NATO ölkələrinin bir ilə istehsal etdiyi sursatı Rusiya cəmi üç aya istehsal edir.

APA xəbər verir ki, bunu NATO-nun Baş katibi Mark Rütte "CBS" telekanalına verdiyi müsahibədə deyib.

Onun sözlərinə görə, Rusiya NATO-nun ümumi iqtisadiyyatının cəmi 5 faizini təşkil etsə də, sursat istehsalında üstünlük əldə edib.

“NATO-nun ümumi iqtisadi gücü Rusiyadan 20 dəfə böyükdür, lakin Rusiya bir ildə NATO-dan dörd dəfə çox sursat istehsal edir. Bu, tamamilə ağlasığmaz bir vəziyyətdir”, – deyə Rütte vurğulayıb.

Xəbər verdiyimiz kimi ABŞ prezidenti Donald Tramp İranın nüvə proqramı ilə bağlı razılığa gəlmədiyi təqdirdə ölkənin bombalanacağı barədə xəbərdarlıq edib. İranda daxili və xarici gərginliyi artır. Artıq müharibə anonsları, İran rejminin dəyişdirilməsi ilə bağlı iddialar səsləndirilməkdədir. Sözügedən ehtimalların reallaşması halı isə qonşu ölkələr üçün müəyyən risklər yaradır. Bu proseslər həm siyasi, həm də iqtisadi sahələrdə fərqli perspektivlər açmaqla yanaşı, xüsusilə Güney Azərbaycan məsələsinin yenidən gündəmə gəlməsinə səbəb olur.

İranın vurulması və rejim dəyişikliyi Azərbaycan üçün hansı perspektiv və problemlər vəd edir?

Globalinfo.az-a danışan politoloq Əlimusa İbrahimov deyib ki, ABŞ və İsrailin İranı nüvə obyektlərinə zərbələr endirməsi ehtimalı hər keçən gün daha da ciddiləşir:

“Yaxın Şərqdə geniş həcmli müharibə ehtimalı region dövlətlərinin hamısını ciddi narahat edir. Azərbaycan da İranın ən yaxın qonşuluğunda yerləşən bir ölkə kimi bu hadisənin baş verməsi ehtimalından çox narahatdır. Çünki İranın bombalanması , mümkün rejim dəyişikliyi ilə yanaşı, həm təhlükəsizlik, həm də geosiyasi dəyişikliklər baxımından Azərbaycana dərin təsirlər göstərəcək. Bu təsirlərin nədən ibarət olacağını nəzərdən keçirək:

İranla olası müharibə halında Azərbaycan bir sıra problemlərlə rastlaşa bilər.

Birincisi, təhlükəsizlik problemi və sərhəddə qeyri-sabitlik. İrana birbaşa hücum sərhədlərin sabitliyinin pozulmasına, qaçqın axınına və Azərbaycanın cənub bölgələrində potensial təhlükəsizlik təhdidlərinin güclənməsinə səbəb ola bilər.

İran radikal şiə qruplarına dəstəyi artırmaqla və ya daxili iğtişaşları qızışdırmaqla Azərbaycanda gərginliyi artırmağa cəhd edə bilər.

İkincisi, iqtisadi xaosdur. Azərbaycanın İranla xüsusilə enerji və tranzit sektorlarında ticarət əlaqələri var. Sanksiyalar və ya müharibənin səbəb olduğu pozuntular bu münasibətlərin davam etməsinə mənfi təsir göstərə bilər.

Münaqişə baş verərsə, Avropanı təmin edən Cənub Qaz Dəhlizi risk altında düşə bilər.

Üçüncüsü, İranın Azərbaycana qarşı hərbi əməliyyatları başlaya bilər. İran Azərbaycanın İsrail və ABŞ ilə yaxın münasibətlərini əsas götürərərk Qarabağa erməni iddialarını dəstəkləməklə və ya diplomatik yolla Bakıya təzyiq etməklə cavab verə bilər. Azərbaycana qarşı İran tərəfindən kiberhücumlar, hibrid müharibəsi və ya proksi münaqişələr arta bilər.

Dördüncüsü isə Rusiya faktorudur. Əsas regional oyunçu olan Rusiya ya Moskvaya yaxınlaşdırmaqla, ya da Ermənistandakı hərbi mövcudluğundan istifadə etməklə Azərbaycanı daha da gücləndirmək üçün bu müharibədən istifadə edə bilər”.

Politoloq prosesdə Azərbaycanın perspektivlərini isə belə izah edib:

“Bu məsələdə də bir neçə nüansı qeyd edə bilərik.

Birincisi, zəifləmiş İran və Güney Azərbaycan məsələsidir. İran rejimi zəifləsə və ya süquta uğrasa, Güney Azərbaycan (İranın azərbaycanlılar yaşayan bölgələri) məsələsi ön plana çıxa bilər.

İkincisi, Qərblə münasibətlərin inkişaf etdirilməsidir. Azərbaycan regionda İranın təsirini cilovlamaq istəyən Qərb ölkələri üçün strateji tərəfdaş kimi çıxış edə bilər.

İranın neft ixracı daha da məhdudlaşdırılarsa, iqtisadi tərəfdaşlıqlar, xüsusilə enerji sahəsində, dərinləşə bilər.

Üçüncüsü, isə regional güc balansı ilə bağlıdır. Zəifləmiş İran Azərbaycana Cənubi Qafqazda və hətta İranın şimalında təsirini genişləndirməyə şərait yarada bilər.

Türk dünyası, xüsusən də Türkiyə və Azərbaycan regionda daha çox mədəni və siyasi inkişafa nail ola bilərlər”.

Politoloq Güney Azərbaycan məsələsinin gündəmə gəlib-gəlməyəcəyi ilə bağlı sualımıza cavabında deyib:

“Əlbətt bu mümkündür, Amma hadisələrin necə cərəyan etməsi əsas məqam olacaq.

İran əhəmiyyətli dərəcədə zəifləsə, İranda azərbaycanlı əhali arasında millətçi hərəkatlar daha da güclənə bilər”.

Bakı və İrəvan yekun sülh müqaviləsinə dair danışıqların bitdiyini elan etsələr də, şərti sərhəddə erməni təxribatları davam edir. Ermənistan rəhbərliyinin təmsilçiləri hərbi cinayətlərdə təqsirləndirilən şəxslərin Bakıda keçirilən məhkəməsinə dair təzadlı bəyanatlar verirlər. Bu fonda iki dövlət arasında, həqiqətən də, sülhün əldə edilməsi perspektivləri nə dərəcədə inandırıcı görünür?

Oxu.Az erməni jurnalist Natali Aleksanyanın bu və digər məsələlərə münasibətini öyrənib.

Paşinyanın müxalifətə uduzmağa haqqı yoxdur

- Bir müddət öncə həm Azərbaycan, həm də Ermənistan Xarici İşlər nazirlikləri yekun sülh sazişinə dair danışıqların bitdiyini elan etdilər. Ermənistan cəmiyyətində bu xəbərə sadə insanların münasibəti necədir? Ümumiyyətlə, Ermənistanda sülh və revanş tərəfdarları arasında nisbət hansı səviyyədədir?

- Ermənistanda sadə insanlar səbirsizliklə sülh müqaviləsinin imzalanmasını gözləyirlər. Mən bunu əminliklə deyirəm, çünki son zamanlar sosial şəbəkə profillərimin izləyiciləri arasında sülh arzulayanların və bunun üçün çalışmaq istəyənlərin sayı artıb. Hərdən olur ki, hansısa təxribatçı səhifəmə girir və şərh bölümündə sülh sazişinin əksinə nəsə demək istəyir. Mən reaksiya göstərməmiş izləyicilərimin özləri ona cavab verirlər, özü də çox sərt şəkildə.

Ancaq sizə deyim ki, ritorikalarında revanşizm olsa da, bu təxribatçıların özləri belə, ciddi şəkildə revanş, hadisələrin bu ssenari ilə inkişafı barədə düşünmürlər. Onlar revanşizmdən yalnız bir məqsədlə istifadə edirlər: baş nazir Paşinyana bütün təşəbbüslərində maneələr yaratmaqla cəmiyyəti dezinformasiya ilə aldatmaq. Nəticə etibarilə ölkədə sabitliyi pozub, Paşinyanı hakimiyyətdən məhrum etmək. Elektoral anlamda onlar keyfiyyətcə əhəmiyyət kəsb edən faktor deyillər. Düzdür, səs-küylüdürlər, səsləri indinin özündə də insanların qəlbində əks-səda doğurur. Ancaq onlara inanan insanların Azərbaycanla sülhün əhəmiyyəti barədə anlayışları yoxdur. Təxribatçılar var, ancaq azdırlar. Onların ölkədə olmaları baş nazirin sülhə doğru fəaliyyətinə maneələr yaradır. Ümumilikdə isə xalq revanş haqqında düşünmür və səmimi hisslərlə sülh istəyir.

- Necə düşünürsünüz, Paşinyanın sülh müqaviləsini imzalamaq niyyəti, 30 illik münaqişəyə son qoymaq istəyi gələn il keçiriləcək seçkidə səslərinin sayına təsir edəcəkmi? O, seçkidə elektoratının bir hissəsini itirə bilərmi?

- Mənim anlamımda istənilən elektoral proses böyük ölçüdə təbliğatdan asılıdır. Ermənistanda hakimiyyət administrativ rıçaqlardan yararlanmamaq prinsipini əsas götürdüyündən təbliğat həlledici əhəmiyyət kəsb edə bilər. Açığını deyim, hökumətin informasiya siyasəti insanları son 30 ildə apardıqları mübarizənin səhv olduğuna inandırmaq üçün yetərli deyil. Bunu isə təcili surətdə etmək lazımdır. Üstəlik, xüsusilə indi - Paşinyanın Qarabağ məsələsinə qarışmadığını elan etdiyi bir zamanda. Mənə elə gəlir ki, Paşinyanın bu bəyanatının nəticələrinin dərki onun özü üçün də tam aydın deyil. Ələlxüsus da ona görə ki, o bunu xalqa izah etməlidir.

Digər tərəfdən, bunu müxalifət də çox gözəl görür və eşidir. Ona görə də indi onlar baş nazirə qarşı yeni media-kampaniya hazırlayırlar. Bu, təbliğat müharibəsi, çox sərt döyüş olacaq. Paşinyanın onu uduzmağa haqqı yoxdur, çünki Ermənistan dövlətçiliyi və şəxsən onun özü üçün faciə ola bilər. Bu baxımdan, əgər savadlı dövlət təbliğatı olmazsa, bu halda Qarabağdan imtina və sülh müqaviləsi mövzuları ciddi şəkildə seçkiyə təsir edə bilər, özü də hakimiyyətin ziyanına.

"Qarabağ klanı"nın üzvləri çoxsaylı cinayətlərdə günahkar olan şəxslərdir

- Siz tez-tez Ermənistanın keçmiş hakimiyyətlərini, "Qarabağ klanı"nın nümayəndələrini tənqid edirsiniz. Onların kriminal strukturlarla yaxın əlaqələrini nəzərə alsaq, öz həyatınıza görə ehtiyatlanmırsınızmı?

- "Qarabağ klanı"nın üzvləri çoxsaylı lokal və dövlətlərarası cinayətlərdə günahkar olan şəxslərdir. Onlar onilliklər boyu Ermənistanda hakimiyyəti saxtalaşdıraraq cəzasız şəkildə dövlətə başçılıq edib, terror vasitəsilə öz vətəndaşlarını itaətkar marionetlərə çeviriblər. Bu yolla onlar həm ölkə daxilində, həm də dövlət resursundan yararlanıb, xaricdə istədikləri əməlləri törədiblər. Onların həm keçmişdə, həm də indi törətdiklərini təsvir etmək üçün Cinayət Məcəlləsi belə yetərli deyil. Bu şəxslərin əməlləri cinayət anlayışının bütün mümkün spektrini əhatə edir və təəssüf ki, onlar hələ də məsuliyyətdən yayına bilirlər. Əlbəttə, onlar kriminal ünsürlərlə sıx əlaqədədirlər və bu günün özündə də lazım olanda bundan istifadə edirlər. Bəli, mən onları sərt formada tənqid edirəm və buna görə gündəlik rejimdə neqativ fəsadlarla rastlaşıram. Ancaq ümid edirəm ki, bu şəxslər mənə və bir çox sülhpərvər insanlara zərər vurmadan öncə hakim qarşısına çıxarılacaqlar.

- Sualın davamı olaraq Bakıda hərbi cinayətlərdə təqsirləndirilənlərin məhkəməsi barədə nə düşünürsünüz?

- Fikrimcə, Bakıda müttəhimlər kürsüsünə mühakimə olunanlarla yanaşı, "Qarabağ klanı"nın digər mühüm üzvləri - Koçaryan, Sarqsyan, Ohanyan, Balayan, Babayan və başqa "liderləri" də çıxarılmalıdırlar.

- Ermənistan hakimiyyətinin bu məhkəməyə dair münasibəti ikili təsir bağışlayır. Paşinyan, bir tərəfdən, özünü sülh tərəfdarı kimi göstərir, əhalini beynəlxalq birliyin tanıdığı sərhədlər çərçivəsində mövcud olan Ermənistan barədə düşünməyə səsləyir. Digər tərəfdən isə XİN rəhbəri Ararat Mirzoyan xarici nümayəndələrlə görüşlərində hərbi cinayətlərdə təqsirləndirilən şəxslərin Bakıda keçirilən məhkəməsindən şikayətlənir. Buna necə izah verə bilərsiniz?

- Mən XİN-in bəyanatlarını şərh etməməyə çalışıram. Bunun səbəbi var. 2023-cü ilin dekabrında da XİN, bir tərəfdən, belə açıqlamalar səsləndirirdi, digər tərəfdən isə ayın 7-də hər iki ölkənin hökumətləri saxlanılan şəxslərin qarşılıqlı şəkildə azad edilməsi ilə bağlı bəyanat verdilər. Üstəlik, Ermənistan COP29-un Bakıda keçirilməsinə öz dəstəyini ifadə etdi. Bu o deməkdir ki, Ermənistan XİN-in bəyanatları ilə reallıqda baş verən hadisələrin arasında sinxronlaşdırma baxımından hansısa uyğunsuzluq var.

- Ermənistanda bəzi bloqerlər Qarabağdakı keçmiş rejimin öz sakinlərinə, yəni ermənilərə qarşı dəhşətli cinayətləri barədə məlumatlar paylaşırlar. Məsələn, Roman Baqdasaryan mütəmadi olaraq bu barədə yazır, yerli iş adamları və hərbçilərə qarşı belə cinayətlərin törədildiyini iddia edir. Erməni generalların sıravi əsgərləri öz evlərində və təsərrüfatlarında qul kimi istifadə etdiklərini bildirir. Sizdə belə faktlar var?

- Şəxsən məndə belə məlumatlar yoxdur, ancaq mən Roman Baqdasaryana inanıram. Qarabağ generallarının kimliyi barədə düşünəndə bu, qeyri-adi təəssürat yaratmamalıdır.

Ermənistanda Xocalı soyqırımı barədə, sadəcə, susmağa üstünlük verirlər

- Rəsmi məlumatlara görə, Birinci Qarabağ müharibəsində dörd minədək Azərbaycan vətəndaşı itkin düşüb. 44 günlük müharibədən sonra bir neçə yerdə kütləvi məzarlıqlar aşkar edilib və orada tapılan qalıqlar identifikasiya olunub. Ancaq bu, ümumi göstərici ilə müqayisədə çox azdır. Necə düşünürsünüz, bu problemi həll etmək mümkün olacaqmı? İtkin düşmüş şəxslər barədə gerçək məlumatları necə əldə etmək olar?

- Mən itkin düşmüş şəxslərin aqibəti ilə bağlı ehtimallarla danışmaq istəməzdim. Ancaq ümid etdiyimi deyə bilərəm ki, Ermənistanla Azərbaycan arasında münasibətlərin normallaşması ağır münaqişənin qaranlıq tərəflərinə işıq salınması üçün səmimi müzakirələrə yol açacaq. Belə qaranlıq tərəflərdən biri, şübhəsiz ki, Xocalı soyqırımıdır. Ümid edirəm ki, onu törədənlər layiq olduqları müvafiq cəzanı alacaqlar. Hələlik isə Ermənistanda Xocalı faciəsi barədə, sadəcə, susmağa üstünlük verirlər.

- Xalqlar və ölkələr arasındakı mümkün sülh barədə təsəvvürləriniz nədən ibarətdir? Sizcə, sülh regiona nə verəcək? Ümumiyyətlə, xalqların sülh şəraitində yaşaması perspektivinə inanırsınızmı?

- Mənim şəxsi təcrübəm deyir ki, xalqlar arasında sülh mümkündür və bu, hətta vacibdir. Ermənistanla Azərbaycan tək regional vəziyyəti dəyişməyə qadir deyillər, ölkələrimiz, həmçinin geosiyasi proseslərə ciddi şəkildə təsir göstərib qlobal ticarət və logistika üçün indiyədək nəzərdən keçirilməyən imkanları aça bilərlər. Bizim bölgəmizin Skandinaviyaya çevrilməsi üçün bütün imkanlar mövcuddur. Fərq yalnız ondadır ki, bizdə Skandinaviyadan daha gözəl olacaq, çünki çimərlik mövsümümüz var.

İstanbulun meri Əkrəm İmamoğlu barəsində həbs-qətimkan tədbiri seçilib. Həmçinin o, vəzifəsindən azad edilib. İstanbulun meri korrupsiya istintaqı çərçivəsində “cinayətkar təşkilat yaratmaq”, “tenderi saxtalaşdırmaq” və “rüşvət almaq” ittihamları ilə günahlandırılır.

Qeyd edək ki, Əkrəm İmamoğlunun saxlanılmasından bir gün əvvəl, 18 may 2025-ci ildə İstanbul Universiteti onun dərəcəsini ləğv edib. Universitet bunu İmamoğlunun qanun pozuntularına yol verdiyi və bunun da onun növbəti prezident seçkilərində namizədliyini məhdudlaşdırdığı ilə əsaslandırıb. Bu qərar müxalifətin onu prezidentliyə namizəd kimi təqdim etməsinə bir neçə gün qalmış verilib və müxalifət dairələrində siyasi motivli addım, hüquq pozuntusu kimi dəyərləndirilib. İmamoğlunun saxlanılması ölkədə etirazlara səbəb olub. Hazırda Türkiyənin böyük şəhərlərində etiraz aksiyaları davam edir.

Qafqaz Strateji Araşdırmalar Mərkəzinin sədri, türkiyəli politoloq Hasan Oktay “Sherg.az”a müsahibəsində Türkiyədə həm iqtidara, həm də müxalifətə qarşı səssiz çevrilişin baş verdiyini bildirib:

-Hasan bəy, İmamoğlunun həbsi ilə bağlı bəzi dairələr onun diplomunun ləğv edilməsi və saxlanılmasının siyasi motivli olduğunu iddia edir. Onlar bunun İmamoğlunun prezidentliyə namizədliyinin qarşısını almaq məqsədilə həyata keçirildiyini bildirirlər. Hətta Cümhuriyyət Xalq Partiyasının (CXP) sədri Özgür Özəl bu barədə danışarkən “Növbəti prezidentimizə qarşı çevriliş cəhdi ilə qarşı-qarşıyayıq” ifadəsini işlədib. Siz bu barədə nə düşünürsünüz?

- Türkiyədə səssiz çevriliş baş verir və bu çevriliş həm iqtidara, həm də müxalifətə qarşı yönəlib. Türkiyə Yaxın Şərq ölkələrinə – İrana, İraqa, Suriyaya, Livana və hətta İsrailə nümunə olmaq əvəzinə, belə bir çevrilişə cəhd etməklə Yaxın Şərqin çürük sistemini Türkiyəyə sırımağa çalışır. Bu, hökumət üçün də zərbədir, çünki hökumətin bir çox komponentləri zehni olaraq Yaxın Şərq dünyasına yaxındır və ölkənin idarəçiliyini bu sistemə uyğunlaşdırmaq istəyirlər. Lakin Türkiyənin 150 illik tarixi və əldə etdiyi nailiyyətlər Yaxın Şərqdən gələn bir modelə uyğun deyil. Əksinə, Türkiyə indiki sistemi ilə Yaxın Şərqə sülh və firavanlıq gətirə bilər və hazırda bu mübarizə gedir. Müxalifətə gəldikdə, CXP, xüsusilə son bələdiyyə seçkilərində birinci partiya olduqdan sonra prosesi idarə edə bilmədi. Prezident seçkilərindən üç il keçməsinə baxmayaraq, Əkrəm İmamoğlunun prezidentliyə namizəd elan edilməsinin iqtidarın müxalifətə qarşı bu əməliyyatı həyata keçirməsinə yol açdığı iddia olunur. Bu vəziyyət, eramızdan əvvəl baş vermiş Pirr qələbəsinə bənzəyir – hər iki tərəf ağır itkilər verib və bu qarşıdurmada qalib olmayacaq. Hakimiyyət bütün diqqətini Ərdoğana yönəldib və beynəlxalq arenada o, artıq diktator kimi təqdim olunur. Bu, kifayət qədər təhlükəlidir və Ərdoğana qarşı ədalətsizlikdir. Əkrəm İmamoğlunun diplomunun ləğvi isə tamamilə hüquqi nonsensdir və hökumətin ondan qorxduğunu göstərir. Bununla belə, prezident seçkilərində İmamoğlunun Ərdoğana qalib gəlmə şansı təxminən 30%-dir. Çünki Türkiyədə seçici profili və siyasi meyillər təxminən belə bölünür: 70% sağ millətçi-mühafizəkar, 30% sol sosial-demokrat və marksist. Bir tərəfdən iqtidar İmamoğlunun prezidentlik şansını əvvəlcədən aradan qaldırdığı üçün sevinir, digər tərəfdən isə hakimiyyət daxilindəki bəzi qruplar İmamoğlunun qalib gəlmə ehtimalından narahat olaraq, onu kənarlaşdırmağa çalışırlar.

- Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan İmamoğlunun saxlanılmasına münasibət bildirərkən deyib: “Müxalifət – CXP, media və digər qurumlar korrupsiya və oğurluq ittihamlarına heç vaxt cavab vermir”. Hətta iddia edib ki, bu məlumatların və sənədlərin əksəriyyətini məhkəməyə öz partiyadaşları təqdim edib. Ərdoğanın bu fikirləri barədə nə deyə bilərsiniz?

- Ərdoğan, sələfi Abdullah Gülün zamanında da oxşar metodun ona qarşı tətbiq edildiyini nəzərə alaraq, bu məsələni mümkün qədər gündəmdən kənarda saxlamağa çalışır. Lakin bu proses Ədalət və İnkişaf Partiyasının (AKP) öz əleyhinə işləyən bir addım oldu. Müxalifət bloku isə öz daxilində birlik yarada bilmədi. Son CXP qurultayında ciddi korrupsiya halları yaşandı, Kamal Kılıçdaroğlu partiya sədrliyindən uzaqlaşdırıldı və Özgür Özəl seçildi. Bu, partiyada daxili parçalanma yaratdı və nəticədə bəzi qruplar İmamoğlunun məhkəməyə verilməsini və siyasi səhnədən uzaqlaşdırılmasını istəyirdilər.

- İstanbul merinin həbsi davam edən etiraz aksiyalarını daha da şiddətləndirə bilər? Bu etirazlara münasibətiniz necədir?

- Demokratik ölkələrdə kütləvi etirazlar vacibdir, lakin bu etirazlar hüquqi çərçivədə aparılmalıdır. Əks halda, gözlənilməz nəticələr doğura bilər. Bu baxımdan, təhlükəsizlik qüvvələri daha diqqətli olmalı və etirazçılar arasında təxribatçıların yerləşdirilməsinə imkan verməməlidirlər. Küçə nümayişləri demokratiyanın ayrılmaz hissəsidir. Hazırda Türkiyədə ciddi iqtisadi böhran yaşanır və İmamoğlu ilə bağlı hadisələrin iqtisadiyyata da mənfi təsir etdiyi müşahidə olunur.

- İmamoğlunun saxlanılmasından sonra Türkiyə valyutasında dalğalanmalar müşahidə olundu. Bu proseslər ölkə iqtisadiyyatına necə təsir edəcək?

- Son on ildə Türkiyə ciddi iqtisadi problemlərlə üzləşib. Əvvəllər AKP hökumətində iqtisadiyyat naziri olmuş, hazırda isə "DEVA Partiyası"nı yaradan Əli Babacan dəfələrlə bu böhrandan danışıb. Hökumət iqtisadi problemlərin yaratdığı narazılığı azaltmaq üçün İmamoğlu əməliyyatına start verdi. Lakin bu hadisə Türkiyə iqtisadiyyatına ağır zərbə vurdu.

- Yaxın zamanda gündəmdə Türkiyənin Avropa İttifaqına üzvlük məsələsi müzakirə olunurdu. Əkrəm İmamoğlunun həbsinə Avropa dövlətləri və ABŞ-nin münasibəti necədir?

- Bu proseslər Türkiyənin Avropa İttifaqına üzvlük məsələsinə də təsir edə bilər. Qərb ölkələri, xüsusilə ABŞ və Avropa dövlətləri İmamoğlunun həbsini sərt tənqid edirlər. Türkiyənin daxili siyasəti və bu hadisələr onun beynəlxalq nüfuzuna da ciddi təsir göstərə bilər.