Ardını oxu...
Tiqran Köçəryan: “Bundan sonra növbəti addım hakim partiya üzvlərinin bəzilərinin həbsi olacaq”

Edmon Marukyan: “Nə vaxtsa Paşinyan özünə yaxın olanları qurban verməyə başlayacaq, həbslər olacaq”

Ermənistan Baş naziri Nikol Paşinyanın kadr dəyişiklikləri erməni ictimaiyyəti tərəfindən tənqid olunur və belə fikirləşilir ki, hökumət bu addımlarını islahat adı ilə cəmiyyətə təqdim etsə də, məqsəd başqadır.

Qeyd edək ki, Paşinyanın tələbi ilə noyabrın 18-i 6 yüksək vəzifəli məmur istefaya göndərilib. Bunlar Daxili İşlər Nazirliyinin rəhbəri Vahe Qazaryan, İstintaq Komitəsinin sədri Arqişti Kyaramyan, Korrupsiyaya Qarşı Mübarizə Komitəsinin sədri Sasun Xaçatryan, Ərazi İdarəetmə və İnfrastruktur naziri Qnel Sanosyan, Dövlət Gəlirləri Komitəsinin rəhbəri Rüstəm Badasyan və Ali Şuranın sədri Karen Andreasyandır.

Erməni media eksperti, “Alpha News” agentliyinin redaktoru Tiqran Köçəryan istefaların səbəbləri barədə danışarkən deyib ki, Paşinyanın addımları Ukrayna Prezidenti Volodimir Zelenskinin 2-3 ay əvvəl atdığı addımlarla eynidir: “Zelenski narazılığı yumşaltmaq, insanları əsas mövzulardan bir az yayındırmaq üçün nazirləri işdən çıxartdı, amma sonra yenidən vəzifələndirdi. Əslində onları kifayət qədər yaxşı vəzifələrə təyin etdi. Eyni şey indi də Ermənistanda baş verir”.

“Burada başa düşmək lazımdır ki, önəmli olan kimin işdən çıxarılması deyil, kimin və niyə vəzifədə qalmasıdır. Armen Abazyan, Armen Qriqoryan, Anna Vardapetyan, Andranik Köçəryan və Suren Papikyan vəzifələrində qalıb. Yəni qlobal mənada ya Paşinyanın yaxın çevrəsinə daxil olanlar vəzifədə qalıblar, ya da Paşinyan hələ də onlarla bağlı istədiyi qərarı verə bilmir”, - deyə Köçəryan bildirib.

Paşinyanın növbəti addımlarından danışan ekspert vurğulayıb ki, yaxın aylarda hakim “Mülki Müqavilə” Partiyası üzvlərinin bəzilərinin həbsi gözlənilir: “İşdən çıxarılan bu altı məmurdan heç biri Paşinyanın başçılıq etdiyi inqilabda iştirak etməyib, lakin çox güman ki, bu altı məmurdan ən azı 3-4-ü yenidən dövlət idarəetmə aparatında vəzifə tutacaq. Çünki Vahe Qazaryan məsələn, nə pis iş görüb ki?! Nikol onu vəzifəsiz qoysun? Hesab edirəm ki, bu, cəmiyyətdə gərginliyin azaldılmasına yönəlmiş növbəti addımdır. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, bu, siyasi nöqteyi-nəzərdən başa düşülən addımdır. Çünki ilk növbədə əvvəlki hakimiyyət və Rusiya Federasiyası olan ümumi və xarici düşmənə qarşı birləşmək lazımdır. Amma “keçmişlər” mövzusu keçmişdə qalıb, çünki onların heç biri 7 il yüksək vəzifə tutmayıb. İndi daxili düşmənləri tapmaq vaxtıdır. Bundan sonra növbəti addım hakim partiya üzvlərinin bəzilərinin həbsi olacaq. Sonra 2026-cı il seçkiləri gəlir. Burada Paşinyanın yeni komanda toplaması və xalqa göstərməsi mümkün olacaq ki, nə istəsə, onu da edəcək, kimisə vəzifədən uzaqlaşdıra və təyin edəcəm”.

“Ermənistanda başlanmış bütün islahatlar, hökumətin xarici siyasət təşəbbüsləri, korrupsiyaya və “keçmişin” qanunsuz varlanmasına qarşı mübarizə iflasa uğradı”. Bu sözləri isə “Parlaq Ermənistan” Partiyasının lideri, Ermənistanın xüsusi təyinatlı keçmiş səfiri Edmon Marukyan deyib.

Marukyan hesab edir ki, uğursuzluqlar fonunda hökumətin reytinqi sürətlə aşağı düşməyə başlayıb: “İndi hökumət reytinqi bərpa etmək üçün öz komanda üzvlərini qurban verir. Məhz bu adamların hakimiyyət aparatında olması ilə hakimiyyət bu gün müşahidə olunan total uğursuzluğa haqq qazandırmağa çalışır. Bu, Baş nazirin heç bir şeydə günahkar olmadığını göstərmək cəhdidir. Paşinyan hesab edir ki, bu məmurları qurban verməklə hökumətin imicini bərpa edə biləcək. Amma insanlar başa düşməlidirlər ki, sabah eyni vəzifələrə yeni adamlar təyin olunanda onlar da bu islahatların uğurunu təmin edə bilməyəcəklər. İslahatları başa çatdıra bilməyəcəklər və buna görə də onları bacarmadıqlarına görə işdən çıxaracaqlar. Amma bu, 2026-cı ildə keçiriləcək seçkilərə qədər ediləcək. İstənilən halda onlar vəd edilənləri yerinə yetirməyəcəklər”.

Marukyanın sözlərinə görə, islahatların həyata keçirilməsində irəliləyişin olmamasının məsuliyyəti Baş nazirin üzərindədir: “Paşinyan göstərməyə çalışır ki, Baş nazir tapşırıq verib, lakin tapşırıq icra olunmayıb, problemlər həll edilməyib, səbəb də məmurlardır. Amma bu belə deyil, əslində problem həm də tapşırıqların tərtibindədir. Məsələn, Paşinyan Gümrüyə gedən yolla maraqlanır, ona hesabat verirlər ki, yol hazırdır. Efirə çıxır, bu xəbəri deyir və cavab olaraq ona məlumat göndərilir ki, bu doğru deyil. Mən inanıram ki, bunu Paşinyana xəbər verən şəxs əslində məsələnin necə olduğunu bilmir. Bu, mütləq problemdir, amma ən böyük problem deyil. Problem Paşinyanın öz ətrafında elə bir atmosfer yaratmasıdır ki, ona pis xəbər deməkdən çəkinirlər. İnsan pis xəbər eşitmək istəmirsə, ona yalan danışacaqlar”.

“2018-ci il inqilabı korrupsiya və qanunsuz varlanma ilə mübarizə şüarları altında baş verdi və məhz bu neqativ halların kökünü kəsmək vədləri ilə indiki hakim komanda hakimiyyətə gəldi. Amma indi Baş nazir şəxsən bəyan edir ki, o, nəinki ölkəni talayanları məsuliyyətə cəlb edə bilməyib, yəni verdiyi vədləri yerinə yetirməyib, həm də ölkəni soyanların sırasına öz komandasının üzvləri də qoşulub. Yəni o, nəinki talanın qarşısını aldı, həm də ölkəni talamaq prosesinə yeni adamlar cəlb etdi”, Marukyan vurğulayıb.

Partiya sədri qeyd edib ki, məmurlara oğru demək asandır, lakin onlara qarşı heç bir tədbir görülmür. Eyni zamanda, Marukyanın proqnozlarına görə, hakim qüvvənin - “Mülki Müqavilə”nin reytinqi o həddə düşə bilər ki, nə vaxtsa Baş nazir öz yaxın adamlarını qurban verməyə məcbur ola bilər: “Səs-küylü həbslər ola bilər ki, bütün bunlar hakimiyyətin reytinqin yüksəldilməsi maraqları üçün olacaq. Bu, Paşinyanın çevrəsindən olan hər kəsin başına gələ bilər. Hətta Nikol ən yaxın adamlarını da qurban verə bilərş”.

Müəllif: Turan Abdulla
ayna.az
Ardını oxu...
Qazax Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Rəcəb Babaşovun oğlu Elşən Babaşzadə 275 min dollar (450 manat) dəyərində olan avtomobilinin dövlət nömrə nişanını dəyişib.
“Mercedes Benz G-63 AMG” markalı maşının 10-LL-077 nömrə nişanını 77-LL-077 ilə əvəzləyib. 77-LL-077 Elşən Babaşzadənin öz adına qeydiyyata alınıb.
Ardını oxu...
Xatırladaq ki, Elşən Babaşadə Dövlət Vergi orqanında müfəttişdir.
Hit.az
 
Ardını oxu...
Türkiyənin hava sahəsi İsrail təyyarələrinə bağlı olduğunua görə bu ölkənin prezidenti Bakıda keçirilən COP29 tədbirində iştirak edə bilmədi. Halbuki, İsrail tərəfi Türkiyə hava məkanının onlar üçün bağlı olduğunu əvvəlcədən bildiyinə görə, bu ölkənin rəhbəri daha uzun məsafə olsa da, fərqli ölkələrin hava sahəsindən istifadə edərək Bakıdakı tədbirə qatıla bilərdi. Bütün hallarda son olay Türkiyə-İsrail münasibətlərindəki gərginliyin Azərbaycana da təsir etdiyini göstərdi. Bu arada, İsrail-Türkiyə informasiya müharibəsinin son nümunəsi də diqqəti çəkib. Xəbər yayılıb ki, fikir ayrılığına görə “Həmas” təşkilatının siyasi rəhbərliyi Qətər paytaxtı Dohadakı qərargahını tərk etmək məcburiyyətində qalıb. İsrail mediası dərhal xəbər yayıb ki, “Həmas” ofisini Türkiyəyə köçürüb. Bu xəbər ətrafında geniş müzakirələr başlayarkən, Türkiyə Xarici İşlər Nazirliyi yayılan xəbərin həqiqətə uyğun olmadığını açıqlayıb. Beləliklə, iki ölkə arasında qarşıdurma səngimək bilmir. Bu qarşıdurma nə qədər tez bitərsə Azərbaycan üçün bir o qədər faydalı olar.
Elxan Şahinoğlu
TEREF
 
Ardını oxu...
İslamiyetten önce araplar ”Azad edilmiş kölelere” Mevali diyordu. İslamiyetten sonra, Mevali kavramı, @rap olmayan Müslüman Milletler için kullanıldı. Kullanılıyor.
Arap geleneğine göre; Mevali’nin malı, parası, karısı, kızı Araba helal sayılıyor. Mevaliden doğan çocuk veliaht olamıyor.
Arap tarihinde, Mevali denildiği zaman akla Türkler geliyor.Tükler, islamiyet dünyaya indiği 612 yılından, üç asır sonra, 934 yılında Müslüman olmuşlardı. araplara göre, sonradan Müslüman olunamazdı. Müslümanlık @raplara inmiş bir din idi. Nitekim, Kuran’ın ”Mekke ve etrafında yaşayan insanları uyarmak için, arapça inmiş” bir kitap olduğu, ayet ile sabittir. O dönemde, Mekke etrafında @raplar yaşıyordu.
”Her millete bir peygamber gönderdik” şeklindeki Kuran hükmünü, araplar, ”Hz. Muhammed @raplar için gelmiş Peygamberdir” diye anladılar. arap olmayanların Müslümanlığını kabul etmediler.
Sonradan Müslüman olan başka milletleri MEVALİ diye tanımladılar.
Emevi döneminde başlayan, İslamdaki ayrıcalığa ilk karşı çıkan Hanefi Mezhebinin kurucusu Ebu Hanife (699-767) olmuştur. Büyük İmam diye tanımlanan Ebu Hanife, mevali geleneğine karşı çıkması yüzünden, @rapların hışmına uğramıştır.
Sonradan Müslüman olan Türklerin Hanefi Mezhebini seçmeleri tesadüf değildir.
Mevali kavramı, sadece Emevilere mahsus değildi. Abbasiler de aynı geleneği devam ettiriler. Bağdattaki Abbasi Halifesi, kendini kurtaran Selçuklu Sultanı Tuğrul Beye kızını vermedi. Gerekçe, Tuğrul Bey’in Türk olması ve Mevali sayılmasıydı.
Tarihin hiç bir döneminde, araplar, Türklerin İslami egemenliğini tanımadılar. İlk fırsatta Türklere karşı isyan ettiler. Bu anlayışın gerisinde MEVALİ geleneği yatıyor.
Nitekim;
– Osmanlıya isyan eden arapların başındaki isyancı Hüseyin İstanbul doğumluydu. Ve Haşimi soyundan geldiği için Mekke Şerifi tayin edilmişti. Hain Hüseyine göre, Türkler Mevali idi. Mevaliden Halife olamazdı. Mevali’nin iktidarına karşı gelmek, İslama karşı durmak anlamına gelmezdi. Bu anlayış, arapların Türklere karşı isyan etmelerine yeterli gelmiştir.
-2020 yılı Mart ayında Suudi Müftüsü ”Türkler mevalidir, İslamı temsil edemezler” diye fetva vardi. Türklere karşı Suudilerin, Yunan tarafını tutması ve PKK’ya para yardımı yapmasının gerisinde Mevali anlayışı yatıyor.
Tarihin hiç bir döneminde @raplar, Türkleri kendileri ile eşit Müslüman saymadılar. Her fırsatta, Türklere karşı ihanet ettiler. Zira, arap kültürüne göre, Mevali’nin iktidarı meşru sayılmıyor.
Merih Tan
TEREF
 
Ardını oxu...
Ermənipərəst konqresmen Frenk Pallone Bakıya ilk dəfə deyil gəlib. O 1999-cu ildə Konqresin bir qrup nümayəndəsi ilə Azərbaycanda səfərdə olub. Həmin il konqresmenlərlə görüşən mərhum dövlət başçısı Heydər Əliyev Azərbaycan torpaqlarının işğal altında qalmasına ədalətsiz yanaşmalarına görə onları tənqid etmişdi. Konqresmenlər helikopterlə çadır şəhərçiklərinin birinə gedib orada yaşayan insanların bir qismi ilə görüşmüşdülər. Təkcə Frenk Pallone qaçqınlarla görüşməkdən imtina etmişdi. Maraqlıdır ki, həmin il Frenk Pallone Azərbaycana xanımı ilə gəlmişdi. Həmin görüşün maraqlı məqamlarından biri də buydu ki, konqresmenlər Heydər Əliyevdən mətbuatı görüşü tərk etmələrini istəmişdilər. Bunu belə əsaslandırmışdılar ki, onlar Bakıda mətbuat konfransı keçirəcəklər. Buna baxmayaraq, Heydər Əliyev onlarla razılaşmayaraq görüşdə medianın iştirakını təmin etmişdi.
Frenk Pallone Azərbaycan həqiqətlərini 25 il əvvəl yerindəcə dinləmək imkanı qazanıb. Ancaq bu onun ermənipərəst mövqeyinə təsir etməyib, o əvvəlkitək Azərbaycanı ittiham edib, hətta işğal dövründə Qarabağda olub. 25 ildən sonra Bakıya yenidən gələn Frenk Pallone geri qayıtdıqdan sonra yenə fikirlərini dəyişməyəcək. Sadəcə, Frenk Pallone Konqresin bəlkə də yeganə ermənipərəst üzvüdür ki, ittiham etdiyi Azərbaycana ikinci dəfə səfər etməyi lazım bilib. Doğrudur, o COP29 tədbirinə görə Bakıya gəlib və X platformasındakı hesabında yazıb ki, Amerikanın iqlim dəyişikliyi ilə mübarizədə iştirakı davam edir. Konqresin energetika və ticarət Komitəsinin üzvü olan Pallone yeni prezident Donald Trampın Birləşmiş Ştatları iqlim üzrə Paris sazişindən yenidən çıxarmaq planlarını da pisləyib. Ancaq bunun üçün Azərbaycana gəlməyə ehtiyac yox idi. Bu Frenk Pallonenin növbəti avantürasına bənzəyir. Hər halda ABŞ-ın erməni lobbisi üçün də bu sual maraqlıdır: “Frenk Pallonenin Azərbaycana səfər etməkdə məqsədi nədir?”
Elxan Şahinoğlu
TEREF
 

Ekspert: “Trampın formalaşdıracağı yeni komanda əvvəlkindən daha praqmatik işləyəcək”

Amerika Erməni Milli Komitəsi (ANCA) iddia edib ki, ABŞ Senatına və Nümayəndələr Palatasına son seçkilər zamanı 84 namizədi dəstəkləyib, onların da 90%-dən çoxu Konqresə keçib. Bu, Azərbaycan üçün nə deməkdir? Konqresin yeni tərkibi doğrudanmı Ermənistana daha uyğun və sərfəlidir? ABŞ parlamentindəki erməni qrupu qarşıdakı illərdə Donald Trampı özünün Azərbaycan və Türkiyə əleyhinə oyunlarına cəlb edə bilərmi?

Qeyd edək ki, artıq Trampın respublikaçı senator, ermənipərəst və anti-Türkiyəçi, az öncə Azərbaycana qarşı sanksiyaların tətbiqi üçün çağırış edən və ölkəmizi “bölgədə sabitliyi pozmaqda” suçlayan Marko Rubionu dövlət katibi təyin etməsi barədə qərar verdiyi bildirilir.

Belə çıxır ki, Rubio sələfi E.Blinkenə “rəhmət” oxutduracaq?

Həmçinin məlum olub ki, amerikalı sahibkar İlon Mask və əvvəllər Respublikaçılar Partiyasından ABŞ prezidentliyinə namizəd olmuş qatı ermənipərəst və anti-Azərbaycan mövqeli, dilindən “artsax” sözü düşməyən hind mənşəli Vivek Ramasvami Trampın yeni administrasiyasında Hökumətin Effektivliyi Departamentinə rəhbərlik edəcəklər.

Bu barədə D.Tramp keçid komandasının çərşənbə axşamı yaydığı bəyanatda bildirib. “Mən böyük İlon Maskın amerikalı vətənpərvər Vivek Ramasvami ilə əməkdaşlıq edərək Hökumətin Effektivliyi Departamentinə (DOGE) rəhbərlik edəcəyini elan etməkdən məmnunam. Bu böyük amerikalılar birlikdə mənim administrasiyama hökumət bürokratiyasını aradan qaldırmaq, həddindən artıq tənzimləmələri, israfçı xərcləri azaltmaq və federal agentlikləri yenidən strukturlaşdırmaq üçün yol açacaqlar”, - bəyanatda deyilir.

Nəhayət, o da bəlli olub ki, Tramp başqa bir qatı ermənipərəsti - Tulsi Qabbardı ABŞ Milli Kəşfiyyatının direktoru təyin etmək qərarına gəlib. Qabbard ABŞ-ın erməni strukturları ilə çox yaxın münasibətlərə malikdir. 2017-ci ildə o, Amerika Erməni Milli Komitəsinin təşkil etdiyi Forum çərçivəsində Ermənistana və qanunsuz olaraq Qarabağa səfər edib.

Bakının bu təyinatlardan dolayı gözləntiləri nədir? Narahatlığa əsas varmı?

Ardını oxu...

Elşən Mustafayev

AMİP sədrinin beynəlxalq əlaqələr üzrə müavini Elşən Mustafayevin fikrincə, Amerika kimi dövlətdə bir ovuc erməni lobbisinin maraqlarını dövlət maraqlarından üstün tutmazlar: “ABŞ-da Konqres və Senata son seçkilərdə Respublikaçılar Partiyasının hər iki palatada üstünlüyü əldə etməsi növbəti mərhələdə Trampın fəaliyyəti istiqamətində önünü tam açdı. Hazırda bir çoxları bu situasiyadan istifadə etməklə istədikləri qərarların qəbul olunmasına cəhd göstərəcəklər. O cümlədən erməni lobbisi də bütün vasitələrlə buna çalışacaq. Onlar seçkilərdə dəstəklədikləri namizədlərə ümid edərək müəyyən təsir imkanları əldə etdiklərini düşünürlər. Bir başqa məsələ həmin namizədlərin hansı partiyadan olmalarıdır. Yəni çoxluğun yaxud azlığın içindən. Bütün bunlara rəğmən nəzərə alınmalıdır ki, Qərbdə, xüsusən də, ABŞ-da əsasən siyasətçilərin öncə verdiyi bəyanatlarla, hadisələrə yanaşması ilə seçildikdən sonra olan fəaliyyətinin böyük fərqi olur. Yaxud müxalifətdə olan partiyanın hakimiyyətə gəlməsindən sonra da fərqli davranışlarını görürük. Yəni dünən kimlərinsə səsini, yaxud rəğbətini qazanmaq üçün vədlər verən siyasətçilərin əksəriyyəti sonradan fərqli siyasət yürütməyə məcbur olurlar. Amerika kimi ölkələrdə dövlətin siyasətinə və maraqlarına uyğun gəlməyən hər hansı siyasətin yürüdülməsindən çəkinilib. Bir ovuc erməni lobbisinin maraqlarını isə dövlət maraqlarından üstün tutmazlar. Yox əgər ABŞ-da yeni komanda işə başladıqdan sonra Senatda, Konqresdə yaxud Dövlət Departamentində Azərbaycan əleyhinə hər hansı ciddi fəaliyyət baş verəcəksə, bu, erməni lobbisinin işinin nəticəsi olmayacaq. Amma düşünürəm ki, Trampın formalaşdıracağı yeni komanda özündən əvvəlkindən daha praqmatik işləyəcək. Marko Rubionun dövlət katibi olması belə inanmıram ki, nəyisə dəyişsin. Onun ən azı Cənubi Qafqaza baxışlarının öncə verdiyi bəyanatlardan fərqli olacağı şübhəsizdir. Çünki, dediyim kimi, dövlət siyasətinin formalaşdırdığı çərçivədən çıxmaq mümkün deyil. Cənubi Qafqaza münasibətdə isə Trampın - Respublikaçıların daha realist və obyektiv münasibət ortaya qoyacağı gözlənilir”.

Ardını oxu...

 Elxan Şahinoğlu 

“Atlas” Araşdırmalar Mərkəzinin rəhbəri Elxan Şahinoğlu narahatçılığa heç bir əsas görmür. O, Trampın komandasında əsas söz sahibi olduğunu qeyd etdi: “Donald Tramp gələn il yanvarın 20-də andiçmə mərasiminin günü məlum olmasına baxmayaraq, indidən komandasını formalaşdırmağa başlayıb. Üstəgəl artıq bir sıra ölkələrin liderləri ilə də telefon danışıqları aparıb. İndidən öz hədəflərini müəyyənləşdirməyə çalışır. Əsasən hədəfləri də bəllidir, miqrantlarla mübarizə, Rusiya-Ukrayna müharibəsinin bitirilməsi və Çinlə iqtisadi zəmində rəqabətin davam etdirilməsi. Bəli, Trampın komandasında Çinə, Rusiyaya qarşı sərt mövqedən çıxış edənlər var. İçərilərində erməni lobbisinə sıx bağlılığı olanlar da var. Türkiyə, Azərbaycanı sərt tənqid edənlər də mövcuddur. Amma bundan ehtiyatlanmağa dəyməz. Çünki bütün məsələləri Tramp özü həll edəcək. Onun dörd illik prezidentliyi dövründə Azərbaycan Prezidentinə xeyli sayda məktubları olmuşdu. Əməkdaşlığın inkişafının tərəfdarı idi. O zaman da onun komandasında müəyyən fiqurlar var idi ki, Azərbaycan və ya türk dünyasına qarşı sərt mövqedən çıxış edirdilər. Amma əsas söz sahibi dediyim kimi Trampdır, o zaman da belə idi, məncə, indi də belə olacaq. Zatən Azərbaycan əsas məsələsini həll edib. Ərazi bütövlüyümüzü təmin etmişik. Yəni Amerikanın Azərbaycana təzyiq etmək alətləri də yoxdur. Bu baxımdan əksinə düşünürəm ki, Tramp administrasiyasının Azərbaycanla əməkdaşlıq etməyə ehtiyacı var. Cənubi Qafqazın açar dövlətinə çevrilmişik. Mərkəzi Asiyanın resursları da Azərbaycandan keçəcək. Bu günlərdə COP29 çərçivəsində Azərbaycan nə qədər saziş və anlaşmalar imzaladı. İmzaladığı dövlətlərin də Amerika ilə tərəfdaşlığı var, Qazaxıstan, Özbəkistan, bəzi Avropa dövlətləri, o cümlədən, Səudiyyə Ərəbistanı. Bu baxımdan düşünürəm ki, Trampın komandasında müəyyən ermənipərəst, erməni lobbisinə sıx bağlılığı olan fiqurlar olsa da, onlar yeni prezidentin xarici siyasətini öz istədikləri kimi formalaşdıra bilməyəcəklər. Bunu Trampın özü formalaşdıracaq, yəni xarici siyasəti. Onun üçün də narahatlıq üçün heç bir əsas görmürəm. Yenə də təkrar edirəm ki, əsas söz sahibi Trampdır. Tramp isə, keçən prezidentlik dövründə də göstərdi ki, Azərbaycan və Türkiyə ilə əməkdaşlıqda maraqlıdır. Üstəgəl, onu da unutmayaq ki, məhz Trampın dörd illik prezidentliyi dövründə Azərbaycan ərazi bütövlüyünü təmin etdi”.

Cavanşir ABBASLI,
“Yeni Müsavat”

 

Ardını oxu...
İlk dəfə Trampın adı xarici dövlətin xüsusi xidmət orqanların sənədlərinə 1978-ci ildə düşdü. Bu dövlət, o zaman SSRİ-nin sateliti olan Çexoslovakiya idi. 1978-ci ildə təzəlikcə evlənən Tramp Çexoslovakiyaya gəlmişdi, o, çexoslovakiyalı model, dizayner(və sonra iş adamı) olan İvana Zelniçkova ilə ailə qurmuşdu. Trampın gəlişi dərhal Çexoslavakiya Dövlət Təhlükəsizlik Xidmətinin(StB-"Státní bezpečnost") diqqətinin mərkəzinə düşdü, dosye açıldı, Tramp "razrabotkaya" alındı və İvananı izləməyə başladılar.
O zaman Çexoslovakiyada SSRİ-də olduğu kimi kapitalist ölkələrə bağlı olan adamlara qarşı xüsusi yanaşma var idi, bu adamlar çox ciddi şəkildə izlənilirdi. "Soyuq müharibə" və kəşfiyyatlar arasında savaşın ən gərgin dövrü idi.
StB-də Tramp və İvana barəsində dosyenin açılmasının 2 səbəbi var idi: İvananın Qərb kəşfiyyatına işləməsini ifşa etmək(əgər o varsa təbii ki) və Tramp vasitəsilə ABŞ-ın biznes və siyasi elitası barədə məlumat toplamaq.
Qısa müddətdən sonra Tramp StB üçün o qədər önəmli izlənmə obyektinə çevrildi ki, onun dalınca ABŞ-a xüsusi agent göndərildi və StB-dəki dosyedə Trampın "rusofilliyi"(Rusiyaya rəğbəti) qeyd edilmişdi.
1985-ci ildə Qorbaçyov SSRİ-nin başına gəlir və "perestroyka" başlayır. "Perestroyka" siyasəti SSRİ və Qərb arasında münasibətləri istiləşdirir. Maraqlısı odur ki, Trampın siyasətdə debütu məhz Qorbaçyovun hakimiyyətə gəlişinə düşür.
Bu günə kimi heç bir siyasi fəaliyyəti olmayan Tramp 1985-ci ildə "Manhattan İnc" jurnalına sensasyon müsahibə verib. Tramp böyük iş adamı idi və müsahibə də məhz bu sahədə gözlənilirdi, amma bütün gözləntilərə zidd olaraq Tramp tamamilə başqa mövzu ətrafında danışırdı. Tramp bəyan etdi ki, bu gün dünya üçün ən böyük təhdid nüvə silahlarının çoxalmasıdır və o(Tramp), dünyada nüvə arsenalların məhdudlaşdırılması prosesində əsas rol ala bilər(!!!). Müsahibədən sonra jurnalist Ron Rozenbaum(müsahibə alan) təəccüblə qeyd etdi ki, Tramp o qədər nüvə silahı mövzusuna diqqət yetirdi ki, heç özünə məxsus "Trump Tower"i reklam da etmədi. Bu müsahibə təsadüf deyil idi və oxşar müsahibəni Tramp Washington Posta vermişdi.
1986-cı ildə dünya şöhrətli kardioloq Bernard Loun, Qorbaçyovun şəxsi həkimi olan Çazovla yanaşı Nobel mükafatını alır. Bu münasibətlə Qorbaçyov Çazov və Lounu Moksvaya dəvət edir. Loun Moksvadan qayıdan kimi, Tramp onu şəxsi görüşə dəvət edir və onlar görüşürlər. Çox maraqlı görüş idi və Bernard Lounun xatirələrini paylaşmağa yerinə düşür. Tramp demişdi:"Əgər mən Qorbaçyovun kim olduğunu bilsəm, mən Reyqandan xahiş edə bilərəm ki, məni SSRİ-yə səfir kimi göndərsin və mən 1 saata "soyuq müharibəni" bitirərəm"(ritorika tanış gəlirmi?).
Loun xatirələrində yazırdı ki, Trampın yekəxanalığı və cahilliyi, dünyanın ən mürəkkəb problemlərindən birini həll edə biləcəyinə düşünməyə əsas verirdi, özdə 1 saata.
Qayıdaq SSRİ-yə, Qorbaçyova.
Qorbaçyovun "perestroyka"sı SSRi-də heç də hər kəs tərəfindən rəğbətlə qarşılanmırdı, onlardan biri, Qərbə qarşı öz "qırğı" mövqeyilə fərqlənən KGB-nin "1-ci idarəsinin" rəhbəri Kryuçkov idi(1988-ci ildə Kryuçkov KGB rəhbəri vəzifəsinə təyin olunub, amma Qorbaçyov hakimiyyətə gələndə Kryuçkov hələ rəhbər deyil idi). "1-ci idarə" KGB-nin xarici kəşfiyyatı idi.
Məlumat var ki, 1984-cü ildə Kryuçkov KGB-nin ABŞ-daki mövqelərin zəifliyindən son dərəcədə narazı idi, əsas narazılıq: KGB-nin "verbovka"dan keçirtdiyi adamların sayının az olması idi. Kryuçkov göstəriş verdi ki, KGB agentləri rusofilliyə meyilli iş adamlarına diqqət yetirsinlər.
1986-cı ildə SSRİ-nin BMT-dəki səlahiyyətli səfiri Yuri Dubinin və qızı Natalya Dubinina Trampla görüşürlər. Maraqlısı odur ki, bu görüşdən bir müddət sonra tədbirdə Tramp Dubininlə birlikdə olublar.
Dubinin və Trampın görüşü zamanı əsas müzakirə predmeti: Trampın SSRİ-də biznesin qurulması idi. 1987-ci ildə Dubinin Trampa məktub göndərir və məktubda deyilir ki, "İnturist" Trampla birlikdə böyük mehmanxanaların tikintisinə maraq göstərib. Həmin ildə də Tramp Moskvaya yollanır.
Trampın Moskvaya səfərinə dair QRU-nun sabiq əməkdaşı Suvorov yazırdı:"Hər şey pulsuz idi. Gözəl qızlarla maraqlı şənliklər. Bəlkə də sauna və qızlar". Suvorov əlavə edirdi ki, "İnturist" KGB-nin bir filialı idi və "İnturist"in Trampla işbirlik təşəbbüsünün hardan gəlməsi də bəlliydi.
Tramp ABŞ-a qayıdan kimi mətbuatda çox maraqlı məqalələr dərc olunmuşdu. Onlardan birindən sitat gətirək:
- Sovetlər Trampın prezident seçkilərində iştirakına loyallıq göstərir.
Çox keçmədi, cəmi 2 ay. Tramp özünə siyasi lobbistlər komandasını toplamağa başladı və Moskva səfərində elə 2 ay keçən kimi, Trampın Washington Post və New-York Times-da, böyük qalmaqala səbəb olan məqaləsi dərc olunub. Məqalədə deyilirdi ki, ABŞ Yaponiya və Fars körfəzi ölkələrinin təhlükəsizliyinin təminatına pul xərcləməyi dayandırmalıdır. Tramp yazırdı ki, ABŞ üçün ən vacibi daxili problemlərdir və xaricdə hərbi-siyasi fəallığı azaltmaq lazımdır(bu ritotika sizə tanış gəlirmi?). Bu, birbaşa sovetlərin maraqları daxilində olan siyasi kurs idi.
80-cı illərin sonlarında Trampın bu ritorikası əhali arasında maraqla qarşılanmasa da, Çexoslovakiya DTX-sının 1988-ci ilin sənədlərində qeyd olunur ki, artıq 1988-ci ildə Tramp prezidentliyə namizəd olacağında əmin idi və öz məqamını gözləyirdi.
StB-nin Tramp dosyesində daha bir maraqlı məqam var idi, orda deyilirdi ki, Trampı prezidentliyə namizəd olması üçün, kimsə onu israrla məcbur edir...
Kamran Cəfərov
TEREF
 
Ardını oxu...
Hər nə qədər sülh müqaviləsindən danışılsa da, regionda silahlanma yarışı davam edir. Ermənistan ordusu müharibədən sonra məlum idi ki, itirdiklərinin yerini doldurmaq üçün silahlar alacaq. Ermənistanın silahlanmasına baxdıqda, açıq şəkildə görünür ki, həm İrəvan, həm də onun yanında olan dövlətlər müharibənin nəticələrini ciddi şəkildə analiz ediblər. Ermənistan ordusunun ən zəif yerlərin müəyyənləşdirib, ona uyğun olaraq da silahlar alırlar.
Ermənistanın xüsusilə hava hücumundan müdafiə, anti-dron sistemlərini alması ehtiyacdan irəli gəlirsə, “Caesar” haubitsasını alması isə effektiv olan artilleriyalarını daha da təkmilləşdirmək üçündür. Ermənistanın silahlanması təbii ki, regionu silahlanma yarışının içərisinə çəkib. Ermənistanın aldığı silahlara adekvat olaraq Azərbaycan tərəfi də silahlar alır. İstər Azərbaycanda, istərsə də, Ermənistanda bəzi şəxslər dövlətlərin aldığı silahlı nümayiş etdirməsini və yaxud bu məlumatların mətbuata sızdırılmasını tənqid edir. Əvvəla silahlanmanın heç bir sirr tərəfi yoxdur. Silah istehsalı ərzaq, avtomobil və digər məhsullar kimi qanunidir. Silah istehsalçısı olan şirkətlər satdığı silahın hesabatını verir. Dövlətlər aldığı silahlar barədə məlumat verməsə də, istehsalçı şirkətlər maraqlıdır ki, satışı barədə məlumat versin.
Misal üçün “Akash-1S” hava hücumundan müdafiə sistemlərinin Ermənistana təhvil verilməsini birinci Ermənistan yox, məhz istehsalçı şirkət elan etdi. Dövlətlər silahları qara bazardan yox, məhz şirkətlərdən alır. Yəni dövlətlər istəsə də, bunu gizlədə bilməz, yox, dövlətlər gizlətsə də, şirkətlər maraqlı olur ki, informasiya yayılsın. Bəzən şirkətlər bilərəkdən hansısa ölkəyə silah satdığını nəinki bəyan edir, hətta bunun müzakirələrə səbəb olması üçün müəyyən media qrupları ilə razılaşmalar da əldə edirlər. Bəzən heç silah satan tərəf yox, rəqib şirkət rəqib ölkənin hansı silah almasını ciddi şəkildə şişirdir. Beləcə də nəinki media resursları, hətta dövlətlər də tələyə düşmüş olur. Hər kəs istehsal etdiyi məhsulu satmaq istəyir və buna görə də, manipulyasiyalar edir.
Ermənistanın “Caesar” haubitsasını alması həddindən artıq qabardıldı. Daha sonra isə Qərb mediasında alternativ silahlar gündəmə gətirildi. Hətta Ermənistan “Caesar” haubitsasını alandan sonra bəzi haubitsa istehsalçısı olan şirkətlər Azərbaycanın qapısında yatdı. Nəticədə Azərbaycan DİTA haubitsalarını aldı. Azərbaycanın DİTA haubitsasını alacağını təxmin etmək o qədər də çətin deyildi. Silah şirkətləri pusquda yatır, məhsullarını satmaq üçün bütün variantlara gedirlər. Azərbaycan da silah istehsalçısıdır və bir neçə ölkəyə silah satışını təşkil edir. Azərbaycan tərəfi bunu gizli saxladığını düşünsə də, xarici şirkətlər və araçı şirkətlər hər şeyi bilir. Hətta “sizinkilər avtomatın qiymətini niyə qaldırıb?” sualını belə verirlər. Bəs məxfi idi?
Yalnız ağır müharibələr zamanı dövlətlər axtardığı silahı, mərmiləri istehsalçı şirkətlərdən ala bilmədikdə, qara bazara üz tutar. Bu da çox az hallarda baş verir. Ona görə də müharibələr vaxtı qanunsuz silahdan istifadə anlayışı yoxdur. Hər kəs əlində olan vasitələrdən maksimum istifadə etməyə çalışır. Yəni dövlətlərə mələk, yaxud şeytan donu geyindirməyin bir mənası yoxdur. Hər kəs hədəfə çatmaq üçün addımlar atır.
Ermənistanın silahlanması, bunun həddindən artıq qabardılması həm də Azərbaycan üçündür. Müdafiə sənayesi şirkətləri bitməyən bir münaqişədən maksimum yararlanmağa çalışır. Beləcə, dövlətləri soyub soğana çevirirlər. Məsələyə fərqli yöndən baxsaq, sülh müqaviləsi imzalana qədər Azərbaycan və Ermənistanın silahlanması davam edəcək. Azərbaycan mətbuatında Ermənistanın, Ermənistan mətbuatında isə Azərbaycanın yeni silahlar alması qabardılacaq. Azərbaycanın aviaparkını yeniləməyə ciddi ehtiyacı vardı. Ona görə də həm ehtiyacları qarışlamaq, həm də siyasi olaraq Pakistandan JF-17 hərbi təyyarələri aldı. Ardınca Ermənistan mediası bu məsələni ciddi qabartmağa başlayıb. Artıq Hindistanın “Hindustan Aeronautics Limited” şirkəti ilə danışıqlar da aparırlar. Bəzən deyirlər ki, böyük dövlətlər, əslində isə böyük silah şirkətləri də bu münaqişənin sülh müqaviləsi ilə bitməsində maraqlı deyillər.
Bunları yazarkən Ermənistanla Azərbaycan arasında siyasi gərginliyin olmasını inkar etmirəm. Əksinə, gərginlik var və bunun davam edəcəyi də gözləniləndir. Görünən odur ki, bu gərginlikdən qazanan Ermənistan və Azərbaycandan daha çox elə müdafiə sənayesi şirkətləri və ortadakı dəllallardır…
Səxavət Məmməd
TEREF
 
Ardını oxu...
Ermənistan nümayəndə heyətinin COP29-a qatılacağını istisna etmirəm. Tədbir hələ 8 gün davam edəcək.
Bakıdakı tədbirə açılışdan sonra qatılan rəsmilər də var. Ermənistanı təmsil edə biləcək rəsmi ona görə ilk gündən COP29-a qatılmayıb ki, açılışda Qarabağın işğaldan azad edilməsinə dair Prezident İlham Əliyevin çıxışındakı fikirləri dinləməli və toplantıda azad olunan şəhərləri göstərən filmi izləməliydi.
Yəqin baş nazir Nikol Paşinyan düşünüb ki, bu halda başçılıq etdiyi hökumətə qarşı radikal müxalifət fəallaşacaqdı. Ona görə də tədbirin açılışında iştirak etməməyə qərar veriblər.
Bütün hallarda Ermənistanın COP29-da iştirak etməməsi Bakı ilə danışıqlara təsir etməyəcək. Rəsmi Bakının mövqeyi belədir ki, COP29 tədbirinin Azərbaycan-Ermənistan danışıqlarına aidiyyatı yoxdur. Nikol Paşinyan çox çalışırdı ki, Bakı İrəvanla yarımçıq sənədi imzalasın və o COP29-da iştirak etsin.
Bu baş vermədi. Danışıqlar isə COP29-dan sonra dayandığı yerdən davam edəcək.
Elxan Şahinoğlu
TEREF
Ardını oxu...
Qərb dövlətləri arasında narahatlığın mövcudluğu müşahidə edilir. Xüsusilə də, Avropa məkanında olduqca ciddi təlaş hökm sürür. Belə ki, Qərb siyasi dairələri qeyri-müəyyən mərhələnin başlanmaq üzrə olduğuna əmindirlər. Bu mərhələnin inkişaf istiqamətləri barədə isə hələlik elə bir ciddi aydın təsəvvürlərə malik deyillər. Və bu baxımdan, Qərb siyasi dairələrində yeni situasiyanın arzuolunmaz nəticələrinə indidən hazırlaşmaq istiqamətində müəyyən addımların atılmasına cəhdlərin göstərildiyi də nəzərə çarpır.

Onu da qeyd etmək lazımdır ki, Qərbdə, xüsusilə də, Avropa məkanında yaşanan siyasi-iqtisadi dalğalanmanın əsas səbəbi ABŞ-da keçirilmiş növbəti prezident seçkilərində Donald Trampın yenidən qalıb gəlməsi hesab olunur. Çünki Ağ Evin yanvarın 20-də prezident səlahiyyətlərinin icrasına başlayacaq yeni sahibi seçkiqabağı Avropa Birliyi üçün olduqca təhlükəli vədlər vermişdi. Üstəlik, Qərb siyasi dairələri hesab edirlər ki, Ağ Evin yeni sahibi öz vədlərinin mütləq əksəriyyətinə sadiq qalmaqda israrlı mövqe tuta bilər. Və xüsusilə də, Avropa Birliyi ABŞ-ın Tramp administrasiyası tərəfindən vəd edilən yeni xarici siyasət kursuna qətiyyən hazır deyil.

Məsələ ondadır ki, yeni prezident Donald Tramp Avropa Birliyi ölkələrinin təhlükəsizlik maraqlarının təmin olunmasına ABŞ-ın dövlət büdcəsindən fantastik məbləğlərin sərf olunmasını yolverilməz hesab edir. Onun fikrincə, hər bir dövlət öz milli təhlükəsizlik maraqlarına yetərincə maliyyə vəsaiti xərcləməlidir. ABŞ bunu onların əvəzinə etməyə qətiyyən borclu deyil. Və bu, o deməkdir ki, Tramp administrasiyası Avropa Birliyinin təhlükəsizliyinə xərclənən maliyyə vəsaitlərini maksimum səviyyədə məhdudlaşdırmağa, hətta ümumiyyətlə, kəsməyə hazırlaşır.

Ona görə də, indi Avropa Birliyi ölkələri milli təhlükəsizlik problemlərini həll etmək üçün əlavə maliyyə qaynaqları yaratmaq məcburiyyətində qalıblar. Son illərə qədər ABŞ-ın Avropadakı hərbi bazaları və NATO-nun "təhlükəsizlik çətiri" sayəsində hərbi xərclərini minimuma endirmiş bu ölkələr indi qeyri-adi situasiya ilə üzləşiblər. Hər halda, Avropa Birliyi ölkələri hazırda "təhlükəsizlik vakuumu"nda qala biləcəklərini anlamağa başlayıblar. Və bu, Qərb ölkələri üçün ən arzuolunmaz yeni hərbi-siyasi çağırışların sırasına daxildir.

Mövcud situasiyanın təhlükə səviyyəsini Ukrayna savaşında qeyri-müəyyən vəziyyətin yaranması daha da artırır. Çünki Avropa Birliyi Rusiyaya qarşı artıq bumeranq effekti verməyə başlamış ağır iqtisadi sanksiyalar tətbiq etsələr də, Ukrayna ordusunun silah-sursatla təchiz olunmasına külli miqdarda maliyyə vəsaiti xərcləsələr də, yekun nəticələr hələlik ümidverici deyil. Tramp administrasiyasının Avropa ölkələri üçün bufet zona rolunu oynayan Ukraynanı qurban verərək, Rusiya ilə sülh anlaşmasına cəhd göstərməsi situasiyanı daha da qəlizləşdirir. Və "qoca qitə"yə qarşı Rusiya təhlükəsini yenidən aktuallaşdırır.

Belə vəziyyətdə Avropa Birliyi ölkələri üçün dərhal hərbi xərcləri maksimum səviyyədə artırmaqdan başqa çıxış yolu qalmır. Halbuki, Avropa Birliyi ölkələrdə mövcud olan həyat şərtləri şəraitində bunu etmək o qədər də asan məsələ deyil. Belə ki, Avropa məkanında əhali yüksək həyat standartlarına vərdişlidir. Avropa Birliyi ölkələrinin hərbi xərcləri artırması üçün isə hazırda sosial təminat paketlərini arxa plana keçirməkdən başqa maliyyə qaynağı tapmaq çox çətindir. Və bu, Avropa ölkələri üçün həm də daxili sosial-siyasi təlatümlər vəd edir.

Məsələ ondadır ki, sosial xarakterli xərclərin azaldılmasının Avropa ölkələrində əhalinin ciddi narazılığına səbəb olacağı qətiyyən şübhə doğurmur. Üstəlik, bunun ilkin əlamətləri artıq müşahidə olunmağa başlayıb. Belə ki, Almaniya, Fransa, Hollandiya və s. kimi ölkələrdə sosial xarakterli maliyyə ayırmalarının hərbi təhlükəsizlik maraqlarına yönəldilməsi ciddi ölkədaxili etirazlara yol almaqdadır. Və Avropa dövlətləri bütün daxili müqavimətə baxmayaraq, bu prosesi davam etdirməyə məcburdur.

Göründüyü kimi, Avropa məkanında situasiya qəlizləşməyə başlayıb. Prezident Donald Trampın hələ səlahiyyətlərinin icrasına başlamadan ABŞ üçün müəyyən etdiyi yeni siyasi prioritetlər bu məkanı artıq qarışdırmaq üzrədir. Bəzi məlumatlara görə, hazırda Avropa məkanında sosial-iqtisadi böhran yaranmağa, siyasi təlatümlər ön plana keçməyə başlayıb. Avropa Birliyi ölkələrinin ortaq valyuta vahidi olan avro ABŞ dollarına münasibətdə dəyər itirir. "Qoca qitə"nin önəmli nəhəng şirkətləri isə müflis olmaq təhlükəsinə sürətlə yaxınlaşır. Və bu, Avropa Birliyinin çöküşünə belə, yol aça biləcək təhlükəli prosesin yalnız başlanğıcı hesab olunur.

Məsələ ondadır ki, sosial-iqtisadi böhranın ilkin əlamətləri Avropa məkanında radikalizmi və ultramillətçi siyasi cərəyanların güclənməsinə də münbit şərait yaradır. Belə situasiya yaxın gələcəkdə bu məkanda kütləvi iğtişaşlarla yanaşı, siyasi-ideoloji xarakterli hakimiyyət dəyişikliklər də vəd edir. Yəni, Qərb siyasi dairələrinin bütün dünyaya "dərs keçməyə" vərdiş etdikləri dəyərlər arxa plana keçmək üzrədir. Və bu, Avropa Birliyi məkanını tezliklə adətən, başqa ölkələri ittiham etdikləri avtoritarizmə doğru sürükləyə də bilər.

Digər tərəfdən, Avropa Birliyi iqtisadiyyatının zəifləməsi daha böyük problemlər də vəd edir. Belə ki, indiki situasiyanı dəyişmək mümkün olmazsa, Avropa Birliyinin mövcudluğu da böyük təhlükələr qarşısında qala bilər. Çünki iqtisadi daralma növbəti mərhələdə Avropa Birliyinin rəqabət potensialına sarsıdıcı zərbələr vəd edən əsas neqativ faktorların sırasına daxildir. Xüsusilə də, Avropa Birliyi ABŞ və Çin ilə iqtisadi rəqabətdə mövqelərini qorumaq məcburiyyətindədir. Və buna nail olunmazsa, Avropa Birliyində mərkəzdən qaçma prosesi, daha sonrakı mərhələdə isə ümumiyyətlə, parçalanma, çöküş reallığa çevrilə bilər.

Elçin XALİDBƏYLİ,
Siyasi ekspert,
"Yeni Müsavat"
 

Dünyapress TV

Xəbər lenti