Səlahiyyətlilər iğtişaş təhlükəsi səbəbindən fransız müğənni Milen Farmerin Parisin ətrafındakı Sent-Denis qəsəbəsindəki “Stade de France” stadionunda cümə günü axşam saatlarında keçirilməsi planlaşdırılan konsertini ləğv ediblər.

Məlumata görə, qərar prefektura tərəfindən qəbul edilib.

Qeyd edək ki, dünənki etirazlar zamanı Elton Conun konsertində iştirak edən Fransa Prezidenti Emmanuel Makron iğtişaşlardan ən çox zərər çəkən kommunalarda əyləncə tədbirlərinin və kütləvi aksiyaların ləğv ediləcəyini açıqlayıb.

Bu gündən Azərbaycanda 7 günlük tətil başlayır.

Nazirlər Kabineti iş və istirahət günlərinin yerlərinin dəyişdirilməsi haqqında qərar verib.

Baş nazir Əli Əsədovun imzaladığı qərara əsasən, iş və istirahət günlərinin ardıcıllığını təmin etmək məqsədilə 2023-cü ilin 27 və 30 iyun iş günləri ilə müvafiq olaraq 24 və 25 iyun istirahət günlərinin yerləri dəyişdirilib.

Beləliklə, 26, 27, 28, 29 və 30 iyun tarixləri qeyri-iş günləri hesab edilir. Eyni zamanda, 1 və 2 iyul tarixləri şənbə-bazara təsadüf edir.

Tətildən sonra ilk iş günü isə iyulun 3-dür.

Qeyd edək ki, 26 iyun - Silahlı Qüvvələri Günü, iyunun 28, 29-u isə Qurban bayramıdır.

Ferens List (1811-1886) alman mədəniyyətinin yetirdiyi macar bəstəkarıdır. Fövqəl istedad sahibi idi. 9 yaşından krallar üçün çalıb. Ən böyük salonlarda konsrt verib, dövrün ən böyükləri, hətta imperatorlar belə onu ayaqda alqışlayıblar.
O, ifaçılıqda ikinci Paqanini sayılırdı.
Yeri gəlmişkən deyim: Listin "Hun Yürüşü" adlı simfoniyası var, həvəsiniz olsa dinləyin. Məhz HUN adına görə bu gün Avropa orkestrləri bu gözəl əsəri ifa etmirlər

Oden’in iki kargası (ya da kuzgunu) ve iki kurdu vardır.
Kargalarının isimleri “Hugin” ile “Munin”dir.
Hugin, “istekli” ya da “düşünce” demektir.
Munin, “başkalarını düşünen” ya da “hafıza” anlamına gelir.
Munin, “ne olduğunu”, Hugin, “ne olacağını” ifade eder. Böylece Odin’de sembolleşen gerçeği ve düzeni sağlarlar.
Bunlar dünya üstünde uçarlar ve Odin’in kulağına gördüklerini fısıldarlar, o nedenle Oden’in her şeyden haberi vardır.
Oden’in kurtlarının adları da “Freke” ve “Gere”dir.
Freke, “mızrak saplayan”, Gere ise “obur” demektir. Oden, kendine sunulan tüm etleri onlara verir. Kendisi şarabı yeğler.
Odin’i kurt ve kargalarıyla birlikte gösteren bu resim bize hemen Türkler hakkındaki bir Çin söylencesini anımsatıyor.

Prof. Dr. Bahaddin Ögel, Türk Mitolojisi adlı eserinin 1. cildinin 13. sayfasında “1. Kurttan türeyiş efsanelerinin Ortaasya’da ilk defa görünüşü” ara başlığıyla şunları anlatıyor:
“Wu-sun’lar, MÖ 174′ten önce, Çin’in batısındaki Kansu Eyaleti’nde oturuyorlardı. Batılarında da, yine kuvvetli bir devlet olan Yüe-çi’ler vardı. Yüe-çi’ler, MÖ 174′ten önce Büyük Hun Devleti’nin meşhur hükümdarı Mao-tun (Mete) ve az sonra da oğlu tarafından mağlup edilince, yurtlarını bırakıp Batı Türkistan’a gitmek ve orada Kuşan Devleti’ni kurmak zorunda kaldılar. MÖ 140 senelerinde sonra da, daha doğuda yaşayan Wu-sun’lar batıya kaymışlar ve bilhassa bugünkü Tanrı dağları bölgesinde, Yüe-çi’lerin boş bıraktıkları yerlere yerleşmişlerdi.
MÖ 119 senesinden önce, Çin kaynaklarının verdikleri haberlere göre, Hun hükümdarı Wu-sun kralına hücum etmiş ve onu öldürmüştü.
Haberlerin elimize biraz daha geç gelmiş olmasına rağmen, bu olayın daha önce meydana gelmiş olabileceği de düşünülebilir, işte Çin tarihleri bu olayı anlatmağa başlarlarken, şöyle bir hikâyeyi de araya sıkıştırmaktan geri durmaz:
“Wu-sun’ların kralına Kun-mo derler. İşittiğimize göre, bu kralın babasının Hunların batı sınırında küçük bir devleti varmış. Hun hükümdarı, bu Wu-sun kralına taarruz etmiş ve Kun-mo’nun babası olan bu kralı öldürmüş.
Kun-mo da, o sıralarda çok küçükmüş. Hun hükümdarı ona kıyamamış.
Çöle atılmasını ve ölümü ile kalımının kendi kaderine bırakılmasını emretmiş. Çocuk çölde emeklerken, üzerinde bir karga dolaşmış ve gagasında tuttuğu eti ona yavaşça yaklaşarak vermiş ve uzaklaşmış.
Az sonra çocuğun etrafında, bu defa da bir dişi kurt dolaşmaya başlamış. Kurt da çocuğa yanaşarak memesini çocuğun ağzına vermiş ve iyice emzirdikten sonra yine oradan uzaklaşmış.

Bütün bu olan biten şeyleri, Hun hükümdarı da uzaktan seyredermiş. Bunları görünce, çocuğun kutsal bir yavru olduğunu anlamış ve hemen alıp adamlarına vermiş.
İyi bir bakımla büyütülmesini emretmiş. Çocuk büyüyerek bir yiğit olmuş. Hun hükümdarı da onu ordularından birine komutan yapmış.
Gittikçe gelişen ve başarı kazanan çocuğa gönül bağlayan Hun hükümdarı, babasının eski devletini ona vererek, onu Wu-sun kralı yapmış…”
Tarihin eski ve karanlık çağlarından bir uğultu ile gelen bu mitolojik ses, bize böylece Ortaasya’daki ilk “kurt efsanesi”ni haber veriyordu.
Dikkat edilirse, efsaneye sebep olan olaylar, Büyük Hun Devleti içinde geçmiş ve yine bu devletle ilgili tarih haberleri içinde yer almıştır. (De Groot, II, s. 23)
Odin ise aslında tanrı değil akıllı, bilge bir şamandı.
Kuzeyliler onun “Tanrılar Evi’nden gelen bir tanrı olduğuna inanmışlardı.
Thor Heyerdahl, Odin’in halkı Asların (Asar) Massagetler ve Alanlarla aynı halk olduğunu gösteren bir Rus araştırmasından bahsediyor. Buna göre, Hazar Denizi’nin doğusunda Harezm’de Türkiye’den göçen bir halk yaşar. Onların Tor ya da Tur gelenekleri vardır.
Rus Araştırmacı L. S. Tolstova’ya göre Harezm’de Karakalpaklar ve Özbek aşiretleri arasında pek çok soy, şecere söylencesi vardır. Peridon (Feridon), topraklarını üç oğlu arasında paylaştırmıştır. Amu-Derya Irmağı’nın kuzeyini oğlu Tur’a vermiştir. Bu bölgede eskiden Doğu İran dili konuşan göçerler yaşardı. Bu, Saka ve Massaget aşiretleri daha önce Turan ya da Tur olarak anılırlardı.
L. S. Tolstova şu savı öne sürüyor: “Günümüzün Tur (Turan) halkının etnik akrabalığı ve coğrafik bölgesi konusunda kuşkumuz yok. Bunlar Horezm, Sogdiana, Margiana ve Bakria’dan göçen İskit aşiretleridir. Saka ve Massagetlerdir.”
“Harezm’de Turan denilen halk, Türk ve Türkmenistan ile bağlantılıdır. Türkistan’da yaşayan Kazak ve Özbek halkları Tur (Tor) soyundan gelmektedirler.”
Abdullah Gürgün-"İsveçliler Türk Kökenlidir".
Teref.az

Yemin, Tanrı adına yapılan doğrulama ya da verilen söz olarak tanımlanır. Türkçe “Ant” kelimesi, yemin etmek, söz vermek tanımlarının karşılığıdır.
En erken dönemden itibaren, Protürk sayılan Çular, İskitler, Hunlar, Göktürkler, Uygurlar ve Selçuklulara kadar tüm Turan kültür çevresinde uygulanan kutsal törenlerden belki de en önemlisi “ant içme” törenidir. Bu ritüelin gerçekleştirildiği yer, zaman, durum ve şartların aslında bildiğimizden çok daha geniş kapsamlı olduğu anlaşılmaktadır. Ant içme töreni,
1. Mevsim döngülerinde,
2. Savaşa gitmeden önce,
3. Düşmanla antlaşma yani barış yapılırken,
4. Defin ritüellerinde,
5. Kılıç kuşanma ve erginlenme ayinlerinde,
6. Ruhlara yapılan saçı törenlerinde,
7. Öteki dünya anlayışı ile bağlantılı tanrıça Umay ile şarap içme ritüelinde karşımıza çıkar.
Türklerin "Erkek Erginlenme" ritüellerinden belki de en önemlisi, kemer ve kılıç kuşanma törenidir. Türkçe askeri kemere "KUR" adı verilir. Kur Kurşanmak (Kemer Kuşanmak) Türk Alp kurumuna özgü bir ritüeldir.
Eski Türklerde “belbağı” terimi kemer ya da kuşağı ifade eden en eski terimlerden biridir. Kuşak kelimesi ise “kurşak” kelimesinden, eski Türkçe “bağlamak, kuşaklamak” anlamına gelen “kur-la-mak” fiilinden gelmektedir.
Alplerin kılıç ve kemer kuşanıp asker olma gibi erginlenme ayinleri de ant içerek gerçekleştiriliyordu.
Bu antları gerçekleştirmek için ise “kur” adı verilen rütbe belirten kemerler gerekliydi. Kahramanlık gösteren gençler, "Er" yani asker olmaya hak kazanırdı. Erginlenerek Er olan gençlere "Erlik Kemeri" kuşandırılırdı. Erlik kemeri kuşanan Alp’lar, savaşa hazır hale gelirdi.
Savaşta başarı sağlayan Alp'ların, deri kemerlerinin üzerine de "Rütbe İşareti" sayılan metal plakalar takılırdı. Özellikle tokular, erlik fazileti gösteren kişilere nişan olarak takılırdı. Bu tokular kemere ve kemerden sarkan deri saçaklar üzerine takılıyordu. Savaşçıların kemerlerinden sarkan uzantılar rütbe işareti sayılan nişanlardır.
Türk Hakan ve Kağanlar Çift Kur Kurşanırdı ve Kurşaklarında daima kılıç, mendil kama vs. asılı olurdu.
Eski Türkler, “ant” törenlerinde KILIÇ VE KEMER kuşanır ve önlerine kılıç, ok veya başka bir silâh koyarlar, silahlarının üzerine yemin ederler ve bir kaptaki kana kımız, süt veya şarap karıştırarak içerlerdi.
Yani Ant içerek birtakım güçlere sahip olacaklarını düşünürlerdi.
Eski Türk inançlarına göre, savaşta ölmek ölümlerin en şereflisi idi. Ölen Alpler bir anlamda şehit sayılırlardı. Şehit savaşçıların cennete gidecekleri ve tanrı ya da tanrıça katında hayat suyu ile bağlantılı şarap ya da günümüzdeki anlamıyla şerbet içerek, ebedi hayata kavuşacakları düşünülürdü.
Göktürk alp ve kağanları ellerinde ant kadehi tutar vaziyette gömülürdü. Türk mezar heykellerinde, alp ya da kağanlar, sağ elde tolu (kadeh) tutup sol el ile erlik kemerine ya da silahlarına dokunurlar.
Kemer tutmak, Türk Er duruşudur ve Savaşçı Alp geleneğidir. Bu duruş şekli ve ikonografisi ant içme ritüelinin kadeh, kemer ve silahlar ile olan bağını ifade eder.
Günümüzde Askeri jargonda kullanılan KURMAY kelimesinin de bu eski Türk ritüeli ile bağlantısı vardır.
Kur-Bay, yani kemer sahibi bey ya da rütbeli bey kelimesi, zaman içinde değişerek “Kurmay” şeklinde söylene gelmiştir.
"Kurmay Subay", özel savaş taktiği ile eğitilmiş "Subay" anlamına gelir. GENELKURMAY ismi de bununla bağlantılıdır. Subay ve Erlerimiz, hala ataları gibi Kılıç ve Kemer kuşanır, silahlarına ve bayraklarına elleri ile dokunarak ANT İÇERLER.
Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından düzenlenen, silah üzerine “ant içme” ve kılıç-kemer kuşanma törenleri, Türklerin bu en eski erginlenme ve “er” olma ritüellerinin devamıdır.
Ölen savaşçıların tanrı ya da tanrıça ile şarap içmeleri, yani bir anlamda hayat suyu içerek ebedi hayata intikal etmeleri ise İslamileşerek “Şehadet Şerbeti İçmek” şeklinde yaşamaya devam eder.
Araştırma ve derleme
Semra Göktürk

Bir müddət əvvəl insult keçirərək danışıq qabiliyyətini itirən Xalq artisti Nisə Qasımova sağaldıqdan sonra ilk dəfə efirə çıxıb.

Bizim.Media xəbər verir ki, 69 yaşlı sənətkar “Gül kimi şou” verilişində qonaq olub.

Səhhətinin yaxşı olduğunu vurğulayan Qasımova bundan sonra tez-tez televiziya proqramlarına qatılacağını söyləyib:

“Özüm yaxşıyam. Bu gün tilsim açıldı, inşallah efirdə çox görünəcəyəm”.

Qeyd edək ki, aylar əvvəl sənətkar açıqlamasında insult keçirməsini gizlədərək özünü yaxşı hiss etdiyini bildirmişdi.

Sianid bəzi qidalarda və bəzi bitkilərdə, o cümlədən bəzi ümumi meyvələrin çuxurları və toxumlarında təbii maddələrdən ayrılır.

İstehsalda sianid kağız, toxuculuq və plastik məmulatların istehsalı üçün istifadə olunur. Fotoşəkillərin hazırlanmasında istifadə olunan kimyəvi maddələrdə mövcuddur. Sianid duzları metallurgiyada elektrokaplama, metal təmizləmə və qızılın filizdən çıxarılması üçün istifadə olunur. Sianid qazı gəmilərdə və binalarda zərərvericiləri və həşəratları məhv etmək üçün istifadə olunur.

Siyanid bədənin oksigendən istifadə etmə qabiliyyətinə mane olan, sürətlə hərəkət edən, potensial ölümcül kimyəvi maddədir.

Siyanür hidrogen siyanid (HCN) və ya siyanogen xlorid (CNCl) kimi rəngsiz qaz və ya maye ola bilər.

Siyanid həmçinin natrium siyanid (NaCN) və ya kalium siyanid (KCN) kimi kristal (bərk) forma ola bilər.

Siyanid həmçinin AC (hidrogen siyanid üçün) və CK (siyanogen xlorid üçün) hərbi təyinatları ilə tanınır.

Siyanid bəzən “acı badam” qoxusuna malik olaraq təsvir edilir, lakin heç də həmişə qoxu vermir.

İnsanlar siyanidə necə məruz qala bilərlər?

Sianid havaya buraxıldıqdan sonra insanlar dəri ilə və ya göz təması ilə, yaxud siyanid qazını nəfəs alaraq məruz qala bilərlər. Siyanid qazı ilə nəfəs almaq simptomların ən tez görünməsinə səbəb olur, lakin bərk və ya maye siyanidin udulması da zəhərli ola bilər.

Sianidin suya buraxılmasından sonra insanlar suya toxunmaqla və ya içməklə məruz qala bilərlər.

Suya buraxılan bərk siyanid həmçinin hidrogen sianid qazı (HCN və ya AC) yarada bilər.

Siyanidlə qida və ya içkinin bərk formalarla çirklənməsi ehtimalı daha yüksəkdir.

Siyanid qazı hava şəraitindən asılı olaraq açıq yerlərdə tez dağılaraq onu açıq havada daha az zərərli edir.

Hidrogen siyanid (HCN və ya AC) qazı havadan daha yüngüldür, ona görə də qaz yüksələcək. Sianogen Xlorid (CNCl və ya CK) daha ağırdır və alçaq ərazilərə batacaq və orada məruz qalma riskini artıracaq.

Siyanidə məruz qalmanın əlamətləri və simptomları:

Kiçik dozalarda siyanidə məruz qaldıqda və ya dərhal sonra aşağıdakı əlamətlər və simptomlar inkişaf edə bilər:

Sinə ağrısı

Sinə sıxlığı

Başgicəllənmə

Göz ağrısı

Göz yaşı

Həyəcan

Nəfəs almaqda çətinlik

Baş ağrısı

ürəkbulanma

Sürətli və ya yavaş ürək dərəcəsi

Sürətli və ya yavaş nəfəs alma

Narahatlıq

Nəfəs darlığı

Qusma

Zəiflik

Siyanidlə zəhərlənmənin simptomları böyük miqdarda siyanidə məruz qaldıqda çox sürətlə inkişaf edə bilər. İstənilən yolla (nəfəs alma, dəri vasitəsilə udma, yemək və ya içmə) böyük miqdarda siyanidə məruz qalmaq ciddi təhlükə yaradır.

Koma

Ölüm

Yüksək və ya aşağı qan təzyiqi

Şüur itkisi

Ağciyər zədəsi

Siyanidlə zəhərlənmə xüsusi antidotlar və tibbi yardımla xəstəxana şəraitində və ya təlim keçmiş təcili yardım işçiləri tərəfindən müalicə olunur. Siyanidlə zəhərlənmə zamanı mümkün qədər tez müdaxilə edilməlidir, əks halda zəhərlənən şəxsi xilas etmək mümkün olmaya bilər. \\Saglamolun.Az

Bu bizik?!
29 may 1918-ci il...Azərbaycan parlamenti (Milli Şura) Antanta dövlətlərinin davamlı təzyiqlərindən sonra Azərbaycan şəhəri İrəvanın Ermənistana verilməsi haqda qərar qəbul edir. Məsələylə bağlı Milli Şurada Fətəli Xan Xoyski Azərbaycan Milli Şurasına məlumat verir. X.Xasməmmədov, M.Y.Cəfərov, Ə.Şeyxulislamov, M.Məhərrəmov çıxış edərək İrəvan şəhərinin ermənilərə güzəşt edilməsinin mümkünsüzlüyünü bildirirlər. İki gün sonra İrəvan Milli Şurasının üzvləri Mir Hidayət Seyidov, Bağır Rzayev və Nəriman bəy Nərimanbəyov İrəvanın ermənilərə güzəştə gedilməsinə etiraz edirlər. Ancaq iyun ayının 1-də keçirilən Azərbaycan Milli Şurasının iclası bu etirazı qəbul etmir. Bununla yanaşı İrəvanın güzəştə gedilməsiylə bağlı şəhərə nümayəndə heyəti göndərmək qərara alınır”
Şəkildə solda Nəriman bəy Nərimanbəyov...1937-də represisyaya uğrayaraq öldürülür.
Mir Hidayət Seyidov ...Hidayət bəyin qəfildən vəfatı haqda hələlik heç nə bilinmir. Hidayət bəyin yaxın qohumlarından olan diplomat alim Ramiz Abutalıbovdur.
Təəssüf ki, Bağır bəy Rzayevin şəkilini tapa bilmədim O, mübahisələr zamanı deyirdi: "Mən əminəm ki, İrəvan quberniyasına sizlərdən heç kim getməyəcək. Oraya biz İrəvanlılar - mən və Seyidov (Mir Hidayət bəy Seyidov) gedəcəyik. Sizdən bir xahiş edirik: Öz Azərbaycanınızın müstəqilliyini təmin edib, bizi - Ermənistan Respublikasının ərazisində qalanları yaddan çıxarmayın"
Bağır Rzayev ADR-in süqutundan sonra mühacirət etmişdi. Sonra qürbətdə dözməmiş, vətənə dönmüşdü. Siyasi təzyiqlərə dözməyərək özünü öldürüb...
Sözardı: “Bu məsələnin vaxtaşırı olaraq tez- tez gündəmə çevrilməsinə hamılıqla çalışmalıyıq. İrəvan məsələsinin gündəmə çıxarılıb müzakirə edilməsinin müsbət cəhəti ondan ibarətdir ki, biz İrəvanın ermənilərə verilməsinin səbəblərini müzakirə etməklə, onun əleyhinə və lehinə səs verən insanları qeyd etməklə bir daha dünyaya İrəvanın bir daha Azərbaycan şəhəri olduğunu çatdırırıq. Biz Qarabağ uğrunda mübarizə aparıb qalib gəldik, amma dünya İrəvanın tarixi Azərbaycan şəhəri olmasından hələ də xəbərsizdir. Bunu bu cür müzakirədən keçirməklə dünyaya yayıb çatdırırıq ki, doğrudan da 1918-ci ilə qədər İrəvan Azərbaycan şəhəri olub, sonra ermənilərə verilib. Və sonra bizim Azərbaycan şəhərini özlərinə paytaxt elan ediblər”
Baba Allahnəzərov
Teref.az