Ardını oxu...
 

İLK YAYIMLANMA SAATI: 24.09.2024 - 23:11

Sosial mediada İran prezidenti Məsud Pezeşkiana dair maraqlı material yayılıb.

Musavat.com xəbər verir ki, Nyu Yorkda keçirilən BMT Baş Assambleyasının sessiyasında iştirak edən Pezeşkiana bir qadın müxbir yaxınlaşır. Bundan sonra onlar arasında belə bir dialoq cərəyan edir:

Müxbir: Cənab Prezident, bir sual verə bilərəm?

Pezeşkiyan (zarafatla): Soruş da, kim kimədir.

Müxbir: Mən Hafiziyəm, Reuters müxbiri.

Pezeşkiyan: Yaşa.

Müxbir: Bu qədər tez-tez və ard-arda dediyiniz sözlər: İsrailə hücum edirik, İsrail cinayətkardır, qatildir...

Pezeşkiyan: Deyilmi?

Müxbir: Mən jurnalistəm...

Pezeşkiyan: Əgər sən jurnalistsənsə, onda bilməlisən ki, orada nə qədər jurnalist qətlə yetirilib...

Müxbir Hafizi: Mənə danışmaq və müsahibə vermək fürsəti verin...

Pezeşkiyan (zarafarla): Allah xeyir versin, görüm vaxt tapa biləcəyəmmi...

 

 
 
 
 
 

 


Musavat.com

 
 
 

Ardını oxu...
Politoloq Cümşüd Nuriyev Cənubi Qafqazdakı son geosiyasi gəlişmələrlə bağlı Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik.

- Rusiya Təhlükəsizlik Şurasının katibi Sergey Şoyqu yaxın günlərdə İranda oldu. Səfərdən sonra Tehranın rəsmi agentlikləri yazdı ki, Şoyqu iranlı həmkarı Əli Əkbər Əhmədiyanla danışıqlar zamanı İranın dəhlizlərlə bağlı siyasətini dəstəklədiklərini təsdiqləyib. Rusiya Xarici İşlər Nazirliyi isə bundan öncə bəyan etmişdi ki, İran yollarla əlaqədar Moskvanın mövqeyini başa düşüb. Nə baş verir?

- Hazırda Rusiyanın xarici siyasətində qeyri-müəyyənlik var. Putin, Peskov Lavrov bir söz deyir, Şoyqu ayrı – bu, xarici siyasətin düzgün qurulmaması ilə bağlıdır. Rusiya imzaladığı 10 noyabr bəyanatına hörmət eləməlidir. Həmin sənəddə göstərilir ki, Azərbaycanın qərb rayonları ilə Naxçıvan arasında əlaqə yaradılmalıdır. İndi bir türkəsilli bir şəxsin - Şoyqunun belə etməsi anlaşılan, İranın mövqeyini dəstəkləmək siyasi baxımdan düzgün deyil. Görünən budur ki, hələlik dəhlizin İran ərazisindən keçməsini istəyirlər. Yəni Azərbaycanla Türkiyə arasında birbaşa quru əlaqəsinin yaranmasını istəmirlər. Bu, gələcəkdə Turanın yaranmasına mane olan gedişdir.

İranla yanaşı, Rusiya da Turan layihəsini gündəmdən çıxarmağa çalışır. Amma bu, Çinin maraqlarına uyğun olduğuna görə, Rusiyanın bu cəhdləri alınmayacaq. Rusiya belə addım atmamalıydı. Amma inanıram ki, Prezident İlham Əliyev bundan da çıxış yolu tapacaq.

- Ermənistan təklif edir ki, Zəngəzur dəhlizinə beynəlxalq özəl şirkət nəzarət eləsin, ortada bir də Rusiyanın nəzarətini ehtiva edən 10 noyabr anlaşması var. Bu variantlardan hansı Azərbaycan üçün məqbuldur?

- Heç biri Azərbaycan üçün məqbul variant deyil. Necə olur ki, Rusiya Kalininqradla əlaqəsi üçün heç bir beynəlxalq təşkilata ehtiyac duymur, amma bizim üçün olsun? Bu dəhlizdir, buradan yola düşən qatar bir də Naxçıvanda dayanacaq. Gələcək də İrəvanla da aramızda belə olacaq. Hər şey qarşılıqlı olmalıdır, həmin sənədə Azərbaycanla yanaşı, Rusiya və Ermənistan da qol çəkib.

Ermənistana gəlincə, Paşinyan hər dəqiqə arvad kimi küsüb gah ora, gah bura qaçır – Rusiyanı Amerikayla, Amerikanı da Rusiyayla hədələyir. Amma heç kim siyasətdə qeyri-stabilliyi sevmir. Mövcud mənzərə göstərir ki, Paşinyan da qeyri-stabildir. Ermənistanın heç bir ixtiyarı yoxdur ki, o dəhlizi hansısa özəl bir quruma versin. Bilmirəm, Ermənistan düşünüb danışır, ya yox.

Bəli, 10 noyabr sənədinə görə, dəhlizə Rusiya sərhədçiləri nəzarət eləməlidir. İndi Ermənistan imzaladığı bu sənədə hörmət etmir. Hansı rəhbəri Paşinyana nə deyirsə, onu edir. Paşinyan qeyri-ciddi adamdır, eyni anda həm Rusiya, həm Fransa, həm də ABŞ-la flört edir. Bu adamın təyinatı bəlli deyil. Paşinyana “siyasətin transgenderi” də demək olar, başqa ad tapa bilmirəm – nə "qadındır", nə də "kişi". Siyasətdə beləsini sevmirlər.

- ABŞ yenidən fəallığını artırıb. Dövlət katibi Blinkenin Azərbaycan və Ermənistan liderlərinə telefon zəngindən sonra Vaşinqtondan Bakıya nümayəndə heyəti gəldi. ABŞ-ın fəallığı nə ilə bağlıdır? Məsələn, sülh müqaviləsi və dəhliz üzərindən nə kimi hədəfləri ola bilər?

- Amerikanın məqsədi Ermənistan vasitəsilə bölgəyə girmək, Rusiyanı buradan sıxışdırıb çıxarmaq, Ermənistanla Azərbaycan arasında yeni qarşıdurma yaratmaqdır. Bu işdə onlara İran kömək edir. Bu işi Fransanın əliylə görürlər. Təsadüfi deyil ki, Xomeynini, indiki dini rejimi hakimiyyətə Fransa gətirmişdi. İranla Fransanın münasibətləri indi də yaxşıdır. Pezeşkian gələndə çoxları elə bilirdi ki, yaxşı şeylər olacaq. Amma əvvəldən bilinirdi ki, Tehranın siyasətindən kənara çıxmayacaq. Pezeşkianın türk olduğunu deyirdilər, amma göründü ki, türk deyil, tamam başqa bir şeydir. Bu, İranın siyasətidir.

Başqa sözlə, ABŞ bölgəyə girmək istəyir. Üstəgəl, qarşıdan seçkilər gəlir, silah ticarətçiləri də Demokratların yanındadır. Adları “Demokratlar” olsa da, müharibə tərəfdarlarıdır. Demokratlar müharibə partiyasıdır. Qorxurlar ki, Tramp gələcək, müharibələr dayanacaq və biznesləri batacaq.

Dünyanın hər yerində ABŞ üçün birinci iqtisadi, sonra siyasi maraqlar gəlir. ABŞ həmişə bir əliylə tumarlayır, biri əliylə də kürəyində bıçağı sancmaq üçün yer axtarır. Amerika həmişə kimi qucaqlayırsa, o məhv olur. Buna görə də, ona nə yaxın, nə də uzaq dayanmalıyıq, təhlükəsiz məsafədə durmalıyıq. Zaman göstərəcək ki, ABŞ bölgəyə xoş niyyətlə gəlmir. Qarşıdakı seçkiləri udmaq və Qafqaza girmək üçün fəallaşıblar. Azərbaycan Amerikada qurulan təxribatçı planlara getməyəcək.

- Prezidentin köməkçisi Hikmət Hacıyev bildirdi ki, Ermənistana münasibətdə Marşal planı hazırlanır. Ölkə rəsmi bəzi dövlətlərin Ermənistana yardım və dəstəklərinə də diqqət çəkdi. Maraqlıdır: Ermənistanın bölgədə hərbi cəhətdən güclü olmasını istəyənlərin hansı məqsədləri var?

- Marşal vaxtilə ABŞ-ın dövlət katibi olub. Dünya müharibəsindən sonra Marşal Almaniya və Avropanın ikimərhələli bərpa planını irəli sürmüşdü. Hədəf Avropada dağılmış infrastrukturu bərpa etmək idi. Hikmət Hacıyevin açıqlaması kifayət qədər ağıllıdır. Bəzi Qərb dövlətləri Ermənistanı hərbi cəhətdən bərpa etməyə çalışırlar. Əslində, bu, oxşatmadır. Ermənistan sürətlə Fransa, ABŞ, İran, Hindistan, eləcə də gizli şəkildə Rusiya tərəfindən silahlandırılır. Məqsəd yenidən müharibəni qızışdırmaq və Ermənistan-Azərbaycan qarşıdurmasından yararlanmaqdır. Bunu etmək istəyənlərin həm siyasi, həm də iqtisadi maraqları var, yekun hədəf də bölgəni nəzarətə götürməkdir.

Xristian həmrəyliyi ilə hərəkət edirlər, amma başa düşmürlər ki, Azərbaycan Prezidenti kifayət qədər peşəkar siyasətçidir, bu cür təxribatlara uymayacaq.

- Böyük Britaniya xarici işlər naziri Devid Lemmi Azərbaycanın Qarabağı azad etməsini dəstəklədi. Krallığın baş diplomatı söylədi ki, Azərbaycan 1990-cı illərin əvvəllərində itirdiyi əraziləri azad edə bilib. Üstəgəl, Britaniya Məxfi Kəşfiyyat Xidmətinin baş direktoru Riçard Mur da yaxınlarda Bakıda olmuşdu. Londonun bu gedişləri nədən xəbər verir?

- İngiltərə həmişə Azərbaycanı dəstəkləyib. İngiltərə İkinci Qarabağ Müharibəsi zamanı BMT Təhlükəsizlik Şurasında Azərbaycana açıq dəstəyini bildirmişdi. İndi də bu ölkə ilə münasibətlərimiz olduqca yüksək səviyyədədir. Bu siyasətin əsası Ümummilli lideri Heydər Əliyevin zamanında qoyulub. Azərbaycanın ən böyük enerji müqaviləsində BP-nin də böyük yeri var. BP Azərbaycana ən çox sərmayə qoyan xarici şirkətlərin başında dayanır. O, dünyanın ən güclü şirkətlərindən biridir. İngilislər həmişə öz maraqları olsa belə, sədaqəti çox sevirlər. İngilislər həmişə fransızlardan fərqli olaraq, dostlarına sədaqətli olurlar. Bu baxımdan, İngiltərə xarici işlər nazirinin açıqlaması və dəstək mesajı anlaşılandır. Azərbaycanla çox yaxşı münasibətləri var.

Azərbaycan olaraq İngiltərəyə təşəkkür edirik ki, bizi bu meydanda tək qoymur. Dünya ən güclü milli fraksiyalardan biri anqlo-sakslardır. Əlbəttə, onların da öz maraqları var, amma bu maraqlar bizim maraqlarımızı tapdalamır. Buna görə də, ingilislərlə münasibətlərimizi yüksək səviyyədə saxlayırıq və saxlayacağıq. Niyə bizim yanımızda olanın yanında olmayaq?
 
Ardını oxu...
Livanda və Suriyada dünya gündəmini silkələyən əməliyyat keçirilib. Sentyabrın 17-si gecə saatlarında məlum oldu ki, Livanda fəaliyyət göstərən Hizbullah hərəkatının istifadə etdiyi rabitə vasitəsi olan peycerlər eyni anda partlayıb. Livan ərazisində istifadəı olunan rabitə qurğularının eyni anda partlaması nəticəsində 10 nəfər ölüb, 4 min nəfər müxtəlif dərəcəli xəsarətlər alıb. Livan Səhiyyə Nazirliyinin yaydığı məlumata görə, yaralananlardan 500 nəfərin vəziyyəti olduqca ağırdır. Sonrakı gün verilən açıqlamalarda peycer partlayışları nəticəsində ölənlərin sayı artıb.

Analoji əməliyyat Suriyada da həyata keçirilib. İddialara görə bu əməliyyatlar İsrail tərəfindən həyata keçirilib. Livanın “Al Manitor” agentliyi hadisə ilə bağlı şərhdə yazır ki, Hizbullahla genişmiqyaslı müharibə ərəfəsində peycerləri partlatmaq İsrailin çoxdankı planı olub, amma bu plan tərəflər arasında müharibə genişlənərsə, həyata keçirilməli idi. Bildirilir ki, Hizbullah üzvlərindən bir neçəsi peycerlərdə xarici müdaxilə çiplərinin yerləşdirilməsindən sonra İsrail “B” planına keçib, yəni kütləvi partlayışlara əl atıb.

CNN yaydığı məlumatda iddia edib ki, Hizbullah üzvlərinə məxsus peycerlərin partlamasının arxasında İsrail kəşfiyyatı və ordusu dayana bilər.

“Livan boyu onlar insanın ölümünə, minlərlə insanın yaralanmasına səbəb olan əməliyyat İsrail kəşfiyyat xidməti Mossad və İsrail hərbçilərinin hərəkətlərinin nəticəsidir", - telekanalın jurnalistləri bildiriblər.

“The New York Times” qəzetinin yazdığına görə, hər peycerdə batareyanın yanında partlayıcı qurğu yerləşdirilib. Partlayıcı uzaqdan işə salmaq üçün açarla təchiz edilib. Mesajı aldıqdan sonra qurğular eyni vaxtda işə başlayıb.

Dünya mediası baş verən hadisəni yeni müharibə üsulu adlandırır. Analitiklər hesab edirlər ki, bu kibermüharibənin başlanğıcı sayılır.

“Şərq-Qərb” Strateji Araşdırmalar Mərkəzinin rəhbəri, politoloq Ərəstun Oruclu AYNA-ya müsahibəsində bildirib ki, Livanda, qismən Suriyada və son məlumatlara görə, İraqda törədilən kibertəxribat mahiyyət etibari ilə müharibə adlandırıla bilər:

- Amma mülki əhalini də xeyli dərəcədə əhatə etdiyinə görə əslində kiberterrordur. Bu, bütün hüquq normalarına ziddir. Bununla yanaşı, əxlaqa, elm-texnologiya anlayışına ziddir.

İndiyədək dünya praktikasında müasir texnologiyalardan istifadə etməklə bu cür əməliyyat keçirilməmişdi. Əlbəttə, bu, hibrid əməliyyatdır. Məlumdur ki, peycerlərin içərisinə partlayıcılar yerləşdirilib, guya onun batareyaları xüsusi proqramla qızdırılır, partlayış yaranır, bunlar nağıldır. Həmin cihazların batareyalarının tərkibində partlayıcı xarakterli heç bir maddə yoxdur. Ən uzağı cihazlar alışıb yana bilər. Bir sıra mobil telefon modellərində belə problem var idi. Yəni öz-özünə alışma baş verirdi, əriyirdi və s. Amma partlayış baş vermirdi. Livandakı hadisədə isə söhbət cihazların insanları öldürən, onları şikəst edən, gözünü çıxaran, əlini qoparan şiddətli partlayışından gedir. Yenə deyirəm, bu elə bir əməliyyat deyil ki, hansısa silahlı dəstəni, hansısa terror qrupunu, yaxud da ordu hissəsini əhatə etsin. Göründüyü kimi, peycerlərin partlaması mülki əhaliyə də zərər yetirib. Demək ki, bu, kiberterror əməlidir. Bu isə həqiqətən də dünyada yeni bir mənzərə yaradır.

- Hansı mənzərəni nəzərdə tutursunuz?

- Şübhəsiz ki, pis vərdiş, pis nümunə yolxucu olur. Əlbəttə, digər ölkələrin də bu vasitəyə əl atacağı istisna deyil. Düşünmürəm ki, dünyada bu addımı atmağa imkanı olmayan ölkələr yoxdur. İsraildən qat-qat yüksək texnologiyası inkişaf etmiş ölkələr var. Məsələn, Avropa ölkələri, ABŞ, Çin, Yaponiya, Cənubi Koreya kimi ölkələrdə texnoloji inkişaf daha çoxdur.

Əlbəttə, dünya yeni müharibə modelinə hazır olmalıdır. Bunun qarşısını necə almaq olar, kibermüharibə ilə necə mübarizə aparmaq olar, riskləri necə azaltmaq olar kimi suallar indi aktualdır.

- Bu suallara cavab varmı?

- Əlbəttə, kibertəhlükəsizlik artıq milli təhlükəsizliyin son dərəcə önəmli parçasına çevrilir. Düzdür, əvvəl də dövlətlərin kibertəhlükəsizlik konsepsiyaları mövcud idi. Amma indi bu məsələ əvvəlkindən qat-qat önəmlidir. Çünki bu, artıq reallıqdır.

- Əməliyyatın İsrail kəşfiyyatı tərəfindən həyata keçirildiyi iddiaları var ki, Təl-Əviv bunu nə təsdiq, nə də təkzib edir. Ümumiyyətlə, İsrailin bu addımı atmaqda məqsədi nədir?

- Artıq görünür ki, İsrail şimal istiqamətində Livana doğru hücuma keçməyə hazırlaşır. Yəqin ki, bu hücum ərəfəsində İsrail Hizbullah silahlılarını, onun dəstələrini müəyyən qədər də olsa, zərərsizləşdirmək, Livanda xof yaratmaq məqsədi güdür. Əhali arasında xof yaratmaq müharibələrdə çox vacib amillərdən biridir.

Bu hadisələr ona gətirib çıxara bilər ki, İsrail ABŞ-ın Yaxın Şərq siyasətinə faktiki olaraq təsir göstərmiş olur. Biz bilirik ki, hazırkı Ağ Ev adminstrasiyası İsraillə istər HƏMAS, istərsə də Hizbullah arasında danışıqların tərəfdarıdır. ABŞ istəyir ki, Yaxın Şərqdəki münaqişə sülh yolu ilə həllini tapsın, atəşkəs olsun. Amma Benyamin Netanyahu hökuməti bunda maraqlı deyil. Çünki münaqişədə atəşkəs əldə edilərsə, sülh əldə olunarsa, Netanyahu istefaya getməli olacaq. Heç onun özünün taleyinin necə olacağı da məlum deyil. Ona görə də, Netanyahu hökuməti əlindən gələni edir ki, müharibə vəziyyəti nəinki dəyişsin, əksinə, bir qədər də kəskinləşsin, böyüsün.

Burada əlbəttə, başqa niyyətlər də ola bilər. Məsələn, payızda ABŞ-da keçiriləcək prezident seçkilərinə təsir etmək niyyətinin olması da mümkündür. Netanyahunun bu məsələlərdə müttəfiqi Donald Trampdır. Tramp isə son hadisələr fonunda mövqelərini itirməkdədir. Netanyahu başa düşür ki, ABŞ adminstrasiyası demokratlarda qalarsa, Ağ Evin İsraillə bağlı siyasəti daha da sərtləşə bilər. Ona görə də Netanyahu hökuməti faktiki olaraq, ABŞ-ı Yaxın Şərqdəki konfliktə cəlb etmək istəyir, ilk növbədə də İranla. Biz gördük ki, İran İsrailin atdığı bütün addımlara baxmayaraq, münaqişəyə girmir. Ona görə yox ki, Tehran bundan çəkinir, sadəcə İranda anlayırlar ki, müharibəyə qatılsa, ABŞ istəsə də, istəməsə də İsrail tərəfindən müharibəyə qatılacaq.

- İsrail bu məqsədinə çata biləcəkmi?

- Qəribə vəziyyət yaranıb: ABŞ-da İsrailin əleyhinə olan, Qəzzadakı savaşın dayandırılmasını tələb edən əsas kəsim demokratların elektoratıdır. ABŞ bu müharibəyə cəlb olunsa, Demokratlar Partiyası elektoratının xeyli hissəsini itirə bilər. Digər tərəfdən, ABŞ müharibəyə qatılmasa, İsrailə dəstək verməsə, yenə də demokratlar uduzurlar. Çünki Amerika cəmiyyətində İsrail ən yaxın müttəfiq dövlət kimi qəbul olunur. Mən hələ İsrailin ABŞ-dakı böyük lobbi şəbəkəsini demirəm, hansı ki, bu şəbəkənin gücü məlumdur. Belə bir vəziyyətdə, görünən budur ki, İsrail ABŞ-İran arasındakı müəyyən dialoqları, kontaktları pozmağa çalışır, digər tərəfdən də elə bir şərait yaratmaq istəyir ki, demokratlar seçkidə məğlub olsunlar. Bu isə artıq birbaşa olaraq, ABŞ-ın daxili siyasətinə müdaxilədir. Demokratlar seçkidə qalib gələrsə, Netanyahuya cavab çox ağır olacaq. ABŞ heç bir dövlətə, gücə onun daxili siyasətinə qarışmağa imkan vermir, bunu heç kimə bağışlamır.

- Dediniz ki, bu, kiberterrordur. Belə bir terrora beynəlxalq reaksiya maraqlıdır...

- Dediyim kimi, bu, bütün beynəlxalq normalara, hüquqa birbaşa ziddir. Amma İsrail ekstremist dövlətdir və bu dövlətin siyasəti ancaq zorakılıq, militarizm üzərində qurulub. Bu səbəbdən də artıq Avropa da, müttəfiq ABŞ da buna etiraz edir. Hələ bu əməliyyat yenidir. Bu əməliyyatın geniş müzakirəsi olacaq, beynəlxalq müstəvidə mövzu ciddi qarşıdurma predmetinə çevriləcək. Çünki texnologiyalar bəşəriyyətin inkişafına, tərəqqisinə xidmət etməlidir. Amma bu, bir dövlət tərəfindən terror, təhdid vasitəsi kimi istifadə olunursa, burada artıq baxışlar dəyişir. Bu əməliyyat çox təhlükəlidir. Düşünürəm ki, kibertəhlükəsizlik məsələsi öz aktuallığını bir qədər də artıracaq. Dünya ölkələri qarşısında kiberterrordan qorunmaq üçün, anti-kiberterrorizm tədbirləri üçün yeni konsepsiyalar, fəaliyyət planının, resursların cəlb olunmasına başlanılacaq.
 
Ardını oxu...
Soydaşımız Çingiz Qədimli bu ilin yanvar ayında Londonda öz klinikasını açıb.

AZƏRTAC-ın müxbiri həmyerlimizlə onun Böyük Britaniyadakı həyatı və fəaliyyəti barədə danışıb.

-Neçə ildir Londonda yaşayırsınız?

-Londona 2021-ci ilin aprel ayında ailəmlə birlikdə köçmüşəm. Artıq 4 ilə yaxındır ki, buradayıq. İlk iki ildə klinika açmaq üçün çalışdım. Burada klinika açmaq üçün müəyyən mərhələlərdən keçmək, sertifikatlar, icazələr almaq lazımdır. Bütün bu proses bir xeyli çəkdi. Bu ilin yanvarından artıq klinikamız fəaliyyətdədir. İki türk ortağım var, buranı birgə açmışıq. İstədik ki, öz iş yerimiz olsun, ona görə belə bir qərara gəldik.

-Londonda özəl klinika açmaq hansı dərəcədə çətin proses idi?

-Mən bundan əvvəl Türkiyədə iki dəfə klinika açmışam, ona görə ümumiyyətlə klinika açmaq haqqında məlumatlıydım. Hazırda Antalyadakı klinikam hələ də fəaliyyət göstərir, fürsət olanda gedib-gəlirəm. Klinika açmaq üçün ən çox lazım olan şey zamandır. Müəyyən sertifikatlar, sənədlər üçün müraciət edəndə bunları əldə etmək vaxt aparır, ona görə iş uzanır. Londonda öz klinikamızı açmaq və hər şeyi tamamlamaq iki ildən çox vaxt apardı. İşdən başqa çətinliklərimiz isə uşaqların məktəb işlərini həll etmək, qalmağa yaxşı yer tapmaq idi. Bunlar ailəli olan hər kəsin ən vacib işləridir. İlk aylarımız çətin keçsə də, müəyyən müddətdən sonra bütün bunları yoluna qoyduq.

-Klinikanıza müraciət edənlər arasında azərbaycanlı pasiyentlər də varmı?

-Azərbaycanlı xəstələr də çox olur. Onların bir qrupu uzun illər burada yaşayan və Azərbaycana tez-tez gedə bilməyən soydaşlarımızdır. Bir qrup isə turist olaraq gəlib, burada diş problemi yaşayanlardır. Tələbələr də bizi tapırlar, yanımıza gəlirlər. Çalışıram ki, öz həmyerlilərimizə dəstək olum. İnsanlar da bizi bir-birlərinə, dostlarına tövsiyə edirlər. Bizi belə tapırlar.

-Londonda bahalı sahələrdən biri stomatologiya xidmətidir. Bəzən elə olur ki, britaniyalıların özləri xaricə üz tuturlar...

-Aldığımız materialları, texnikanı, işçilərə verilən maaşı nəzərə alanda qiymətlər yuxarı olur. Klinikada gördüyünüz cihazların, texnikanın hamısını Britaniyadan almışıq ki, onların sertifikatı olsun. Qiymətlər də Britaniya bazarına uyğundur.

-Məsələn, bir dişi çəkməyin, ya da dişə plomb qoymağın qiyməti nə qədərdir?

-Qiymətlər ağızdakı problemə görə dəyişə bilir, biz bunları xəstə ilə müayinədən sonra danışırıq. Diş çəkdirmək 150 funt-sterlinqdən başlayır, dişin durumuna, ağırlığına görə min funt-sterlinqə qədər çıxa bilər. Plomblar da 150-220 funt-sterlinq arasında dəyişir. Bunlar da plombun böyüklüyünə, istifadə edəcəyimiz materiala, xəstənin tələbinə bağlı olaraq dəyişə bilər. Ancaq bəzən görürsən ki, tələbədir, imkanı yoxdur, biz ona əlimizdən gələn köməyi göstərməyə, güzəşt etməyə çalışırıq.

-Xaricə köçmək istəyən diş həkimlərinə nə tövsiyə edərdiniz?

-Xaricdə xidmət etmək özü bir təcrübədir. Özünü inkişaf etdirmək istəyən, araşdırmaçı ruha sahib insanlar varsa, xaricdə yaşamağı tövsiyə edərdim. Ancaq bunun üçün müəyyən çətinlikləri göz önünə almaq lazımdır, bəzi fədakarlıqlar olmalıdır. Həm də onu deyə bilərəm ki, dünyanın ən mühüm mərkəzlərindən biri sayılan Londonda bir azərbaycanlı olaraq, Azərbaycanı təmsil edən biri kimi burada klinika sahibi olmaq, bir diş həkimi kimi fəaliyyət göstərmək mənim üçün qürurdur, həm də böyük bir məsuliyyətdir.

 
Ardını oxu...
Politoloq Qabil Hüseynli Ermənistandakı son durumla bağlı Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik.

- Rusiyanın Ermənistana silah satışı və ya onu silahlandırmasını bərpa etdiyi barədə məlumat yayılıb. Ukraynada müharibənin davam etdiyi, yaxud özünün silaha ehtiyacının olduğu vaxtda Rusiyanın Ermənistanı yenidən silahlandırmasında hansı marağı var?

- Rusiya Ermənistanı əlindən çıxarmaq istəmir. Ən müxtəlif yollarla Ermənistanın Qərbə meyllənməsinin qarşısını almağa çalışırlar. Üstəgəl, Ermənistan vasitəsilə Cənubi Qafqazdakı mövqelərini qorumaq istəyirlər. Rusiya həddindən artıq təhlükəli ölkədir. Özlərinin də dediyi kimi, Rusiyanı ağılla dərk eləmək mümkün deyil. Amma Ermənistanın yumşalması və Rusiya ilə ortaq dil tapması məsələsinin özü də sual yaradır. Zənnimcə, bu, təhlükəli tendensiyadır və Cənubi Qafqazda yeni gərginliyə səbəb ola bilər.

- Baş nazir Nikol Paşinyan isə bəyan elədi ki, fürsət düşən kimi, Avropa Birliyinə üzvlük prosesinə başlayacaqlar. Əgər İrəvanın yolu Qərbədirsə, Rusiya erməniləri necə yenidən özünə sarı çevirəcək?

- Nikol Paşinyan Avropa tərəfdarı olan hökumət başçısıdır. Amma Nikolun ətrafı və müxalifət düşərgəsində xeyli adam var ki, Rusiya tərəfdarıdır. Hətta Rusiya bir dəstə hazırlayır ki, Ermənistanda dövlət çevrilişi həyata keçirsin. Moskva həmin adamlar vasitəsilə Ermənistanı öz təsir dairəsində saxlamaq niyyəti güdür. Ermənistan daxilində mürəkkəb proseslər gedir. Rusiyanın Ermənistandakı “5-ci kolon”u Paşinyan və komandasının səylərinin qarşısını almağa çalışır. Rusiyanın Ermənistan ordusundakı şəbəkəsi, həmçinin Rostovda hazırlanan xüsusi qüvvələr də bura daxildir. Bütün qüvvələrdən Ermənistanda aranı qarışdırmaq üçün istifadə etmək niyyətindədirlər. Paşinyanın bunun öhdəsindən necə gələcəyini görəcəyik.

- Rusiya Prezidenti Vladimir Putin bu günlərdə keçmiş həmkarı Robert Köçəryana zəng elədi. Söhbətin doğum günü təbriki ilə bağlı olduğu deyilsə də, bunun yaxın günlərdə İrəvanda başlayacaq Paşinyan hökumətinə qarşı itaətsizlik aksiyaları ərəfəsində baş tutması da diqqət çəkir. Putinin zəngini həm də bununla əlaqələndirmək olarmı?

- Məncə, elə bununla əlaqəlidir, siqnal verirlər. Anti-Nikol düşərgəsində yer alan adamlara bir mesajdır ki, hərəkətə keçin. İndi Rusiya bir əlində iki qarpız tutmağa çalışır: həm Ukrayna ilə döyüşür, həm də Ermənistanda dövlət çevrilişinə cəhd göstərir. Rusiya təhlükəli oynayır. Rusiya bölgədə gərginliyi artıracaq addımlar atmamalıdır. Görünən budur ki, Rusiya Cənubi Qafqazda yeni cəbhə açmaq istəyir.

- Hesab etmək olarmı ki, Rusiya Ermənistanda öz maraqlarına uyğun siyasi qüvvəni hakimiyyətə gətirsə, onun Azərbaycana da münasibəti dəyişəcək?

- Mütləq! Rusiya Ermənistanda özünə uyğun siyasi komandanı hakimiyyətə gətirsə, bundan Azərbaycana qarşı istifadə edəcək, yeri gəlsə, Gürcüstana qarşı yönəldəcək. Rusiyanın oyunları o qədər mürəkkəb və təhlükəlidir ki, bu barədə birmənalı fikir bildirmək asan deyil.

Rusiya Cənubi Qafqazı qarışdırmaq ərəfəsindədir. Bu qarışıqlıq Azərbaycana qarşı da çevrilə bilər.

- Ümumiyyətlə, hazırkı situasiyada Ermənistanda dövlət çevrilişi ehtimalı nə qədər mümkündür?

- Bu durum ABŞ və ya Qərbin mümkün gəlişmələrdə hansı mövqeni tutacağından asılıdır. Qərb bu vəziyyətə qarşı əks-gedişlər eləsə, o zaman deyə bilərik ki, Rusiyanın cəhdləri boşa çıxacaq. Güman edirəm ki, Qərb Rusiyaya keçid verməyəcək. Nikol Paşinyan ABŞ və Avropa Birliyindən ciddi dəstək alır. Məncə, onlar nə baş verdiyini bilirlər və mümkün gəlişmələrə qarşı hazırlıqlıdırlar.
 

Ardını oxu...
Politoloq Cümşüd Nuriyev Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik:

- ABŞ Dövlət katibi Entoni Blinken ötən gün Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevə zəng edib. Ağ evin Zəngəzur dəhlizi ilə yanaşı, sülh müstəvisində aparılan danışıqlara bu qədər maraq göstərməsi nə ilə bağlıdır?

- Əslində Amerikanın Azərbaycana və Ermənistana qarşı heç bir istəyi yoxdur. Ağ evin burada öz maraqları var. Bu ilin noyabrın 5-də ABŞ-da prezident seçkiləri keçiriləcək. Prezidentliyə “Respublikaçılar” partiyasının namizədi Donald Tramp bu ya digər formada “Demokratlar”ın namizədi olan Kamala Harrisi üstələyir. Trampa qarşı ikinci dəfə edilən sui-qəsdən sonra onun yenidən mövqeyi güclənib, siyasi çəkisi artıb. İndi də bir növ onu zərərsizləşdirməyə çalışırlar. Eyni zamanda Amerika bu məsələlərdə Rusiya və Çini də dövriyyədən çıxarmaq istəyir. Ağ ev bu istiqamətdə əsas işləri İranın əli ilə görür. İranın yeni prezidenti Məsud Pezeşkianın bu məsələlərə başqa cür yanaşacağı ehtimal edilsə də, bunun əksi baş verir.

- Pezeşkianın Azərbaycanla və bölgə ilə bağlı ziddiyyətli mövqe sərgiləməsinə səbəb nədir?

- İranda Pezeşkianın addım atmasına SEPAH imkan vermir. Demək olar ki, SEPAH onu saymır. İşləri, gücləri Azərbaycanı hədələməkdən ibarətdir. Azərbaycanın bölgədə və qlobal miqyasda güclənən mövqeyi Tehran rejimini narahat edir. Amerikanın bölgə ilə bağlı artan fəallığı da bununla bağlıdır. Vaşinqton öz əlaltılarını yenidən oyuna qoşur. Eyni zamanda SOROS-un əlaltıları da dirçəlir. Gürcüstandan Azərbaycana keçmək istəyirlər.

- Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı Amerikanın əsas hədəfi nədən ibarətdir?

- Amerika bu bölgədə özünün iqtisadi maraqlarını güdür. Zəngəzur dəhlizinin açılması Çinin Avropa bazarına girişini təmin edəcək. Rusiya da bundan böyük fayda götürəcək. Kreml buradan ucuz xammal əldə edəcək. Çinin isə artan innovativ məhsullarının Avropaya çatdırılması daha da asanlaşacaq. Beləliklə, Çin məhsulları Avropa bazarlarına Zəngəzur dəhlizi ilə cəmi 8 günə çatdırılacaq.

- Ermənistan razılaşdırılmış məsələləri əhatə edəcək razılaşmaya imza atmağın mümkünlüyünü gündəmə gətirir. Azərbaycanın yarımçıq sülh sənədinə imza atması nə dərəcədə realdır?

- Burada söhbət çərçivə sülh sənədindən gedir. Çünkin ilkin razılaşma məhz bunu ehtiva edir. Ermənistanda referendum keçirilmədən də bunu etmək mümkündür. Erməni tərəfi də konstitusiya ilə bağlı əsassız idialarla çıxış edir. Azərbaycan Konstitusiyasında qeyd edilib ki, Azərbaycan Respublikası Azərbaycan Xalq Cumhuriyyətinin siyasi varisidir. Erməni tərəfi isə bunu başqa müstəviyə keçirmək istəyir. Burada siyasi varislik Azərbaycan adının davam etməsi ilə bağlıdır. Konstitusiyada Azərbaycanın Xalq Cumhuriyyəti dövründəki ərazi qeydi yoxdur. Ermənistan konstitusiyasında isə Azərbaycana və Türkiyəyə qarşı açıq şəkildə ərazi iddiaları yer alıb. Bunlar aradan qalxmayınca yekun sülh sənədinin imzalanması mümkün deyil.
 
Ardını oxu...
  

Uzun illərdir ABŞ-nin Nyu-York şəhərinin Bruklin əyalətində fəaliyyət göstərən “Baku Palace” (Bakı Sarayı-red) restoranı sadəcə həmyerlilərimizin deyil, amerikalıların da tez-tez ziyarət etdiyi məkanlardandır. İyirmi üç il öncə qapılarını açan və ABŞ-də yerli sakinlərə, Nyu-Yorkda yaşayan müxtəlif xalqların nümayəndələrinə Azərbaycan mətbəxinin ləziz təamlarını təqdim edən restoran bu gün də populyarlığını qoruyub saxlayır. Xoş abu-havası və təmtəraqlı görünüşlü restoran Nyu-Yorkda fəaliyyət göstərən bir çox ictimai-iaşə obyektlərindən fərqlənir. Restoranın içi Azərbaycandan gətirilmiş atributlar və digər əşyalarla bəzədilib. Buranın sahibi Eldar Sultanov bir vaxtlar Bakının tanınmış cərrahlarından olub. "Report"un müxbiri onunla elə “Baku Palace” restoranında həmsöhbət olub:

- Necə oldu ki, Amerikaya köçməyə qərar verdiniz?

- Uzun illər Bakıda, 5 saylı Şəhər Klinik Xəstəxanasında cərrah işləmişəm. Bir xəstəmin müalicəsi ilə məşğul idim. Artıq vəziyyət elə həddə çatmışdı ki, ona Azərbaycanda tam sağalması üçün zəruri tibbi yardım edə bilmədik. Pasiyenti əvvəlcə İstanbuldakı Amerika xəstəxanasına, ordan isə ABŞ-yə, Nyu-Yorka apardım. İki ay Nyu-Yorkda qaldıqdan sonra Bakıya qayıtdım. Altı ay sonra yenidən Nyu-Yorka qayıtmağı və özümü burada sınamağa qərar verdim. Bu, 1997-ci ilə təsadüf edir.

Ardını oxu...

ABŞ-yə gəldiyim ilk gündən elə Nyu-Yorkda fəaliyyət göstərən “Baku Palace” restoranında çalışmağa başladım. Ötən 27 ildə ancaq bir ictimai iaşə obyektində çalışdım, o da “Baku Palace” restoranı oldu. Həmin vaxtlar övladlarımdan birinin 9, digərinin 12 yaşı var idi. İki il sonra ailəmi bura gətirə bildim. Ailəmi dolandırmaq, övladlarımı oxutmaq üçün peşəmin, sevə-sevə çalışdığım və böyük əmək sərf etdiyim həkimliyin dalınca gedə bilmədim. Çünki Amerikada həkim olmaq üçün mütləq təhsilimi davam etdirməli idim, bunun üçünsə illər lazım idi. Düşündüm ki, Allah mənə yeni başlangıc veribsə, bunu ailəm üçün istifadə etməliyəm.

“Baku Palace” indi Bruklində digər xalqların nümayəndələrinin inşa etdiyi restoranlardan ən böyüyüdür. Restoranda eyni anda 500-dən çox qonaq qəbul etmək olur.

- “Baku Palace” restoranının yaranma tarixi necə olub?

- Restoranın qurucularından biri Ukrayna yəhudisi, digəri isə Azərbaycan yəhudisi Mikayıl Davudov olub. Restoran açılışının qarşısının alınmasına çox cəhdlər edilib. Xatırlayıram, 2002-2003-cü illərdə senator səviyyəsində xəbərdarlıq gəldi ki, nə qədər, buradayıq, restoran açılmayacaq. Onların kim olduğunu və bizi niyə maneələrlə üz-üzə qoymalarının səbəbi indi də qaranlıqdır. Ancaq onu deyə bilərəm ki, böyük təzyiqlərlə və əziyyətlərlə üzləşdik.

- Mətbəxinizdə Azərbaycanın hansı yeməkləri var və daha çox tələbat hansı təamlaradır?

Ardını oxu...

- Ən çox bəyənilən yeməklərimiz kabab, qutab və dolmadır. Mətbəximizdə daha çox Azərbaycanın zəngin və ləziz yeməklərinə yer verilir. Ancaq bundan başqa qonaqlarımıza bir çox xalqların və ölkələrin mətbəxindən də ləziz yeməklər təqdim edirik. Bəzi ərzaqlarımızı, mürəbbələri, kompotları və çayları Bakıdan gətiririk. Ət və balığı isə buradan alırıq.

Qonaqlarımız daha çok rusdillli yəhudilərdir. Son vaxtlar Nyu-Yorka köçən özbəklər, taciklər, türkmənlər, gürcülər toylarını və digər mərasimlərini “Baku Palace” restoranında edirlər. Onlarla yanaşı amerikalı qonaqlarımız da az deyil. Onlar da toylarını, mərasimlərini burada edirlər.

- “Baku Palace” restoranının qonaqları arasında hansı məşhurlar olub?

- Ötən illər ərzində “Baku Palace” restoranına onlarla məşhur insanı qonaq etmişik. Təkcə Nyu-Yorkdan deyil, ABŞ-nin müxtəlif şəhər və ştatlarında yaşayan və bura sadəcə Azərbaycan mətbəxini dadmaq üçün gələn xeyli sayda amerikalı var. Hətta keçmiş dövlət katibi Hilları Klinton da qonağımız olub. İyirmi üç ildə o qədər maraqlı hadisələrlə qarşılaşmışam ki, bilmirəm hansını danışım.

- Həmyerlilərimiz necə, “Baku Palace” restoranını tez-tez ziyarət edirlərmi?

- Əlbətə, Azərbaycan yeməkləri üçün darıxan hər kəs özünü “Baku Palace” restoranında tapır. Ancaq onu da deyim ki, restoranın qiymətləri Bakıdan ABŞ-yə yeni koç edənlərin büdcələrinə uyğun olmaya bilər.

- “Baku Palace”i Nyu-Yorkdakı digər restoranlardan fərqləndirən nədir?

Ardını oxu...

- Restoranımızda digər heç bir ictimai iaşə obyektində olmayan özəl üsuldan istifadə edilir. Belə ki, mətbəximizdə kömürdən istifadə edə bilirik. Kömür ətlərə və yeməklərə xüsusi dad verir. Kömürdə bişən yeməklərin dadı digərlərindən çox fərqlidir. Kömürdən istifadə üçün icazə almaq üçün üç il mübarizə apardıq, ancaq əziyyətimiz müsbət nəticə verdi. Bunun üçün xeyli vəsait də xərclədik.

- “Baku Palace” restoranı sizin üçün nə ifadə edir?

- Bakı mənim keçmişim, cavanlığım, tələbəlik illərimdir. Bakının abu-havası başqadır. İnanmıram ki, xaricdə yaşayan azərbaycanlılardan kimsə Bakı üçün darıxmasın. Məqsədim burada Bakını yaşatmaq, onun ruhunu Nyu-Yorkda qorumaqdır.

- Gələcək planlarınız?

- İstəyirik əvvəlcə restoranı genişləndirək. Ən böyük arzularımdan biri də odur ki, Azərbaycandan peşəkar aşpazları tapıb gətirək. Bunun üçün əvvəllər çox cəhd etdik, ancaq alınmadı. Çox vaxt viza problemləri ilə qarşılaşdıq, digət tərəfdən gətirdiyimiz bəzi aşpazlar burda özlərini tapa bilmədilər. Aşpaz məsələsində çox çətinlik çəkirik. Əlbəttə, peşəkar aşpazlarla Azərbaycan mətbəxini daha yaxşı təqdim edə bilərik.


Ardını oxu...
Politoloq İlqar Vəlizadə Ermənistanın silahlanması və Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı sualları cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik.

- Ermənistan müdafiə naziri Suren Papikyan Pekində çinli həmkarı Donq Junla görüşdü. Hər iki tərəf görüşdə hərbi əməkdaşlığın inkişafında maraqlı olduğunu bəyan etdi. Maraqlıdır: bir müddət əvvəl Azərbaycanla strateji tərəfdaşlığa dair müqavilə imzalayan Çinin Ermənistanla hərbi əməkdaşlığa nə vadar edir?

- Ümumiyyətlə, Çin həmişə müxtəlif ölkələrlə balanslaşdırılmış siyasət aparmağa çalışır, bunu açıq şəkildə bildirib. Bu, Çinin ənənəvi diplomatiyasıdır. Ölkələr müxtəlif və maraqları fərqli ola bilər, amma Çin üçün əsas odur ki, öz nüfuzunu bütün dünya və ayrı-ayrı bölgələrdə saxlasın, yaxud oralarda təmin eləsin.

Ermənistanın da Çinlə əməkdaşlıqda maraqları var. Madam ki, Çinin Avrasiyada güclü nüfuzu var, Ermənistan da bundan yararlanmağa çalışır. Bundan istifadə edərək, müəyyən qədər öz maraqlarını təmin etmək istəyirlər.

Papikyanın səfərinə gəlincə, son dövrlərdə Çinin Avrasiyada hərbi-siyasi nüfuzu artıb, bu da ermənilərin diqqətini çəkir. Həmçinin Ermənistan Çində istehsal olan silah-sursat maraq göstərir, bunlardan əldə etməyə çalışır.

Maraqlıdır ki, Çinlə münaqişəli durumda olan Hindistan Ermənistan üçün əsas hərbi-texniki tərəfdaş sayılır. İndi Ermənistan bu məsələdə bir balans yaratmaq axtarışındadır.

- İndi Ermənistan Çin silahlarına da maraq göstərirsə, Pekin də bu ölkənin silahlandırılması prosesinə qoşula bilərmi?

- Bunu istisna etmək olmaz. Çinin də marağındadır ki, Hindistan Ermənistanda dominantlıq eləməsin, buradakı nüfuzu kritik həddə çatmasın. Çin çalışacaq ki, Ermənistanı öz orbitinə daxil eləsin.

- Ermənistan Təhlükəsizlik Şurasının katibi Armen Qriqoryan günlərdir Yaponiyadadır. Tokioda müxtəlif səviyyələrdə görüşlər keçirilib və təhlükəsiz sahəsində əməkdaşlıqdan danışılıb. Yaponiyanın bu sahədə Ermənistanla əlaqəni sıxlaşdırmasında hansı marağı var? Üstəgəl, Tokio ötən il Qarabağ erməniləri üçün İrəvana 1 milyon dollardan çox pul ayırmışdı. Yaponlar niyə neytrallıqlarını pozurlar?

- Məsələyə həmin ölkələrin prizmasından yanaşmaq lazımdır. Yaponiyanın da regionda öz maraqları var. Hazırda ayrı-ayrı güclər və dövlətlər arasında Cənubi Qafqaz uğrunda rəqabət gedir. Yaponiya da öz maraqlarını ifadə etməyə çalışır. Yeri gəlmişkən, Yaponiya regionun digər ölkələri Azərbaycan və Ermənistanla münasibətlərdə də fəaldır, müəyyən sahələrdə layihələr həyata keçirilir. Ümumiyyətlə, bəzi maraqlı dövlətlər regiona kompleks şəkildə baxırlar. Bura Çin də, Yaponiya da daxildir. Hər bir maraqlı ölkə də regiona girmək üçün bir açar tapmağa çalışır.

Qənaətimə görə, Yaponiya bölgəyə Qərb və ya İran kontekstində yanaşmır, bu, bir qədər fərqli yanaşmadır. Əlbəttə, bütün hallarda, bu dövlətlər Ermənistanla əlaqə saxlamaq və ya bunu sıxlaşdırmaq niyyətindədirlər. Amma bu dövlətlər əsas sravkanı daha böyük və nüfuzlu ölkələrə edirlər. Məqsəd də öz maraqlarını gücləndirmək və ya təmin etməkdir. Zəif ölkəyə hansısa stavka isə onlara heç nə qazandırmayacaq. Sadəcə o zəif ölkədə də təmsil olunmaq, orada olmaq istəyirlər. Buna görə də, müxtəlif üsullara əl atırlar.

- Ümumiyyətlə, niyə Cənubi Qafqazda marağı olan dövlətlər dərhal Ermənistana silah-sursat vermək haqda düşünür: Bu sıraya İranı, Papikyanın bu günlərdə olduğu Cənubi Koreyanı, Yunanıstan, Hindistan, Fransa, ABŞ və digər Qərb dövlətlərini aid edə bilərik.

- Sadaladığınız ölkələrin yanaşmaları fərqlidir. Hərənin öz proqram və doktrinası var. Buna görə də, onları ümumiləşdirmək çətindir. Bu ölkələrin Ermənistanla hərbi əlaqələrini möhkəmləndirmələri ondan irəli gəlir ki, bu, İrəvanın marağından irəli gəlir. Əgər Ermənistan bunu istəyirsə, bu, xüsusən də regionda maraqlarını gücləndirmək istəyən ölkələr üçün önəmli faktora çevrilir. Maraq varsa, demək, təkliflər dəyərləndiriləcək. Təklifin miqyasından asılı olaraq nüfuz da formalaşır. Məsələn, bunu Hindistan-Ermənistan əlaqələrinə baxanda görə bilərik.

Hindistan Ermənistanda öz mövqelərini ona görə məhkəmləndirir ki, bunu İrəvan da istəyir. Bu da özünü əsasən infrastrukturun yaradılması və hərbi tərəfdaşlığın artırılmasında özünü göstərir.

- Cənubi Qafqazda artıq bir Rusiya-İran gərginliyi də yaşanır, Zəngəzur dəhlizi məsələsi iki ölkəni üz-üzə qoyub. Bu gərginlik necə bitəcək? Rusiya Təhlükəsizlik Şurasının katibi Sergey Şoyqu iranlı həmkarı Əli Əkbər Əhmədiyanla görüşdə dedi ki, Moskva bununla bağlı Tehranla anlaşmasına sadiqdir. Söhbət hansı anlaşmadan gedir?

- Tərəflərin mövqeləri müəyyənləşib. Heç kim öz mövqelərindən geri çəkilmək niyyəti və marağında deyil. Yəqin ki, söhbət qırmızı xətlərin yenidən müəyyən olunmasından gedir. Çox güman, Rusiya İranı inandırmağa çalşıb ki, Zəngəzur dəhlizinin 10 noyabr anlaşması çərçivəsində açılması Tehranın maraqlarına toxunmayacaq və sair. Böyük ehtimalla, bu məsələ bir daha müzakirə olunub.

İranın dəhlizin açılmasına yanaşmasına gəlincə, bu, Rusiya üçün o qədər də əhəmiyyət kəsb eləmir. Çünki Rusiya İranın maraqlarını nəzərə almağa çalışır və bunu ona izah edir. Amma Rusiya əsasən öz maraqları çərçivəsində addımlar atır və atacaq. Bu qaçılmazdır. Rusiya bunu İrana izah etməyə çalışır, çünki vaxt keçdikcə, bu dəhliz Rusiya üçün xüsusi və daha böyük əhəmiyyət kəsb edir. İndi İran bunu istəyir-istəmir, bu, Rusiya üçün üçüncü dərəcəli məsələdir.

Teleqraf.com
 

Ardını oxu...
“Yuxu kimi” serialındakı Cövdət obrazı ilə məşhurlaşmış aktyor Niyaz İlyasoğlu Teleqraf.com-a müsahibə verib.

Həmin müsahibəni təqdim edirik.

- Niyaz bəy, siz “Yuxu kimi” serialından əvvəl “Pərvanələrin rəqsi” serialında oynamısız. Amma, deyəsən, o qədər diqqət cəlb etməmisiniz. Bu nə ilə bağlı idi?

- "Pərvanələrin rəqsi"ndə mən kiçik bir obraz oynamışam. Bundan başqa, ANS-in iki serialında epizodik rolda çəkilmişəm. İlk böyük obrazım "Sonuncu fəsil" serialında olub. Deməzdim ki, diqqət cəlb etmədim. O dövr üçün kifayət qədər maraqlı, effektli serial idi, "Yuxu kimi" qədər populyar olmasa da.

Sadəcə, bu serial bir mövsüm efirdə oldu. Ondan sonra xeyli durğunluq yaşadım. Heç yerdə çəkilə bilmədim. Ara-sıra xırda-para epizodlarda oynadım.

- Bu "qara zolağa" neçə düşmüşdüz?

- Bilmirəm nə ilə bağlı idi. Amma mən "İmtahan" serialında epizoda çəkiləndən sonra dedilər ki, bilsəydik, səni daha böyük rola çağırardıq. Səbəbi kəşf olunmamaq idi...

- Yeddi filmdə çəkiləndən sonra nəhayət “Yuxu kimi”də böyük uğur qazandınız. Yəqin ki, gözləməyə dəyərdi. Ümidinizi üzməmişdiniz ki?

- Gözləməyə dəyərdi, əlbəttə. Ümidimi üzməmişdim. Mən həyat yoldaşıma da deyirdim, elə bir rol istəyirəm ki, özümü göstərə bilim, özümü təsdiq edim, məncə, ondan sonra yaxşı olacaq. Və o rol gəlib çıxdı. "Yuxu kimi"dəki Cövdət obrazı...

- Həyatda kifayət qədər mehriban insansız. Niyə Cövdət rolunu sizə verdilər? Bəlkə insanlara bəlli olmayan qaranlıq tərəfləriniz var?

- Hər kəsin insanlara bəlli olmayan qaranlıq tərəfləri var, bu aydındır. Amma onu deyə bilərəm ki, Cövdət neçə görünübsə, o, Niyazdan dolayı elə görünüb. Yəni Cövdətin əsəbi, qaranlıq tərəfləri Niyaza məxsusdur. Tanıyanlar bilir ki, mehribanam, danışıb-gülənəm, düzdür, əsəbiləşməyim də olur. Mənfi enerjimi mən Cövdət üçün saxlamışdım, onun üçün istifadə edirdim.

Sizə deyim ki, Rövşən İsaxın rejissor komandası məni əslində "Yuxu kimi"yə Aqşin obrazı üçün dəvət etmişdi. Hətta demişdilər ki, o rol sənin üçün yazılır. Ssenari hazır oldu, məni Aqşin kimi dəvət etdilər. Tərəf-müqabillərimlə müəyyən səhnələri məşq edərkən, rejissorların baxışlarından sezirdim ki, deyəsən, Aqşin rolu məndə alınmayacaq. Həmin baxışlar deyirdi ki, hər şeyi düz edirsən, amma bizim istədiyimiz bu deyil.

Eyni zamanda Cövdət obrazının - mənfi qəhrəmanın seçimləri gedirdi. Aktyorlar gəlirdi, gedirdi, yoxlayırdılar, uyğun aktyor tapa bilmirdilər. Birdən Rövşən müəllimin fikrindən keçdi ki, gəl səni Cövdət kimi yoxlayaq. Cövdət obrazını sınaqdan keçirdik və məlum oldu ki, mənim obrazım elə Cövdət olacaq.

- Beləcə, Niyaz İlyasoğlu pis oğlan imici qazandı...

- Məndə elə bir kompleks yoxdur. Düzdür, istəyirəm müsbət obraz oynayım. Hazırda "Xəyanət" serialında ikinci mövsümdən bir obrazda oynayıram. Əvvəl demişdilər ki, mənfi obrazdır, oynadıqca görürəm ki, yox, mənfi deyil, mən istəyən kimidir. Cövdət qədər ağır və çətin deyil. Eyni zamanda, ürəyimə yatan obrazdır.

-“Yuxu kimi” serialında sizin obrazınız elə populyar oldu ki, hətta baş rol ifaçılarını sıxışdırıb çıxardı. Adətən mənfi rol ifaçılarını baş rola keçirmirlər. Bu sizin uğurunuz idi?

- Cövdətin baş obrazların yerinə keçməyi və onlara yaxınlaşması, məncə, bu səbəbdən oldu: Cövdət nə qədər mənfi olsa belə, həm də pozitiv obraz idi. Anasıyla, atasıyla danışmağı, öz təbirincə zarafat eləməyi, ironik yanaşmaları camaatda nə qədər qıcıq doğururdusa, bir o qədər də simpatiya yaradırdı.

Beş il davam edən serialın sonunda gördüm ki, tamaşaçılar onu olduğu kimi qəbul ediblər. Yəni, bildik, pis oğlansan, hərdən aldadırsan, oğurluq edirsən, badalaq gəlirsən, kələk qurursan, hiylə işlədirsən, ancaq biz səni artıq belə qəbul etmişik. Və inandırım sizi, Cövdət adaya düşəndə elə tamaşaçılar vardı ki, ağlaya-ağlaya yazırdılar, səs göndərirdilər ki, axı bu niyə belə oldu...

Halbuki o, layiqli cəzasını aldı. Və "layiqli cəzanı aldı" deyənlər də həddindən artıq çox idi. Amma Cövdətin adaya düşməyinə mən özüm də pis olmuşdum. İçimdə qəribə hisslər vardı. Elə o sonuncu çəkiliş günündə də adada Cövdətlə vidalaşdım. Onu o adada buraxdım, gəldim.

- Darıxmırsız ki?

- Yox, darıxmıram Cövdət üçün. Onunla yenidən görüşmək fikrim də yoxdur. Mən başqa bir obraz yaratmaq üçün onunla vidalaşmalıydım.

- Niyaz bəy, müsbət rolu oynamaq asandır, yoxsa mənfi rolu?

- Tamaşaçılar məni yolda, küçədə, ya mağazada görəndə deyirlər ki, müsbət rol oynamaq çətindir, ona görə əlavə təşəkkür edirik sizə. Mənim özümə qalanda, məncə, ancaq vəziyyəti oynamaq çətindir. Yəni düşdüyün situasiyada ancaq doğru oyun göstərmək, doğru oynamaq çətindir. Düzünə qalsa, mənfini oynamaq doğrudan da bir balaca çətindir.

- Serialın qazancı necədir?

- Serialın qazancı yoxdur. Bəzən elə düşünürlər ki, əgər seriala düşdünsə, on minlər, yüz minlər qazanacaqsan. Hər halda Azərbaycanda belə deyil. Bildiyim və bilmədiyim səbəblərdən...

- Bəlkə uyğun reklam bazarı yoxdur?..

- Ola bilər. Hər halda daha yaxşı ola bilər və olmalıdır.

- Bəs serialın sonu necə, daha yaxşı ola bilərdimi? Düzü, bir az gözlənilməz oldu, mücərrəd bitdi. Adadan qurtula bildinizmi, yoxsa ömrünüzü kimsəsiz adada Robinzon kimi başa vurdunuz, bəlkə qurda-quşa yem oldunuz?

- Serialın sonuyla bağlı çox etirazlar oldu, bir az "mücərrəd", bir az "mənasız" deyənlər də oldu. Amma realllıq onda idi ki, serial bitməliydi. Ssenaristlər, rejissorlar belə qərar verdilər.

Bəzi tamaşaçılar yazır ki, Cövdət özüylə telefon götürüb iki-üç gündən sonra zəng edə bilərdi. Amma iki-üç gündən sonra adadan xilas olmaqdan söhbət getmir. Şərtim ondan ibarət idi ki, sən o adada qalmalısan. Əgər 15 gündən sonra birtəhər xilas olub qayıdıb gəlsəydim, yenə şərt pozulurdu.

Sonra polis, məhkəmə... Ona görə Cövdət istəsə belə ordan çıxa bilmir artıq. Deməzdim Cövdət qurda- quşa yem oldu, baş çıxardacaq ordan. Yəni ordadır Cövdət, cəzasını çəkir.

- Sizcə, indi seriallarda niyə müsbət obrazlar azdır?

- Deməzdim, seriallarda müsbət obrazlar azalıb. Hər serialda müsbət də var, mənfi də, bu da dramaturgiyanın qanunudur. Qarşı-qarşıya durmuş qütblər, tərəflər olmalıdır. Amma mənfi obrazlar baxılır, bu reallıqdır. Və onu gözəl oynayanda, xüsusilə baxılır.

- Serialda xanımınıza qarşı kobud davranışınızla seçilirdiniz. Həyatda qadınlara qarşı necəsiz?

- Serialda bəli, Ləman xanıma qarşı kobud idim, nifrətin kökü də ordan doğurdu. Həyatda xeyr, əsla elə deyiləm. Hərdən qışqırıb-bağırmağım var, amma əl qaldırmaq mənlik deyil. Buna ehtiyac da yoxdur, bir şeyi danışıb həll etmək olar. Şükür, mənim xanımım da anlayışlıdır.

- Düzdür ki, ən böyük sevgilər nifrətdən yaranır?

- Nə bilim, vallah, elə deyirlər. Amma bizim məhəbbət nifrətdən yaranmayıb. Bir az başqa cür olub.

- Həyat yoldaşınızın sözlərinə görə, əvvəlcə sizdən xoşu gəlməyib, tədricən sevib. Sizin kimi üzügülər, pozitiv insan niyə sevilməkdə gecikib ki?

- Həyat yoldaşım mənim haqqımda düşünüb ki, özündənrazıdır, yekəxanadır, ona görə ilkin təəssürat başqa cür olub.

Adətən, az danışan adamam, çox danışmağı xoşlamıram, ona görə adamlara sirli gəlir ki, bu adam kimdi, nəçidi. Pozitiv olmağım adaptasiyadan sonra başlayır.

- Həyat yoldaşınız Könül Şahbazova da sizinlə serialı paylaşdı. Birlikdə serialda oynamağın daha çox yaxşı tərəfləri var, ya əksinə? Məsələn, bir-birinizin nöqsanlarını görürsüz, tənqid edirsiz və sair.

- Birlikdə serialda rol almağın yaxşı tərəfləri də var, yaxşı olmayan tərəfləri də var. Əlbəttə, bir-birimizin fikrini soruşanda tənqidlər də olurdu. Bəzən hansısa fikirlərimi deyirdim, çünki serialın içində bişmişdim artıq. Amma Könül xanım da rolunu yaxşı ifa etdi.

- Təcrübədə görürük ki, bir-biri ilə evli sənət adamları bir-birinin uğurunu qısqanırlar. Sizin üçün belə təhlükə yoxdur ki?

- Niyə qısqanaq ki? Nəticədə qazandığımız hər şey ailənin büdcəsinə gəlir. Bu maddi tərəfi. Sənət tərəfindən məsələyə baxanda isə, əgər daha da yüksəlirsənsə, niyə də qısqanasan ki? Siz dediyiniz o halda ola bilər ki, biri çox məşhurdur, biri heç məşhur deyil. Biz ikimiz də az-çox tanınırıq. Həm teatr, həm DƏ film sahəsində.

- İki övladınız var. Övladlarınızın incəsənət aləmində olmasını istərdinizmi?

- Bəli, iki övladımız var. İndiki vəziyyətdə incəsənətə o qədər də böyük qayğı görmürəm. Əgər belə davam edəcəksə, incəsənət sahəsində olmalarını istəmirəm. Amma düşünürəm ki, mən onları heç vaxt məcburiyyət qarşısında qoymaram. Yəni təkid eləmərəm ki, incəsənət sahəsində olmalısız, gəlin, mən də sizə kömək edəcəyəm. Öz həyatlarıdır, qoy öz seçimləri olsun: sənət seçimi, ailə seçimi. Təki doğru seçim olsun.

- Deyəsən yoqa ilə məşğul olursuz?

- Yox, yoqa ilə məşğul olmuram. Elə bir şəklim var, sadəcə meditasiya edirəm.

- Bəs boş vaxtlarınızda nə edirsiz?

- Boş vaxtlarım o qədər çox olmur. Olanda doyunca yatıram. Vaxtım olanda kitab oxuyuram, mümkün qədər stress atmağa çalışıram; sənətdən, işdən, heç nədən danışmaq istəmirəm. Yeni, fərqli üslubda olan filmlərə, seriallara baxmağı çox xoşlayıram.

- İyirmi ildən sonra özünüzü harda görürsüz?

- İyirmi ildən sonra özümü yenə bu sənətdə görürəm. Amma hər şeyin "daha"sını istərdim. Daha gözəl, daha yaxşı, daha maraqlı, daha fərqli rollar - həm teatrda, həm kinoda. Və daha gəlirli, nə yalan deyim. Hər şeyin "daha" olması üçün çalışırıq, ümidvaram, elə də olar, əziyyətimiz yerdə qalmaz.

Ardını oxu...
Hərbi-siyasi analitik, polkovnik Üzeyir Cəfərov Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı son gəlişmələr və Ermənistanın şərti sərhəddəki təxribatları barədə Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik.

- Bir neçə gündür İranla Rusiya arasında Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı gərginlik yaşanır. Rusiya xarici işlər naziri Sergey Lavrovun son Zəngəzur açıqlaması İranı o qədər təlaşlandırıb ki, məsələni müzakirə etmək üçün Moskvaya hərbi heyət göndərdilər. İndiyədək dəhlizlə bağlı ən müxtəlif ölkələr bəyanatlar verib, fikirlər səsləndirib, amma İran o qədər təlaşlanmamışdı. Bəs bu dəfə niyə belə qorxdular?

- İranın davranışları qəribədir, nə istədiyi məlum deyil. İran ümumi fikirlərlə nəsə danışır, amma nə istədiyini açıq demir. Qənaətimə görə, İran Zəngəzur dəhlizi açılacağı təqdirdə gələcəkdə büdcəsinə daxil olacaq milyardların əlindən çıxacağını düşünərək bu bəyanatları verir. Heç kim bu dəhlizi açmaqla sərhədi dəyişmək və ya harasa itələmək fikrində deyil. İran nədən narahatdır, doğrusu, bilmirəm.

İran son vaxtlar Rusiya ilə soyumuş münasibətləri bir qədər də soyutdu. İş o yerə çatıb ki, hətta Rusiyanın Tehrandakı səfirini Xarici İşlər Nazirliyinə də çağırdılar. Bu gün Ermənistan öz yerinə qərar verə bilmir, bunu onun adından başqaları etməyə çalışır. İran da bundan istifadə edərək, marşrutu öz ərazisinə salmaq istəyir. İranın bütün cəhdləri bununla bağlıdır.

Ermənistanın bir fikri də var ki, Zəngəzur dəhlizinə ABŞ-ın hansısa özəl mühafizə şirkəti nəzarət edə bilər. Mən bunu ciddi saymıram. Düzdür, yenə də deyirlər ki, dəhlizə nə Rusiya, nə də Ermənistan nəzarət eləsin, nəzarət bir kənar beynəlxalq mühafizə şirkətində olsun. Belə olacağını düşünmürəm. Dəhlizə Ermənistan nəzarət edə bilər, amma bununla bağlı bizə qaneedici təhlükəsizlik zəmanəti verməlidir.

Biz həmçinin alternativ yol kimi İran ərazisindən də istifadə etməyi düşünürük, artıq bununla bağlı Tehranla razılaşmamız var. Amma İran ərazisindən Naxçıvana getmək vaxt itkisidir. Bununla belə İran ayağını dirəyib ki, Zəngəzur dəhlizi açıla bilməz. Görünür, İran dəhlizə nəzarətin Rusiyada olmasını da istəmir, Ermənistan da buna qarşı çıxır. Bu minvalla məsələ uzanır.

Ermənistan 2020-ci ildə Rusiyaya razılıq verəndə durum fərqli idi, Moskvadan çəkinirdilər. Amma sonradan Ukraynadakı müharibədə zəif düşdükdən sonra etiraz eləməyə başladılar. Hətta “Zvartnots”dakı Rusiya sərhədçilərini də çıxardılar. Bu gün də dəhlizə nəzarətin Rusiya yox, Ermənistanda olmasını istəyirlər və bunda da israrlıdırlar. Hələlik durum belədir.

- İran Zəngəzur məsələsi kontekstində Ermənistana dəstək bəyanatları versə də, bunlar İrəvanda adekvat reaksiyalarla qarşılanmır. Belə desək, sanki İrəvan Tehranın bu canfəşanlığına etinasız yanaşır. Sizcə, bu belədirmi?

- Mən belə başa düşürəm ki, İranla Ermənistan arasında gizli razılaşma var. Bu razılaşma da ondan ibarətdir ki, hər iki dəhliz işləməlidir – həm Zəngəzur, həm də İran ərazisindən keçən yol. Azərbaycan da dəhlizləri şaxələndirmək istəyir, yəni İran problem yaradanda Ermənistan, Ermənistan da problem yaradanda İran üzərindən keçəcək. İran öz maraqlarını saxlamaq üçün Ermənistanla gizli razılaşmaları həyata keçirməyə çalışır. Bunu ona görə əminliklə deyirəm ki, Rusiya avqustun əvvəlində hərbçilərini “Zvartnots”dan çıxardıqdan sonra ABŞ yük təyyarələri İrəvana gəldilər.

İranın özünün bəyan etdiyi bir “qırmızı xətt” anlayışı var. Necə olur ki, Ermənistan ABŞ-dan böyük dəstək alır, amerikalılarla hərbi təlimlər keçirir, amma İranın səsi çıxmır? NATO təyyarələri İran sərhədinə qədər gəlirlər, amma Tehran yenə də susur. Amma İran Azərbaycan ərazisində olmayan hansısa İsrail hərbçilərindən danışır. Görünür, İranla Ermənistan arasında nələrsə razılaşdırılıb, prosesi də bu şəkildə aparmağa çalışırlar.

- Bəs İran niyə Rusiyaya göstərdiyi təpkiləri ABŞ-a göstərmir və ya göstərə bilmir?

- Bunun izahı odur ki, İran öz zəifliyini bir neçə dəfə sübut edib. Qasım Süleymani öldürüləndə İran dedi ki, bunun qisası alınacaq, ABŞ cəzalandırılacaq və sair. Heç nə olmadı. Üstəgəl, Süleymaniyə keçirilən anım tədbirində çox böyük terror aktı həyata keçirildi. İkincisi, İbrahim Rəisi helikopter qəzasına düşdü, amma İran saatlarla onun yerini müəyyən edə bilmədi. Üçüncüsü, İsrail İranın Suriyadakı konsulluğunu vurduqdan sonra Tehran yenə qisas vədi verdi. Apreldə guya İran İsrailə 300-dən çox raket və dron atdı, bəs nəticəsi nə oldu? Sonuncu: İranın yeni prezidenti Məsud Pezeşkianın andiçmə mərasiminə qatılan HƏMAS lideri İsmayıl Haniyənin öldürülməsi. Sonra “İsraili bu gün vuracağıq”, “Sabah vuracağıq” nağılı danışmağa başladılar. Hadisənin üstündən nə qədər keçib?! Nə oldu? Heç nə.

Bunlar İranla bağlı sadaladığım azsaylı faktlardır. Digər məsələlər də var. Bu gün bəzi dövlətlər də var ki, İranı nələrəsə vadar eləmək, ardınca buna görə onu cəzalandırmaq istəyirlər. Hələlik Tehran bu addımları atmır. Çünki qabağında dura bilməyəcək, ehtiyat edir. Bu da İranı susmağa məcbur edir.

İran öz gücünü bilir. İranın gücü olsaydı, çoxdan balaca İsrailə qarşı addımlar atardı. İran bilir ki, hərəkət eləsə, dənizlərdə gözləyən döyüş gəmilərindən misli görülməmiş cavablar alacaq. İran bu səbəbdən Ermənistan ərazisində baş verənlərə də təpki göstərə bilmir. Əslində, göstərib özünü birabır eləməkdənsə, susmaq yaxşıdır. Susmaq da razılıq deməkdir.

- Axır vaxtlar ermənilər tez-tez haqqında bəhs etdiyimiz Zəngəzur istiqamətindən atəşkəs rejimini tez-tez pozurlar, atəşlər də çox vaxt Naxçıvan yönündə açılır. Uzunmüddətli sakitlikdən sonra artan erməni təxribatları nədən xəbər verir, hansı məqsədlərə xidmət edir?

- Məsələnin içində Ermənistanla yanaşı, həm də bu ölkədə yerləşən Rusiya hərbçiləri var. Ötən həftə Ermənistan prezidenti Beşinci Ordu Korpusunun komandiri Sasun Badasyanı işdən çıxardı. İttihama görə, o, Rusiya hərbçiləri ilə əlbir olub həm Naxçıvan, həm də Qarabağ istiqamətində Azərbaycana qarşı təxribatlar həyata keçirib. Bu adam ötən ilin fevralında vəzifəyə təyin olunmuşdu. Badasyan vasitəsilə Azərbaycanın mövqeləri atəşə tutulurdu. Baş nazir Nikol Paşinyanın təkidli tələbi ilə prezident həmin korpusun komandirini vəzifəsindən uzaqlaşdırdı.

Badasyan postundan uzaqlaşdırılıbsa, bəs bu gün baş verənlər nədir? Ermənistan ordusuna yenə də Rusiya hərbçilərinin təsiri qalır. Ermənistanın Azərbaycan, Türkiyə və İranla sərhədlərini kim qoruyur? Rusiya hərbçiləri və ya sərhədçiləri. Necə olur ki, Rusiya hərbçiləri ermənilərin sərhəddə atəşkəs rejimini pozmasına mane olmurlar? Buna görə düşünürəm ki, bu məsələ təkcə Ermənistanla bağlı deyil.

Paşinyanın özü də girov vəziyyətindədir. Ermənistan ordusunda idarəolunmaz bəzi qurumlar var. Bu qurumlar hanısa formada Paşinyana təzyiq göstərirlər. Unutmayaq ki, 44 günlük müharibədən sonra Paşinyanın istefası ilə bağlı sənədi imzalayan general və polkovniklərin bir hissəsi hələ də Ermənistan silahlı qüvvələrinin sıralarındadır.
 

Dünyapress TV

Xəbər lenti