 |
|
|
“Matmazel” xanıma və onun maraqlarından hökm çıxaran hakim Nərminə Rzayevaya, həmçinin Siz dəyərli Oxucularıma - əsl hakimlərimə söz vermişdim ki, zorən üzr istətməyin hüquqda yeri barədə mülahizələrimi paylaşacağam. Bu yazıda məhz həmin mövzudan bəhs etmək istəyirəm.
Əziz dostlarım, apelyyasiya şəkayəti ərizəmin 18 –ci abzasında vurğulanır:
“Məhkəmə daha sonra yenə də doğru olaraq, Mülki Məcəllənin 23-cü maddəsinə istinad edib, vurğulayıb ki, fiziki şəxsin şərəfini, ləyaqətini, işgüzar nüfuzunu ləkələyən məlumatlar mediada yayılmışdırsa, həmin məlumatlar təkzib edilə, fiziki şəxsin cavabı dərc edilə bilər, habelə, fiziki şəxs vurulmuş zərərin əvəzinin ödənilməsini tələb edə bilər. Məhkəmə qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş mümkün müdaxilələrin siyahısını sadalasa da, tamamilə fərqli nəticəyə gəlib, xüsusi ittihamçının istinad olunan qanunvericilikdə nəzərdə tutulmayan tələbini təmin etmək – ictimai qaydada xüsusi ittihamçıdan üzr istəmək vəzifəsinin şikayətçinin üzərinə qoyulması qərarına gəlib”.
Halbuki, Sara Əzimova ilə mənim aramda mübahisə mövzusuna çevrilən və nəhayət, Suraxanı rayon Məhkəməsinə qədər daşınan məlum video-müsahibəmdə moderator Aygün Muradxanlı da, mən də qarşı tərəfi dəfələrlə ekrana dəvət edib, ittihamlarla bağlı öz fikirlərini səsləndirməyə çağırmışıq. O isə bizim bu israrlı tələblərimizə əhəmiyyət verməyib və çarəni məhkəməyə müraciət etməkdə görüb. İttihamçı tərəfin bu asan yolu seçməsi səbəbsiz deyildi. Çünki onun məqsədi barəmdə ağlına gələn böhtanları və təhqirləri yağdırmaq, mənim ona cavab verməyə təhrik etmək idi. Sonra isə əvvəlcədən hazırlanmış plana əsasən, məni məhkəməyə verəcək və 3 il həbsimə nail olmağa çalışacaqdı. Bununla da, 25 il Naxçıvana zülm edən Vasif Talıbov xundasının laxladılmasında oynadığım rolun qisası alınacaqdı.
Həbsxanada məni nələrin gözlədiyi barədə hər hansı mülahizələr yürütməyi belə artıq hesab edirəm. Amma ataların gözəl bir sözü var: “Sən saydığını say, gör, fələk nə sayır”. Sara Əzimov vasitəsilə qurulan bu təxribatçı plan, böyük ehtimalla, “xan” rejiminin Bakıdakı cəlladı sayılan Ali Məhkəmənin rəhbərlərini vəzifələrindən və Məhkəmə-Hüquq Şurasından uzaqlaşdırılması ilə iflasa uğradı. Beləcə, guya ədalət divanı olan Azərbaycan məhkəmə sistemi vasitəsilə məndən alınmağa çalışılan intiqam da istənilən səviyyədə həyata keçirilmədi. Bununla belə, Suraxanı rayon məhkəməsi mənim barəmdə özünün bacara bildiyi ən ağır cəzanı verdi: “you-tube və facebook üzərindən Sara Əzimovadan üzr istənilsin”.
Məhkəmə bu hökmü verərkən yəqin ki, məni küçə ritorikası ilə söyən və söydürən bir insandan üzr istəməyəcəyimi dəqiq bilirdi. Zira kim mənim yerimə olsa, 3 il və ya daha artıq həbsdə yatmağa razı olardı, amma heç bir zaman bu tərbiyəsiz trol dəstəsindən üzr istəməzdi.
Zənnimcə, hakimin mənə əsla etməyəcəyim bir cəzanı kəsməsi səbəbsiz deyildi. Diffamasiya maddələri ilə həbsimin əks rezonans doğuracağından ehtiyatlanan məhkəmə məni tamamilə başqa ittihamla – məhkəmə qərarını yerinə yetirmədiyimə görə cəzalandırmaq istəyirdi. Bu mülahizəni gücləndirən bəzi informasiyalar da qulağıma çatsa da, əlimdə iddialarımı təsdiqləyən real faktlar olmadığımdan bu barədə danışmaq niyyətində deyiləm. Amma bütün hallarda barəmdə edə bilməyəcəyim cəzanın kəsilməsini başqa cür qiymətləndirmək olmur.
İkinci ehtimal da var: məni bütün Azərbaycan ictimaiyyətinin gözü önündə ağır təhqirlərə məruz qoyan trol dəstəsinin başçısından üzr istətməyə nail olarlarsa, öz vətəni və onun ərazi bütövlüyü uğrunda qələmi ilə döyüşən bir jurnalisti tamamən sıfırlamış olardılar. Fikrimcə, bu planı Azərbaycan hakimiyyətində kök salan 5-ci kolonun Tərtər cinayəti ilə müqayisələndirmək mümkündür. Tərtər cinayətinin də əsas məqsədi ölkəsinin ərazi bütövlüyü uğrunda döyüşən əsgərlərimizi mənən alçaldaraq sıradan çıxarmaq və digərlərinə göz dağı vermək deyildimi? Onun daha mədəni formasını Naxçıvan “xanlığına” qarşı qələmi ilə mübarizə aparan şəxslərə tətbiq etməklə faktiki olaraq Vasif Talıbov üzərində yaradılan “yenilməz və ölməz Kaşşey” xofunu gücləndirməyə çalışırdılar. Naxçıvan insanlarının sözünü deməyə çalışan qələm sahiblərinin mənən sıfırlanmasını bu mənada mənəvi terrorizm də adlandırmaq olar.
Təsadüfi deyil ki, qanunvericilikdə belə məhdudiyyətin nəzərdə tutulmadığı halda məhkəmə haqqımda niyə bu qərara gəldiyini heç nə ilə izah etməyib. Bu barədə Apellyasiya şikayətimin 18-ci abzasının davamında deyilir: “Məsələn, məhkəmə qanunda nəzərdə tutulduğu məhdudiyyətlərdən birini - təkzib verməyi də seçə bilərdi, ancaq bunu etməyib, şikayətçinin üzərinə ictimai qaydada üzr istəmək vəzifəsi qoymaqla ona qarşı qərəzli olduğunu, onu jurnalist kimi gözdən, nüfuzdan salmaq, jurnalist etibarını zədələmək, gələcəkdə tənqidi məzmun yaymaqdan çəkindirmək niyyəti güddüyünü göstərib”.
Şikayət ərizəmin 19 –cu abzasında jurnalistin üzərinə üzr istəmək vəzifəsinin qoyulması ifadə azadlığı hüququ ilə bir araya sığmadığı geniş şəkildə izah olunur. Bu barədə ötən yazılarımızda bəhs etdiyimizdən eyni mövzunu yenidən təkrarlamadan yalnız onu demək istəyirəm ki, Konstitusiyanın 47-ci maddəsi də vətəndaşları öz fikrindən zorla döndərməyin yolverilməz olduğunu göstərərək bildirir:
“Maddə 47. Fikir və söz azadlığı
I. Hər kəsin fikir və söz azadlığı vardır.
II. Heç kəs öz fikir və əqidəsini açıqlamağa və ya fikir və əqidəsindən dönməyə məcbur edilə bilməz”.
Yəqin razılaşarsınız ki, bir jurnalistdən məhkəmə hökmü ilə üzr istənilməsinin tələb olunması onu fikrindən və əqidəsindən zorla döndərməyə xidmət edir. Halbuki, istənilən jurnalisti öz fikrindən döndərməyin, qənaətini dəyişdirməyin daha sivil və qanuni yolu var: onun əldə edib yaydığı məlumata və iddialara qaneedici aydınlıq gətirmək. Şəxsən mən dəfələrlə TV proqramlarında və məhkəmə iclaslarında Sara Əzimovanın bir neçə il əvvəl yazdığı statusa aydınlıq gətirməsini tələb etsəm də, bu tələblərimə müsbət cavab verilmədi. Hətta məhkəmədən həmin statusda barəsində eyhamla danışılan Fazil Ələkbərovun şahid qismində ifadə verməyə dəvət olunması haqqında vəsatətim də qəbul olunmadı. Dolayısıyla qənaətlərim dəyişilməmiş qaldı. Qənaəti dəyişilməmiş insandan üzr tələb etmək işgəncə səviyyəsində bir cəzadır və çox təəssüf ki, bu cəzanı mənə Konstitusiyasına görə, hüquqi dövlət adlanan Azərbaycan dövləti adından Suraxanı rayon Məhkəməsi kəsdi.
Ən qəribəsi isə bu idi ki, mənim qaldırdığım vəsatətin təmin olunmamasına Sara Əzimova və vəkili də qarşı çıxdı. Halbuki, məhz onlar Fazil Ələkbərovun şahid qismində məhkəməyə dəvət edilməsində maraqlı olmalı idilər. Əvvəla, ona görə ki, Sara Əzimovanın “terroristlərlə əlaqəsini” 3 il sərasər araşdıran Fazil Ələkbərovun bu hərəkətinin qanuniliyi və ya qeyri qanuniliyi ortaya çıxacaqdı. Əgər qanunsuz araşdırma aparılıbsa, Fazil Ələkbərov cəzalandırılacaq və ya cəzalandırılması üçün zəmin yaranacaqdı. Sara Əzimovanın bu istəksizliyi yada “torbada deyəsən pişik var” zərb-məsəlini salır və onun fəaliyyəti barədə möhkəmlənmiş qənaətlərin darmadağın olmasına imkan vermir. Belə bir vəziyyətdə jurnalistə “qənaətin dəyişilib-dəyişilmədi üzr istə” tələbi irəli sürülməsi hakimin bu məhkəmədə nə qədər qərəzli olduğunu bir daha təsdiqləyir.
İkincisi, Azərbaycan Respublikası Cinayət-Prosesual Məcəlləsinin 138-ci maddəsinə əsasən, təqsirləndirilən şəxsin (indiki halda mənim) cinayət məsuliyyətinə cəlb olunması əsaslarını və onun təqsirli olub-olmamasını sübutetmə vəzifəsi ittihamçının üzərinə düşür. Maddədə bu tələb heç bir mülahizələrə yer buraxmayacaq şəkildə aydın ifadə olunur:
“Maddə 138. Sübutetmənin anlayışı
138.1. Sübutetmə ittihamın qanuni, əsaslı və ədalətli həlli üçün əhəmiyyət kəsb edən halların müəyyən edilməsi məqsədi ilə sübutların əldə edilməsindən, yoxlanılmasından və qiymətləndirilməsindən ibarətdir.
138.2. Təqsirləndirilən şəxsin cinayət məsuliyyətinə cəlb olunması əsaslarını və onun təqsirli olub-olmamasını sübutetmə vəzifəsi ittihamçının üzərinə düşür”.
Maddədən də aydın olur ki, mənim ona böhtan atdığımı sübut etmək vəzifəsi Sara Əzimovaya aid idi. Bunun üçün isə ittihamçı tərəf ilk növbədə onun ətrafında 3 il sərasər araşdırma aparan Fazil Ələkbərovun bu fəaliyyətinin qanunsuz olduğunu, hansısa qərəzdən irəli gəldiyini sübuta yetirməli idi. Deməli, onunla məhkəmədə üzləşməkdən çəkinməməli idi. İttihamçı tərəf isə nədənsə bu üzləşmədən boyun qaçırırdı. Təsəvvür edin ki, mənim vəzifəm olmadığı halda qaldırdığım vəsatətə belə qarşı çıxırdı. Bu isə onun barəsində şübhələrimi nəinki aradan qaldırır, əksinə daha da möhkəmləndirirdi. Belə bir vəziyyətdə məhkəmənin mənim üzərimə üzr istəmək vəzifəsini qoyması tamamilə absurddur və heç bir hüquqi anlayışla bir araya sığmır.
Məhkəmənin məndən üzr tələb etməsinin qərəzliliyinin bir başqa sübutu “fakt”larla “qiymətləndirici mülahizələr”ə fərq qoymaması, “vicdanlı yanılma” prinsipini görməzdən gəlməsidir. Bu barədə şikayət ərizəmin 28-ci abzasında bildirilir:
28. Şikayətçi mübahisəli “Qırmızı Masa” verilişi boyunca müzakirə mövzusu ilə bağlı mülahizələrini ifadə edib. Digərləri (mən çıxışlarımda və yazılarımda təkcə Sara Əzimova barədə yox, onunla yanaşı NTV-nin bütün baş redaktorlarının paylaşımlarını şərh edib, bu paylaşımlardan separatizm qoxusu gəldiyini vurğulamışdım) ilə yanaşı xüsusi ittihamçı haqda ifadələri onun qiymətləndirici mülahizələrini təşkil edirdi – xüsusi ittihamçı öz paylaşımında terrorçuluqda ittiham edildiyini yazmışdı, mənim çıxışımın da ümumi məzmunu bundan ibarət idi ki, belə məsələlərin hüquq mühafizə orqanları tərəfindən araşdırılması lazımdır. Məhkəmə nəzərə almalı idi ki, faktların mövcudluğunu sübut etmək mümkün olsa da, qiymətləndirici mülahizələri sübutlarla təsdiq etmək mümkün deyil. Qiymətləndirici mülahizələr fərdlərin hadisə və ya situasiyalarla bağlı nöqteyi-nəzərlərindən və ya onlara verdikləri şəxsi qiymətlərdən ibarətdir. Həmin mülahizələrin həqiqət ya yalan olduğunu sübut etmək isə mümkün deyil. Qiymətləndirici mülahizələr sadəcə olaraq, yetərli faktual əsasa söykənməlidir. Mənim mübahisəli proqramdakı ifadələrim xüsusi ittihamçının sosial media paylaşımına əsaslanmışdı və deməli faktual əsaslarım da vardı. Əsaslarımı isə məhkəməyə təqdim etmişdim. Məhkəmənin böhtan saydığı ifadələrin məlumat yox, hansısa faktlara əsaslanan qiymətləndirici mülahizə olmasına baxmayaraq, məhkəmə CPM-in 138.2-ci maddəsini pozmaqla yanaşı, bu ifadələri nə üçün faktlar barədə açıqlama saydığını izah edə bilməyib. Məsələn, məhkəmə hökmündə istinad edilmiş “Sara deyəndə ki, məni terrorçu təşkilatları ilə ittiham edirlər, ağlıma PKK gəldi və PKK da yazdım, yəqin ki elə PKK-dır da”, “Deyir sən nə bilirsən mən həmin statusda PKK-nı nəzərdə tutmuşam? Deyirəm düz deyirsən Sara, mən bilmirəm, olar ki, sən Əl-Qaidəni nəzərdə tutursan, İŞİD-i nəzərdə tutursan, güya ki, çox fərqi var”, “2016-dan 2019-a qədər özü deyir 3 ildən artıqdır ki, mənim istintaqım gedir, məni terrorçuluqda ittiham edirlər” və s. ifadələri fakt barədə açıqlama yox, qiymətləndirici mülahizədir. Bu konkret bir fakt, yəni, terroçuluq, dövlətə xəyanət və ya casusluq faktı barədə açıqlama deyil. Hökmdə istinad edilən ifadələr ümumi müzakirə ortamında ifadə edilmiş düşüncələrdən, təxminlərdən o yana keçmir. Beləliklə, göründüyü kimi, hökmdə istinad edilmiş ifadələr bir şəxsin cinayət əməllərində ittiham edilməsi kimi yox, ayrı-ayrı faktlardan jurnalistin çıxardığı nəticə kimi qəbul edilməlidir. Belə olan halda məhkəmənin şikayətçinin mülahizələrini fakt kimi qəbul etməsi, Konstitusiya ilə də təminat altına alınan söz və ifadə azadlığı hüququna uyğun gəlmir”.
Heyder Oguz
Teref.az
Qax rayonunun İlisu kəndində su kanalında antisanitar vəziyyət yaranıb.
Bu barədə görüntülər sosial şəbəkələrdə yayılıb.
Bildirilib ki, əhali məişət tullantılarını həmin kanala atır. Nəticədə qalaqlanmış zibillərə görə, üfunət iyi ətrafı bürüyüb.
İnter Posta
Şərur rayon sakini Musa İsmayılov deyir ki, iki il öncə prokurorluq orqanları rüşvət alıb, öldürülən qızının qanını batırıblar. Naxçıvandakı hakimiyyət dəyişikliyindən ümidlənən ata, cinayət işinin yenidən araşdırılmasını istəyib. Lakin, o iddi edir ki, Naxçıvanın yeni prokurorluq heyəti də rüşvət qarşılığında bu işi yenidən bağlamaq istəyir. Üstəlik, Naxçıvan MR Ali Məhkəməsi anasız qalmış iki azyaşlı nəvəsini onların əlindən almaq istəyir.
Onun iddiasına görə, qızını azyaşlı uşaqlarının gözləri qarşısında öz əri və qaynatası birlikdə öldürüblər. O hesab edir ki, travma almış azyaşlı uşaqların yenidən atasına verilməsi təhlükəlidir.
Musa İsmayılov deyir ki, bundan öncə 3 dəfə prezident İlham Əliyevə müraciət etsə də heç bir nəticəsi olmayıb. Teref.az yazır ki, bu dəfə o, öz şikayətini “Gündəlik Naxçıvan” vasitəsi ilə çatdırmaq qərarına gəlib.
Paytaxtda qızmar günəş altında çalışan insanların sayı az deyil.
Baku TV onlar barəsində süjetə hazırlayıb.
Küçədə satış həyata keçirən şəxslər hazırda havanın isti olması səbəbindən işlərin zəyiflədiyini bildiriblər.
“İstidə insanlar istirahətə gedirlər, burada məhsul alanların sayı azalıb”.
Daha ətraflı süjetdə:
DİA.AZ: - Gənclər və İdman Naziri Fərid Qayıbovdan narazılıq var. DİA.AZ bildirir ki, bu barədə GƏncə sakini Əli Meydan Gəncəli gileyini ifadə edib.
Narazı vətəndaş yazır: "Cənab Nazirin qəbulunda oldum. Samux rayonunda keçirilirdi qəbul.
Qəbula şəhid anasıyla birlikdə girmişdik. Cənab nazirdən xahiş etdik ki, Gəncə şəhəri Azərbaycan küçəsinə uşaqlar üçün futbol meydançası tikmiməsi üçün köməlik etsin.
Nazirdən kömək istədik, amma hec bir köməlik göstərmədi...
Burdan xahiş edirik ki, nazir sözünü tutsun. Çünki kömək edəcəyinə söz vermişdi"
Məsələ ilə bağlı dia.az olaraq cənab nazirin də mövqeyini işıqlandırmağa hazırıq...
İcra başçılarının fəaliyyəti hər zaman cəmiyyətin diqqət mərkəzində olub.
DİA.AZ bildirir ki, Cebhe.info hazırda fəaliyyətini davam etdirən icra başçılarının ümumi “stajı” haqqında araşdırma aparıb.
Kim neçə ildir icra başçısıdır:
*Abşeron rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Abdin Fərzəliyev 20 ildir icra başçısı işləyir. O, 2022-ci ildən Abşeron rayonuna başçılıq etsə də, buna qədər Nizami (2003-2005) və Nərimanov (2005-2022) rayonunda icra başçısı işləyib.
*Ağcabədi rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Rafil Hüseynovun isə 11 il icra başçısı stajı var. O, 2019-cu ildən Ağcabədi rayonunun icra başçısıdır. Buna qədər isə Masallı rayonunda (2012-2019) bu postu tutub.
*Ağdam rayon İcra Hakimiyyəti başçısı Vaqif Həsənov isə 5 ildir bu vəzifəni icra edir. Buna qədər isə Qaradağ (2006-2011) və Xəzər (2011-2018) rayonunda başçının müavini vəzifəsində çalışıb.
*Ağdaş rayonunun icra başçısı Tofiq İbrahimov 2012-ci ildən bu vəzifədə işləyir. Tofiq İbrahimovun 19 illik icra başçısı təcrübəsi var. O, 2004-cü ildən 2010-cu ilə qədər Qəbələdə, 2010-2012-ci illərdə isə Lənkəranda başçı işləyib.
*Ağstafa rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Seymur Orucov isə gənc icra başçılarındandır. O, 2020-ci ildən Ağstafa rayonuna başçılıq edir.
*Ağsu rayonunun icra başçısı Rövşən Bağırov 2021-ci ildən Ağsuya rəhbərlik etsə də, buna qədər 14 il Lerik rayonunda başçı postunu tutub. Ümumi olaraq Rövşən Bağırovun 17 il icra başçısı təcrübəsi var.
*Astara rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Qəzənfər Ağayev 2012-ci ildən bu rayonda işləyir. Buna qədər isə o, 2006-2012-ci illərdə Masallı rayonuna rəhbərlik edir. Ümumi olaraq Qəzənfər Ağayevin 17 illik icra başçısı stajı var.
*Bakı şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı Eldar Əzizovun da 23 illik icra başçısı stajı var. O, 2018-ci ildən Bakı meridir. Buna qədər isə Nizami rayonu (2000-2003), Gəncə şəhəri (2003-2011), Sumqayıt şəhəri (2011-2015) və Səbail rayonunda (2015-2018) icra başçısı işləyib.
*Binəqədi Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Elxan Allahverdiyev də gənc icra başçılarındadır. O, 2018-ci ildən bu vəzifəni icra edir.
*Xətai rayonuna başçılıq edən Rafiq Quliyev isə 2019-cu ildən başçı işləyir.
*Xəzər rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Elşən Salahov da 2019-cu ildən başçı postunu tutur.
*Qaradağ rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Süleyman Mikayılov 2010-cu ildən bu rayona rəhbərlik edir. Buna qədər isə o, 2005-2010-cu illərdə Lənkəran şəhərinə rəhbərlik edib. Qısa müddət isə 2005-ci ilin 13 mayından 21 dekabrına qədər Yardımlı rayonunda işləyib. Ümumi olaraq Süleyman Mikrayılovun 18 illik icra başçısı təcrübəsi var.
*Nərimanov rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Elgin Həbibullayev 2022-ci ilin 18 fevralından bu vəzifədə çalışır.
*Nəsimi rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Asif Əsgərov 2015-ci ildən bu rayona rəhbərlik edir. Buna qədər isə o, Zaqatala (2006-2009) və Səbail (2009-2015) rayonunda başçı işləyib. Ümumi olaraq Asif Əsgərov 17 ildir icra başçısı işləyir.
*Pirallahı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Vasif İmanov 2013-cü ildən bu postu tutur.
*Sabunçu rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Adil Vəliyev isə 2012-ci ildən bu rayonda icra başçısıdır.
*Səbail rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Vüqar Zeynalov da gənc icra başçılarından sayılır. O, 2018-ci ildən bu rayona rəhbərlik edir.
*Suraxanı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Əziz Əzizov da uzun müddətdir başçı vəzifəsini icra edir. O, 2019-cu ildən Suraxanı rayonunda işləsə də, buna qədər Cəlilabad (2006-2018) və Yasamal (2018-2019) rayonlarında başçı işləyib. Ümumii olaraq Əziz Əzizovun 17 illik icra başçısı təcrübəsi var.
*Yasamal rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Elşad Həsənov da gənc rayon rəhbərlərindədir. O, 2019-cu ildən Yasamal rayonuna rəhbərlik edir.
*Balakən rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı İslam Rzayev 2011-ci ildən bu rayona rəhbərlik edir.
*Beyləqan rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Asif Ağayevin də 10 illik icra başçısı təcrübəsi var. O, 2018-ci ildən Beyləqan rayonuna rəhbərlik edir. Buna qədər isə 2013-2018-ci illərdə Şamaxı rayonuna rəhbərlik edib.
*Bərdə rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Vidadi İsayev 2011-ci ildən bu rayona rəhbərlik edir. Buna qədər isə o, Tərtər (2005-2011) rayonunun başçısı olub. Beləliklə də Vidadi İsayev 18 ildir başçı işləyir.
*Biləsuvar rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Faiq Qürbətov isə 2020-ci ildən başçı işləyir.
*Cəbrayıl rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Kamal Həsənov isə 2016-cı ildən bu postu tutur.
*Cəlilabad rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Rafiq Cəlilov da 2021-ci ildən başçı işləyir.
*Füzuli rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Alı Alıyev isə 2011-ci ildən bu rayona rəhbərlik edir.
*Gədəbəy rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Orxan Mürsəlov 2022-ci ildən icra başçısı işləyir.
*Gəncə şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı Niyazi Bayramov 2018-ci ildən şəhərə rəhbərlik edir. Buna qədər o, 6 il Mingəçevir şəhərinin (2012-2018) başçısı olub.
*Goranboy rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Məhərrəm Quliyev isə 2011-ci ildən başçı işləyir. O, 2011-2019-cu illərdə Ağstafa rayonuna rəhbərlik edib, 2019-cu ildən isə Goranboyda başçı işləyir.
*Göygöl rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Elvin Paşayev isə 2022-ci ildən icra başçısıdır.
*Hacıqabul rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Rüstəm Xəlilov də 2019-cu ildən başçı postunu tutur.
*Xaçmaz rayon İcra Hakimiyyətini başçısı Elnur Rzayev də 2019-cu ildən başçı işləyir.
*Xızı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Xəzər Aslanov 2012-ci ildən bu rayona rəhbərlik edir. Buna qədər isə 2006-2012-ci illərdə Yardımlı rayonunda başçı işləyib. Xəzər Aslanovun 17 illik icra başçısı təcrübəsi var.
*Xocalı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Şahmar Usubov 2000-ci ildən bu rayona rəhbərlik edir. Şahmar Usubovov 23 illik icra başçısı stajı var.
*Xocavənd rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Eyvaz Hüseynov ən çox başçı işləyən şəxsdir. O, 1992-ci ildən Xocavənd rayonuna başçılıq edir. Eyvaz Hüseynov 31 ildir icra başçısıdır.
*İmişli rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Elçin Rzayev isə 2020-ci ildən başçı işləyir.
*İsmayıllı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Nahid Bağırov da 2020-ci ildən bu postda çalışır.
*Kəlbəcər rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Azər Qocayev da 2020-ci ildən icra başçısıdır.
*Kürdəmir rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Elxan İbrahimov isə 2022-ci ildən bu vəzifəni tutur.
*Qax rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Musa Şəkiliyev isə 13 ildir rayona rəhbərlik edir. O, 2010-cu ildən Qaxın icra başçısıdır.
*Qazax rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Rəcəb Babaşov 2016-cı ildən bu rayona rəhbərlik edir.
*Qəbələ rayon İcra Hakimiyyətini başçısı Səbuhi Abdullayev isə 13 ildir (2010-cu ildən) bu rayona rəhbərlik edir.
*Qobustan rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Adil Məmmədov da uzun müddət icra başçısı işləyən şəxslərdəndir. O, 2011-ci ildən Qobustanda işləyir. Buna qədər isə Oğuz (1994-2002), Qəbələ (2002-2004) və Biləsuvar (2004-2011) rayonlarında icra başçısl işləyib.Qusar rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Şair Alxasov isə 2007-ci ildən bu rayonda icra başçısı işləyir. Laçın rayonu İcra Hakimiyyətinin başçısı Aqil Nəzərli isə 2016-cı ildə bu rayona rəhbərlik edir.
*Lerik rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Əkbər Abbasov isə 2022-ci ildə bu vəzifəyə təyinat alıb.
*Lənkəran şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı Taleh Qaraşov da uzun müddət icra başçısı işləyənlərdəndir. O, 2012-ci ildən Lənkəran şəhərinə rəhbərlik edir. Buna qədər isə Kürdəmir (1996-2002), Cəlilabad (2002-2006), Neftçala (2006-2011) və Astara (2011-2012) rayonlarında icra başçısı işləyib. Ümumi olaraq Taleh Qaraşov 27 ildir icra başçısıdır.
*Masallı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Araz Əhmədov isə 2022-ci ildən bu postu tutur.
*Mingəçevir şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı İlham İsmayılov isə 2018-ci ildən icra başçısı işləyir.
*Naftalan şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı Vüqar Novruzov da 2019-cu ildən icra başçısıdır.
*Neftçala rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Mirhəsən Seyidov da 2020-ci ildən başçı işləyir.
*Oğuz rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Eyvaz Qurbanov isə 2011-ci ildən (12 il) bu rayona rəhbərlik edir.
*Saatlı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Elmir Bağırov 2020-ci ildən başçıdır.
*Sabirabad rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Siraqəddin Cabbarov 2008-ci ildən başçı vəzifəsində işləyir. O, 2008-2019-cu illərdə Saatlı rayonuna rəhbərlik edib. 2019-cu ildən isə Sabirabad rayonuna rəhbərlik edir.
*Salyan rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Sevindik Hətəmov 2012-ci ildən icra başçısıdır. O, 2012-16-cı illərdə Yardımlı rayonunda icra başçısı olub. 2016-cı ildən isə Salyan rayonuna başçılıq edir.
*Samux rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Alı Qocayev isə 2005-ci ildən icra başçısıdır. O, 2005-2012-ci illərdə Binəqədi rayonunun icra başçısı olub. 2012-ci ildən isə Samux rayonunun icra başçısıdır.
*Siyəzən rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Novruz Novruzov 2019-cu ildən bu rayonun rəhbəridir. O, buna qədər Lerik (1995-2002), Goranboy (2002-2007) və Şabran (2007-2019) rayonunda başçı işləyib. Novruz Novruzov ümumilikdə 28 ildir icra başçısıdır.
*İcra Hakimiyyətinin başçısı Zakir Fərəcov 2015-ci ildən Sumqayıta rəhbərlik edir. Buna qədər isə o, 2005-2015-ci illərdə Abşeron rayonunda icra başçısı işləyib.
*Şabran rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Asif Hüseynov 2019-cu ildən bu rayona rəhbərlik edir. Bundan əvvəl isə o, 4 il (2015-2019) Siyəzən rayonunun icra başçısı olub. Şamaxı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Tahir Məmmədov 2018-ci ildən icra başçısıdır.
*Şəki şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı Elxan Usubov 2011-ci ildən bu rayondadır. Buna qədər isə 2007-2011-ci illərdə Ağstafa rayonunda icra başçısı işləyib.
*Şəmkir rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Rəşad Tağıyev isə 2021-ci ildən icra başçısıdır.
*Şirvan şəhəri İcra Hakimiyyətinin başçısı İlqar Abbasov 2019-cu ildən Şirvanın icra başçısıdır. O, buna qədər Nərimanov (2004-2005) və Suraxanı (2005-2019) rayonunda icra başçısı işləyib. İlqar Abbasov 19 ildir icra başçısı işləyir.
*Şuşa rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Bayram Səfərov 2009-cu ildən bu rayonda icra başçısıdır.
*Tərtər rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Müstəqim Məmmədov isə 2014-cü ildən başçı işləyir.
*Tovuz rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Məmməd Məmmədov 2018-ci ildən icra başçısıdır.
*Ucar rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Mənsur Məmmədov 2015-ci ildən bu rayonda işləyir. Buna qədər isə o, Zərdab (2005-2007) və Göyçay (2007-2015) rayonunun icra başçısı olub.
*Yardımlı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Ayaz Əsgərov 2016-cı ildən bu rayona rəhbərlik edir. Buna qədər isə 2011-2016-cı illərdə Qazax rayonunda icra başçısı işləyib.
Yevlax Şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı Anar Tağıyev 2019-cu ildən başçı işləyir.
*Zaqatala rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Mübariz Əhmədzadə 2009-cu ildən bu rayonda işləsə də, buna qədər 2007-2009-cu illərdə Qax rayonun icra başçısı olub.Zəngilan rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Ramiz Həsənov 2021-ci ildən icra başçısıdır.
*Zərdab rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Mərdan Camalov 2019-cu ildən bu rayonun rəhbəridir. Buna qədər isə o, 2005-2019-cu illərdə Şirvan şəhərinin icra başçısı olub.
Məlum olduğu kimi, mərhum jurnalistin ailəsi ölkəni tərk etdikdən sonra Bakıya səfər etdikləri açıqlanıb...
Qətlə yetirilən jurnalist Elmar Hüseynovun xanımı və oğlu 17 il sonra Azərbaycana səfər edib.
Abzas Media-ya bu barədə məlumatı hüquqşünas Aslan İsmayılov verib. İsmayılov bildirib ki, Elmar Hüseynovun ailə üzvləri 2 həftə əvvəl Bakıya gəliblər və artıq daimi yaşadıqları Norveçə qayıdıblar:
“Səfəri Diasporla iş üzrə Dövlət Komitəsi təşkil edib. Özləri ailə ilə maraqlanıblar, səfəri təşkil ediblər. Onlar da gəlib 2 həftə burda qaldılar, vətəni gördülər, Elmarın məzarına ziyarət etdilər, doğmaları ilə görüşüb Norveçə qayıtdılar. Bircə mənimlə təmasda oldular, heç kimlə ünsiyyətdə olmaq istəmədilər”.
A.İsmayılov mərhum jurnalistin ailə üzvlərinin onun qətl işinin istintaqı ilə maraqlanıb-maraqlanmadıqları sualını cavablandırmayıb: “Məlumatı lazım bilsə, onlar özləri deyərdilər”,- hüquqşünas bildirib.
Ölkəni tərk edərkən 1 yaş 4 aylıq olan və mətbuatda atasının qara lent bağlanmış fotosunu öpərkən çəkilən şəkili ilə yadda qalan Aslan Hüseynov gununsesi.info saytına açıqlamasında deyib ki, Bakıda ilk dəfə qohumları ilə görüşüb, atasının məzarını ziyarət edib.
“İlk dəfə Bakıya uzun illər sonra gəldim və məni emosiyalar bürüdü. İlk dəfə qohumlarımla görüşdüm, vətənimi, şəhərimi gördüm. Atam Elmarın məzarını ziyarət etdim. Çox kədərli bir an idi. Bilirəm ki, Elmar öz şəhərini çox sevirdi. Mən də Elmar kimi Bakı şəhərinə aşiq oldum. Bakını Avropanın digər şəhərlərindən daha çox bəyəndim, ona görə ki, ən gözəli deyil, ən əzizidir bu şəhər”.
Aslan Hüseynov deyib ki, ölkəyə Azərbaycan diasporunun dəvəti ilə gəliblər.
Diasporla iş üzrə Dövlət Komitəsinin mətbuat xidmətindən isə Abzas Media-ya bildirilib ki, Rüşaniyyə Hüseynovanın müraciəti əsasında onun ölkəyə səfəri təşkil olunub.
"Bu, onun ilk müraciəti idi",- deyə Komitə açıqlamasında bildirib.
E.Hüseynovun həyat yoldaşı Rüşaniyyə Hüseynova və oğlu Aslan Hüseynov səfər çərçivəsində işğaldan azad edilən Şuşa şəhərində də olublar.
Elmar Hüseynov Azərbaycan hakimiyyətini tənqid edən "Monitor" jurnalının yaradıcısı və baş redaktoru olub. O, 2005-ci ildə mənzilinin qarşısında güllənərək qətlə yetirilib. Hadisədən 18 il keçsə də, qətlin sifarişçiləri və icraçıları tapılmayıb.
Jurnalistin qətlindən sonra 2006-cı ildə ailəsi Norveçə köçüb.
13 aprel 2017-ci ildə Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsi Elmar Hüseynovun qətli ilə bağlı istintaqa dair hökmündə, 4 əsas məqamı vurğulayaraq, Azərbaycanı jurnalistin yaşamaq hüququnu pozmaqda təqsirli sayıb. Qərara əsasən, Azərbaycan hökuməti mənəvi zərərə görə 20 min, hüquqi məsrəflərə görə isə 10 min avro cərimələnib.
"Bu il ali məktəblərin böyük sayda, azı 10 minə qədər plan yeri boş qalacaq..."
Yenisabah.az xəbər verir ki, bunu təhsil eksperti Kamran Əsədov bildirib.
Ekspert qeyd edib ki, bu il universitetlərin plan yeri kəskin şəkildə artıb:
"Yaxın günlərdə ali məktəblərin bakalavr pilləsinə qəbul olmaq üçün ixtisas seçimi başlayır və sabaha abituriyent-4 jurnalı nəşr olar.
Amma məsələ burasındadır ki, bu il ali məktəblərə qəbul plan yeri 60 minə çatıb. Bütün universitetlərin plan yerləri kəskin şəkildə artıb. Amma abituriyentlərin nəticələri, xüsusilə, 200-dən çox bal toplayan abituriyentlərin sayında ciddi fərq yoxdur.
Qüvvədə olan qəbul qaydalarına görə ümumi balı 150 -dən çox olanlar müsabiqəyə qoşulur, amma onlar məhdud ixtisaslar seçə bilər. Bu halda ali məktəblərin böyük sayda, azı 10 minə qədər plan yeri boş qalacaq.
Xüsusilə, 1-ci ixtisas qrupu üzrə 200 bal ilə seçim ixtiyarı verilən ixtisaslardan boş qalanlar çox olacaq.
2018-ci ildə Təhsil haqqında qanuna dəyişiklik edilib və universitetlərin nəzdində "hazırlıq qrupları" yaradılması nəzərdə tutulub. Lakin 5 ildir ki, heç kim bu barədə danışmır. 2 ildir ki, abituriyent 2 jurnalında bu qəbul nəzərdə tutulur, amma həyata keçirilmir.
Ehtimal etmək olar ki, məhz boş qalan plan yerlərinə qəbul məhz "hazırıq qrupları" adı ilə olacaq. Yoxsa azı 10 mindən çox boş qalacaq plan yerlərini doldurmaq üçün müsabiqə şərtini 100 bala salmazlar.."