İqtisadçı ekspert: “İndi nazirliklər özləri birbaşa yerlərdə mərkəzi büdcə hesabına işləri həyata keçirirlər”

2024-cü ildə 59 şəhər və rayon dövlət büdcəsindən vəsait almayacaq. Bu haqda Report-a Maliyyə Nazirliyindən məlumat verilib.

“Cəbrayıla, Xocalıya, Xocavəndə, Kəlbəcərə, Laçına, Yardımlıya və Zəngilana isə yerli gəlirlərini və xərclərini tənzimləmək üçün gələn ilin büdcəsində 9,35 milyon manat vəsait ayrılacaq”, – deyə xəbərdə qeyd olunub.

Regionların özünü maliyyələşdirmək imkanlarının kasadlığı Azərbaycanda uzun müddətdir müzakirə olunan məsələlərdən biridir. Ölkə müstəqillik əldə edəndən bu günə qədər regionlarda həyata keçirilən layihələrin demək olar ki, əksəriyyəti üçün vəsait dövlət büdcəsindən və ya Prezidentin Ehtiyat Fondundan ayrılıb.

Oktyabrın 14-də iqtisadiyyat naziri Mikayıl Cabbarov İlham Əliyevin ilk dəfə prezident seçilməsinin 20 illiyinə həsr olunmuş “Vətənə, xalqa və dövlətçiliyə misilsiz xidmətin 20 ili” mövzusunda keçirilən konfransda çıxışı zamanı deyib ki, son 20 ildə regionların sosial-iqtisadi inkişafına həsr olunmuş 4 dövlət proqramı qəbul olunub. Onun sözlərinə görə, bu proqramlar üzrə regionlara yatırılmış investisiyaların həcmi 104 milyard manat olub.

Gələn ildən Azərbaycanın əksər şəhər və rayonlarının büdcədən maliyyələşməsinin dayandırılması rəsmi dairələr tərəfindən regionların inkişafı kimi təqdim olunur.

İqtisadçı ekspert Fərid Mehralızadə isə deyir ki, son illər Azərbaycanda özünü maliyyələşdirən rayonların və şəhərlərin sayı ona görə artır ki, hökumət büdcə təsnifatını dəyişib.

Onun sözlərinə görə, əvvəl yerli xərclər hesab olunan bəzi xərc maddələri indi mərkəzi büdcə hesabına qarşılanır.

“Yəni, əvvəl büdcə bölüşdürüləndə təhsil, mədəniyyət, səhiyyə xərcləri yerli xərc kimi icra hakimiyyətinə ayrılırdı və oradan bölüşdürülürdü. Ancaq indi nazirliklər özləri birbaşa yerlərdə mərkəzi büdcə hesabına işləri həyata keçirirlər. Regionlardakı infrastruktur layihələri də yenə dövlət büdcəsi hesabına həyata keçiriləcək.

Təəssüf ki, özünü maliyyələşdirən rayonların sayının artıması regionların inkişafı və ya daha çox gəlir əldə etmələrilə bağlı deyil. Bu, hökumətin büdcədəki münasibətlər sistemini dəyişməsilə bağlıdır”, – deyə o, bildirib.

Ekspertin sözlərinə görə, rəsmi rəqəmlər göstərir ki, hələ də regionların ölkənin iqtisadi aktivliyində rolu çox azdır:

“Məsələn, əmək bazarında muzdlu işçilərin 60 faizindən çoxu təkcə Bakıda işləyir, regionlarda işləyənlərin isə 70 faizi dövlət sektorundadır. Regionlarda dövlət sektorundan kənar iş yerləri imkanı çox azdır. Biz o vaxt regionların öz daxili resursları hesabına maliyyələşməsindən danışa bilərik ki, orada özəl sektor inkişaf etmiş olsun, vergi ödəsin, nəticədə yerli gəlirlər artsın”, – deyə o, bildirib.

Sentyabrda paytaxtda kirayə mənzillərin qiyməti yenidən artıb. Ekspertlər deyirlər ki, yeni dərs ilindən mənzillərin bazarda sayı xeyli azalıb, qiymətlər daha 15-20 faiz bahalaşıb.

Hər il payızın başlaması ilə paytaxtın kirayə mənzil bazarı yeni qiymət dalğası ilə üzləşir. Əvvəllər yayda aşağı düşürdü, buna görə də sentyabra qədər qiymətlər yalnız əvvəlki səviyyələrə qayıdırdı və ya bir qədər artırdı. İndi növbəti mövsümi qiymət artımı əvvəlki ilə üst-üstə düşür, buna görə də orta dərəcəli məznillərin qiyməti amansızcasına yüksəlir. Keçən ilin əvvəlində 300 manat olan iki otaqlı ikinci əl mənzilin kirayəsi keçən ilin sonu 400 manata, bu il isə 450-550 manata qalxıb.

Sentyabrın sonunda qaynar mövsüm artıq keçdi. Yeni tədris ili özünə gəldi və paytaxta gələn tələbələr yazın sonu və yayın əvvəlində kirayəçilərə tanış olan qiymətlərə sərfəli mənzil tapmaq şansını buraxmadılar.

Daşınmaz əmlak eksperti Ramil Qasımzadə AYNA-ya şərhində deyib ki, hazırda ucuz mənzillər yenidən bahalaşıb: “Respublikanın ali məktəblərinə daxil olan tələbələr paytaxtda təhsil alırlar, ona görə də onlar Bakıda kirayə evə getməli olurlar. Kirayə qiymətlərimiz artıq avqust ayında artmağa başlayır və sentyabrın sonunda aşağı büdcəli ev tapmaq çox çətindir. Bəzi hesablamalara görə, bu tədris ilində tələbələr kirayə mənzillərin 30 faizini, əsasən ucuz kirayə seqmentində tuturlar - bunlar nisbətən ucuz, orta təmirli və universitetlərə nisbətən əlçatan olan bir və ya iki otaqlı mənzillərdir”.

Ən yüksək qiymətlər Yasamal rayonundadır - Bakının ən bol tələbə məskunlaşan yerində bir otaqlı mənzil üçün indi ən azı 450 manat istəyirlər, baxmayaraq ki, keçən il qiymətlər 400-dən başlamışdı. Minimum şərait isə aşağı qiymətləri kompensasiya edir, orta komfortlu ev sahibləri 550 manat və yuxarı qiymət alırlar.

Nəsimi, Nərimanov və Səbail rayonlarında 1 otaqlı mənzilin aylıq kirayə qiyməti 400-450 manatdan başlayır. Bazardan aşağı qiymətlər yalnız paytaxtın kənarındadır - bir otaq üçün 300-350 manat, amma problem hətta qiymətlərdə deyil, pulsuz mənzil tapmaq imkanındadır.

Axı, bu məsələdə təcrübəli olan valideynlər iyulun sonunda uşaqları üçün ucuz kavdratmetr ovuna başlayırlar və payızın başlaması ilə hər kəs üçün büdcə təklifi üçün uğursuz axtarışların vaxtı başlayır.

Tələbələrlə yanaşı, köhnə binaların yerində yeni çoxmərtəbəli binaların tikintisi də qiymətləri qaldırır. Əvvəlki binalarda kirayə daha ucuz idi, amma yeni tikililər artıq adi müştərilər üçün münasib deyil.

Bahalaşmada müvəqqəti miqrantların da rolu olub. Ukraynada müharibə başlayandan Azərbaycana Rusiya və Ukrayna vətəndaşları gəlir - onların hamısı mənzil kirayələyir və bu da orta kirayə qiymətinə təsir edir. Tələb axını paytaxtın mərkəzində baş verir: əksər hallarda miqrantlar Bakıda mənzilləri 3-4 ay müddətinə kirayəyə götürürlər.

Düzdür, sərhədlərin qismən bağlı olduğunu nəzərə alsaq, rusların ölkəmizə axını nisbətən azdır və Bakıda kirayə evlərin qiyməti hər yerdə artmır. Bazarda qiymətlərlə bağlı vəziyyət indi çoxistiqamətlidir: şəhərin bəzi ərazilərində nisbi sabitlik yerini artıma verib, digərlərində isə hələ də düzəlişlər var. Amma istənilən halda təklif artımının ləngiməsi bu proseslərə təsir edir.

“Bütün bunlar orta qiymətə mənzillər seqmentində qıtlığa gətirib çıxarır. Əgər ötən illərdə mayın sonunda qeyri-rezident tələbələr kirayə evlər verib rayonlara səyahət edirdilərsə, Bakıda mənzillər ucuzlaşmağa başlayırdı. Tələb az olduğu üçün vəziyyət artıq gördüyümüz kimi deyil. Yayda da qiymətlər və tələbat davamlı olaraq yüksək olur. Məsələ burasındadır ki, indi onlar kirayə qaldıqları yerləri tətil günlərində boşaltmırlar və sentyabrda yenidən ora köçmək üçün özlərinə saxlayırlar”, - deyə Qasımzadə bildirib.

Mütəxəssislər mənzil qıtlığının və qiymətlərin baha olmasının səbəbini tələbə yataqxanaları ilə bağlı problemin həll olunmamasında görürlər: nə qədər ki, onlar yoxdur, qiymətlər və tələbat artım tendensiyası göstərməkdə davam edəcək.

Müəllif: Emma Rzayeva

Gələn il Naxçıvan Muxtar Respublikasının büdcəsinə verilən dotasiya (transfertin yuxarı həddi) 343 260 000,0 manat olacaq.

Gununsesi.info xəbər verir ki, bu, “Azərbaycan Respublikasının 2024-cü il dövlət büdcəsi haqqında” qanun layihəsində əksini tapıb.

Bu, 2023-cü illə müqayisədə 109 531 000 manat, yaxud 24,1 faiz azdır. 2023-cü ildə Naxçıvan Muxtar Respublikasının büdcəsinə verilən dotasiya (transfertin yuxarı həddi) 452 791 000,0 manat nəzərdə tutulub.

ABŞ prezidenti Co Baydenin administrasiyası Çinə süni intellekt çipləri və avadanlıqlarının tədarükünə yeni məhdudiyyətlər elan etməyi planlaşdırır.

Məlumata görə, gələn həftənin əvvəlində ABŞ Ticarət Departamenti ötən il tətbiq edilən ixraca nəzarət rejiminə düzəlişləri nəzərdə tutuan fərman dərc edəcək. 2022-ci ilin oktyabrında məhdudiyyətlərə məruz qalanlarla müqayisədə daha az məhsuldar müasir çiplərin ixracına yeni məhdudiyyətlər tətbiq olunacaq.

Bundan əlavə, müasir yarımkeçiricilərin istehsalı üçün avadanlıqların ixracı məhdudlaşdırılacaq.
Bildirilir ki, Ağ Evin qərarı “Çinin süni intellekt sahəsində hərbi üstünlük əldə etməsinin qarşısını almaq” məqsədi daşıyır.

Mənbə: ng.ru

Azərbaycanda 2023-cü ilin 8 ayında muzdla çalışan işçilərin orta aylıq maaşı 923 manat olub. Dövlət Statistika Komitəsinin ölkədəki əmək haqqı ilə bağlı yaydığı ən son məlumatda belə deyilir. Qeyd edilir ki, bu, ötən ilin eyni dövrü ilə müqayisədə 11,3 faiz artım deməkdir.
923 manatlıq maaş 1706,6 min nəfərə aiddir. Onlardan 887,7 min nəfər dövlət sektorunda, 818,9 min nəfər isə qeyri-dövlət sektorunda çalışır.

Güney Qafqazda ən aşağı əmək haqqı
2023-cü ilin birinci rübündə Gürcüstanda orta aylıq əmək haqqı 1716.6 lari (1086.27 manat) olub. Bu, ötən ilin eyni dövrü ilə müqayisədə 18,7 faiz və ya 270,1 lari artım deməkdir.
2023-cü ilin iyulunda açıqlanan məlumata görə, Ermənistanda orta aylıq əmək haqqı 269,729,000 dram (1162 manat) olub.

Azərbaycanın qonşularında
İranda orta aylıq əmək haqqı 44.900.000 rialdır (1796 manat). Bu ölkədə ən yüksək əmək haqqı isə 200,000,000 rial (8 min manat) hesab edilir.

Rusiyada orta aylıq əmək haqqı ayda 94,900 rubldur (1670 manat). Bu ölkədə orta saatlıq əmək haqqı 600 rubl və ya 10.55 manatdır. Minimum əmək haqqı isə ayda 16,242 rubl (286 manat) təşkil edir.

Prezident Rəcəb Tayyib Ərdoğanın açıqladığı 25 faiz artımdan sonra Türkiyədə minimum əmək haqqı 11 min 396 (700 manat) lirəyə yüksəlib. Dövlət qulluqçusunun orta aylıq əmək haqqı isə artımla 25 min 15 lirəyə (1535 manat) qalxıb.

Məlumatlardan görünən odur ki, Azərbaycandakı orta aylıq əmək haqqı həm Cənubi Qafqazda, həm də digər qonşuları arasında ən aşağı olanıdır. //meydanTV//

Pərviz Heydərov yazır…

Əhalinin banklarda əmanətlərinin həcminin bu ilin iyul və avqust aylarında azalması nədənsə daha çox fevral ayından bu sahədə dividentlər üzrə gəlir vergisinin bərpa olunması ilə izah edilir.

Vergi Məcəlləsinin 102.1.22-ci maddəsinə əsasən, 2016-cı il fevralın 1-dən 7 il müddətinə yerli banklar və xarici bankların ölkəmizdə fəaliyyət göstərən filialları tərəfindən fiziki şəxslərin əmanəti üzrə ödənilən illik faiz gəlirlərinin gəlir vergisindən azad edilməsi haqqında qərar, müddətin başa çatması ilə əlaqədar bu ilin fevralından aradan qalxdı.

Bu, həqiqətən belədirmi? Banklara yerləşdirilən əmanətlər üzrə gəlirlərdən vergi tutulmasının bərpası vəsaitlərin geri çəkilməsinə yol açıb və bunda əsas rol oynayır?

Əgər belədirsə, çıxış yolu nədir və hansı addımlar atılmalıdır?

Məsələ bundadır ki, banklarda fiziki şəxslərin, yəni əhalinin əmanətlərinin azalması bu il ilk dəfə olaraq fevral ayında qeydə alınmışdı – 0,2%… Sonrakı aylarda – martda, apreldə, mayda və iyunda əmanət həcmi artıb.

Odur ki, sual yaranır, əmanət həcminin azalmasında əgər, banklara yerləşdirilən əmanətlər üzrə gəlirlərdən vergi tutulmasının bərpası, hansı ki, söhbət 10 %-dən gedir, əsas rol oynayırsa bəs, qeyd olunan aylarda nəyə görə artım qeydə alınıb ?!

Yeri gəlmişkən, iyulda əmanətlərin azalması əvvəlki aya nisbətən 0,3 %, avqustda isə 1 % təşkil edib. Göründüyü kimi, temp sürətlənib.

Bu davamlı xarakter daşıya bilərmi ?

Eyni mövzuda ilk yazımda da qeyd etmişdim ki, banklara yerləşdirilən əmanətlər üzrə gəlirlərdən vergi tutulmasının bərpası əhalidə narazılıq doğurub. Bunun ən başlıca səbəbi isə bizim güzəştlərə çox öyrəncəli olmağımızdır.

İndiyədək iqtisadiyyatın bir çox sahələrində müxtəlif güzəştlər tətbiq edilib və yenə də edilir. Bunlar müddətli xarakter daşıyır və müddəti bitən kimi ya uzadılır, ya da ləğv olunur. Lakin çoxu hələ ki, uzadılır.

Ancaq dünya praktikasına nəzər salsaq isə, xarici ölkələrdə, yəni inkişaf etmiş ölkələrdə gəlir gətirən nə varsa vergiyə cəlb olunduğunu görərik. Yəni, bu mütləq xarakter daşıyır.

Belə ki, istər sahibkar olsun, istər fiziki şəxs, istərsə də işəgötürən bunların hər biri əldə etdiyi gəlirlərdən və əməkhaqqından dövlət büdcəsinə müxtəlif adda vergi və rüsumlar ödəyirlər.

Ölkəmizdə sözügedən vergi güzəşti cəmi 7 ildir mövcud idi. 2016-cı ilin fevralınadək bizdə də banklara yerləşdirilən əmanətlər üzrə gəlirlərdən vergi tutulurdu. Banklara əmanət yerləşdirilməsi, dividend səviyyəsi, kredit faizləri və sair baxımından isə heç bir problem yox idi.

Həm də ki, söhbət əmanətlin özündən deyil, onun il ərzində gətirdiyi dividenddən, yəni gəlirdən tutulan vergidən – cəmi 10%-dən gedir. Odur ki, vergi güzəştinin ləğvi əhalinin əmanətləri banklardan geri çəkməsinə səbəb ola bilməz, ən azı ona görə ki, əvvəla ölkədə maliyyə sarıdan vəziyyət sabitdir, ikincisi manatın dəyəri möhkəmdir, üçüncüsü xarici valyuta ilə yığıma isə maraq yoxdur.

Əmanətlərin həcminin azalması başqa amillərlə əlaqədardır. Bura daxildir, ölkədə inflyasiya və istehlak qiymətlərinin davamlı olaraq bahalaşması səbəbindən əhali tərəfindən gəlirlərin bir hissəsinin əvvəlkitək yığıma yönəldilməməsi, banklar tərəfindən depozitlər üzrə təklif olunan gəlirlilik səviyyəsi, bankların özlərinə inam məsələsi, mövsümi amillər və s…

Əhalinin əmanətlərinin azalma səviyyəsi o qədər çox deyil, bunu faciəyə çevirmək lazım deyil. Azalma il ərzində yalnız fevral, iyul və avqust ayları ərzində qeydə alınıb ki, sonuncu iki ay əhalinin xərclərinin adətən artıq xarakter daşıdığı aylar sayılır.

Yeri gəlmişkən, sözügedən vergi ona görə götürülmüşdü ki, 2015-ci ildə iki devalvasiyadan sonra ölkənin bank sektoru fəlakətə düçar olmuşdu. Camaat əmanətlərini banklardan geri çəkməyə başlamışdı. Bunun qarşısını almaq üçün stimullaşdırıcı tədbirlərdən biri kimi məhz depozitlər üzrə gəlir vergisi ləğv olundu.

İndi bunun bərpası müəyyən əmanət sahiblərində ola bilsin müəyyən qrup vətəndaşlarda anlaşılmazlıq yaradıb. Ancaq vergi əmanət həcmindən deyil, onun faiz gəlirindən tutulur və bu qayda dünyanın hər yerində mövcuddur.

Əmanətçilər üçün əslində əsas cəhət bankların təklif etdikləri gəlirlik səviyyəsi və əmanətlər üzrə sığorta faiz dərəcəsidir. Xatırladım ki, milli valyutada olan qorunan əmanətlər üzrə illik faiz dərəcəsi hazırda maksimum 12%, xarici valyutada isə 2,5% təşkil edir.

Bəli, ölkədə konkret sığorta qaydaları var və bu qaydalar daxilində istənilən bankdakı əmanət həcmi zəmanətli sayılır. Yuxarıda qeyd etdim ki, əhalinin dolanışıq səviyyəsinin çətinləşməsi və məlum bahalaşma ilə inflyasiya prosesi nəticəsində gəlirlərin əvvəlki kimi sərbəst vəsaitlərin formalaşmasına şərait yaratmaması əmanətlərin həcminin azalmasında rol oynayır. Çünki istehlak xərcləri artıb, yığım imkanları daralıb.

Yəni, əhalinin banklardakı əmanətlərinin azalmasının səbəbləri sırasında sırf subyektiv amillər olsa belə bu, uzun müddət davam edə bilməz. Əsas obyektiv səbəblərdir.

Obyektiv səbəblər sırasında isə bu da var ki, əmanət yerləşdirilməsi də cəlbediciliyini itirib. Vətəndaşlar bunda stimul görmürlər artıq.
Banklar isə bu sahədə heç bir yenilik tətbiq etmək niyyətində deyillər.

Maliyyə Nazirliyinin məlumatına əsasən, 2023-cü ilin yanvar-sentyabr aylarında (9 ayda) dövlət büdcəsinə 22 milyard 77 milyon manat vəsait daxil olub.

Dövlət Statistika Komitəsinin aylıq hesabatına görə, büdcədən 23 milyard 214,5 milyon manat vəsait xərclənib. Büdcənin icrasında 1 milyard 137,5 milyon manatlıq kəsir yaranıb. Xatırladaq ki, 2023-cü ilin yanvar-avqust aylarında (8 ayda) dövlət büdcəsinə 20 milyard 431,2 milyon manat vəsait daxil olub, büdcədən 20 milyard 649,7 milyon manat vəsait xərclənib və büdcənin icrasında 218,5 milyon manatlıq kəsir yaranmışdı.

Qeyd edək ki, dövlət büdcəsində kəsrin yaranması birmənalı qarşılanmayıb. Belə ki, həmin kəsirin büdcə üçün təhlükəli vəziyyət yaratması ilə bağlı da fikirlər öz əksini tapır.

Bəs reallıqda yaranmış vəziyyət dövlət büdcəsi üçün nə dərəcədə təhlükəlidir? TEREF.AZ-ın məlumatına göörə, iqtisadçı-ekspert Əkrəm Həsənov Cebhe.info-ya bildirib ki,ümumilikdə götürdükdə büdcə kəsiri problemdir:

“Məsələn, bizim illik gəlirimizlə xərclərimiz arasında xərcin xeyrinə fərq varsa, bu, problemdir. Yəni daha çox xərcləmişik, nəinki qazanmışıq. Sadəcə nəzərə alaq ki, dövlətin gəliri yalnız büdcə deyil, Dövlət Neft Fondu da var. DNF-nun gəliri ondan çoxdur. O demək deyil ki, dövlətin vəsaiti qurtardı. Məsələni sadə dildə izah etsək, məsələn, 4 nəfərdən ibarət ailədə ər-arvad çalışırlar və illik əmək haqqı, gəlirləri 50 min təşkil edir.

Ancaq onların bankda 100 min əmanətləri var. Onlar başqa bir evlərini də icarəyə veriblər. Həmin icarədən və əmanətdən də onlara 20 min manat vəsait gəlir. Onların hansısa ildə illik xərci 60 min manat təşkil edib, ancaq gəliri 50 min manatdır. Bu, təbii ki, problemdir. Ancaq onlar üçün faciə deyil. Çünki onların əlavə gəlirləri də var”.

Ekspert deyib ki, eyni məsələ dövlət büdcəsində də özünü göstərir:

“Bu da o deməkdir ki, ya dövlət büdcəsi DNF-dən vəsait götürməlidir, ya da borc almalıdır. Hesab etmirəm ki, Azərbaycan büdcəsi üçün 1 milyard manatdan çox olan kəsir ciddi problemdir. Yəqin ki, hökumət bunun necə olması ilə bağlı hesabat verər. Böyük ehtimalla bu, gözlənilməz xərclər, sosial sahə, işğaldan azad olunmuş ərazilərlə bağlı olan xərclər olub.

Bu xərclərə ehtiyac var və dövlət bu xərcləri çəkməlidir. Ancaq hamı üçün ən yaxşı olan odur ki, dövlət borca girməsin. Hansısa başqa ölkə, məsələn, Türkiyədə belə bir məsələ olsa, problemdir. Çünki onun neft gəlirləri, neft fondu yoxdur. Onun xərci gəlirindən çox olursa, borca girməli, kredit götürməlidir. Ancaq bizdə belə bir problem yoxdur”.

Prezident Adminsitrasiyasının keçmiş rəhbəri Ramiz Mehdiyevin oğlu general Teymur Mehdiyevə məxsus Bank BTB-nın satışa çıxarılmasının detalları bəlli olub.
Teref.az bildirir ki, Bakupost.az -ın əldə etdiyi məlumata görə, əvvəlcə bankın satın alınması "yuxarılar"la razılaşdırılıb.
Daha sonra alqı-satqı ilə bağlı danışıqlar aparılıb. Əldə olunan razılaşmaya əsasən, Bank BTB-ni alan tərəf borcları da bağlanmaq şərtilə Ramiz Mehdiyevin oğluna 15 milyon manat ödəməli imiş.
Bu razılıqdan sonra Prezident Adminsitrasiyasının keçmiş rəhbəri məsələyə müdaxilə edib. O, Bank BTB-nı almaq üçün onun "xeyir-duasının alınmasına" ehtiyac olduğunu bildirib. Qeyd olunur ki, Ramiz Mehdiyev bankı almaq istəyən şəxsdən əlavə olaraq, 1 milyon manat tələb edib. Qarşı tərəf isə bununla razılaşmadığı üçün anlaşma pozulub.

Qeyd edək ki, dünən məsələ ilə bağlı həm Bank BTB-nin mətbuat xidməti, həm də Ramiz Mehdiyev açıqlama verib.
Bankdan bildiriblər ki, onun satılması ilə bağlı xəbəri əsassızdır.
Ramiz Mehdiyev isə bildirib ki, onun bankı yoxdur:
“Mənim bankım yoxdur. Oğlumun adınadır, o da idarə edir. Bu da indinin məsələsi deyil".
Daha sonra isə o, bankın oğlunun adına olduğunu da təkzib edib:
“Yox, Teymurun adına deyil. Deyəsən, yoldaşının adınadır. Bank satılmayıb, satışda da deyil. Bu məlumatlar yalandır. Belə yalan məlumatlar hardan çıxır, bilmirəm”.

Qeyd edək ki, 2022-ci ilin yekun hesabatına görə, ziyanla işləyən banklar arasında artıq bağlanmış “Günaybank”la yanaşı “Muğanbank” və Bank BTB-nin də adı çəkilirdi. Bildirilirdi ki, ötən il bankın ziyanı 5 milyon manat təşkil edib. Ramiz Mehdiyev vəzifədən ayrıldıqdan sonra bankın xalis mənfəətinin 16 milyon 653 min manat azaldığı və 2020-ci ilin sonunda 9 milyon 130 min manatlıq zərərə düşdüyü barədə xəbərlər yayılmışdı.