Ardını oxu...
Ötən şənbə gününü gecəsi Yaxın Şərqdə onsuz da gərgin olan vəziyyət bir qədər də gərginləşdi. Belə ki, İran İsrailə şənbədən bazara keçən gecə 300-dən çox pilotsuz təyyarə, qanadlı və ballistik raket atdı. Həmin gün Yerusəlimdə yerli vaxtla 01:45 radələrində sirena verilib və güclü partlayış səsləri eşidilib. Bu, hava hücumundan müdafiə sisteminin şəhər üzərində obyektləri vurması ilə əlaqəli olub. Hücum nəticəsində 7 yaşlı qız da daxil olmaqla, ümumilikdə, 12 nəfər yaralanıb. Həmçinin bir hərbi baza yüngül zərər görüb. İsrail bu hücumun özü və müttəfiqləri tərəfindən zərərsizləşdirildiyini deyib.

İran İnqilab Keşikçiləri Korpusu (SEPAH) bəyan edib ki, İsraildə müəyyən hədəflərə raket və dron hücumu ediblər.

Bazar günü axşam saatlarında BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasının təcili iclası keçirilib və təşkilatın baş katibi Antonio Quterreş iclasda üzv ölkələri gərginliyi artırmamağa çağırıb.

“Region xalqları dağıdıcı və tammiqyaslı münaqişənin real təhlükəsi ilə üz-üzədir. İndi təsirsizləşdirmə və gərginliyi azaltmaq vaxtıdır. Nə region, nə də dünya daha bir müharibəyə imkan verə bilər”, Quterreş bildirib.

İclasda çıxış edən İsrailin BMT-dəki səfiri Gilad Erdan çox gec olmadan qurumu “İrana qarşı bütün mümkün sanksiyaları" tətbiq etməyə çağırıb.

İran səfiri Əmir Səid İrəvani isə ölkəsinin addımının “zəruri və müvafiq” olduğunu bildirib. Səfir əlavə edib ki, Tehran regionda müharibəyə can atmır və ABŞ-la münaqişəyə girmək niyyətində deyil: “Lakin Vaşinqton hərbi müdaxilə edərsə, İran müvafiq şəkildə cavab verəcək”.

ABŞ səfirinin müavini Robert Vuud isə xəbərdarlıq edib ki, “əgər İran və ya onun müvəkkilləri ABŞ və ya İsrailə qarşı növbəti addım atsa, İran məsuliyyət daşıyacaq”.

Daha əvvəl isə İsrail İranın hücumuna "uyğun bildiyi formada və zamanda" cavab verəcəyini bildirib.

“Biz regional koalisiya qurub, özümüz uyğun bildiyimiz formada və zamanda İranı bunun hesabını ödəməyə məcbur edəcəyik”, - bazar günü İsrail Müharibə Kabinetinin rəhbəri, keçmiş müdafiə naziri Benni Qantz vurğulayıb.

Bazar günü İsrailin Baş nazir Benyamin Netanyahu, müdafiə naziri Yoav Qallant və Qantzın daxil olduğu Müharibə Kabinetinin iclası keçirib. İclasdan sonra xalqa müraciətində netanyahu deyib ki, ordu "istənilən ssenariyə hazırdır”.

Daha əvvəl Qərb və İsrail nəşrləri anonim mənbələrə istinadən bildirmişdilər ki, ABŞ İsraili hərbi cavab verməkdən çəkindirmək üçün ona təzyiq edir.

“ABŞ və digər tərəfdaşlarla birlikdə biz İsrail dövlətinin ərazisini müdafiə edə bildik. Çox az ziyan dəyib", - İsrailin müdafiə naziri söyləyib. Lakin əlavə edib ki, “bu, kampaniyanın sonu deyil... İstənilən ssenariyə hazır olmalıyıq”.

İran hücumu "Doğru vəd əməliyyatı” adlandırıb və bildirib ki, hücum aprelin 1-də İran səfirliyinə hücum da daxil olmaqla, İsrailin "təkrarlanan cinayətləri" ilə bağlıdır. İran Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargah rəisi, general-mayor Məhəmməd Baqiri dövlət televiziyasına deyib ki, İsrail cavab tədbirləri görəcəyi təqdirdə İranın cavabı gecəki hücumdan “daha böyük” olacaq.

İran İsrailə hücum barədə qonşularını və dostlarını hücumdan üç gün əvvəl xəbərdar edib, İranın xarici işlər naziri Hüseyn Əmir Abdullahian deyib.

“Əməliyyat başlamazdan təxminən 72 saat əvvəl biz bölgədəki dostlarımıza və qonşularımıza İranın İsrailə cavab tədbirləri barədə məlumat vermişik ki, bu, qanuni və qətidir”, - o deyib. Onun sözlərinə görə, xarici səfirlərlə görüş zamanı İran ABŞ-a bildirib ki, onun İsrailə zərbələri “məhdud” olacaq və özünümüdafiə məqsədi daşıyacaq.

Bir neçə saat sonra BMT nizamnaməsinin 51-ci maddəsini misal gətirən İran bildirib ki, "artıq məsələ bitmiş hesab edilə bilər". Bu barədə İranın BMT-dəki daimi nümayəndəliyi “X” sosial şəbəkəsində bildirib.

Başqa sözlə, İran İsrail "qisas almaq istəməsə" hücumu davam etdirməyəcəyinə işarə edib, lakin bildirib ki, bu, İran və İsrail arasında "münaqişədir və ABŞ kənarda qalmalıdır".

Son iki gündə Yaxın Şərqdə baş verənləri AYNA-ya müsahibəsində şərh edən təhlükəsizlik məsələləri üzrə ekspert İlham İsmayıl deyib ki, İran hər zaman ritorikadan istifadə edən dövlət olub:

- Hətta 1978-ci ildən, İslam İnqilabından bu yana, Tehranın İsrail və ABŞ-la bağlı bəyanatları elə bəyanatdan o tərəfə keçməyib. Dəfələrlə eşitmişik ki, İran “sionist İsraili yer üzündən siləcəyik”, “Amerikanı məhv edəcəyik” kimi ritorikadan istifadə edib. Amma heç zaman İran İsrailə birbaşa müdaxilə etməyib. İstər hücumlar olsun, istərsə də terror aktları, İran hər zaman bunu proksi qüvvələrin vasitəsi ilə edib. Yaxud da, İsrailə zərbələr İran ərazisindən deyil, qonşu ölkələrin ərazisindən, xüsusilə, Livandan, Suriyadan, qismən də İordaniyadan endirilib. Bu dəfə isə birbaşa öz ərazisindən hücum etdiyini açıqladı və bunu həyata keçirdi. Tarixdə bu bir ilk idi.

Dəməşqdəki İran konsulluğunun binası İsrail tərəfdən vurulduqdan sonra Tehran hədələməyə başladı. Bunun cavabının ikiqat veriləcəyi bəyan edilmişdi. Xatırlatmaq istəyirəm ki, bir neçə il əvvəl SEPAH generalı Qasım Süleymani Suriyada öldürüləndən sonra da İran qisasın alınacağını açıqlamışdı. Sonra ABŞ kəşfiyyatından sızan məlumatlara görə, Tehrandan Vaşinqtona xəbər göndərilib ki, İraqdakı Amerika bazalarına raket atacaqlar, itki olmamaq üçün əsgərlər təxliyə edilsin. İran tərəfi ABŞ-a açıq şəkildə bildiribmiş ki, Süleymaninin öldürülməsinə görə cavab görüntüsü yaradılmalıdır. Hesab edirəm ki, İsrailə zərbələr də görüntü üçün idi. Əvvəl xəbərdarlıq edildi, sonra dronların göndərilmə, raketlərin atılma tarixləri açıqlandı. Müharibə belə olmur axı.

Bu hadisənin fərqli cəhəti odur ki, İran ilk dəfə olaraq öz ərazisindən İsrailə raket zərbələri endirdi. Yenə deyirəm, son 45 il ərzində İran hər zaman başqa ölkələrin ərazisindən istifadə edirdi. Tehrandakılar anlayırlar ki, öz ərazisindən İsrailə zərbə İranın özünə qarşı çevrilə bilər, İranın özü hədəfə gələ bilər. Amma bu dəfə öz ərazisindən istifadə etdi.

- Kütləvi raket zərbələri endirilsə də, İsrailə bunun təsiri o qədər də olmadı...

- Təxminən 300-dək raket zərbəsi endirildi. Amma demək olar ki, o raketlərin 90 faizi İsrail ərazisinə çatmamış zərərsizləşdirildi. Bu raketlərin zərərsizləşdirilməsi İsrailin özünün “Dəmir qübbə” silahı və ABŞ-la Böyük Britaniyanın təyyarələri vasitəsilə zərərsizləşdirildi. Raketin atılmasından 18-20 dəqiqə sonra İranın ABŞ-dakı nümayəndəsi çıxış etdi ki, Tehran artıq Təl-Əvivə cavabını verib, işi bitirdi. Bununla yanaşı, İran nümayəndəsi ABŞ-ın bu məsələyə qarışmamasını xahiş etdi. Demək istədiyim odur ki, İranın bu əməliyyatı göstərişdən başqa bir şey deyildi. Yəni Tehran deyir ki, belə bir cavab verilməsi “bizə lazım idi”, bundan sonra gərginliyin dərinləşməsində “maraqlı deyilik”. Təbii ki, ABŞ da hadisələrin gərginləşməsinin marağında deyil. Vaşinqton Təl-Əvivə açıq şəkildə bildirir ki, müdafiədə İsrailin yanında olsalar da, İsrail hücum etsə, yanlarında olmayacaq. İsrail tərəfi cavab veriləcəyini bəyan edir. Amma göründüyü kimi, cavab yoxdur.

- İsrailin İranın bu əməliyyata cavabı olacaqmı?

- Zənn etmirəm ki, cavab tədbiri olacaq. Qəzzada gedən müharibə dövründə İsrailin beynəxalq aləmdə mənfi obrazı yaranıb. İslam dünyası ilə yanaşı, Qərbdə də belə fikirlər yaranıb ki, İsrail Qəzzada mülki əhalinin soyqırımını həyata keçirir. İndi İsrailin əlinə bu mənfi imici neytrallaşdırmaq üçün fürsət düşüb. İranın bu şousu ilə İsrail mənfi imici aradan qaldırmaq üçün “kart-blanş” aldı. İndi İsrail hökuməti anlayır ki, İranın ərazisinə raket zərbələri endirmək Təl-Əvivin xeyrinə deyil. İsrail cavab zərbəsi endirsə də, bunu İrandakı hərbi obyektlərə qarşı həyata keçirə bilər. Ən birinci Natanzı vurar. Orada nüvənin zənginləşdirilməsi prosesi gedir. Həm də bura Tehrana bir qədər yaxındır. Amma məncə, İsrail bunu etməyəcək. Lakin təbii ki, Yaxın Şərqdə gərginlik bundan sonra da davam edəcək.

- İranın bu şou nəyə lazım idi?

- Bilirsiniz, Dəməşqdəki konsulluq binası vurulandan, orada iki iranlı general öldürüləndən sonra Tehran bu addımı atmalı idi. Faktiki olaraq, İsrail beynəlxalq qaydaları pozdu, diplomatik nümayəndəliyi vurdu. Düzdür, İsrail özünə bəraət qazandırmaq üçün bəyan etdi ki, həmin konsulluq binasında SEPAH hərbçiləri yığılırdı, İsrailin ərazisinə hücumlarla bağlı qərar o binada verilirdi, proksi qüvvələrin idarə olunması üçün konsulluq binası qərargah kimi istifadə edilirdi və s. Amma bu, beynəlxalq qayda-qanunlara ziddir. Diplomatik nümayəndəliyə hücum həmin ölkənin ərazisinə hücum deməkdir. Bu mənada, İran bu addımı atmalı idi. İran öz qürurunu qorumaq üçün cavab vermək məcburiyyətində idi.

Başqa bir amil isə proksi qüvvələrin təzyiqidir. Hizbullah, HƏMAS-ın özü Tehranın qarşısında məsələ qaldırdılar ki, Dəməşqdəki konsulluğun vurulmasına İranın özü niyə cavab vermir. İran həm də proksilərinin qarşısında özünə bəraət qazandırmaq üçün bu addımı atdı. Ona görə də İranın hücumu cəmi 20 dəqiqə çəkdi. Yəni İran Dəməşqdəki diplomatik nümayəndəliyinə hücuma simvolik cavab verdi.
 
Ardını oxu...
Müğənni Elariz Məmmədoğlunun Kult.az-a müsahibəsi:

- Elariz bəy, necəsiniz? Artıq neçə ildir ki, Amerikadasınız. Yəqin, darıxırsınız...

- Allaha şükür olsun ki, yaxşıyam. Bir balaca səhhətimdə narahatlıq var idi, onu da Amerikanın həkimləri yoluna qoydular. Düz beş il üç aydır ki, Amerikadayam. Əlbəttə ki, darıxıram. Dünyanın harasında yaşasam da, Azərbaycan mənim vətənimdir. Azərbaycanla bağlı yaxşı nə eşidirəmsə, çox sevinirəm.

- Çətin olmadımı? Azərbaycanda sevilirdiniz, toylara gedirdiniz, birdən-birə də hər şeyi qoyub getdiniz.

- Azərbaycanda hər şey qaydasında idi. Sadəcə, mən “Yaşıl kart” (Green Card) qazandım və bir il doqquz ay düşündüm, gedim, ya getməyim? Belə qərara gəldim ki, Amerikaya “Yaşıl kart” qazanmaq şansı həyatda bir dəfə olur. Yalnız vətən üçün darıxmaq məni incidir. Mən rus dilini bildiyim üçün burada çalışmaq bir o qədər də çətin olmadı. Bruklin şəhərinin 90%-i rusdillidir. Burada biz demək olar ki, gün ərzində ingilis dilini eşitmirik. Tanınmış adam olduğuma görə də bəzi işlərim rahat getdi. Məsələn, biləndə ki, gəlmişəm, özləri məni işə dəvət etdilər. Eyni zamanda konsertlərimi təşkil etdilər, toylara dəvət etdilər.

- Adətən, insan öz vətənindən kənarda gedəndə uzun müddət əziyyət çəkir. Yeni dostlar tapmaq, iş qurmaq - bunlar sizinçün rahat oldumu?

- Dost tapmaq mənim üçün heç zaman çətin olmayıb. Burada yeni dostlar, yeni çevrəm var. İş qurmaq, əslində, çətin deyildi, amma koronavirus olmasaydı.

- Maraqlıdır, orada nə işlə məşğul olursunuz? Media restoran biznesi ilə məşğul olduğunuzu yazır. Doğrudurmu?

- Mənim xoşbəxtliyim ondadır ki, Bakıda məşğul olduğum işlə elə Amerikada da məşğulam: axşamlar ya toy, ya banket, arabir də konsertlər, səsyazma studiyası… Restoranda isə oxuyuram. Vaxtım yalnız öz sevimli işimə gedir.

- Elariz bəy, Amerikada azərbaycanlıların toylarına gedirsinizmi?

- Mən yeni gələndə Amerikada yaşayan azərbaycanlılar mediadan mənim burada olduğumu bildilər, xeyirli işlərə dəvət etdilər. Nyu York, Nyu Cersi, Texas, Minnesota, Şimali Karolina, İndiana, Kolorado ştatlarında, Boston şəhərində, eyni zamanda Kanada dövlətinin Toronto şəhərində toylara dəfələrlə dəvət almışam. Unutduğum şəhərlərdə yaşayanlar lütfən məndən inciməsinlər.

- Elariz bəy, ixtisasınız da rejissorluqdur. Nə əcəb bu sahə üzrə çalışmadınız?

- İncəsənət aləmində mənim üç əsas ixtisasım var. Musiqi təhsilim vokal, rejissorluq və aktyorluq. Bunlar mənim professional səviyyədə ixtisaslarımdır. Digər istedadlarımı həvəskar səviyyə sayıram, məsələn, şeir yazmaq, musiqi bəstələmək, mahnı mətni yazmaq, ssenari yazmaq, rəqs etmək. Universtitet illərində düşünürdüm, hansı işlə məşğul olum? Təhsilim mənə aktyor, rejissor və müğənni olmaq imkanı verirdi. Mən müğənniliyi seçdim və şükür Allaha ki, uğurlarım oldu. Amma bir neçə klipimdə aktyor kimi, bəzilərində də rejissor olmuşam. Bir neçə serialda, filmdə aktyor kimi də çalışmışam. “Kişiləri qoruyun” filmində iki obrazda çəkilmişəm.

- Amerikada film çəkmək istəyərsinizmi?

- Mənim rejissorluq istəyim böyükdür. Azərbaycanın xeyrinə Amerikada bədii film çəkə bilərəm, sadəcə, çəkiliş üçün böyük vəsait lazımdır. Olsa, çox maraqlı ola bilərdi.

- 2000-ci ildə daha çox “Devuşka v pesoçnom sarafane" hitiylə məşhurlaşdınız, sonra da “tvist” üslubunda "Tup-tup" mahnısına klip çəkildi, 2001-ci ildə də rok-n-roll üslubunda "Dans-dans" mahnısı və klipiniz məşhurlaşıb. Bəs siz özünüz hansını ən yaxşı mahnınız hesab edirsiniz?

- Mənim repertuarımda sevdiyim mahnı var, əfsuslar olsun ki, Azərbaycan radioları onu kifayət qədər işıqlandırmadılar. Yəqin, mən Amerikaya gəldim, ona görə də mahnı unuduldu. Sözügedən mahnı “Hədiyyə” adlanır. Mahnının musiqisini Parisdə yazmışam, sözlərini isə Bakıda.

- Amerikadan baxanda Azərbaycan musiqisi sizinçün necə görünür?

- Azərbaycan musiqi mədəniyyəti hər vaxt yüksəkdə olub. Düşmənlərimiz bizim mahnıları və rəqsləri öz adlarına çıxardanda mənə pis təsir edir. Bizim musiqiçilərimiz çox inkişaf edib. Xüsusən, fortopiano, qarmon və nağara sənəti inkişafdadır. Fortepianoda Emil Əfrasiyab, Şahin Növrəsli, Nizami Əliyev, qarmonda Ənvər Sadıxov, Orxan Mirnatiqoğlu, nağarada Natiq Şirinov daima inkişafdadırlar. Əfsuslar olsun ki, Azərbaycan musiqisində bas gitaraçılar azdır. Bu hissə zəif görünür. Mən Azərbaycanda toylara gedəndə hər vaxt özümlə zərb və bas gitara aparmışam. Zərbi Azərbaycan toylarında dəbə sala bildim, amma bas gitaranı bacarmadım. Həmişə mənə irad tutub deyirdilər, sən niyə toylara bas gitara aparıb əlavə pul verirsən? Mən isə belə adamlara ürəyimdə gülüb düşünürdüm ki, bu adam nə bilir bas gitara musiqinin fundamentlərindən biridir? Bu barədə Azərbaycan xalq artisti, gözəl sənətkar Yalçın Rzazadə ilə maraqlı söhbətimiz olub. Uzun sözün qısası, bu gün musiqimizdə bas qitaraya böyük ehtiyac var.

- Hazırda yeni albomunuz varmı?

- Mən hər vaxt yeni albom, yeni mahnılar üzərində çalışıram. Sosial şəbəkədə izləsəniz, yeni işlərimi də görə bilərsiniz.

- Birdəfəlik qayıtmaq necə, belə bir fikriniz varmı?

- Əslində, mən vətənim Azərbaycandan getməmişəm, Amerikaya müvəqqəti gəldim. Həmvətənlərimiz Rusiyaya gedir, orada beş-altı il çalışır və sonra qayıdır Azərbaycana. Hər kəs bilir ki, Vətənimiz Azərbaycandır. Mən Rusiyaya deyil, Amerikaya getmişəm. Azərbaycan canımız, Bakı ürəyimizdir!
 
Ardını oxu...
İtaliyanın məşhur jurnalisti Oriana Fallaçi 1973-cü il oktyabrın əvvəlində Tehranda İran şahı Məhəmməd Rza Pəhləvidən “The New Republic” jurnalı üçün müsahibə alıb.

Bu müsahibədə İran şahı həyata keçirdiyi islahatlardan, siyasi vəziyyətdən, neftin qiymətindən, SSRİ və ABŞ-la olan münasibətlərindən danışıb.

İtaliyalı jurnalist, yazışı və publisist Oriana Fallaçi İkinci Dünya müharibəsində italyan müqavimət hərəkatının iştirakçısı olub. O, 60-70-80-ci illərdə dünya liderləri ilə etdiyi uğurlu müsahibələri ilə şöhrət qazanıb. Fallaçi ABŞ-ın sabiq dövlət katibi Kissincerdən, iran şahı Məhəmməd Rza Pəhləvidən, Ayətullah Xomeynidən, Lex Valensadan, Villi Brandtdan, Zülfüqar Əli Bhuttodan, Müəmmər Qəddafidən, Federiko Fellinidən, Den Syaopindən, Yasir Ərəfatdan, İndira Qandidən, Qolda Meirdən, Şon Konneridən unudulmaz müsahibələr götürüb.

Çoxmilyonlu tirajla çap olunmuş 12 kitabın müəllifidir.

Oriana Fallaçi 2006-cı ildə vəfat edib.

Azpost.info İran şahı Məhəmməd Rza Pəhləvinin Fallaçiyə verdiyi müsahibəsini kiçik ixtisarla oxucularına təqdim edir.

Müsahibə jurnalın 1 dekabr 1973-cü il sayında dərc olunub.


Oriana Fallaçi:- Əlahəzrət, siz müsahibələrinizin birində demisiniz: “Əgər həyatı yenidən yaşamağa başlasaydım skripkaçı, cərrah, arxeoloq, polo oyunçusu olardım”.

Məhəmməd Rza Pəhləvi:- Bu sözləri dediyimi xatırlamıram. Amma əgər demişəmsə bunu Şahlıq eləməyin böyük bir baş ağrısı olmasını nəzərdə tutmuşam. Lakin bu o demək deyil ki, mən bu postdan imtina etməyə hazıram. Mən öz kürsümdə xeyli işlər gördüyümə inanıram. Monarxiyanın olmadığı yerlərdə anarxiya, oliqarxiya və diktatura olur. Bundan başqa monraxiya İranın idarəçiliyi üçün yeganə mümkün vasitədir.

Məqsədə çatmaq üçün güc lazımdır, hakimiyyəti saxlamaq üçün kimdənsə icazə və məsləhət almaq olmaz. Qərarları kimləsə müzakirə etmək olmaz. Əlbəttə, mən də səhv edə bilərəm. Mən də insanam. Amma mən hesab edirəm ki, mənim missiyam var və taxt-tacda oturaraq bunu sona çatdırmalıyam. Məlumdur ki, gələcəyi öncədən demək olmaz, amma mən əminəm ki, İranda monarxiya sizin ölkələrdəki rejimlərdən daha uzunömürlü olacaq. Yaxud belə deyərdim: Sizin rejimlər əbədi deyil, amma mənimki olacaq.

-Sizi neçə dəfə öldürməyə cəhd ediblər?

-Rəsmi olaraq iki dəfə. Qeyri-rəsmi desək, Allah bilir nə qədər. Mən başladığım işi sona çatdırana qədər sağ qalacağam. Bu gün isə Allahın əlindədir.

-Bəs niyə belə qüssəli görünürsünüz, əlahəzrət?

– Haqlısınız, qəlbən ola bilsin mən kədərli adamam. Amma mənə elə gəlir ki, bu mistik kədərdir. Qəm-qüssə mənim mistik tərəfimdən axır. Başqa cür izah edə bilmərəm, mənim qəm çəkməyə zərrə qədər səbəbim yoxdur. Hər şey varımdır, həyatım gözəl yuxu kimi axıb keçir. Dünyada məndən xoşbəxt şəxs olmamalıdır, amma hər halda…

-Yəqin tənha kral olmaq tənha kişi olmaqdan daha dəhşətlidir…
-Öz dediklərinə və hərəkətinə görə, heç kim qarşısında hesabat verməyən kralın tənhalığa məhkum olması qaçılmazdır. Amma mən tək deyiləm, çünki məni digərlərinin qəbul edə bilmədiyi güc müşayət edir. Mənim mistik gücüm. Bununla yanaşı mən məlumatlar alıram. Mən 5 yaşımdan Allahla yanaşı yaşayıram. Allah mənə öncəgörmə bəxş edib.

-Öncəgörmə?
-Bəli, öncəgörmə, təzahür…

-Nə barədə? Kimlərdən?

-Peyğəmbər və imamlardan… Mən doğurdan da təəccüb edirəm ki, siz bunu inkar edirsiniz. Məlumdur ki, mənim gözümə görünənlər olub. Bunu hətta öz tərcüməyi-halıma da yazmışam. Uşaq vaxtı iki dəfə müqəddəs ruhları görmüşəm: Beş yaşında mən imam Əlini gördüm. Qayadan yıxılmışdım. O, qaya parçası ilə mənim aramda qalaraq məni xilas etdi. Mən onu gördüm. Bu yuxu deyildi, gerçək idi. Mən təkcə onu gördüm, yanımdakı adam görə bilmirdi. Məndən savayı heç kim onu görməməli idi, çünki…Vallah, belə görürəm, məni başa düşmürsünüz…

-Əlahəzrət, elədir, tamamilə anlamıram…
-Ona görə ki, siz inanclı adam deyilsiniz. Siz Allaha da, mənə də inanmırsınız. Atam da mənə inanmadı. Həmişə belə şeyə gülürdü. Məndən soruşurdular ki, “bəlkə sənin gözünə görünüb?” Deyirdim “Yox!”.Ona görə ki, mən tapşırığı icra etmək üçün Allah tərəfindən seçilmişəm.

Mənim öncəgörməm ölkəni xilas edəcək möcüzə idi. İdarəçiliyim ölkəni xilas etdi. Ona görə ki, Allah mənim tərəfimdə idi.

-Tehranda sizin haqqınızda adamlarla danışmaq istəyəndə onlar dəhşətli şəkildə susurlar. Onlar sizin adınızı belə çəkməyə cürət eləmirlər. Nə üçün, Əlahəzrət?
– Hesab edirəm ki, bu şişirdilmiş hörmətdən irəli gəlir. Əslində onlar mənimlə olanda özlərini elə aparmırlar. Mən ABŞ-dan qayıdanda bütün şəhəri üstüaçıq maşınla keçdim. Hava limanından saraya qədər yolda məni həvəslə, gur alqışlayan milyona yaxın adam durmuşdu. Onlar vətənpərvər şüarlar səsləndirir, qızğın halda alqışlayırdılar. Dediyiniz o dəhşətli susqunluğun heç bir əlaməti yox idi. Sualınızn mənası nədir? Onların hamısı mənim əleyhimədirlər?

-Allah eləməsin, əlahəzrət. Amma siz çox avtoritar Şah olmağınızı inkar edirsiniz?

-Yox, inkar etməzdim. Çünki sözün bir çox mənalarında bəli, bu belədir. Amma baxın: İslahatları həyata keçirmək üçün avtoritar olmaq lazımdır. Xüsusən bu islahatlar əgər əhalinin cəmi 25 faizinin oxuyub-yaza bildiyi İranda aparılırsa…İnanın, millətin dörddə üç hissəsi savadsızlığdan əziyyət çəkirsə yalnız ən sərt avtoritarizm islahatların aparılmasını təmin edə bilər. Başqa cür heç nəyə nail olmaq olmaz.

Əgər mən sərt olmasaydım hətta kənd təsərrüfatında islahatları apara bilməzdim, bütün proqramlarım dayana bilərdi. Əgər bu baş versəydi radikal solçular bir neçə saatın içində radikal sağçıları məhv edəcəkdilər. Ağ inqilabdan da daha çox şey itiriləckədi.

-Bəs İranda demokratiya varmı?

-Cavabım belədir: Bir çox mənasına görə, İran sizin Avropa ölkələrindən daha demokratikdir. Nəzərə almaq lazımdır ki, kəndlilər öz torpaqlarının sahibidir, fəhlələr öz işlədikləri fabriklərin idarəçiliyində iştirak edirlər, böyük sənaye kompleksləri özəl əllərdə deyil, dövlətə məxsusdur. Seçkilər kəndlərdə başlayıb yerli, bələdiyyə və əyalət səviyyələrində keçirilir. Düzdür, parlamentdə iki partiya var. Amma məhz onlar mənim Ağ inqilab”ımın 12 bəndini qəbul edirlər. “Ağ inqilabın” ideologiyasını neçə partiya təqdim etməli idi ki? Bundan başqa ancaq bu iki partiya seçkidə kifayət qədər səs yığa bilib. Azlıqda qalan partiyalar o qədər əhəmiyyətsiz, o qədər gülməlidirlər ki, bir üzvünü belə seçdirə bilmədilər.

Mən də bu azlıqda olan müəyyən qrupların parlamentə seçilməsini istəmirəm. Həmçinin Kommunist partiyasının leqal fəaliyyət göstərməsini arzu etmirəm. Kommunistlər İranda qanundan kənardırlar. Onların istəyi yalnız dağıtmaq, dağıtmaq və dağıtmaqdır. Onlar öz ölkələrindən və şahından savayı digərlərinə loyaldırlar. Onlar satqınlardır. Mən gərək dəli olam ki, onların mövcudluğuna imkan verim.

-Əlahəzrət, ola bilsin mən yaxşı izah edə bilmədim. Mənim dediyim demokratiya Qərbin malik olduğu demokratiyadır. Oradakı rejimlər hər kəsə öz istədiyi kimi düşünməyə imkan verir. Parlamentdə isə hətta siyasi azlığın nümayəndələri də təmsil olunur.

-Mən belə demokratiya istəmirəm! Məgər siz bunu başa düşmədiniz? Mən bilmirəm ki, belə demokratiya ilə nə edəcəyəm! Mən istəmirəm bu bizim bir hissəmiz olsun. Başa düşürsünüz? Sizin möcüzəli demokratiya. Bir neçə ildən sonra siz görəcəksiniz ki, sizin bu əla saydığınız demokratiyanız sizi hara gətirib çıxaracaq.

-Ola bilsin bu bir qədər xaotikdir. Amma insanın insana hörməti üçün, azad fikrinin ifadəsi üçün yeganə mümkün seçimdir.

-Fikir azadlığı, fikir azadlığı! Demokratiya, demokratiya! Beş yaşlı uşaqlar küçədə mitinq edir, addımlayırlar. Demokratiya bunu adlandırırsınız? Azadlıq?

–Bəli, Əlahəzrət.
-Mən…Demokratiya, azadlıq! Axı bu sözlər nəyi ifadə edir?

-Fikrimcə, bu məsələn Niksonun Tehrana səfəri zamanı bir sıra kitabların qadağan edilməsi və vitrindən götürülməsidir. Mən bilirəm ki, Nikson İrana gələndə Vyetnam haqqında kitabım mağazalardan götürülmüşdü. O gedəndən sonra qaytarıldı..

-Nə?

-Bəli.

– Siz təsadüfən “qara siyahı”ya düşməmisiniz?

-Burada, Tehranda? Bilmirəm. Bəlkə də. Mən yuxarı-aşağı çoxlarının qara siyahısındayam.

-Bilirsiniz, mən sizi qəbul etmişəm, sarayda hazırda yanımda oturmusunuz…

-Bu sizin xeyirxahlığınızı göstərir.

-Bu həm də göstərir ki, bizdə burada demokratiya və azadlıqdır.

-İranda bu gün nə qədər siyasi məhbus var?

-Mən dəqiq rəqəmləri bilmirəm. Bu, sizin siyasi məhbus adı ilə nəyi nəzərdə tutmağınızdan asılıdır. Əgər siz, məsələn kommunistləri nəzərdə tutursanız, mən onları siyasi məhbus saymıram. Çünki kommunizm qanuna ziddir. Burdan da anlaşılır ki, kommunist siyasi məhbus deyil adi cinayətkardır. Əgər siz günahsız adamları, qadınları, uşaqları öldürən terrorçuları nəzərdə tutursunzsa mən onları dünyada heç vaxt siyasi məhbus hesab etmirəm. Onlara qarşı heç bir mərhəmət göstərmirəm.

– Siz həqiqətən onları edam etmisiniz?

-Qətllərdə günahkar olanları əlbəttə..Onlar güllələnib. Kommunist olduqlarına görə deyil, terrorçu olduqlarına görə…

-Maraqlıdır, siz Salvador Alyendenin (70-ci illərdə Çilinin qiyam nəticəsində qətl edilmiş sosialist prezidenti-red) ölümü barədə nə düşünürsünüz?

-Hesab edirəm ki, onun ölümü bizə dərs oldu: Qalib gəlmək və nəyəsə nail olmaq üçün o tərəfdə, bu tərəfdə olmaq olar. Aralıq tədbirlər, güzəştlər mümkün deyil. Başqa sözlə o ya inqilabçı, ya da qanun və qayda tələb edəndir. Qayda-qanuna riayət edən inqilabçı olmaq mümkün deyil. Üstəlik tolerant olmaq…Əgər Alyende öz marksist ideyaları ilə idarə etmək istəyirdisə nə üçün özünü ən yaxşı cəhətdən göstərmədi? Fidel Kastro hakimiyyətə gələndə 10 min adam öldürdü, siz isə onu tərifləyirdiniz. Ola bilsin ki, hansısa mənada o həqiqətən bacarıqlı idi. Çünki o hakimiyyətdə idi. Mən də həmçinin. Mən qalıb göstərmək istəyirəm ki, gücün köməyi ilə çox şeyə nail olmaq olar. Hətta göstərmək istəyirəm ki, sizin köhnə sosializmin sonu gəlib. Köhnə, qocalmış, bitmiş…Sosializm haqqında 100 il əvvəl danışırdılar. Hazırda o ideya müasir texnologiyalarla daha uyğun gəlmir. Fikir verdinizsə, mən isveçlilərdən daha çox şeyə nail olmuşam. İsçevdə sosialistlər mövqelərini itirirlər. Aha…İsveç sosializmi! O heç meşə və su ehtiyatlarını belə milliləşdirmədi. Amma mən elədim.

-Siz deyirsiniz ki, hansısa mənada sosialistsiniz və sizin sosializm skandinav ölkələrinin sosializmindən daha müasir və inkişaf edib?

-Əlbəttə. Ona görə ki, sosializm işləməyən adamın ayın sonunda gəlib işləyənlə eyni maaşı almaq imkanını təmin edir. Mənim “Ağ inqilab”ım isə işə stimuldur. Bu sosializmin yeni, orjinal növüdür…İnanın mənə, İranda biz sizdən daha çox inkişaf etmişik, ona görə sizdən öyrənməyə heç bir ehtiyacımız yoxdur. Amma siz, avropalılar bunu heç vaxt yazmazsınız.

-Əlahəzrət, sizin ən pis qonşunuz kimdir?

– Heç vaxt bilmək olmur ki, qonşularından ən pisi kimdir. Amma deyim ki, hazırda bu İraqdır. İraqı bir dəstə başdanxarab, qaniçən vəhşilər idarə edir. Bilirsinizmi ki, onlar iranlıları minalı sahədən sərhədi keçməyə məcbur edirlər? İrqada təqib olunan iranlılar gərək minalanmış sahədən keçsinlər. Xəstəxanalarımızda qolsuz, ayaqsız nə qədər adam yatır.

-Pis qonşu siyahısında İraqın adını çəkməyiniz məni təəccübləndirdi. Mən SSRİ-nin adını çəkəcəyinizi gözləyirdim…

-Bizim Sovet İttifaqı ilə yaxşı diplomatik və ticarət əlaqələrimiz var. İki ölkə arasında qaz xətti mövcuddur. Biz qazımızı SSRİ-yə satırıq. Bizdə sovet texnikası var. Soyuq müharibə başa çatıb. Amma Sovet Rusiyası ilə bağlı məsələ həmişə birmənalı olacaq: Ruslarla danışıqlarda İran həmişə bir dilemmanı yadında saxlamalıdır: Kommunist olmalı ya yox? Rus imperializmini inkar etmək qədər sadəlövh və ağılsızı tapmaq çətin məsələdir. Rusiyada imperialist siyasət həmişə mövcud olub. Bunu inkar etmək olmaz. Hazırda bu siyasət kommunizm doqması ilə bağlanaraq daha təhlükəli olub. SSRİ-nin bir arzusu da var: Fars körfəzi ilə Hind okeanına çıxmaq…İran isə bizim sivilizasiyanı qoruyan sonuncu qaladır. Əgər SSRİ bu qalaya hucum etməyə qərar versə bizim mövcudluğumuz yalnız müqaviməti təşkil edəcək iradəmizdən və bacarığımızdan asılı olacaq.

-İran hərbi baxımdan güclüdür?
-Bəli…Amma ruslara qarşı durmaq üçün gücümüz yetərli deyil. Bu aydındır. Məsələn, mənim atom bombam yoxdur. Amma əgər üçüncü dünya müharibəsi başlanarsa mən müqavmət göstərmək üçün özümdə kifyət qədər güc hiss edirəm.

Bəli, mən üçüncü dünya müharibəsi dedim. Çox adam hesab edir ki, üçüncü dünya müharibəsi Aralıq dənizi uğrunda başlanacaq. Amma mənim fikrimcə, bu İrana görə başlaya bilər. Çox sadə! Biz dünya enerji resurslarına nəzarət edirik. Dünyanın digər hissəsinə çatmaq üçün neft Aralıq dənizidən deyil, Fars körfəzindən və Hind okeanından keçir. Odur ki, əgər SSRİ bizə hucum etsə, biz müqavmət göstərəcəyik. Bizə yəqin ki, qalib gələcəklər. Bundan sonra qeyri-kommunist ölkələri durub baxmayacaqlar. Onlar müdaxilə edəcəklər. Bu Üçüncü dünya müharibəsi olacaq. Mən aydın izah edə bildim?

-İdeal və ağrılı şəkildə…Üçüncü dünya müharibəsi haqqında elə danışırsınız ki, sanki o tezliklə baş verəcək…

– Mən bunun baş verəməyəcəyi ümidi ilə danışıram. O qədər də uzaq olmayan gələcəkdə mən bu və digər qonşu ilə kiçik müharibə imkanlarını görürəm. Bizim sərhədlərimiz hər tərəf düşmənlərlə əhatə olunub.

-Sizin ən yaxşı dostunuz ABŞ isə çoğrafi baxımdan uzaqdır.

-Mənə “kimi ən yaxşı dostumuz hesab edirəm” sualını verirsinizsə cavabım belədir: ABŞ belə dostların sırasındadır. ABŞ bizi hamıdan yaxşı başa düşür.Ona görə ki, burada çoxlu maraqları var. Birbaşa iqtisadi, dolayısı ilə siyasi maraqları. İran dünyaya olan açar, yaxud açarlardan biridir. Mən yalnız onu əlavə edə bilərəm ki, ABŞ Monro doktrinasına qayıda bilməz. Amerkanlar dünya qarşısında olan öhdəliklərinə hörmət etməyə məcburdurlar. O cümlədən bizim qayğımıza da qalmalıdır. Bu heç bir halda müstəqilliymizi azaltmır. Hamı bilir ki, bizim ABŞ-la dostluğumuz bizi onların quluna çevirmir.

-ABŞ həmçinin İsrailin yaxşı dostu sayılır. Siz son vaxtlar isə Yerusəlimə (Qüds) qarşı çox sərt davrandınız…

-Bizim siyasətimiz fundamental siyasətə əsaslanır. Biz İsrailə imkan verə bilmərik ki, ərazini silah gücünə ələ keçirsin. Ona görə ki, ərəblərə qarşı bu prinsipə imkan verəsk sabah bizə qarşı tətbiq olunacaq.

-Siz ərəblərin tərəfindəsiniz, amma İsrailə neft satırsınız…

– Nefti şirkətlər kim istəsə ona satır. Bizim neft hər yerə gedir: Niyə İsrailə getməsin? Mənim nə işimə qalıb ki, o İsrailə gedəcək? Hara lazımdırsa ora da gedir.

-Neft gəlirlərinə görə bu gün sizdə kompyuterlər var. Gələcək var-dövlət üçün də neftə minnətdarsınız. Qərbə və neftə münasibətdə hansı siyasəti yürüdəcəyinizi müzakirə etmək olarmı?

-Bu çox sadədir. Məndə neft var, mən onu içə bilmərəm. Amma bilirəm ki, dünyanı şantaj etmədən bundan tam ölçüdə istifadə edə bilərəm.

Odur ki, mən neftin fərq qoymadan hamıya satılması siyasətini seçmişəm. Bu asan seçim deyildi. Mən heç vaxt Qərbi şantaj edən ərəb ölkələri ilə bir sırada duracağımı düşünməmişəm. Mənim ölkəm müsəlman ölkəsidir, amma ərəb ölkəsi deyil. Odur ki, mən ərəblərin rahatlığına görə deyil, İranın maraqları çərçivəsində hərəkət edirəm.

Bundan başqa İrana pul lazımdır. Nefti isə satıb çoxlu pul qazanmaq olar. Ərəblərlə mənim aramda olan fərq budur. “Qərbə neft satmayacağıq” deyən ölkələr pulları ilə nə edəcəyini bilməyən ölkələrdir. Onlar əllərindəki pullarla bir qram neft satmadan 3-4 il yaşaya bilərlər. Mən bunu bacarmaram.

-Necə olsa da siz özünüzə çoxu düşmən qazanmısınız…

-Ola bilsin mənim Qərbi şantaj etməmək barədə qərarım ərəbləri mənim kimi hərəkət etməyə vadar edəcək. Bütün ərəblər olmasa da ən azı bəzilərini…Dərhal olmasa da qısa zaman ərzində.

Bir sıra ölkələr İran kimi müstəqil deyillər. Onların İranın olduğu kimi ekspertləri yoxdur, mənim kimi dəstəyi yoxdur. Mən öz şərtlərimi diqtə edə bilirəm. İllərdir monopoliyada olmuş nefti birbaşa, heç bir şirkətin müdaxiləsi olmadan satmaq məqamına çatmaq asan deyil. Biizmlə müqavilə imzalamaq istəyənlər üçün qapılarımız geniş açıqdır. İngilislər, amerkanlar, yaponlar, hollandlar, almanlar…Əvvəlcə onlar möhkəm qorxmuşdular. Amma indi yavaş-yavaş cəsarətləri olurlar.

-Yerigəlmişkən, neftin qiyməti qalxacaq?

-Əlbəttə qalxacaq. Qeyd-şərtsiz! Özü də necə! Mən neft haqqında nə lazımdır bilirəm. Mən əsl mütəxəssisəm. Mütəxəssis kimi də sizə deyirəm: Neftin qiyməti qalxmalıdır. Başqa qərar yoxdur. Amma bu qərarın qəbuluna siz, Qərblilər vadar edirsiniz.

Siz bizə satdığınız buğdanın, şəkərin, sementin qiymətini 300 faiz qaldırmısınız. Neft-kimya məhsullarının qiymətinin kəllə-çarxa qalxmasına məcbur eləmisiniz.

Siz bizim xam nefti alırsınız və onun emalından alınan neft-kimya məhsullarını bizə xam neftə görə ödədiyiniz puldan 100 dəfə artıq qiymətə satırsınız. Siz bizi daha çox ödməyə məcbur edirsiniz. Odur ki, bundan sonra sizin də neftə görə, deyək ki, 10 dəfə artıq ödəniş etməyiniz ədalətli olardı.

-On dəfə artıq?

-Buna siz məni məcbur edirsiniz ki, qiyməti bahalaşdırım. Sənin əlbəttə öz səbəblərin olacaq. Amma, üzr istəyirəm, mənim də öz səbəblərim var. 100 ildən sonra bu neft biznesinin sonu gələcək. Tezliklə siz başqa enerji mənbələri axtaracaqsınız. Atom, günəş, daha hansısa…Mən bilmirəm. Amma bilirəm ki, artıq tədbirlər görmək vaxtı çatıb. Nefti belə indiki qaydada istifadə etmək cinayətdir.

-Biz nefti lənət adlandırırıq.

-Bəzən özümə sual verirəm, bu doğurdanmı belədir. Neftin lənət olması barədə o qədər yazıblar ki. İnanın mənə: Onun olması bir tərəfdən üstünlükdür, digər tərəfədən böyük bir narahatlıq. Çünki neft özü ilə elə təhlükə yaradır ki…Bu lənətə gəlmiş neftin üzündən dünya partlaya bilər. Sənsə gülürsən…

-Mən görürəm siz də gülürsünüz…O qədər də kədərli görünmürsünz. Təəssüf ki, biz “qara siyahı” barədə razılığa gələ bilmədik.

-Siz doğurdan qara siyahıya düşə bilərsiniz?

-Əlahəzrət, kim bilir, mümkündür. Mən hamının “qara siyahısındayam”.
-Yazıq qız. Amma mühüm deyil. Əgər siz hətta mənim məmurlarımın qara siyahısında olsanız belə mən sizi qəlbimin ağ siyahısına daxil edirəm.
-Əlahəzrət, siz məni qorxudursunuz…
Hazırladı:

X.SƏFƏROĞLU

Azpost.info
Ardını oxu...
FOTO:Oriana Fallaçi
 
 


 
Ardını oxu...
Rəşad Rza: “Çətənə yağı narkotikin anti-zəhəridir”

Narkomaniyanın qarşısının alınması və müalicəsində bir çox metodlar tətbiq olunmaqdadır. Hüquq-mühafizə orqanlarının əməliyyat tədbirlərindən tutmuş, reabilitasiya mərkəzlərində müalicəyə qədər. Məlum olduğu kimi, bəzi inkişaf etmiş ölkələrdə sənayedə istifadə məqsədilə çətənə bitkisi də əkilir. Hətta təxminən yüz il əvvəlki “Ford” avtomobili, yanacağı da daxil olmaqla, çətənədən hazırlanmışdı. Bəs, narkotik məqsədli istifadə istisna olmaqla, çətənədən hazırlanan qida maddələri narkotik asılılığına son qoymaqda da istifadə oluna bilərmi? Ekspert, təhlükəsizlik mütəxəssisi Rəşad Rza ilə müsahibəmizdə bu mövzuya aydınlıq gətirməyə çalışdıq.

- Rəşad bəy, sizin ötən müsahibəmizdə qeyd etmişdiniz ki, çətənənin əkilməsi barədə dövlətə layihə təqdim etmisiniz. Müraciətinizə nə kimi cavab verildi?

- Cavab belə oldu ki, çətənin əkilməsi qanunla qadağan olunduğundan, hələ bu məsələ saxlanılıb.

- Sizcə, bu layihə qəbul olunsaydı, ölkə iqtisadiyyatına nə kimi töhfələr verə bilərdi?

- Belə deyək, bu təkcə kənd təsərrüfatına deyil, ümumiyyətlə Azərbaycan büdcəsinə illik beş milyard manat vəsait gətirə bilər. Azərbaycan büdcəsi təxmini otuz-otuz beş milyard manat həcmindədir. Təkcə çətənədən 5 milyard manat gəlir ala bilərik. Əgər bu layihə həyata keçsə, həm fabriklər qurulsa, həm inşaatda, tikintidə istifadə olunsa, 5 milyard manat gəlir gətirəcək. Yəni bu rəqəmi minimum gəlirlə hesablamışıq. Biznes plan hazırlamışıq.

Kənd təsərrüfatına faydalarına gəlincə, deməliyəm ki, birincisi, Azərbaycanda torpaqların 60 faizi əkinə yararsızdır. Həmin torpaqlar onsuz da əkinə yararsız olduğundan, çətənə üçün yararlı torpaqlardır. Yəni çətənə bitkisi heç bir başqa məhsulun yerini almayacaq. Ancaq çətənə əkinə yararsız torpaqlarda əkilsə, həm bu torpaqlar dəyərləndiriləcək, həm də çətənə yararsız torpaqları yararlı hala gətirəcək. Yəni çətənə torpağı münbitləşdirir.

İkinci faydası budur ki, kənd təsərrüfatında istifadə olunan kimyəvi dərmanlara ehtiyac qalmır. Çətənə əkildiyi yerdə təbii şəkildə dərman təsiri göstərir, həşəratları qovur.

Üçüncüsü, çətənənin kökü gübrədir, onun kökünü sonradan istənilən yerdə istifadə etmək olar. Kənd təsərrüfatında bitkilərə, məsələn, buğdaya, arpaya peyinlə qarışdırılaraq verilə bilər.

Bundan başqa, çətənə atmosferə də fayda verir. Belə ki, atmosferdə olan karbonu özünə çəkir və onu oksigenlə əvəz edir. Yəni havanı, havada olan radiasiyanı təmizləyir. Bu bitki radiasiya şüalanması olan istənilən bir yerə əkilsə, həmin yeri 99 faizə qədər təmizləmə gücünə malikdir.

**
Çətənənin inşaata aid olan faydalı tərəfi də budur ki, onun gövdəsindən inşaat materialları hazırlana bilər. Alçipan kimi. Bu, ucuz başa gələr, ən əsası isə evlərin nəfəs almasını təmin edər. Həm də çətənədən hazırlanan inşaat materialları digərlərindən on dəfələrlə möhkəm və faydalı olur. Bu bioməhsuldur.

Çətənənin yarpaqlarından isə şampun, sabun, kremlər kimi təmizlik vasitələrinin hazırlanmasında istifadə olunur. Belə məhsullar həm bioməhsullardır, yəni kimyəvi deyil, həm də müalicəvidir.

Çətənənin toxumundan alınan yağ isə həm “Omeqa 3”, həm “Omeqa 6”, həm də “Omeqa 9” ilə zəngin olur.

Ən əsası isə, Azərbaycan əhalisində D vitamini çatmır və səbəbi isə odur ki, çətənədən bizim qədim genetikamızda istifadə olunub. Yəni bizim əhali onu həmişə istifadə edib. İndi isə çətənə bizim istifadəmizdən çıxarıldığından insanlarımızda D vitamini çatışmazlığı, xərçəng, şəkər xəstəlikləri kütləvi şəkildə artıb. Bu bərpa olunsa, çətənənin toxumundan yağ, un, hətta südə qədər çoxlu məhsullar hazırlamaq olar. Bunu etmək üçün də onu ölkədə əkmək lazımdır ki, ucuz başa gəlsin.

Qısası belə deyək ki, bir çətənə tarlasının yanında 25 fabrik qurmaq olar. Çətənənin tullantısı yoxdur. Bu fabriklər də istər parça istehsal edən tekstil fabriki olsun, istər digər sahələrə aid olsun, çox gəlirlidir. Məsələn, dünyada uşaq paltarları, ələlxüsus da alt paltarları çətənədən hazırlanır. Bu paltarlar həm möhkəm, həm yumşaq, həm də antibakterial olur. Bu bitki mikrob götürmür. Məsələn, hal-hazırda dünyada cərrahiyyə əməliyyatında istifadə olunan iplər çətənədən hazırlanır. Çünki bu iplər həm möhkəmdir, həm də antibakterialdır. Çətənədən hazırlanan cərrahiyyə ipləri nəinki mikrob götürmür, əksinə, istifadə olunduğu yerin ətrafında mikrobları öldürür.

- Post-sovet ölkələrində çətənənin leqal yolla əkilməsi təcrübəsi varmı?

- Bəli, post-sovet məkanında bir Azərbaycan qalıb ki, bu addımı atmır. Özbəkistan, Qazaxıstan, Gürcüstan, Ermənistan, Rusiya, Ukrayna və Moldovada bu bitki leqal şəkildə əkilir. Bolqarıstan, Rumıniyada da çətənə leqal əkilir. Rumıniyada qanunları dəyişdilər və çətənəni əkməyə başladılar. Çünki başa düşdülər ki, onu əkməsələr həm tibbi, həm də iqtisadi baxımdan bütün sahələrdə geridə qalacaqlar. Bu addımı atdılar. Sonuncu bu addımı atan Özbəkistan idi. Bir neçə il əvvəl onlar da qanunlarını dəyişdilər və bu layihəni başlatdılar.

- Bəs, çətənə yağından narkotik asılılarının müalicəsində istifadə etmək mümkündürmü?

- Bəli, çətənənin meyvəsinin yağı narkotikin anti-zəhəridir. Onunla birbaşa bütün narkotik asılılarını müalicə etmək olar. Həm də həmin asılı insanlara dövlət nəzarəti altında çətənənin yağı verilərsə, onlar məmnun olarlar. Narkomanlarda olan asılılıq ehtiyacını təmin edərlər.

**

- Başqa ölkələrin təcrübəsində narkotik asılılarını çətənə yağı ilə müalicə etmək təcrübəsi varmı?

-Təbii ki. Əsasən Avropa ölkələrində, məsələn Hollandiyada, Almaniyada, ABŞ və Kanadada bu təcrübə var. Hətta Almaniya bu ehtiyacı qarşılamağı çatdıra bilmir. Almaniya Rumıniyanın, Bolqarıstanın da ərazilərində torpaqlar icarəyə götürüb, orada çətənə əkir, onu dərman preparatı formasına salır, dünyaya satır. Yəni öz ərazisində əkdiyi çətənə artıq ona bəs etmir. Buna ehtiyac var. Amma Azərbaycanda bunun üçün münbit şərait var, həm də bu bitkinin kökü Azərbaycandadır, belə desək, qədim, milli bitkimizdir. Onun ən gözəl növü Azərbaycanda olub. Dediyim kimi, 60 faiz boş torpaqlar istifadəsiz qalıb, onları dəyərləndirmək lazımdır ki, həm dövlət büdcəsinə dəstək olsun, həm insanlar qidalansınlar, həm də dərman kimi istifadə etsinlər.

- Bəs, layihənizlə bağlı yenidən rəsmi qurumlara müraciət etməyi düşünürsünüz?

-Bəli, düşünürəm ki, bununla bağlı artıq cənab prezidentə müraciət edim. Bu, çox mühüm məsələdir. Həm ictimai şəkildə, həm rəsmi formada. Bunu ictimailəşdirmək lazımdır. Çünki cənab prezident özü deyib ki, müəyyən məsələləri ictimai şəkildə mənə bildirin. Ona görə, düşünürəm ki, məsələni ictimailəşdirib qaldırmaq lazımdır. Artıq burada gizli bir şey yoxdur, hər kəs bilməlidir ki, dövlət bu addımı atmalıdır, buna gedilməlidir. İctimailəşdirmək prosesi bu müsahibədə də gedir, yaxın vaxtlarda dövlət başçısına rəsmi müraciət də olunacaq.

Söhbətləşdi: Asya ŞÜKÜROVA

Stopnarkotik.az
 
Ardını oxu...
Fərid Nəsibzadə: “Nə Sovet dövründə dünya miqyasında tanınmış yazıçımız olub, nə də indi var”

Həmsöhbətimiz müasir Azərbaycan ədəbiyyatında qorxu janrında yazılmış ilk əsərin müəllifidir. Onun qorxu janrında olan "Şayətin" adlı kitabı 2016-cı ildə işıq üzü görüb. 2018-ci ildə dram janrında olan "Tənhalığın dörd mövsümü" adlı romanı çap olunub. “Laboratpry of Art” sosial platformasının rəhbəridir. 2022-ci ildə "Laboratory of Art" sosial platformasının qələm sahibləri üçün "Qələmimizdən qəlbinizə" adlı hekayələr, "Misraların əsrarı" adlı şeirlər kitabları (ədəbi layihələr) onun rəhbərliyi ilə işıq üzü görüb. KİV-də müxtəlif məqalələri, ədəbi sayt və jurnallarda hekayələri dərc edilib.

Beləliklə, yazıçı, şair, publisist Fərid Nəsibzadənin AYNA-ya müsahibəsini təqdim edirik.

- Sizcə, müasir Azərbaycan ədəbiyyatında hansı janrlarda boşluqlar var?

- Bu gün Azərbaycan ədəbiyyatında qorxu, mistika, macəra-döyüş və elmi fantastika janrlarında boşluqlar var. Qorxu janrında isə ayrı-ayrı cəhdlər olsa da, yazarlarımız arasında məndən başqa kitab nəşr etdirən yoxdur. Sadaladığım digər janrların elementlərini əsərlərində yazarlarımız istifadə etsələr belə, bütöv bir kitab yoxdur. Ona görə də oxucularımız Vulf Dorn, Stiven Kinq, Jan Kristof Qranje kimi yazarlara müraciət edirlər.

- Ədəbiyyatımızın bugünkü mənzərəsini necə təsvir edərdiniz: nəyimiz var, nəyimiz yoxdur?

- Klassik ədiblərimizin zamanında da çətinliklər vardı, indi də. Sovet dövrünə gələndə də çevrə ədəbiyyatı vardı, hazırda da elədir. Kim bilir, nə istedadlar elə Sovet dövründə Yazıçılar Birliyinin dəhlizlərində ilk cəhdlərindəcə boğuldu. Sualınızı iki yerə bölək: biz vaxtilə nəyi ortaya qoymuşuq, indi niyə ortaya çıxara bilmirik? Klassiklərimizin dövründə insanları maarifləndirməyə meyl var idi. İndi deyirik ki, insanlar oxumaq istəmir, o zamankı auditoriya yazıb-oxuya bilirdimi ki? Fərq bundadır ki, bir zamanlar həm maarifləndirmək, həm də maariflənməyə motivasiya var idi, indi yoxdur.

Bu haqda çox uzun danışa bilərəm, bir çox obyektiv səbəb də gətirə bilərəm. Sadəcə bir məqamı deyəcəm: elə o zaman da, indi də bizim dünya çapında tanınmış yazıçımız olmayıb. 15 Sovet respublikasını, sosialist ölkələrini demirəm və ya hansısa xarici jurnallarda yazıları çap olunmuş publisistləri də demirəm. Məsələn: Bizim Stiven Kinq, Mark Levi, Qranje qədər tanınan yazarımız varmı? Bizim yazıçılarımız hazırda 3-4 ölkədə ədəbi jurnallardan o yana çap olunurmu? Və ya müasir şairlərimiz olsun. Varmı beləsi? Yəni bu gün Kanadanın bir əyalətində Fərid Nəsibzadəni oxuyan varmı? Misalı öz üzərimdə hec kəs inciməsin deyə çəkirəm. Amma problem varsa, həlli də var.

Sualınızın ikinci hissəsinə gələk. Ya da sualı belə qoyaq: biz niyə ortaya bir şeylər çıxara bilmirik? Buna ən başlıca səbəb oxucu ilə yazıçı arasındakı münasibətlərdir. Bu gün düşünə bilən oxucu azdır. İncimək lazım deyil bundan, kitaba pul vermək istəyən oxucu da azdır. Oxucu anlamalıdır ki, bu gün əlində tutduğu hər hansı xarici yazarın bir kitabının onun əlinə düşməsinə başlıca səbəb elə həmin yazarın oxucularıdır. Bu gün yazarların məişət problemləri, qayğıları o qədərdir ki, yazıb-yaratmağa motivasiya yoxdur. Bu gün yazar bilir ki, kitab çap etdirəndə bütün xərci özü çəkəcək, təqdimatın da xərci onluqdur. Yazar həyəcanla oturub kitabını sata bilib-bilməyəcəyinin dərdini çəkməməlidir. Məsələn, bu gün film industriyamızda yazarlara müraciət yox səviyyəsindədir. Buna da səbəb büdcə məsələsidir, çox güman. O qədər yaxşı əsərlər var ki, əla film çıxar onlardan.

Nəşriyyatlarımız - tək-tük halları demirəm - əksərən yazarlarımızın brendinqi ilə məşğul olmaq istəmir. Uzağa getməyək, qardaş Türkiyə ədəbiyyatının dinamikası bizdə yoxdur. Yəni sadaladığım faktorları nəzərə alsaq, köklü islahatlar olmasa, biz hələ uzun müddət heç bir ciddi, dünya səviyyəli layihə ortaya qoya bilməyəcəyik. Dediyim kimi, köklü islahatlar olmalıdır, məndə hətta müəyyən ideyalar var bununla bağlı. Müəyyən ittifaq və birliklər artıq formal mövcudluğunu dayandırmalı və fikirlərə, tənqid və təkliflərə açıq olmalıdır.

- Qorxu janrında dünyada çoxlu sayda kitablar, filmlər var. Qərbdə qorxu janrı müxtəlif aspektlərdən işlənir, ən fərqli formalarda müraciət olunur bu mövzuya. Şərq, məsələn, Türkiyə qorxu filmləri isə daha çox mistik-dini çalardan ibarətdir – cin, şeytan, qara magiya, ayinlər və s. Bunun səbəbi mentalitet, milli-mənəvi dəyərlər, inanc, adətlərdirmi?

- Məncə, bəli, əsas məqam milli-mənəvi dəyərlərimiz, dinimiz, adətlərimizlə əlaqəlidir. Qeyd etdiyiniz Türkiyə filmləriylə yanaşı, İndoneziya və Malaziya da bu sahədə irəliləyib. Bütün bu proseslər “İslam qorxu janrı” (Islamic horror) subjanrının peyda olmasına gətirib çıxarıb. Məsələn, yapon horrorları necə yapon inancları əsasında çəkilirsə, eləcə də "Islamic horror" adlanan bu janr və ya subjanr da İslamda olan mifik varlıqları, anlayışları əhatə edir.

Düzdür, zövq məsələsidir, amma insanlar daha çox reallığa yaxın qorxu filmlərinə baxmağa üstünlük verirlər. Zombi, manyak filmlərində "The Saw" tərzli bir şey çəkməlisən ki, gərilimi, həm macəra-döyüşü (aksiyonu), dinamikası bol olsun. Fərqi yoxdur, kitab və ya film olsun, insanlar reallığa yaxın kontent istəyirlər. Məsələn, son illər “Youtube” üzərində paranormal araşdırmalar edən stalkerlərin, diggerlərin videoları dəbdədir. Hətta “ekşn” kameralarla çəkilən, paranormal araşdırmalar aparan komandanın başına gələnləri anladan bəzi filmlər də var. Məsələn, mən də "Şeytani" adlı hekayəmdə iki dostun “Youtube” kanalında videoçəkiliş etmək üçün "bir şəhər əfsanəsi"ni araşdırmağa getməsindən və olmazın hadisələrlə üzləşmələrindən bəhs etmişəm. Məsələ burada trendlərin dəyişməsidir, hazırda dünya trendlərində də şeytan, cin, magiyadan bəhs edən filmlər çoxalır. Yəni, bu gün qeyd etdiyiniz Qərb də (gülür – İ.M.) bu mövzulara meyl edir. Səbəb isə insanların pərdə arxasına qarşı daim maraqlı olmalarıdır.

- Günümüzdə Azərbaycan oxucusu nə oxuyur?

- Bu, bir balaca statistik sualdır, amma mən məsələyə başqa prizmadan baxmağı təklif edirəm. Oxucuların böyük əksəriyyəti xarici ədəbiyyat oxuyur. Yəni eyni oxucu ildə 12 kitab oxuyursa, bunun 10-11-i xarici yazarların kitablarıdır. Bu gün kitab evlərinin də tövsiyyə etdiyi 10 kitabın 9-u xarici yazara məxsusdur. Oxucu ilə yazıçı arasında fikir mübadiləsi olmalıdır, yazıçı oxucular arasında sorğular keçirməli, öz yazacağını, oxucunun ondan nə istədiyini müzakirə etməlidir. Əksər yazarlarımız bunu etmir, bir çoxunun sosial şəbəkə hesabları X şəxslər tərəfindən idarə olunur. Edənlərin də auditoriyası o qədər böyük deyil. Oxucu da öz növbəsində yazarı yazmağa motivə etməlidir. Oxucunun intizarı - yazıçının ilhamıdır. Oxucu sevdiyi yerli yazarın kitablarını almalıdır, bəyəndiyi kitabı ətrafına tövsiyyə etməlidir.

- Auditoriyaya istədiyini "yedirmək" mümkündürmü?

- Bundan kifayət qədər danışmaq olar. Çalışacağam, fikrimi lakonik çatdırım. Dünyada zatən bir intellekt enişi yaşanır. İnsanlar analiz etmək, düşünmək, araşdırmağa motivə olunmurlar. Bizləri bayağı kontentlərlə o qədər kütlə olacaq auditoriyaya çeviriblər ki, bunu dəyişdirmək bir-iki nəfərin, hətta bir neçə təşkilatın görə biləcəyi iş deyil. Qəribəsi budur ki, məsələn, sosial şəbəkələrdə bu və ya digər kontent yaradıcılarını (yazar, rejissor, mügənni, aktyor və s.) şərhlərdə irad, tənqid, hətta təhqir edən insanlar sırf marağa onu izləməyə davam edirlər. Bu da sosial şəbəkə alqoritmini işə salaraq həmin kontenti trendə salır. Faciədir əslində. Əgər bu gün heç bir vəsfi olmayan “tiktoker” bir tədbirdə, az qala dünyaca məşhur şəxs kimi qarşılanırsa, bu, artıq hansı durumda olduğumuzu göstərir. Yəni, indiki dövrdə auditoriyaya nə versələr, auditoriya da onu "yeyir". Hazırkı şərtlərdə bunu dəyişmək mümkünsüzdür.

- Çoxdandır yazmırsız. Ayrı-ayrı hekayələriniz ədəbi saytlarda bir neçə dəfə dərc olunsa da, kitab yoxdur. Fərid Nəsibzadə nə planlaşdırır? Bu il nəsə gözləyəkmi Sizdən?

- (Gülür – İ.M.) Bildiyiniz kimi, müasir ədəbiyyatda qorxu janrının ilk müəllifi kimi tanınsam da, başqa janrlarda da yazılarım var. İki kitabın, iki ədəbi layihənin müəllifiyəm: "Şayətin" qorxu janrında, “Tənhalığın dörd mövsümü” dram janrındadır. Bundan başqa, ideyası mənə məxsus olan "Laboratory of Art" sosial platformasında bir çox fəaliyyətimiz olsa da, xüsusilə ideya müəllifi olduğum həmin platformanın yazarları üçün "Qələmimizdən qəlbinizə", şairləri üçün "Misraların əsrarı" antologiya kitablarını qeyd etmək istərdim.

Bu yaxınlarda müəllifi olduğum "Alfa" adlı psixoloji trillerin çapını həyata keçirmək istəyirəm. Həmçinin, "Laboratory of Art" sosial platformasında may ayında gözəl qələm sahibi Araz Məmmədovun (Yaquboğlu) "Mən Şəhidəm" adlı kitabını hazırlayırıq, bu layihənin də rəhbəri mənəm. Bir də, şairlər üçün payıza doğru "Nəqşi Bənd" adlı kitabımızı hazırlayacağıq.

Müəllif: Banu Çiçək
 
Ardını oxu...
“Avropa İttifaqı (Aİ) hücum halında regional birliyin üzvü olan ölkələrin müdafiəsi üçün çevik reaksiya qüvvələri yaratmaq niyyətindədir”.

Bu barədə Yunanıstanın “Ekathimerini” nəşrinə müsahibəsində Polşanın xarici işlər naziri Radoslav Sikorski danışıb.

O qeyd edib ki, Aİ-nin vahid ordusunun yaradılması ilə bağlı müzakirələr lüzumsuz çaşqınlığa gətirib çıxarır. Bu təşəbbüs ayrı-ayrı dövlətlərin qoşunlarının birləşməsini nəzərdə tutur və belə bir inkişaf ehtimalı azdır.

“Lakin biz Avropanın hərbi potensialının - çevik reaksiya qüvvələrinin formalaşdırılması prosesindəyik. Mən onları “Avropa legionu” adlandırıram”, - deyə Sikorski əlavə edib.

Nazir, Avropada yeni hərbi strukturun yaradılması zərurətinin ABŞ və Çin arasındakı qarşıdurma ilə bağlı yarandığını izah edib.

“Hazırda Vaşinqton bu məsələyə çox diqqət yetirir, ona görə də region ölkələri hücum zamanı müttəfiqin köməyinə ümid bəsləməməlidir. Əksinə, Aİ müdafiə yükünün böyük hissəsini öz üzərinə götürməli olacaq”.
 
Ardını oxu...
Tanınmış aktrisa, Prezident mükafatçısı Günel Məmmədova “Telefon söhbəti” rubrikasında Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla söhbəti təqdim edirik.

- Günel xanım, ötən ay övladınız dünyaya gəldi. Bu, çoxları, xüsusən də mətbuat üçün gözlənilməz xəbər oldu. Toyunuz nə zaman oldu və sosial medianı aktiv idarə edən Günel xanım niyə bu barədə heç bir paylaşım etmədi?

- Təbrikə görə çox təşəkkür edirəm. Toyum ötən ilin iyun ayında oldu. Şəxsi həyatım barədə məlumat verməyi sevmirəm. Adı üstündə şəxsi həyat. Əvvəl, indi və bundan sonra da bacardığım qədər şəxsi həyatım barədə nələrsə görə bilməyəcəksiniz. Ailə şəxsidi, özəldi və ona görə də kənar insanların bu barədə məlumatlı olması mənə görə çox gərəksizdir. Bu səbəbdən heç bir paylaşım etmədim və bundan sonra da etməyəcəm. Bircə onu deyə bilərəm ki, həyat yoldaşım bizim cameədən deyil.

- Həmişə uşaqların əhatəsində, onların sevgiləri ilə iç-içə olan biri kimi indi öz övladınızı qucağınıza aldınız. Necə hisdir?

- Uşaqları sevirəm. Amma övlada olan sevgi tam fərqlidir. Bunun belə olacağını ağlıma gətirmirdim. Övlada olan sevginin, bağlılığın bu qədər dərin ola biləcəyini düşünmürdüm. Hislərimi dilə gətirə, sözlə ifadə edə bilmirəm, Nərmin. Çox xoşbəxtəm, Allahıma olan şükranlığım sonsuzdur. Allahın nəzəri həmişə balamın üzərində olsun. Allah bütün uşaqları qorusun.

Şükür edirəm ki, ailə qurdum və sonra Allah bu hədiyyəni bəxş etdi. Qızım da mən də mart ayında doğulmuşuq. Bu mənə ən böyük hədiyyə oldu. Deyirdilər ki, övlad çox böyük eşqdir, sevgidir və həqiqətən də belədir.

Ana olmaq böyük məsuliyyətdir. Hələlik bunu tam dərk edə bilirəmmi? Yəqin ki, bu sualın cavabını özüm də bilmirəm. Amma bacardığım qədər balama məhəbbətimi, sevgimi, qayğımı verib və əlimdən gələni edəcəm ki, o ilk növbədə yaxşı insan olsun. Valideynlərinə, vətəninə layiqli olsun və həmişə onunla fəxr edək. Bu məsuliyyət biz anaların üzərindədir. Çox xoşbəxtəm ki, evimizdə balaca şirin adamımız var, rəng qatan, sevgidolu bir adam…

Allah övlad istəyində olan hər kəsə qismət eləsin. Bu gözəl və tam fərqli hisdir.

Bilirsən ki, sənətimi çox sevirəm. Həmişə düşünmüşəm ki, sənətsiz qala bilmərəm. Təsəvvür elə ki, yeddinci aya kimi mən teatrdakı tamaşalarda oynayırdım. Səhnədə balamla birgə…Amma indi düşünürəm ki, mən balama sənətimi belə qurban edərəm. Bir valideyn üçün ailədən və övladdan vacib heç nə ola bilməz. Hər saniyəsində yanında olmaq istəyirəm, elə gözəl qoxusu var ki, doyunca içimə çəkməyə çalışıram.

- Hələ yolun başındasınız. Bu dönəmdə hamı məsləhətlərini verib, yol göstərmək istəyir. Necə baş edirsiniz? Kimdən məsləhət alırsınız?

- Videolara baxıram, ana olan insanlar kömək edir. Bəzi məsləhətlər xoşuma gəlmir, amma bəzilərinə qulaq asıram. Bu məsələdə həqiqətən çox məlumatsızam. Mənə dəstək olanlar çoxdur və hamısına da təşəkkür edirəm.

Üstəlik də çox həssas biriyəm. Çarəsizliyim və həssaslığım məni zəiflədir, bunu etiraf edə bilərəm. Hamı deyir ki, soyuqqanlı ol. Amma hələ ki, bacarmıram.

- Qızınızın adını bilmək olarmı? Adını siz yoxsa atası qoyub?

- Adını hələ açıqlamaq istəmirəm. Son ana kimi oğlan yaxud qız olacağını bilmirdim. Oğlan olsaydı yoldaşımın atasının, qız olsaydı isə anamın adını qoyacaqdıq. Amma elə alındı ki, başqa ad düşündük. Bacımın oğlu mənim balam kimidir. O da biz dediyimiz adı bəyəndi. Və belə demək mümkünsə mənim birinci balam ikinci balamın adını qoydu.

Övlad – Allahdan gələn hədiyyədir. Qız yaxud oğlan anası – bunun mənim üçün fərqi yoxdur. Ən önəmlisi onun nəfəsini hiss etmək, qucağında sakitləşməsini bilməkdir. Bu sözlə ifadə olunmayan bir duyğudur. Nə söz desəm az olar. Mən indiyə kimi belə sevgi yaşamamışam.

- Bəs özünüz necə uşaq olmusunuz?

- Deyilənlərə əvvəl çox sakit, amma bir müddətdən sonra nadinc biri olmuşam. Hamıya da aktrisa olacağımı demişdim. Qonşuları yığıb, tamaşa formasında nəsə hazırlayıb, aparıcılıq, müğənnilik edirdim. Hər şeylə maraqlanırdım. Valideynlərimə çox sağ ol deyirəm ki, onlar məni pianinoya, rəqsə, akrobatika yazdırıblar və mən belə mühitdə böyümüşəm. Bu uşaq üçün çox vacib amildir.

- Bir az ailə həyatınız barədə danışaq. Kişi -qadın münasibətində sizin üçün ən önəmli olan nədir? Ailəni ayaqda tutan nələrdir?

- Mənim üçün ən önəmlisi hörmət, dəyər, qayğı, bir-birini başa düşməkdir. Münasibətdə bunlar mütləqdir və bunlar olduğu təqdirdə ailə də möhkəmdir. Əlbəttə, həyatdır və hər şey ola bilər.

- Bəs sevgi?

- Təbii ki, sevgi öz yerində. Amma sevginin paralelində hörmət, qayğı olmalıdır.

Ailədə kompromisə getmək çox önəmlidir. Gözəl günlər mütləq ki, olacaq, amma ən vacibi problemlər yaşanan anlarda bir –birinin əlindən tutub çətinlikləri dəf edərək irəli getməkdir.

- Səhnəyə nə zaman qayıtmağı planlaşdırırsınız?

- İkicanlı olanda səhnə üçün o qədər darıxırdım ki… Amma indi fərqli düşüncədəyəm: mənim səhnəm balamdır. Hazırda özümü ailəmə və ələlxüsus övladıma bəxş etmişəm. Vaxtı gələndə teatra da çəkilişlərə də qayıdacam.
 
Ardını oxu...
Ukrayna Prezidenti Vladimir Zelenski 2023-cü ilin yayında Ukrayna Silahlı Qüvvələrinin böyük əks-hücumunun əvvəldən məhvə məhkum olduğunu etiraf edib.

O, bu barədə fikirlərini “Axel Springer”ə müsahibəsində bildirib.

Onun sözlərinə görə, Ruslar bizim hara hücum edəcəyimizi bilirdilər: “Hardan bildilər? Bu məlumatı haradan əldə ediblər? Bunu sizə deyə bilmərəm. Bunu zaman göstərəcək. Ötənilki əks-hücum o qədər də uğurlu olmayıb. İstədiyimiz nəticəni əldə edə bilmədik. Bəzi problemlərə görə Ukrayna günahkardır”.

O, qoşunların düzgün təchiz olunmadığını vurğulayıb: “Bununla belə əks-hücumun “müsbət tərəfi” də var. Məsələn, Qara dənizdəki əməliyyatlarımız uğurlu idi. Qara dənizdə alternativ taxıl dəhlizi yaratdıq və Rusiya donanmasının bir çox hissəsini məhv etdik. Bütün bunlar böyük uğurdurmu? Bir tərəfdən, yox. Digər tərəfdən, Ukrayna müqavimət göstərə bildi bu, bizim üçün böyük uğurdur.

Artıq 2024-cü ildə Ukraynanın əks-hücum planları var. Və bu əks-hücum bizə müəyyən nəticələr verməlidir. 2024-cü ildə əks-hücumun əsas hədəfi hava limanları və körpülər kimi kritik yerlərdir. Krım körpüsünə zərbə endirməliyik. Amma Krım körpüsü yeganə məqsəd deyil. Söhbət hərbi hədəf olan bəzi infrastruktur obyektlərindən gedir. Orada silahların gətirildiyi körpülər var. Təyyarələr havaya qalxıb bizi bombalayır. Biz bunun qarşısını almalıyıq”.
 
Ardını oxu...
Dünən saat 23:35-dən 23:45-dək Ermənistan silahlı qüvvələrinin bölmələri Gorus rayonunun Xoznavar, Xanazax, Ərəvus yaşayış məntəqələri istiqamətlərində yerləşən mövqelərindən Azərbaycan Ordusunun Laçın rayonunun Sadınlar, Hüsülü, Malıbəyli və Cağazur yaşayış məntəqələri istiqamətlərindəki mövqelərini müxtəlif çaplı atıcı silahlardan fasilələrlə atəşə tutub. Bu barədə Azərbaycan Müdafiə Nazirliyinin yaydığı məlumatda qeyd edilib. Bildirilib ki, qeyd olunan bütün istiqamətlərdə bölmələrimiz tərəfindən adekvat cavab tədbirləri görülüb.

Ermənilər bu gün saat 10:40 radələrində isə İstisu yaşayış məntəqəsi istiqamətində yerləşən mövqelərindən Azərbaycan Ordusunun Kəlbəcər rayonunun İstisu yaşayış məntəqəsi istiqamətində yerləşən mövqelərini atıcı silahlardan atəşə tutub.

“Bölmələrimiz tərəfindən qeyd olunan istiqamətdə adekvat cavab tədbirləri görülüb”, - deyə nazirlikdən bildirilib.

Xatırladaq ki, əvvəlki günlərdə də Ermənistan ordusu tərəfindən Naxçıvandakı, Tovuz istiqamətindəki mövqelərimiz atəşə tutulub. Son günlər Ermənistanın atəşkəsi mütəmadi pozması, təxribatlara əl atması şərti sərhəddə toqquşma gözləntisini artırır. Analitiklər hesab edirlər ki, İrəvan sülh sazişini imzalamaqdan boyun qaçırmaq üçün, zaman qazanmaq üçün addımlar atmaqdadır. Bu isə sonra hərbi toqquşmaların baş verməsini qaçılmaz edə bilər.

Ehtiyyatda olan polkovnik, hərbi ekspert Üzeyir Cəfərov AYNA-ya bildirib ki, hərbi əməliyyatların keçirilməsi sıradan bir məsələ deyil:

- Hərbi əməliyyat üçün hazırlıqlar, planlar hazırlanır və ona uyğun addımlar atılır. Bu əməliyyatlar barədə isə cəmiyyətə əvvəlcədən məlumat verilmir, verilməməlidir də. Azərbaycanın tələsik addım atmaq niyyəti yoxdur. Biz əsas işimizi görmüşük – Qarabağ işğaldan tam şəkildə azad edilib. Qazaxın 7, Naxçıvanın Kərki kəndi işğalda qalıb ki, onu da rəsmi Bakı normal, sivil, danışıqlarla həll edilməsinin tərəfdarı olduğunu bəyan edib. Azərbaycan Ermənistandan tələb edir ki, kəndlər qansız-qadasız şəkildə təhvil verilsin. Əslində Ermənistan ilkin mərhələdə Qazaxın 4 kəndinin qaytarılmasına razılıq verdiyini bəyan edib. İndi Bakı İrəvandan tələb edir ki, bəyanat əməldə icra olunsun, kəndlər qaytarılsın. Təxminən bir aydır ki, kəndlərin qaytarılması məsələsi müzakirədədir, amma hələ də təhvil verməyiblər.

Bilirsiniz, hər ötən gün Ermənistan üçün yeni imkanlar, fürsətlər yaranır. Zaman qazanmağa çalışan İrəvan buna nail olmaqdadır. Hansısa imkanlar yarananda Ermənistan həvəsə gəlir, kəndləri qaytarmaqdan, sülh sazişini imzalamaqdan boyun qaçırır. Aprelin 5-də Brüsseldə keçirilən görüşdə Ermənistana hansı sözü verdilərsə, bir neçə gündür şərti sərhəddə atışkəsi pozmaqla məşğuldurlar.

- Zaman qazanmaq üçün atəşkəsi pozmaları nə qədər məntiqli siyasətdir?

- Birincisi, Ermənistanda məntiq axtarmaq absurddur. İkincisi, Ermənistan sanki revanş istəyindədir. Söhbət erməni müxaliflərindən getmir, Ermənistan hakimiyyətindən gedir. Brüsseldə Qərblə müzakirələrdən, Avropanın bəzi dairələri ilə danışıqlardan sonra Ermənistan sanki bir qədər də cəsarətlənib. Hesab edirəm ki, şərti sərhəddə atəşkəsin pozulması, təxribatlar Brüsseldəki danışıqların nəticəsidir. Baxın, Paşinyan Tavuş bölgəsinə səfər etdi, kəndlilərlə danışdı və verdiyi bəyanatlardan hiss edilirdi ki, 4 kəndi qaytarmağa hazırdır. Amma proses uzanır, müsbət nəticə də yoxdur. Əksinə, şərti sərhəddə atəşkəs pozulur. Bütün bunlar onu deməyə əsas verir ki, İrəvan vaxt uzatmaq siyasətini həyata keçirir. Yəni sülh sazişi imzalanmaq məsələsi ortaya gələndə, kəndlərin qaytarılması məsələsi gündəmə gələndə göstərmək istəyir ki, “baxın, gərginlik var, toqquşma var, bu halda necə sülh sazişi imzalayaq”. Bəziləri iddia edir ki, Ermənistan ordusu daxilində Paşinyana tabe olmayan qüvvələr var, təxribatı da onlar törədirlər. Bu, qeyri-ciddi yanaşmadır. Ölkənin birinci şəxsinin əlində resurslar və imkanlar var ki, ona qarşı olan hərbçiləri sıradan çıxarsın, yerdəyişmələr etsin və s. Ona görə də düşünürəm ki, atəşkəsin pozulması, şərti sərhəddə təxribatlar Paşinyanla razılaşdırılmış addımlardır, birbaşa onun göstərişi ilə həyata keçirilir. Paşinyan bütün proseslərə nəzarət edir və lazımi addımlar atılmasına da göstəriş verir.

- Maraqlıdır ki, Ermənistan atəşkəsi sərhədin müxtəlif istiqamətlərində pozur. Bir gün Naxçıvan, başqa gün Tovuz, sonrakı gün Laçın...

- Məqsəd odur ki, dünyana Ermənistanın bütün şərti sərhəd boyu təhlükədə olduğunu nümayiş etdirsinlər. Atəşkəsi pozurlar, adekvat cavab alırlar və Azərbaycanı atəşi pozan tərəf kimi göstərirlər. Burada da bir qədər özlərini ifşa edirlər. Məsələn, Qazax istiqamətində “səs” yoxdur. Məntiqlə, Azərbaycan atəşkəsi o tərəfdən pozmalıdır axı. Çünki işğalda qalan kəndlər Qazağın kəndləridir. Rəsmi İrəvan görünür ki, toqquşma marağındadır. Ona görə də mütəmadi atəşkəs pozuntusu Ermənistan rəhbərliyinin göstərişi ilə həyata keçirir. Bəllidir ki, Paşinyan hakimiyyətinə də tapşırıq verilir, bu addımları atmağa həvəsləndirən kənar qüvvələr var. Xüsusilə, Qərbdəki bəzi dairələrdir ki, rəsmi İrəvanı həvəsləndirirlər. Guya ki, toqquşma olsa, müharibə olsa, həmin qüvvələr Ermənistanı dəstəkləyəcəklər, silah-sursatla təmin edəcəklər. Amma Ermənistan anlamalıdır ki, bu siyasət onların ziyanınadır. Ermənistana dəstək də verilsə, bu ölkənin ordusunun Azərbaycan Ordusu ilə qdöyüşmək gücü və qüdrəti yoxdur. Paşinyana tapşırıq verən qüvvələr əslində Ermənistanı uçuruma sürükləyirlər. Baş verənlər sülh sazişinin imzalanması prosesinə də mənfi təsir göstərir. İstər İrəvan, istərsə də havadarları bunu nəzərə almalıdırlar.

- Yeri gəlmişkən, rəsmi İrəvandan bildirilib ki, Azərbaycanın təklif etdiyi sülh paketinə yeni redaktədə cavab verilib. Bu redaktə artıq səkkizincidir. Ermənistan XİN başçısı isə bildirib ki, İrəvanla Bakı arasında bir çox məsələlər razılaşdırılıb, amma razılaşdırılmayan məqamlar var. Atəşkəs pozuntusu fonunda Ermənistanın sülh bəyanatı qəribə deyilmi?

- Ermənistan Azərbaycanla sülh sənədini imzalayacaq, başqa yolu yoxdur. İndi çırpınırlar, amma anlayırlar ki, saziş imzalanacaq. Çünki bu, Bakıdan çox İrəvana lazımdır. İndi yenidən düzəlişlər edib, sənədi göndəriblər. İrəvanın yeni düzəlişləri nədir, biz bundan hələlik məlumatsızıq. Yəqin ki, İrəvanın yeni redaktə ilə göndərdiyi təkliflərdə Bakının qəbul etmədiyi məsələlər yenidən öz əksini tapıb. Güman ki, yaxın günlərdə Ermənistanın düzəlişləri barədə məlumat alacağıq. Ondan sonra fikir bildirmək olar ki, Ermənistan sülhlə bağlı indi nə düşünür. Ola bilsin ki, zaman qazanmaq üçün yenidən axmaq iddialarını sənəddə əks etdiriblər.
 
Ardını oxu...
Rusiya və Ukrayna qardaş xalqlar idilər, amma indiki reallıqda onlar düşmənə çevriliblər, bu, Moskvanın günahı ucbatından olub.
Qaynarinfo xəbər verir ki, bunu Yaponiyanın “Kyodo” nəşrinə müsahibəsində Ukraynanın keçmiş prezidenti Leonid Kuçma söyləyib.
Jurnalistin rusların və ukraynalıların qardaş xalqlar hesab edilməsinə dair sözlərinə cavab olaraq Kuçma “qardaşlar arasında düşmənçilik və hətta nifrət olduğunu” deyib və Qabillə Habilin hekayəsini xatırladıb.
“Ukraynanın artıq qardaşı yoxdur. Rusiya Qabildir”, deyə Kuçma bildirib.
Onun fikrincə, qardaş düşmən olarsa, xəyanətdən də pis olur. O, hadisələrin bu cür inkişafına görə məsuliyyəti Vladimir Putinin üzərinə qoyub.
Ukraynanın eks-prezidenti vurğulayıb ki, Kiyev Moskva ilə bərabərhüquqlu və dostluq münasibətlərinə can atır, bu gün bu, absurd kimi səslənir. Keçmiş dövlət başçısı hesab edir ki, Rusiya hamını düşmən və vassallara bölür.
Qeyd edək ki, bundan əvvəl Rusiya prezidenti Vladimir Putin Ukraynadakı münaqişəni bir xalqın qarşıdurması adlandırmışdı.
“Bir xalqın bir-biri ilə vuruşması çətin və acıdır. Əslində qarşıdurma bir millət daxilində baş verir”, deyə Rusiya prezidenti qeyd edib.
 
 
 

Dünyapress TV

Xəbər lenti