Ermənistanın Azərbaycanla şərti sərhədin müxtəlif istiqamətlərinə canlı qüvvə və hərbi texnika cəmləməsinin geosiyasi cəhətdən bir izahı var:
İrəvan Bakı ilə geosiyasi alətlər baxımından müqayisə yarada bilmək cəhdlərinə girişir.
Çünki Ermənistanın sərhədə qoşun yığması qoşunların adi rotasiyasına bənzəmir. Ən azından, ona görə ki, aprelin 5-də Brüsseldə ABŞ-Avropa İttifaqı-Ermənistan üçtərəfli sammiti planlaşdırılır ki, İrəvan həmin görüşə hansısa üstün kartla getməyi hədəfləyir.
Hərçənd ki, Ermənistan Azərbaycanla sülhü təmin edəcək tezislərini Bakının qurduğu model əsasında inkişaf etdirir. Ancaq İrəvandakı belə təcrübənin birbaşa nəticələr verməsi şübhəli görünür.
Bu şübhələri artıran və qeyri-müəyyənlik yaradan situasiyalar barədə bir neçə tezis:
- Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan Azərbaycanla sülhü qismən təşviq etsə də, geniş planda məğlubiyyəti rəsmiləşdirən sülh müqaviləsini ləngidir. Bu isə regionda geostrateji mübarizə aparan oyunçular üçün fürsətdir.
- Baş nazirin komandasında Azərbaycanla sülh gündəliyinə yanaşmada ikitirəlik var: Sülh üçün Azərbaycanın şərtlərini qəbul etmək və ona müqavimət göstərən qüvvələrin toqquşması sərhəddəki gərginliyi artırır.
- Belə qeyri-müəyyən gündəlik Fransa kimi aktorun Ermənistana vədləri əsasında İrəvanı Azərbaycana qarşı revanşa həvəsləndirir. Regiondakı eskalasiya riski Azərbaycan və Türkiyənin strateji önəm verdiyi Zəngəzur dəhlizi layihəsinin gələcəyini sual altında saxlamaq məqsədlərinin irəliləməsi üçün açıla biləcək qapıdır.
Şübhəsiz ki, Azərbaycanın sərəncamında olan strateji aktivlər və güc tətbiqi balansı İrəvana, onun havadarlarına çəkindiricilik verir.
Paşinyan Azərbaycanın çəkindirmə qabiliyyətini anladığından sülh üçün lazım olan baza tezisləri səsləndirir, ancaq paralelində təhlükəsizlik zəmanətləri axtarışlarını Bakıya qarşı müqavimət oxu kimi formalaşdırmağa çalışır.
Deməli, İrəvan, bir tərəfdən, Bakının hərbi əməliyyatları bərpa edə biləcəyi qorxusu ilə oynayır.
Bunun üçün Paşinyan qabaqdangəlmişlik edərək Ermənistanın mümkün təxribatlarının üzərini “Azərbaycanın yeni genişmiqyaslı müharibə üçün bəhanə axtardığını” deyərək örtməyə cəhd göstərir.
Digər yandan isə Paşinyan erməni ictimaiyyətini Azərbaycanla sülhün həyati zəruriliyinə inandırmağa çalışır.
Paşinyanın “müharibə bəyanatı”na gəlincə, bu, aprelin 5-də gözlənilən danışıqlardan əlidolu dönmənin təminatçısı ola bilməyəcək. Çünki regionda Azərbaycana qarşı geosiyasi balans qurmaq cəhdləri fayda vermir.
Birincisi, ona görə ki, Azərbaycanın başlatdığı regional sülh və təhlükəsizlik açılımı strateji cəhətdən Rusiya, Çin, Böyük Britaniya kimi beynəlxalq oyunçuların dəstəyini qazanır, NATO-nun maraqları ilə uyğunlaşır. Təbii ki, Bakı nəhənglər arasındakı balansı diqqətdə saxlayır və sürətli manevr imkanları əldə edir.
İkincisi, Ermənistanın silahlandırılması üçün tərtib edilən qrafik və marşrutlar Azərbaycanın ciddi nəzarəti altındadır və Bakı heç bir halda bölgədə qüvvələr nisbətinin öz əleyhinə dəyişməsinə imkan verən deyil.
İndi Ermənistan sərhədlərin delimitasiyası və demarkasiyası məsələsinin müzakirəsindən imtina xəttinə girib Azərbaycana yaxın ərazilərə qoşun yığmağa davam etsə, onda güc ssenarisi işə düşə bilər.
NƏTİCƏ
Ermənistanın qeyri-müəyyən addımları, hərbi insidentlərə meyilliliyi intensiv ardıcıl xarakter alacaqsa və Azərbaycana qarşı sistemli təxribatın tərkib hissəsi olacaqsa, onda:
- Azərbaycan minimum olaraq taktiki hədəflərə zərbə endirmək hüququndan yararlanacaq,
- Azərbaycan maksimal məqsədləri kontekstində daha geniş addımlar atıb Ermənistanın strateji dərinliklərini “yoxlaya bilər”. Azərbaycan indi həmişəkindən daha geniş kəşfiyyat məlumatlarına sahibdir...
Aqşin Kərimov,
Siyasi təhlilçi
TEREF

Bu terror aktının törədilməsində birbaşa kimin məsuliyyət daşıyacağından asılı olmayaraq Ukraynanın iblisləşdirilməsi davam edəcək

İŞİD terror təşkilatının Moskvada “Crocus City Hall”dakı terror aktına görə məsuliyyəti üzərinə götürməsinə baxmayaraq, Rusiya patoloji olaraq Ukraynanı vəziyyətlə əlaqələndirməyə çalışır: Putin və Rusiya “elitası” isə hadisədə “Kiyev rejimini” günahlandırmaqda və “iştirak edənlərin hamısını” öldürməklə hədələməklə məşğuldur. Niyə bunu davamlı olaraq təkrar yayımlayırlar? Daxili istehlakçıya təsir etmək üçün.

Rusiyanın Şimali Koreyanı, İranı, Belarusu buna inandırmasının mənası yoxdur. Birincisi, ona görə ki, onların baş verənlərlə bağlı öz fikirləri var. İkincisi, əgər bu nağılı konkret dəstəkləmək onlar üçün faydalı olarsa, bunu “Rusiyanın təsiri” olmadan edəcəklər. Üçüncüsü, bu kontekstdə vəziyyətə “Biz sizə inanırıq, bu, həqiqətən belədir” mövqeyindən deyil, “Sizin bu fikrinizi dəstəklədiyimiz üçün bizə nə verəcəksiniz?” mövqeyindən baxmağa dəyər.

İndi Rusiya xüsusi xidmət orqanlarının bütün hərəkətləri gülünc və son dərəcə primitivdir. Və burada bir faktı nəzərə almalıyıq ki, ümumilikdə onların lideri strateq kimi absurd və primitivdir.

Putin o qədər də yüksək səviyyəli “oyunçu” deyil. Söhbət xüsusi xidmətlərin səviyyəsindən və bu cür məlumatların və psixoloji xüsusi əməliyyatların səviyyəsindən gedirsə, o zaman Putin “yuxarı eşelon” təhlükəsizlik zabiti deyil, orta funksionerdir - kiçik əməliyyat kəşfiyyatçısı, kiçik əməliyyatçıdır. Bu, Putinin səviyyəsidir. Və belə bir insan heç vaxt yaxşı strategiyaları əvvəlcədən hesablaya bilməz.

Məhz belə bir resursun dərhal ixtiyarında olduğunu nəzərə alsaq, bütün Rusiya xüsusi xidmət orqanlarının və bütün Rusiya təbliğatının da primitiv və gülünc olması təəccüblü deyil. Ona görə də bu gün yaydıqları bnağıllar yalnız daxili, iddiasız istehlakçıya yönəlib. Digər ölkələrin xüsusi xidmət orqanlarının öz vətəndaşlarını terror hücumlarından qorumaq üçün hələ də çalışdığı bir vaxtda Rusiyanın xüsusi xidmət orqanları öz vətəndaşlarını sıxışdırmaq və onlara nəzarət etmək üçün dəqiq iş aparır. Eyni zamanda, artıq onların terror təhlükələrinin qarşısını almaq üçün kifayət qədər resursları yoxdur...

Bu terror aktının törədilməsində birbaşa kimin məsuliyyət daşıyacağından asılı olmayaraq – tacik, əfqan, iraqlı və ya suriyalı, kimin məsuliyyəti üzərinə götürməsindən asılı olmayaraq, Ukraynanın iblisləşdirilməsi davam edəcək...

2021-ci ildən bəri İŞİD Rusiyanı Suriya və Əfqanıstanda müsəlmanların öldürülməsinə görə qisas almaqla təhdid edir. 2021-ci ildən isə Rusiya Federasiyası ərazisində terror hücumları konsepsiyasını qururlar. İndi bütün bu müddət ərzində ilk dəfə belə uğurlu, genişmiqyaslı, qanlı terror aktı həyata keçirdilər. Və nəticə nədir? Video çəkdilər, bəyanat verdilər. Sonra bunun onların işi olduğunu təsdiqləyən başqa bir video çəkdilər. Daha bir açıqlama verildi...

Bir terrorçunu əsəbiləşdirəndə cavab olaraq nə gözləmək lazımdır? Daha bir terror aktı.

Müəllif: Aleksandr Kovalenko – Ukrayna İnformasiya Müqaviməti qrupunun hərbi-siyasi müşahidəçisi.

Mənbə: UNİAN

Tərcümə AYNA-ya məxsusdur.

Rəsmi rəqəmlərə görə Azərbaycan 2023-cü ildə turizmdən 1,5 mlrd. dollar qazanıb, ölkəyə 2 mln. 85 min nəfər səfər edib. Quru sərhədlərin bağlı olması turizm sahəsinə ağır zərbələr vurur, iqtisadi aktivliyi zəiflədən faktorlardan biridir.
Gürcüstan 2023-cü ildə turizmdən 4,1 mlrd. dollar qazanıb, ölkəyə 7 mln. 72 min turist gəlib. Gürcüstanın 20% torpağını Rusiya işğal edib, Tiflisdən cəmi 100 km uzaqlıqda, Cənubi Osetiyada Rusiyanın böyük hərbi bazası var – amma, quru sərhədləri açıqdır, Rusiya ilə belə sərhədlərini bağlamayıb, yəni, quru sərhəd rejimində belə öz təhlükəsizliyini təmin edə bilir.
Başqa bir maraqlı fakt: 2023-cü ildə 1 mln. 868 min Azərbaycan vətəndaşı xaricə səfər edib, bunlardan 30%-ə yaxını, yəni, 500 mindən çox vətəndaşımız xaricə avtomobil, və ya quru sərhədlərlə keçib. Hə, burda YAP-ın facib fiqurlarından biri olan Siyavuş Novruzovun son açıqlamalarından birini xatırladım – bir neçə gün öncə Siyavuş Novruzov dedi ki, onun seçicilərini, seçildiyi dairənin vətəndaşlarını quru sərhədlərin bağlı olması narahat etmir. Adam düz deyir, sadəcə, izah etmir, həqiqəti qizlədir – o Naxçıvandan “seçilib”, onun seçicilərinin Naxçıvan qeydiyyatı var, onlar quru sərhədlərdən rahat gedib-gələ bilirlər, onlar üçün belə məhdudiyyət yoxdur. Hə, birdən deyərsiniz ki, axı bu Konstitusiya pozuntusudur, o sənədə görə hamımız BƏRABƏR hüquqlara malik olmalıyıq, orada Naxçıvan vətəndaşlarına xüsusi münasibət yazılmayıb – deməyin, Konstitusiyada çox şey yazılıb, amma əməldə onların tədbiqini görmürük. Rəsmi statistikada quru sərhədlərdən keçən (sənəddə dəmir və avtomobil yolu ilə keçən kimi qeyd edilib) vətəndaşlarımızın böyük əksəriyyəti məhz Naxçıvan qeydiyyatı olanlardır. Bəli, o rəqəmlərin içində TİR sürücüləri də var, amma rəqəmin yüksək olması Naxçıvan qeydiyyatı olanlara görədir.
Natig Cəfərli
TEREF

Azərbaycan xalqı öz tarixinin qanlı səhifələrini, məruz qaldığı soyqırımı cinayətlərini heç vaxt unutmur və unutmayacaq… Erməni millətçilərinin 1918-ci ilin mart-aprel aylarında Bakıda və digər ərazilərmizdə on minlərlə insanı qəddarcasına qətlə yetirməsi təkcə xalqımıza qarşı deyil, ümumən, insanlığa qarşı ən ağır cinayət olmuşdur.

Sonrakı dövrdə də Ermənistan azərbaycanlılara qarşı etnik nifrət və dözümsüzlük, deportasiya siyasəti aparmış, ötən əsrin sonlarında Qarabağdakı müvəqqəti işğal etdiyi ərazilərdə soyqırımı cinayətlərini davam etdirmişdir. Xocalıda, Bağanıs-Ayrımda, Qaradağlıda, Malıbəylidə, Kəlbəcərdə və digər yaşayış məntəqələrimizdə erməni quldur dəstələrinin dinc əhaliyə qarşı törətdiyi kütləvi qırğınlar, amansız soyqırımı tarixin yaddaşına əbədi həkk olunmuşdur.

Qüdrətli Azərbaycan dövləti, şanlı ordumuz soyqırımı cinayətlərində həyatını itirmiş həmvətənlərimizin qanını döyüş meydanında aldı. Bu gün işğaldan azad edilmiş ərazilərimizin hər bir guşəsində üçrəngli bayrağımızın qürurla dalğalanması soyqırımı qurbanlarının, bütün şəhidlərimizin ruhunu şad edir, onların xatirəsinə ehtiramın təcəssümüdür.

Biz tarixin müxtəlif dövrlərində soyqırımına məruz qaısaq da, ermənilərdən fərqli olaraq, heç vaxt özümüzü yazıq, əzabkeş xalq kimi qələmə verməmişik, milli qürurumuzu öz döyüşkənliyimizlə, mübarizliyimizlə qoruyub saxlamışıq və buna görə də Vətən savaşında qalib gəlmişik.

Soyqırımı qurbanlarının, xatirəsini ehtiramla yad edir, onlara Allahdan rəhmət diləyirəm.

Azər Əsgərov

Aprel 5-də Ermənistanın baş naziri, ABŞ dövlət katibi və Avropa Komissiyasının prezidenti arasında “Ermənistan üçün təhlükəsizlik zəmanəti”nə dair sənədin imzalanacağı gözlənilir və hazırda bu məsələ əsas müzakirə mövzularından biridir. Əslində nə baş verir?
Hər üç tərəf bir neçə ildir bu hədəflər üzərində iş aparır:
- Ermənistanı Rusiyadan tamamilə qoparmaq (Ermənistan özünü Qərbdə görür):
Ermənistanın Moskvanın orbitindən çıxarılması üçün münbit imkanlar var. Məsələn, Ermənistanın Rusiya ilə sərhəddi yoxdur, bununla yanaşı, Ermənistanın sərhədlərini Rusiya qoşunları qoruyur. Hazırda rus hərbçilərinin “Zvarnots” hava limanından çıxarılması gündəmdədir, sonrakı mərhələdə rus hərbçilərinin Ermənistandan tamamilə çıxarılması, hərbi bazaların ləğvi də istisna edilmir. Rus qoşunlarının Ermənistan ərazisindən çıxarılması da asan prosedur deyil. Amma maraqlıdır ki, rus hərbçilərinin ölkədən çıxarılması, Ermənistanın KTMT-nin iclaslarına qatılmaması ilə bağlı qərarları Rusiyanın sərt və praktiki reaksiyasına da səbəb olmur. Yalnız Rusiya xarici işlər nazirliyi səviyyəsində və tövsiyyə xarakterli bəyanatlar verilir. Rusiya hələki ikinci cəbhə açmaq istəmir.
Əgər rus qoşunları Ermənistandan çıxarılacaqsa, Rusiyanın Ermənistana hərbi müdaxilə imkanları da minimum enəcək. Birincisi, Ermənistana hücum etmək üçün Azərbaycan və Gürcüstan öz ərazisindən Rusiyaya istifadə imkanı yaratmayacaq. Proseslərin təhlili göstərir ki, əgər Ermənistan-Azərbaycan arasında sülh müqaviləsi imzalanacaqsa, “bir-birilərinə qarşı öz ərzilərindən üçüncü ölkələrin müdaxiləsinə imkan verməmək” barədə maddə də sənəddə yer ala bilər. Hazırda Rusiyanın başı Ukraynada NATO ilə savaşa qarışıb, ciddi enerji sərf edir. ABŞ Cənubi Qafqazda möhkəmlənmək üçün məhz bu fürsətdən yararlanmaqdadır.
Bundan sonra belə olacağı təqdirdə, Rusiyanın Ermənistanın daxilində gərginlik yaratmaqdan başqa yolu qalmır. Rusiya Ermənistanın daxilində çox güclüdür. Artıq Ermənistan hüquq-mühafizə orqanları ABŞ-ın təqdim etdiyi siyahılar əsasında “rus yönümlü qüvvələr”dən xilas olmaq üçün siyasi təşkilatlarda axtarışlara da başlayıb. Bununla paralel şəkildə Ermənistan cəmiyyətində vərəqələr paylanır, Paşinyanın qərarlarına tabe olmamaq barədə praktiki təbliğat aparılır. Bir nüçə gün bundan öncə polis bölməsinə edilən hücumla bağlı müxalif liderlərinin reaksiyasının yumşaq ifadəsi Paşinyan hökumətinin “onlar cəmiyyətdə qorxu yaradıb qərarlarımızı linç etməyi, hökumət devirməyi düşünürlər” ittiamı ilə üz-üzə qaldı.
Hazırda NATO-nun əsas hədəflərindən biri Ermənistanın daxilində sabitliyi qorumaq, Paşinyan hökumətini möhkəmləndirməkdir.
Eyni zamanda, Azərbaycan, Türkiyə, Rusiya və İran dəqiq anlayır ki, NATO Ermənistanda toplanır. Avropa İttifaqının missiyasını öz ölkəsinə yalnız 2 ay müddətinə çağıran (bu barədə Azərbaycana vəd verən) Ermənistan qısa müddət sonra NATO ölkələrinin hərbçilərinin düşərgəsinə çevrilmiş oldu. Hazırda ABŞ, Norveç və Kanadaya məxsus yüzlərlə hərbçi-kəşfiyyatçı, ideoloq, siyasi texnoloq və fransız qafqazşünaslar “missiya” adı altında Ermənistandadır.
Nəzərə almaq lazımdır ki, ABŞ-ın Cənubi Qafqaz ölkələri içərisində ən böyük səfirliyi də məhz Ermənistandadır. Səfirliyin təxminən 3-4 min əməkdaşı var. Halbuki, Cənubi Qafqazın ən kiçik ölkəsi də elə Ermənistandır və Rusiya ilə sərhədi də yoxdur. ABŞ-ın Cənubi Qafqazda möhkəmlənmək üçün Ermənistanı əsas istinad nöqtəsi seçməsi təsadüf deyil. Coğrafi, siyasi, hərbi və dini-ideoloji imkanların hər biri öncədən nəzərə alınıb. Avropada “Ermənistan dünyada xirstian dinini qəbul edən ilk dövlətdir” tezisi aktiv fazaya daxil olub və İslamafob dairələr uzun illərdir bu ideoloji tezislər üzərindən Azərbaycana qarşı istifadə etməkdədirlər.
Diqqət ediriksə, son zamanlar ABŞ Ermənistanla bağlı məsələləri Avropaya həvalə edib və xüsusilə, Fransa bu məsələdə bufer rolunda çıxış etməkdədir. Çünki ABŞ-da qarşıda seçkilər var, böyük bir enerjini Ukraynaya sərf edib və indi isə daha çox daxildə iş görməyi qərarlaşdırıb. Fransanın Avropada, postsovet ölkələrindəki rolunun artması məhz ABŞ-ın qərarıdır.
- Cənubi Qafqazda möhkəmlənmək, regiona praktiki nəzarət, Rusiya ətrafında həlqə formalaşdırmaq:
Heç şübhəsiz ki, ABŞ-ın Cənubi Qafqazda möhkəmlənmək niyyəti İranın maraqlarına da tamamilə ziddir. ABŞ-ın Ermənistanda möhkəmlənməsinin İran-Ermənistan münasibətlərini korlayacağına inanmıram. Bununla yanaşı, İran-Azərbaycan arasındakı həll edilməmiş problemlər də öz həllini tapacaq, yaxınlaşma əldə olunacaq. Hətta regionda mövcud olan Azərbaycan-Türkiyə və Rusiya İttifaqına İran da daxil ola bilər.
Məsələ bundadır ki, II Qarabağ müharibəsindən sonra Ermənistan 4 illik vaxt qazandı. NATO qüvvələri Ermənistanda yerləşdilər. Ermənistan-Azərbaycan sərhəddi yenidən tədqiq olundu, iki ölkə arasındakı mübahisəli məsələlər daha dərindən öyrənildi və nəticədə Ermənistan sülh müqaviləsinin imzalanması ilə bağlı iradəsini itirmiş oldu. Ermənistanı sürətlə silahlandırmağa da başladılar. Qərbin Ermənistana dəstəyinin arxasında dayanan əsas səbəblərdən biri İrəvanın Moskvadan qopmaq iradəsidir. Azərbaycan-Ermənistan arasında sülh müqaviləsinin imzalanması həm də Rusiya-NATO məsələsinə şevrilib. Azərbaycanı Rusiya ilə konfliktə sürükləyə bilməyən NATO Ermənistanı “yem” kimi qazanıb. Azərbaycan Cənubi Qafqazda əsas güc mərkəzi kimi öz qətiyyətini qoruyur. Sülh istiqamətində Qərb ölkələrində həyata keçirilən görüşlərin doğurduğu hazırki nəticələri göstərir ki, ABŞ sülh müqaviləsinin bağlanmasına bir şərtlər razıdır ki, öz istəkləri nəzərə alınsın. Bu istəklər isə Rusiya ilə qonşuluq münasibətlərimizin ruhuna, mövcud və möhkəm əlaqələrin perspektivlərinə və hətta Azərbaycan-Türkiyə arasındakı strateji dostluqla daban-dabana ziddir.
Heç şübhəsiz, bu qədər xaotik hadisələr fonunda Azərbaycan öz müvazinətini itirmir. Əksinə daha da güclənir və prinsiplərinə sadiqlik nümayiş etdirir. Azərbaycan başa düşür ki, Ermənistan plasdarma çevrilir, gec-tez İrəvan NATO ilə Rusiyanın poliqonuna çevrilə bilər. Sabitlik, sülh və təhlükəsizlik üçün NATO-nun, Rusiyanın, Fransanın deyil, yalnız Azərbaycanın haqlı tələblərini yerinə yetirməlidir. Əks halda, Ermənistanın hazırki addımları regiona daha ciddi müharibə dalğası gətirə bilər. Uduzan yenə də Ermənistan olacaq. Heç bir qüvvə Ermənistanı qoruya bilməyəcək, eynilə Gürcüstan, Moldova və Ukrayna kimi… Rusiyanın Afrika ölkələri ilə də quru sərhəddi yox idi. Bu gün isə Afrikadakı vəziyyət göz önündədir. NATO-Rusiya savaşı Şərqi Avropada, Afrikada davam edir, bu dəfə Cənubi Qafqaza köçürülür. Ya Ermənistan Azərbaycan kimi müstəqil dövlət olmağı bacarmalı və məntiqli qərarlar qəbul etməlidir, ya da fəlakətlərə hazır olmalıdır. Buna da hazır deyil.
Müəllif: Samir Feyruzov
TEREF

Qərb-İrəvan yaxınlaşmasına ölkə daxilində ciddi müqavimət var

ABŞ və Avropa İttifaqının Cənubi Qafqazda əsas prioritetlərindən biri Ermənistanın Rusiyadan siyasi, iqtisadi, hərbi asılılığını azaltmaq, Azərbaycana qarşı müqavimət potensialını artırmaq və İrəvanın Qərbə inteqrasiya kursuna hərtərəfli dəstək verməkdir. Vaşinqton və Brüssel Azərbaycanla düyünə düşən sülh müqaviləsinin imzalanmasını prosesin əsas hərəkətverici qüvvəsi hesab edir. Bu istiqamətdə diplomatik fəallıq yüksək səviyyəyə qaldırılıb, regionda təsiredici imkanları olan başqa ölkələrin (Türkiyə, Böyük Britaniya) potensialından da istifadə olunur.

Ermənistan rəhbərliyinin Avropa (Aİ) İttifaqına üzvlüklə bağlı danışıqlara hazır olması barədə bəyanatının, Avropa Parlamentinin Brüsseli prosesə başlamağa çağırmasının ardından ABŞ və Aİ rəhbərliyi İrəvanla strateji planlaşdırma görüşünə qərar verdi. Aprelin 5-də ABŞ Dövlət katibi Entoni Blinken və Ursula Von der Leyen Baş nazir Nikol Paşinyanla Brüsseldə görüşəcəklər.

Erməni rəsmiləri 5 aprel görüşü barədə nə deyirlər?

Ermənistan Təhlükəsizlik Şurasının katibi Armen Qriqoryan bildirib ki, görüşdə üçtərəfli əməkdaşlıq yollarının müzakirəsi planlaşdırılır. Qriqoryanın sözlərinə görə, görüş həm də Ermənistanın müqavimət potensialını gücləndirmək məqsədi daşıyır.

Dövlət Departamentinin sözçüsü Metyu Miller isə bəyan edib ki, Paşinyan-Blinken-Von der Leyen görüşündə siyasi, iqtisadi və ya təhlükəsizlik sahələrində dəstəyin nəzərdən keçiriləcəyi gözlənilir.

Ermənistan parlamentinin sədri Alen Simonyan bu gün jurnalistlərə bildirib ki, hazırda Ermənistan Avropa İttifaqına üzvlük ərizəsinə baxmır. “Bu o demək deyil ki, biz ərizəni verib Aİ-yə namizəd olmağı gözləyirik. Müzakirə edirik, başa düşürük ki, Ermənistanda görüləsi çox işimiz var. Yaxın qonşularımız kimi illərlə gözləmək istəmirik, ona görə də ölkədə bir çox standartlar dəyişdirilməlidir”, – o, əlavə edib.

Ermənistanın “yeni dostları”nın hesabatı və Bakıdan cavab

Bu arada NATO-nun keçmiş baş katibi erməni lobbisi ilə fəal əməkdaşlıq edən Anders Foq Rasmussenin rəhbərlik etdiyi “Ermənistanın Dostları Şəbəkəsi”nin yaydığı hesabat diqqət çəkir. Bu təşkilatda lobbi ilə əməkdaşlığa cəlb olunmuş sabiq avropalı diplomatlar və siyasətçilər toplaşıb.

Hesabatda vurğulanır ki, Aİ Ermənistana namizəd statusu təklif etməyə hazır olduğunu açıq şəkildə bildirməlidir və bu, mühüm siqnal olacaq. Bundan başqa, Avropa diplomatlarının Ermənistanla bağlı daha bir neçə tövsiyəsi var:

Ermənistana Aİ-yə namizəd statusu təklif edilməlidir;

Avropa Sülh Fondundan Ermənistana vəsait ayrılmalıdır;

Aİ üzv dövlətlərindən ikitərəfli hərbi yardımın artırılması vacibdir;

Ermənistanın müdafiə qabiliyyətini gücləndirmək üçün birgə hərbi təlimlər keçirilməlidir;

Təhlükəsizlik sektorunda islahatlar aparılmalıdır;

Ermənistanın sərhədləri üzərində nəzarətinin gücləndirilməsi vacibdir;

Ermənistanı Avropa Enerji Birliyinə üzv olmağa dəvət edilsin;

İrəvanla viza rejiminin liberallaşdırılması ilə bağlı dialoqa başlanılsın” və s.

Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin sözçüsü Ayxan Hacızadə bu hesabatı sərt tənqid edib. “Hesabatda bütün faktların təhrif olunduğu, böhtan xarakterli və tamamilə əsassız müddəalar Azərbaycan əleyhinə aparılan qarayaxma kampaniyasının tərkib hissəsidir. Bu müddəalar, Ermənistanla Avropa İttifaqı arasında münasibətlərin dərinləşdirilməsinə yönəldiyi iddia olunan sözügedən hesabatla bağlı ciddi suallar doğurur. Əslində bu, absurd təbliğatdan başqa bir şey deyil”, – nazirliyin rəsmi nümayəndəsi bildirib.

Onun sözlərinə görə, bundan əlavə, hesabatın 5 aprel tarixində keçiriləcək ABŞ-Aİ-Ermənistan üçtərəfli konfransı ərəfəsində ictimaiyyətə açıqlanması, sözügedən hesabatın və onu imzalayan sabiq rəsmilərin əsl niyyətlərini üzə çıxarır.

“Bizi oda atma” xəbərdarlığı

Ermənistanın daxilində ölkənin Qərblə sürətli yaxınlaşma cəhdlərinə münasibət birmənalı deyil. Müxalifətdəki əsas qüvvələr hakim partiyanı ölkəni ciddi təhlükəsizlik riskləri ilə üz-üzə qoymaqda ittiham edirlər.

Eks-prezident Serj Sarkisyanın lideri olduğu “Mənim şərəfim var” partiyasının deputatı Tiqran Abramyan bildirib ki, hakim gücün Ermənistanın Avropa gələcəyi ilə bağlı planı onların sülh proqramına bənzəyir, bunun təhlükəsizliklə heç bir əlaqəsi yoxdur. “Sonrakı illər göstərdi ki, onun Ermənistanla, Ermənistan ətrafında gedən proseslərlə, erməni xalqının başına gələnlərlə, ümumiyyətlə, reallıqla heç bir əlaqəsi yoxdur”, – deputat vurğulayıb.

Tiqran Abramyan Ermənistanın Avropa İttifaqına doğru atdığı addımların qarşılığında real problemlərin öhdəsindən gəlməyə təminat olmadığı əlavə edib: “Ermənistan hakimiyyətinin bu gün vəd etdiyi şey təhlükəsizlikdir. Amma Aİ ilə mövcud gündəm bu çağırışlara heç bir şəkildə uyğun gəlmir”.

“Ermənistan” fraksiyasının rəhbəri Seyran Ohanyan bildirib ki, hazırda onlar belə bir gündəmi müzakirə etmirlər. “Balanslı siyasət yürütmək Ermənistanın həyati maraqlarına cavab verir”, – o əlavə edib.

Birinci prezident Levon Ter-Petrosyanın rəhbərlik etdiyi Erməni Milli Konqresi Rusiya ilə münasibətlərin pisləşdiyi indiki mərhələdə Ermənistanın Avropa İttifaqına daxil olmaq ərizəsini həm təhlükəsizlik, həm də iqtisadiyyat baxımından riskli hesab edir.

“Ukrayna, Gürcüstan və Moldovanın təcrübəsi göstərməli idi ki, qeyri-münasib şəraitdə və uyğun olmayan zamanda atılan addımlar nə qədər böyük insan həyatı, ərazi və iqtisadiyyat itkiləri ilə bağlıdır. Qlobal münaqişənin indiki misli görünməmiş vəziyyətində bu risklər çoxalır”, – təşkilat bildirib.

Konqresə görə, hökumət Ermənistanın Avropa İttifaqına üzv olmaq üçün müraciətindən sonra yaranan təhlükələrin hesabını ictimaiyyətə təqdim etməlidir. “Həmin risklərin və çağırışların aradan qaldırılması üçün təminatların əsaslandırılması, təhlükəsizlik və iqtisadiyyat sahəsində bütün çağırışların öhdəsindən gəlmək üçün zəruri olan real tədbirlər proqramından söhbət gedir”, – Erməni Milli Konqresinin bəyanatında deyilir.

Bakı: “ABŞ və Aİ Ermənistana görə məsuliyyət daşıyacaqlar”

Azərbaycan da Ermənistan hakimiyyətinin Qərblə münasibətlərindəki dinamikanı izləyir və prosesin regiondakı sülh imkanlarına zərbə vurğunu bəyan edir.

“Avropa İttifaqı və ABŞ tərəfindən bu kimi fəaliyyətlər açıq şəkildə birtərəfli və qərəzli xarakter daşıyır və ikili standart yanaşmasına əsaslanır. Sözügedən konfrans tam şəffaf şəkildə keçirilmir, regional inklüzivlikdən məhrumdur və regionda təşviq edilən və çox ehtiyac duyulan etimad quruculuğuna və inteqrasiyaya ziddir. Bu konfrans, erməni tərəfini xoş niyyətlə danışıqlara sövq etmək əvəzinə, regionda yeni bölücü xətlər və dırnaqarası təsir dairələri yaradır”, – XİN-in rəsmi nümayəndəsi Ayxan Hacızadə bildirib.

Onun sözlərinə görə, Ermənistandakı revanşist əhval-ruhiyyə fonunda Vaşinqton və Brüssel tərəfindən bu kimi açıq ermənipərəst ictimai təzahür Ermənistanın Azərbaycana qarşı yenidən mümkün təxribatlarında Aİ və ABŞ-nin Ermənistanı dəstəkləyəcəyinə dair bu ölkədə təhlükəli illüziya yarada bilər. “Bu halda, Aİ və ABŞ Ermənistanın sabitliyi pozan hər hansı mümkün hərəkətinə görə məsuliyyəti bölüşəcəklər”, – o əlavə edib.

Nazirliyin nümayəndəsi bütün tərəfləri sülh səylərinə əks təsir göstərən və regionda yeni eskalasiya və gərginlik dalğalarına səbəb ola biləcək addımlardan çəkinməyə çağırıb.

Beləliklə, Ermənistan rəhbərliyi aprelin 5-də Qərb liderləri ilə strateji planlaşdırma görüşü ərəfəsində həm ölkə daxilindən, həm də Azərbaycandan ciddi xəbərdarlıq alıb. İrəvanın əsas “müttəfiqi” Rusiya rəhbərliyinin başı isə hələlik qarışıqdır, yəqin ki, yaxın günlərdə onların reaksiyası olacaq. Paşinyan komandasının bu görüşdən imtina etməsi inandırıcı deyil, amma onun təbliğat-təşviqatını mümkün qədər azaldıb, qıcıq yaratmayan notlar üzərində ritorikaya üstünlük verəcəyi ehtimal olunur. Daha sonra aprelin 5-ə qədər Azərbaycanın işğalda olan 4 kəndinin boşaldılması ilə bağlı real addımlar atıla bilər. Əslində bu məsələnin indiki məqamda gündəmə gətirilməsi təsadüfi deyil, Bakının Qərblə birtərəfli görüşə sərt reaksiyasını yumşaltmaq məqsədi daşıyır.

Turqut
pressklub.az

Makronun Baş Naziri Qabriel Attal “Fransanın (?) Erməni Təşkilatlarının Əlaqələndirmə Şurası”nın illik tədbirində Azərbaycanla bağlı növbəti dəfə cəfəng fikirlər söyləyib və ölkəmizə qarşı sərgilənən hücumun davamını gətirib.

Lütfən, öncə təşkilatın adındakı girişə diqqət edin: Fransanın erməni təşkilatlarının...

Bəli. Eynən yazılan kimidir. Bunlar artıq gizlənməyə, prosesi diplomatiya, humanitar sfera, beynəlxalq hüquq-filan üzərindən yürütməyə ehtiyac görmürlər. Elə açıqca deyirlər ki, bizim təşkilatdır.

Qərbin Avropadakı vassalı olan Fransanın təxribatçı gedişləri heç şübhəsiz, ümumilikdə Qafqaz siyasətinə təsir məqsədi daşıyır. Və Gürcüstan, Ermənistan məlum kontekstdə çoxdan neytrallaşdırıldığına görə hədəfdə yalnız Azərbaycandır. Üstəlik, Qarabağ ermənilərinin son mitinq şousu da (Fransada qeydiyyatdan keçən 4 QHT tərəfindən maliyyələşdirilib) ,“söyüş müxalifəti” adlandırdığımız qüvvələrin planlı strategiya üzrə hərəkətliliyi də (bloqer adı ilə fəaliyyət göstərən anti-milli ünsürlərə yalnız Fransanın xüsusi xidmət orqanları tərəfindən ayda 220 min avro ödənilir), Elşad Abdullayevdən ta Qubad İbadoğluna qədər qət edilən provokativ xətt də (xüsusi “yetişdirilmiş” kadrların siyasi camiəyə professor, alim adı ilə sırınmasını nəzərdə tutub) məlum qəbildəndir.

Köhnə üsulllar isə artıq keçmir. Məsələn, Arif və Leyla Yunusların “priyom”ları! Xatırlayırsınızsa, Fransa bu iki nanəcibə ölkədən qaçmaq üçün 3 saat ərzində viza düzüb-qoşmuşdu. (Halbuki, xaricə səfər edənlər yaxşı bilir: Azərbaycanda tarix boyunca ən çətin viza Fransa səfirliyindən alınıb və bu, minimum 1 ay çəkib) Daha sonra isə Parisdən gələn tezislər əsasında ər-arvadın səhhət mövzusu ön plana çıxarıldı və deyilənlərə inansaydıq, Arifin təzyiqi onun yalnız 2-3 gün yaşamasına imkan tanıyırdı. Fəqət, həbsdən çıxandan, ölkədən qaçandan sonra həmin Arif dönüb oldu turp. Təzyiq-filan da yadına düşmədi. Və anındaca başladı, məskunlaşdığı Fransadan Azərbaycana qarşı hədyanlar yağdırmağa.

İndi də İbadoğlu ilə bağlı eyni plan işə salınıb. Ki, guya səhhətində ciddi problemlər var. Qarşına hansı avropalı çıxır, birinci onu soruşur. Baxmayaraq, heç adını belə düzgün tələffüz edə bilmirlər. Amma təlimatdır! İcra olunmalıdır. Tapşırıq belədir. “FETÖ”-dən “Azad söz”ə qədər cilalanan terror şəbəkəsinin, “Abzas Media” və “Toplum TV”-dən “OCCRP”ə qədər uzanan təxribatçı quyruğun, Monpelyedən Londona, Rustavidən Pensilvaniyaya qədər böyük coğrafiyanı əhatə edən şəbəkənin koordinatoru olarkən şəkər, təzyiq, səhhət-filan yada düşmədi, amma həbsə atılan kimi adamın bütün xəstəlikləri anidən, ressidiv formada üzə çıxdı...

Qəribədir, deyilmi?

Bu arada. Xüsusən prezidenti, onun ailəsini, ölkənin siyasi elitasını hədəf alan “youtuber” qiyafəli cinayətkarların 90 faizi Fransada qərarlaşıb. Elə pul bölgüsü də Parisdə aparılır, oradan dağıdılır və Gürcüstanın 3 bankı üzərindən Bakıya ötürülür.

Növbəti fakt: FETÖ-nün Pensilvaniya-London-İstanbul tranziti fiaskoya uğrayandan sonra şəbəkə özünə yeni marşrut seçmişdi: Pensilvaniya-Nitsa-Hamburq-Bakı. Amma 2019-cu ildən dövriyyəyə buraxılan bu qatarın da “sərnişinləri” onlara göstərilən “etimad”ı doğrulda bilmədi və Parlament seçkilərinə qatılan, hətta ən kiçik həcmli görüşləri barədə belə bəlli dairələrə faksla məruzələr edən (niyəsə telefonla, sms-lə, digər üsullarla deyil, məhz faksla!) missionerlər – hansı ki, ən az 60 dairədə namizəd kimi qeydiyyatdan keçmişdilər - acınacaqlı məğlubiyyətlə qarşılaşdılar.

Ardınca isə “araşdırmaçı” mafiyasının izinə düşüldü və Xədicənin “çocukları” tərkisilah edildi. Niyə tərkisilah deyirəm? Çünki onların qələmindən süzülən dezolar, iftiralar, yalanlar ən ağır terrorçunun əlindəki silahdan daha təhlükəlidir. Çünki Qərbin, Avropanın pulları ilə Azərbaycana qarşı tuşlanan güllənin ən qorxulusu “özümüzünkü” tərəfindən şərəfsizcə atılandır. Çünki kamikadze ruhlu zavallıların, beyni yuyulmuşların itirəcəkləri heç nə olmur və onların üzərinə bağlanan bombalar – ha “media” bəzəkli olsun, ha “araşdırmaçı”, fərq etməz – bütün hallarda zərərsizləşdirilməlidir!

Və inanın. Bu sadəcə başlanğıcdır. Qarşıda nələr var, nələr. Hələ İstanbulda həbs olunaraq Bakıya gətirilən və son vaxtlar gözdən itən adamın ifadələri, söyləyəcəkləri var...Hələ “abzasçılar”dan, “toplumçular”dan sonra məlum qüvvələrə çalışan və media adı altında fəaliyyət göstərən digərlərinin “qələt elədim” mərasimi var.... Hələ hər xəyanət daşının altından boylanan Qərbin, Avropanın, Fransanın təkzibedilməz sübutlarla ifşası var...

***

Əlqərəz. Günümüz bax budur.

Bir yanda sapı özümüzdən olan baltalarla vuruşmalıyıq.

Digər yanda isə...dövlətimizə dil uzadan, qələbəmizi və gücümüzü heç cür həzm edə bilməyən namərd ordusu ilə!

Tanrı Azərbaycanımızı qorusun...

Elşən Musayev, Milli Məclisin deputatı, Demokratik Maarifçilik Partiyasının sədri.

demokrat.az

SEPAH mediası baş vermiş hadisəyə antitürk mövqeyindən yanaşıb

Tehran hakimiyyətinin əsas məqsədlərindən biri də türk adının mümkün qədər az işlədilməsi, ölkədə bu adın daha az xatırlanması, yaddaşlardan silinməsidir. Bu rejim Azərbaycan türklərini farsların bir qolu sayaraq, azəri adlandırır. Körpələrə türk adlarının verilməsini yasaqlayır, orta məktəblərdə türk dilinin tədrisini qadağan edir. Baxmayaraq ki, həm ana dilinin tədrisi, həm də bütövlükdə milli mədəniyyətin inkişafı ölkə konstitusiyasında təsbit olunmuş hüquqlardandır. Dil yasağı kimi, milli mədəniyyətin inkişafı da Tehran hakimiyyətinin təzyiqinə məruz qalan sahələrdəndir.

Bu günlərdə türk dünyası, eləcə də İran da daxil olmaqla, bir sıra şərq ölkələrində müxtəlif xalqlar birgə bahar bayramının sevincini yaşayıb, şadyanalıq edirlər. Başqa etnoslardan fərqli olaraq, türklər həm də baharın gəlişini müjdələyən ilaxır çərşənbəni də qeyd edirlər.

Tehran hakimiyyəti İlaxır Çərşənbənin keçirilməsinin qarşısını almaq üçün illərlə onu ləkələyib, təhrif edib. Hətta İlaxır Çərşənbəni qeyd etməyin küfr olduğunu deməkdən də çəkinməyib.

Builki bayram da türklərə təzyiqsiz keçmədi. Bayram günlərində yumurta bəzənməsi bir gələnəkdir. Qədim türk yazısı ilə yumurtalar bəzədilib, insanlar arasında paylanıb. Yumurtaların üzərinə Azərbaycan milli geyimində kişi rəsmi və qədim yazı ilə türk sözü yazılıbmış.

Tehranın yerli nümayəndələri bu bəzəkli yumurtaları ərazilərdən yığışdırıblar, bildiriblər ki, bu, İranın “təhlükəsizliyinin təhdid edilməsidir”. Təbii ki, rejimin belə davranışı Novruz bayramının ruhuna və fəlsəfəsinə ziddir. Çünki İran hakimiyyətinin istəyindən asılı olmayaraq, bu ölkədə türklər farslardan daha qədimdir və ölkənin əsl sahibi sayılırlar. Bu ölkədə bütün yeniliklər və mütərəqqi hadisələr onun adı ilə bağlıdır. Türk sözü, qədim türk yazısı, latın qrafikası, ərəb əlifbası ilə yazılmasından asılı olmayaraq, bir məna verir və bir etnosu ifadə edir. Həmin söz ərəb əlifbası yerinə Çin heroqlifi ilə yazılsaydı da türk adının mənanı ifadə edəcəkdi. Mahmud Qaşqarlı yazırdı ki, türk adı onlara tanrı tərəfindən verilib, mənası gözəl insan, gənclik, güc, qüvvə deməkdir. Bu kimi müsbət emosiyaları özündə ehtiva edən bir sözə qarşı fars şovinizminin nifrəti və kini onun xəbis xislətindən irəli gəlir.

Tehranın yetişdirdiyi nəsil hər addımbaşı türkləri həm də şərləyir. Moskvada “Crocus City Hall”a edilən hücumu da İran-İslam İnqilab keşikçiləri qvardiyasının (SEPAH) informasiya mənbələri antitürk mövqeyindən dəyərləndiriblər. SEPAH-çı resurslar bildirirlər ki, Rusiyanın Qafqazda etdiyi silsilə səhvlər belə bir hadisə ilə nəticələnib. Onlar Zəngəzur yolunu “Turan dəhlizi” adlandıraraq, Rusiyanı bu ideyanın reallaşmasına imkan verməməyə çağırıblar. Bu barədə onlara məxsus teleqram kanalları yazıb: “Bu yol etnik separatçı terrorçular üçün dəhliz olacaq. Belə hücum Bakı və Ankara tərəfindən dəstəklənən mərkəzi Asiyadan ekstremistlər o cümlədən kafirlər reallaşdıra bilər”.

Göründüyü kimi, İran hakimiyyətinin əsas dayağı sayılan SEPAH Azərbaycan və Türkiyəni hər fürsətdə ləkələyir və şantaj edir. Ancaq sirr deyil ki, İran hakimiyyətinin özü dünyaya terrorçu ixrac edir. Vaxtı ilə Tacikistan prezidenti İmomali Rahmon ölkə vətəndaşlarından İranda təhsil alan övladlarını geri çağırmalarını istəmişdi. O, bildirmişdi ki, tacikistanlı uşaqlar İranda təkcə təhsil almır, eyni zamanda terror təlimi keçirlər. Elə “Crocus City Hall”a olunan hücumda da Tacikistan vətəndaşlarının adı hallanır.

Türk adını yasaqlayaraq İranda kin, nifrət yayan Tehran hakimiyyəti terrorçular yetişdirib, terrorizmi yaymaqla bu mənfi münasibətini bütün dünyaya elan edir. Odur ki, Moskvada baş verən bu hadisədə tacik izi varsa, böyük ehtimalla, bu, Tehran terror məktəbinin törəməsidir.
Sədrəddin Soltan
pressklub