, bədbəxtçiliymiz təkcə nazirlərlə bağlı deyil…

Məsələn, özü uzun illər siqaret inhisarçısı olmuş Rüfət Quliyev deyib ki, “ölkədə 5 taksi aqreqatoru at oynadır, hökmranlıq edir”.

Əlbəttə ki, inhisarçılığa öyrəşmiş və bundan milyonlar qazanmış biri üçün rəqabət mühiti cin-əcinnə kimi təhlükəli görünür.

Əslində, alternativ nəqliyyat çox olmalıdır ki, taksiyə ehtiyac azalsın. Ancaq bunlar öz işlərinin öhdəsindən gəlmək, normal nəqliyyat infrastrukturu, ictimai nəqliyyat yaratmaq əvəzinə, problemi taksidə qiymət artırmaqla çözmək istəyirlər.

“Dünyanın heç bir yerində bu qədər ucuz taksi xidməti yoxdur” deyən nazir nədənsə “Azal”-ın qiymətlərinin də dünyada tayı-bərabəri olmadığını heç vaxt dilinə gətirmir. Bəli, ola bilər ki, Azərbaycan vətəndaşı bəlkə də başqa dövlətlərlə müqayisədə, məsələn, taksi ilə şəhərdən hava limanına 1 manat ucuzuna gedir, amma təyyarəyə azı 100-200 dollar bahasına bilet alır.

“Prius”-lara döşəməyə nə var ki, gücü çatırsa, “Azal”-ın qiymət siyasətinə də bir “əl gəzdirsin”, təşəbbüs qaldırsın, təklif versin. Yox, olmaz! Belə məmurların “missiyası” başqadır – qadağa qoy, cərimə et, qiymət qaldır və s.

Yaxud, dövlətin milyonları, on milyonları xərclənən Nəqliyyatı İntellektual İdarəetmə Mərkəzindən danışsın, görək bu “intellektual idarəetmə”ni paytaxt sakini öz gündəlik həyatında necə hiss edir və ümumiyyətlə, hiss edirmi?

Məhz taksi xidməti hər nə qədər kələ-kötür olsa da, hazırda Azərbaycanda tək-tük gerçək rəqabət şəraiti olan sahədir. Bu nümunə müəyyən qüsurlar aradan qaldırılacağı təqdirdə normal rəqabətin Azərbaycanda bütün sahələrdə qiymətlərə necə təsir edəcəyinin bariz göstəricisidir.

Problemin mahiyyətini, kökünü görməyən, yaxud görmək istəməyən nazir və deputatlarımız anlamaq istəmirlər ki, nəqliyyat problemi təkcə texniki yox, həm də və daha çox sosial-iqtisadi problemdir. Bundan əvvəl Əmək və əhalinin sosial müdafiəsi naziri dedi ki, iş yerlərinin açılması dövlətin üzərində olmamalıdr. Yaxşı, iş yeri açmayın, olan iş yerlərini də müxtəlif bəhanələrlə bağlayın!

Bu gün taksi sürücülərinin içərisində qətiyyən bu işə yaramayanlar, hətta narkomanlar da var. Ancaq onları bəhanə edib, işsizlik ucbatından gecə gündüz rol arxasında qəpik-quruş qazanmağa məhkum edilən ali təhsilli gəncləri, müxtəlif peşə sahiblərini də görməzdən gəlmək olmaz.

Problemin kökü bu qədər insanın taksidə işləməyə məcbur edən sosial səbəblər, onun texniki tərəfi isə yol polisinin rüşvət müqabilində kimə gəldi sürücülük vəsiqəsi verməsi, ictimai nəqliyyatın biabırçı vəziyyəti də daxil olmaqla, müxtəlif çeşidli digər səbəblərdir. Neft ölkələrinin çoxunda taksi xidmətini kasıb ölkələrdən gələn miqrantlar yerinə yetirir, yerli əhali bu işi özünə yaraşdırmır. Neft ölkəsi Azərbaycanda isə taksi işsizlərin ən son ümid yeridir…

“Kreativ” məmurlarımıza gəlincə, adlarını müasir Avropa, Amerika təhsilli qoysalar da, mahiyyət etibarilə Hadı Rəcəbli, Tağı Əhmədov, Abid Şərifov və s. bu kimi tipajların nisbətən gənc variantı olan bu şəxslər vəzifə kreslosunda məlum yerlərini isidən kimi, dərhal millətlə qadağa, cəza, cərimə, qiymət artımı dilində danışmağa başlayırlar. Başçılıq etdikləri sahədə heç bir normal iş yarıtmayan, bu sahəyə xarici görünüşdən başqa heç bir yenilik, təşəbbüs, ideya gətirməyənlər öz bacarıqsızlıqlarını xalqa əlavə problem yaratmaqla “kompensasiya edirlər”.

Olduqca dar çərçivədə düşünən, öz lyuks komfort aləmində yaşayan, millətin problemini, dərdini, güzaranını anlamaqdan çox-çox uzaq, “sintetik beyinli” iri məmurları “ayıltmağın” bir yolu qalır – məsələn, Nəqliyyat naziri işə lyuks avtomobildə yox, ictimai nəqliyyatla, metroyla, avtobusla getməlidir, Əmək naziri yüksək maaşı, biznesi, tenderləri və s. hesabına yox, əlilin, minimum pensiya alan vətəndaşın gəlirlərinə bərabər maaşla dolanmalıdır, Səhiyyə naziri İsraildə, Almaniyada yox, Sabunçu xəstəxanasında müalicə almalıdır və s. Yalnız bu halda camaatın nələr çəkdiyini hiss edərlər və məlum “kreativ” təklifləri, qərarları verərkən yaxşı-yaxşı düşünərlər…

Dunyaninsesi.Az

Bir neçə gün öncə “Faktor Lizinq” MMC-nin sahibi Ehtiram Alıyevin Bakı şəhər sakini Təyminə Yusifovaya qarşı etbarından sui istifadə edərək aldatma yolu ilə əmlakını mənimsəməsi və saxta sənədlərlə onu külli miqdarda borclandırması haqda yazmışdıq. T.Yusifovanın ölkə rəhbərliyinə, hüquq-mühafizə orqanlarına müraciəti əsasında hazırladığımız yazıda Bakı Şəhəri Səbail Rayon Məhkəməsinin 19.12.2016-cı il tarixli qətnaməsinə əsasən 250.000 manat məbləğində pul Təyminə Yusifovadan alınaraq “Faktor Lizinq” MMC-yə qaytarılması haqqında qətnaməsindən istifadə edərək E.Alıyevin İlqar İsmayılovla əlbir olaraq müxtəlif sənədlərə imza atdırmaqla Təyminə xanımı külli miqdarda borclandırmasından bəhs olunur. T.Yusifovanın sözlərinə görə, E.Alıyevlə İ.İsmayılov bir neçə belə əməliyyatlar keçirib vətəndaşları özlərinə borclandırıblar: “İndi isə İlqar ölkədən çıxıb, ABŞ-da yaşayır, Ehtiram isə özünü günahsız cildinə qoyaraq guya onu tanımadığını iddia edir. Halbuki, onların şərikli biznesləri bu gün də davam edir və tez-tez ABŞ-da görüşürlər”. T.Yusifova İlqar İsmayılovun məsələ ilə bağlı dindirilməsindən sonra bütün həqiqətlərin üzə çıxacağını bildirir. Maraqlıdır ki, vətəndaşın şikayəti ölkə mediasında işıqlandırıldıqdan sonra Ehtiram Alıyev Təyminə Yusifovanın yaxınlarıyla telefon əlaqəsi saxlayıb. Heç vaxt T.Yusifovaya hədə qorxu gəlmədiyini, onu ölümlə hədələmədiyini bildirib. Halbuki, T.Yusifova ilə E.Alıyevin telefon danışıqları və səs yazıları araşdırılsa, reallıq ortaya çıxar. Məsələnin ictimailəşməsindən narahat olan E.Alıyev hətta T.Yusifovanın şikayətindəki “dələduzluq” kəlməsinə görə xüsusi ittiham qaydasında məhkəməyə müraciət edəcəyini bildirib. Gerçəkdə isə məsələnin obyektiv istintaq araşdırmasına ehtiyac var. Məlum notarius müqaviləsi imzalanan gün və ondan sonra İ.İsmayılovun, E.Alıyevin və T.Yusifovanın telefon danışıqları aşkarlansa İlqar İsmayılovun əslində kimin tanışı və ortağı olduğu üzə çıxar. Eyni zamanda məhkəmə qətnaməsi ilə müəyyən olunmuş 250 min manatın şişirdilərək bir milyon manata çatdırılması xüsusi olaraq araşdırılmalıdır. Görəsən T.Yusifovaya aid olan mənzilin ələ keçirilməsi, “Nemi Museum” otelinin yarısına iddianın ortaya qoyulması hansı qanunvericiliyə sığır? Ortada faktik olaraq etibardan sui istifadə edərək vətəndaşı külli miqdarda borclandırma əməli var. T.Yusifova da “dələduzluq” sözünün aldatmaq, etibardan sui istifadə etmək anlamında işlətdiyini bildirərək məsələnin obyektiv araşdırılmasını tələb edir: “E.Alıyev yenə də yüksək vəzifəli şəxslərlə yaxın münasibətlərini dilə gətirərək ona heç kimin heç nə edə bilməyəcəyini deyir. Mən inanmıram ki, bu adam qanunlardan üstün olsun. Mən Prezidentə, dövlətimə, hüquq mühafizə orqanlarına güvənirəm. Qoy Ehtiramın tələblərini də araşdırsınlar, real vəziyyəti də. Ehtiramla İlqarın birgə sövdələşməsi ilə məbləğin şişirdilməsi, mənə haqsız yerə külli miqdarda borc yüklənməsi o zaman ortaya çıxar. Mən inanıram ölkə rəhbərliyi mənim səsimi eşidəcək və lazımi tədbirlər görəcək”.

Vətəndaş bütün baş verənlərlə bağlı ölkə rəhbərliyinə, hüquq mühafizə orqanlarına müraciət edib. Bir xanım olaraq Azərbaycan Respublikasının Birinci Vitse Prezidenti Mehriban Əliyevadan kömək istəyən Təyminə Yusifova hüquqlarının qorunması üçün dövlətə güvəndiyini bildirir: “Sizə inanıram və ümid edirəm ki, “Faktor Lizinq” MMC-nin sahibi Ehtiram Alıyevin və Ruslan Alıyevin saxta sənədlər və aldatma yolu ilə bir xanıma məxsus əmlakların ələ keçirilməsinə imkan verməməklə yanaşı həmin şəxsin fəaliyyətinin araşdırılması ilə bağlı qanunvericiliyə uyğun hərəkətlərin edilməsinə göstəriş verəcəksiniz. Çünki Ehtiram Aliyev mənə dəfələrlə pulunun və hər bir orqanda adamlarının olduğunu deyib, ona heç bir şey edə bilməyəcəyimi bildirir. Məni izlətdiyini, başıma oyun açacağını bildirir. Mən əmlakım və həyatım üçün ciddi təhlükə görürəm. Bir Azərbaycan qadını kimi tək ümidim Sizədir!”
dia.az

5644907 stasionar telefon nömrəsinin 1-ci dərəcəli Qarabağ qazisi yiyəsi “Baktelekom”un növbəti özbaşınalığı ilə üzləşib. Telefonun dəstəyini qaldıranda “borca görə kəsildiyi” avtomatik rejimdə diqqətə çatdırılır. Axı abonentin aylıq abunə borcu hər ayın 5-ə kimi ödənilir, hansı borcdan söhbət gedə bilər? Rəqəmsal İnkişaf və Nəqliyyat Nazirliyinin saytından 1655 çağrı mərkəzinə zəng etmək mümkün olmasa da, 155 -ə zəngə cavab olaraq 47 qəpik qəbzlər üzrə borc yığıldığı bildirildi. Birincisi , bu “qəbz borcu” nə deməkdir və ikincisi, 47 qəpiyə görə telefon kəsilər? Onlayn rejimdə ödəniş edilirsə, hansı qəbzdən, hansı borcdan danışmaq olar? Elə onlayn rejimdə 20 qəpik qəbz borcu olduğu bəlli olub. Belə çıxır, 20 qəpik, Üzeyir bəyin “Məşədi İbadı” demiş, bir abbasıya görə yataq xəstəsi 1-ci dərəcəli Qarabağ əlilinin telefondan yararlanmasına qadağa qoyulub? Utanc deyilmi?
Bu günlərdə rəqəmsal inkişaf və nəqliyyat naziri taksi qiymətlərinin ucuzluğundan şikayətlənib . Yəqin taksi qiymətləri də dünya standarlarına çatdırılacaq. Stasionar telefonların abunə haqlarının keçən ildən birdən-birə 40 faiz artırılaraq 2.50 manatdan 3.50 manata qaldırılması bu yəqinliyə şübhə yeri qoymur. Onu da deyək ki, Tarif Şurasının müəyyən etdiyi 3.50 manatın üzərinə telefon qurumu Konstitusiyanın 73-cü maddəsinə zidd olaraq 35 qəpik də əlavə hesablayır. Yəni “Baktelekom” inhisarçı hökmranlığından yararlanıb qiyməti diqtə edir, əlavə hesablayır və bütün bunların qarşılığında keyfiyyətli xidmətdən də imtina edir. 20 qəpiyə görə telefonun kəsilməsi, sadəcə, ayıbdır.
Ayıb olsunmu? Dünyanı bir qırağa qoyaq, qonşu Rusiyada (və b.) stasionar nömrədən mobil nömrəyə zənglər ödənişsizdir... Bizdə isə dəqiqəsi iki “abbası”. Çox “ucuz”deyil ki ?
Məğrur Bədəlsoy
Teref/az

Tanınmış jurnalist Tural Müseyibovun yeni iş yeri bəlli olub.

Sfera.az xəbər verir ki, T.Müseyibov iş xanımı Ruhi Əliyevanın rəhbərlik etdiyi "Liatris Holding"də işə başlayıb. Bu barədə jurnalist özü məlumat verib. O, holdinqdə baş direktorun müavini kimi fəaliyyət göstərəcək.

Xatırladaq ki, Tural Müseyibov bir sıra qurumlarda mətbuat katibi olub. Baku TV-də ictimai-siyasi şöbənin rəhbəri kimi çalışıb.
P.S. Teref.az xəbər verir ki, axır vaxtlar mediada Ruhi Əliyevanın deputatlıq arzusunda olduğu barədə məlumatlar dolaşır.

Gün keçdikcə havanın hərarəti rekord həddə, çatmağa başladığından sərinləmək üçün dənizə üz tutanların sayı artıb. Müştəri bolluğunu görən otel və istirahət mərkəzlərinin sahibləri isə hovuza daxil olmaq üçün 10 manata təklif etdikləri giriş qiymətini 20 manata, qaldırıblar. Novxanı, Pirşağı çimərliklərində yaranmış sıxlıq fürsətcil otel və istirahət mərkəzləri sahiblərinin pula hərisliyini bir qədər də artırmışdır.

Hovuza üz tutan müştərilərə boş stəkanları belə pulla kirayə verən sahibkarları, ancaq imkan varkən daha çox qazanmaq, vəziyyətdən su istifadə edərək varlanmaq düşündürürdü.

Müştərilərin isə nə şikayət edəcəyi bir ünvan vardı, nədəki seçim etmək imkanı. İstirahət mərkəzindəki müştəri bolluğu giriş qiymətindən başqa menyuya da öz təsirini göstərmişdir. Adi günlərdə 5 manata təklif edilən bir çaynikin qiyməti 10 manata yüksəlmişdi. Satışda 50 qəpiyə təklif edilən 0,5 litr qazsız suyun qiyməti 2 manat, 1 litr suyun qiyməti isə 4-5 manata satılırdı.

Adi günlərdə 8 manata satılan bir pors kababın qiyməti istirahət mərkəzlərində 10 manata elə dünənki hava kimi od tutub yanırdı. Baxmayaraq ki, bu qiymət qarşılığında nə normal xidmət vardı, nədəki sanitar-gigiyenik tələblərə cavab verən şərait…

Havanın isti keçməsi dənizkənarı çimərliklərlə yanaşı, əyləncə və istirahət mərkəzlərində də qiymətə təsirsiz ötüşməmişdi. Novxanı qəsəbəsində yerləşən “Spring Hotel Novxanı” istirahət mərkəzinə giriş 15 manatdan 20 manata qalxmışdır. İstirahət mərkəzindən isə bunun həftəsonu ilə əlaqəli olduğunu söylədilər:

“Adi günlərdə bizim istirahət mərkəzinə giriş 15 manat, həftəsonu isə 20 manat olur”. Qeyd edək ki, dənizkənarı əyləncə mərkəzlərində çimərliklə yanaşı, hovuz olduğundan, belə məkanlar uşaqlar üçün daha cəlbedici olur. Amma dənizkənarı istirahət mərkəzlərinə giriş qiymətinin baha olması ilə yanaşı, müştərilərə digər məhdudiyyətlərin tətbiq olunması çox uşaq üçün bu cür məkanları əlçatmaz edir.

“Spring Hotel Novxanı” istirahət mərkəzində uşaqlar üçün 1 litr adi sudan başqa əldə digər qida və sərinləşdirici içkilər gətirməyin yasaq olduğunu bildirdilər. Qeyd edək ki, bu tip istirahət mərkəzlərində sərinləşdirici suların, içkilərin qiyməti satış qiymətlərindən kəskin fərqlənir. Qiymətlərin yüksək olması, süni qiymət artımı, eləcə də bu kimi məhdudiyyətlər dənizkənarı əyləncə və istirahət mərkəzlərini ölkə vətəndaşları ilə yanaşı, büdcə turistləri üçün də əlçatmaz edir.

Bu kimi neqativ hallar isə çimərlik turizminin inkişafına ciddi mane törədir. Ekspertlər də, bu kimi amillərin çimərlik turizminin inkişafına zərbə olduğu fikrindədirlər. Ölkəmizdə çimərlik turizminin inkişaf etdirilməsi dövlətin diqqət və maraq göstərdiyi turizm sahələrindəndir: “Ölkə başçısının imzaladığı “Azərbaycan Respublikasında çimərlik turizminin inkişafına dair Tədbirlər Planı”nı da bu məqsədə xidmət edir.

Çox təəssüf ki, hələki bu istiqamətdə nəzərəçarpacaq dönüş yaratmaq mümkün olmayıb. Halbuki, çimərliklərin standartlara cavab verməsi, sanitar-gigiyenik şəraitə uyğun olması ölkəmizdə çimərlik turizminin inkişaf etməsinə, ölkəmizə gələn turistlərin sayının artmasına gətirib çıxarda bilər”. Çimərliklərə və Hotellərə nəzarət mexanizmi olmasa mövcud vəziyyətin dəyişəcəyinə ümid çox azdır:

“Çimərliklərə hətta hotel və istirahət mərkəzlərinə mütləq şəkildə ciddi nəzarət edən qurum olmalıdır. Əks halda sadaladığımız problemlər hələ bundan sonra da hər yay mövsümündə təkrar olunacaqdır. Çimərliklərin və istirahət mərkəzlərinin demək olar ki, mütləq əksəriyyəti standartlara cavab vermir. Turizm eksperti xarici ölkələrdə çimərliklər üçün standartlar olduğunu, hansı çimərlik standartların tələblərinə cavab verirsə orada bunu təsdiqləyən nişanlar olduğunu bildirir:

“Çimərlik turizminin inkişaf etdiyi ölkələrdə çimərliyin standarta uyğun olub-olmadığını kənardan da görmək mümkündür. Belə çimərliklərə göy rəngli bayraq asılır. Bu bayraq çimərliyin standartın tələblərinə cavab verməsini, sanitar-gigiyenik vəziyyətin norma həddində olduğunu təsdiqləyir. Biz də çimərlik turizmini inkişaf etdirmək, xaricdən turist cəlb etmək üçün ilk növbədə çimərlikləri standartların, sanitar-gigiyenik normaların tələblərinə uyğunlaşdırmalıyıq. Bundan sonra isə çimərliklərə ciddi nəzarət olmalıdır.

Qiymətlərin süni şəkildə bahalaşdırılması hallarının qarşısı alınmalıdır. Əgər turist kənarda mağazadan aldığı sərinləşdirici içkini çimərlikdə, yaxud istirahət mərkəzində iki-üç qat baha qiymətə alırsa təbii ki, növbəti il həmin turist bir də bizim çimərliklərə üz tutmayacaq. Xarici ölkələrdə bu məsələlərə ciddi nəzarət var”. Çimərliklərə, eləcə də istirahət əyləncə mərkəzlərinə giriş üçün fantastik qiymət müəyyən etmək düzgün deyil: “Biz hər zaman demişşik ki, çimərliklər pulsuz olmalıdır.

Sahibkar orada hansısa xidmət göstərirsə onun pulunu müştəridən ala bilər. Qiymətlər də, xidmətin səviyyəsinə uyğun olmalıdır. Müştərinin bolluğundan istifadə edib fantastik qiymət qoymaq olmaz. Dənizkənarı istirahət və əyləncə mərkəzlərinin də mütləq əksəriyyətinin bir tərəfi çimərlik üçün nəzərdə tutulub. Burada bir-iki hovuz, uşaqlar üçün əyləncə imkanı qurub yaratmağa görə, giriş qiymətini kəllə-çarxa qaldırmaq olmaz.

Nəzərə almaq lazımdır ki, yerli əhali kimi turistlər arasında da azbüdcəli turistlər var. Onlar belə məkanlarda adambaşına girişin qiymətini öyrənib elə qapıdanca geri qayıdırlar. Növbəti ildə isə çimərlik turizmi üçün əlverişli və sərfəli şəraiti olan başqa ölkələrə üz tuturlar. Çox təəssüf ki, bizim dənizkənarı istirahət mərkəzləri qışda qazanmadıqlarının da əvəzini yaydan çıxırlar. Girişə elə qiymət qoyurlar ki, həmin qiymətə ancaq çox imkanı olan turistlər gəlib dincələ bilər.

Müştərinin çantasını yoxlayıb qida, su axtarmaq çox yalnış yanaşmadır, biyabırçılıqdır. Qaydalar tərtib olunmalı, bütün bunlar həmin qaydalarda öz əksini tapmalıdır. Ona görə də, bütün bunların hamısına nəzarət mexanizmi olmalıdır ki, çimərlik turizmini bu mövsüm olmasa da, növbəti mövsümlərdə dirçəldə bilər”.

Qarşı tərəfin mövqeyini öyrənməyə hazırıq.

AZƏRBAYCANREALLIĞI.COM