 |
|
|
“Ermənistanda Azərbaycan hərbçisinə qarşı açıq-aşkar amansız rəftarın görüntüləri dərin narahatlıq doğurur”.
Musavat.com xəbər verir ki, bu barədə ATƏT-in Demokratik Təsisatlar və İnsan Haqları Bürosu (DTİHB) məlumat yayıb.
ATƏT/DTİHB insidentlə bağlı dərhal araşdırma aparmağa çağırıb: “Bu, günahkarların beynəlxalq hüquq normalarına uyğun olaraq məsuliyyətə cəlb olunmasına kömək edəcək”.
Politoloq İlqar Vəlizadə Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.
DİA.AZ onunla müsahibəni təqdim edir:
- Ermənistan Baş naziri Nikol Paşinyan 1991-ci il sərhədlərinin tanınması və bu xətt boyunca silahlı qüvvələrin geri çəkilməsi barədə açıqlama verdi. Sizcə, onun bu açıqlamasını necə başa düşmək olar?
- Yaxınlarda Avropa Birliyi bir bəyanatla çıxış etmişdi. Bəyanatda bildirildi ki, Praqa anlaşması yerinə yetirilməlidir və tərəflər 1991-ci il sərhədlərinə qayıtmalıdırlar. İndi Paşinyan buna qarşı çıxa bilməz. Əks halda, Avropa Birliyinin dəst-xəttinə qarşı çıxmış olardı. Ona görə də məcbur qalaraq, bunu deyir.
Reallıq bir az fərqlidir. Paşinyan sözdə bunu deyir, amma əməldə bunu etmir. Nəticədə təzadlar yaranır ki, bu da son nəticədə gərginliyə gətirib çıxarır.
- Paşinyan Qarabağı Azərbaycan ərazisi kimi qəbul etdiklərini də bildirdi. Bəs onun bu mesajı nədən xəbər verir?
- Bu məsələ də də eynidir. Əgər 1991-ci il sərhədlərini tanıyırsa, bunu da etiraf etməlidir. Söhbət budur ki, onun sonrakı addımları nədən ibarət olacaq? Sonrakı addım Qarabağın dağlıq hissəsindəki silahlı qüvvələrin tərksilah edilməsinə dair olmalıdır, Azərbaycanın digər haqlı tələbləri yerinə yetirilməlidir və sair. Amma biz bunu görmürük.
Bəli, Qarabağın Azərbaycan ərazisi olduğunu deyir, bunu hamı bilir. Ermənilər indiyədək bunu demirdilərsə, bəs niyə indi etiraf edirlər? Bunu deməklə nəsə dəyişirmi? Yanaşma dəyişmir. Gördüyümüz budur ki, onun heç bir açıqlaması reallıqda heç bir təsirə malik deyil.
- Azərbaycan və Ermənistan liderlərinin Rusiyada gözlənilən görüşü haqda necə düşünürsünüz, bir nəticəsi ola bilərmi?
- Təəssüf ki, danışıqlara böyük ümid yoxdur. Danışacaqlar, yenə də Ermənistan öz absurd iddialarını ortaya qoyacaq. Rusiya da çalışır ki, regiondakı nüfuzunu saxlasın. Bunu sülhəramlılar vasitəsilə etmək istəyir.
Regionda transformasiya prosesi getməlidir, o cümlədən Ermənistanda. Erməni KİV-lərinə açıqlamasında da dedim ki, vəziyyətin konservasiyası yolverilməzdir. Əgər vəziyyət konservasiya edilirsə və ya olduğu kimi qalırsa, heç nə dəyişməyəcək. Bu durumda müxtəlif formatlarda danışıqlar keçirilə bilər, bizə isə vəziyyətin dəyişməsi lazımdır, bunu isə görmürük.
Paşinyan ötən ilin oktyabrında Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanıdığı sənədə imza atıb. Bəs reallıqda durum necədir? Məsələn, Qarabağın dağlıq hissəsində - Rusiya sülhməramlılarının müvəqqəti yerləşdiyi ərazilərdə, yaxud sərhəddə nəsə dəyişib? Delimitasiya komissiyaları işləyirmi? Sülh danışıqları ilə bağlı ciddi irəliləyiş varmı? Təəssüf ki, bunları görmürük. Ona görə də artıq bu bəyanatlara inanmırıq.
Yeri gəlmişkən, 1991-ci ildə imzalanmış Almatı bəyannaməsində Ermənistan Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanımışdı. Amma bundan sonra Ermənistan Azərbaycan ərazilərini işğal etmişdi. Həmin bəyannamə işğala mane olmuşdumu? Yox! Yəni belə söz-söhbətləri çox eşitmişik, təəssüf ki, bundan sonra da çox eşidəcəyik. Amma reallıq dəyişmir. Praktiki dəyişiklik olmasa, bu bəyanatlar kağız üzərində qalacaq.
- Bəs liderlərin mümkün Vaşinqton görüşü prosesə necə təsir göstərə bilər? İndi Rusiyadan fərqli olaraq, ABŞ-ın konkret nəticələrə hesablanmış prosesdə maraqlı olduğunu deyənlər çoxdur.
- Rusiyadan gözləntimiz necədirsə, ABŞ-dan da odur. Reallıqda Ermənistanın mövqeyində dəyişiklik görməsək, bu danışıqlar nəticəsiz olacaq. Əlbəttə, danışıqlar vacibdir, məsələlərin diplomatik müstəvidə həlli, ən axı ritorikada müəyyən dəyişikliklər lazımdır. Amma ən əsası reallıqda dəyişiklik olmalıdır.
İndiyədək nazirlər səviyyəsində Vaşinqtonda bir neçə dəfə görüş keçirilib. Blinkenin özü bu görüşlərdə vasitəçilik edib. Hətta ABŞ-ın vasitəçiliyi ilə Münxendə liderlərin görüşü baş tutdu. Bəs bunların nəticəsi nə oldu? Bundan sonra real vəziyyət nə qədər dəyişdi? Bəli, sülh müqaviləsinin mətni ilə bağlı müəyyən gəlişmə var. Azərbaycan və Ermənistan qarşılıqlı formada mətnləri bir-birinə təqdim edir, bir-birinə uyğunlaşdırırlar, danışıqlar aparırlar və sair. Bəs bunun müqabilində Qarabağın dağlıq hissəsində və ya sərhəddə bir dəyişiklik hiss olunurmu? Kommunikasiyaların açılması ilə bağlı irəliləyiş varmı?
Əksinə, Araik Arutyunyan separatçı çıxışlarını davam etdirir, “müharibəyə hazırlaşmalıyıq” deyir. Bəs ona – separatçı rejimə kimsə təsir göstərirmi? Yox! Silahlı separatçıların tərksilah edilməsi prosesi gedirmi? Yox! Zəngəzurla yanaşı, Qarabağda da kommunikasiyalar açılmalıdır. Bunu da müşahidə etmirik.
Suallar bəllidir, mənzərə göz önündədir. Reallıq dəyişməsə, aparılan danışıqlar və imzalanan bəyanatlar gərginliyi köklü olaraq aradan qaldırmayacaq.
- Avropa Birliyi missiyası Ermənistanda narazılıq yaradıb. Ermənilər missiyanın sərhəddəki proseslərə müdaxilə etməməsindən şikayətçidirlər, belər bir fonda da KTMT və ya Rusiya hərbçilərinin bölgədə yerləşdirilməsinə çağırışlar edirlər. Sizcə, belə bir addım hansı riskləri yarada bilər?
- Həmişə demişik ki, Avropa Birliyinin missiyası yersizdir. Onlar hansı işlə məşğuldurlar, hansı səlahiyyətləri var? İndiyədək bunu görməmişik. Hadisələr göstərir ki, Ermənistanın özü də onların funksiyalarının nədən ibarət olduğunu başa düşmür. Gərginlik olanda həmin zonada olmayıblar, hətta ora getməkdən imtina ediblər. Bu da onu gəstərir ki, çiy mexanizmdir. Bunun tətbiqi, funksionallığı ilə bağlı müzakirələr aparılmayıb, real proseslərə necə təsir göstərə biləcəyini heç Ermənistan da bilmir. Ona görə də missiya öz yararsızlığını bir daha təsdiqləyir.
KTMT missiyasına gəldikdə, bununla bağlı həmin qurumun icra strukturlarında müzakirələr gedir. Amma bu missiyanın bölgəyə gətirilməsi qərarı KTMT-nin Ali Şurasında qəbul olunmalıdır. Üzv dövlətlərin başçıları yığılaraq missiyanın Ermənistana göndərilməsi ilə bağlı qərar verməlidir. Vaxtilə KTMT missiyasının Qazaxıstana göndərilməsi qərarı da belə olmuşdu. Bu, təkcə Rusiyadan asılı məsələ deyil.
Hələlik Azərbaycanın bununla bağlı rəsmi reaksiyası yoxdur. İndi Azərbaycan bu missiyanın lüzumsuzluğunu görsə, dost ölkələrlə müzakirələr apararaq, bunun qarşısını ala bilər. Məsələn, Qazaxıstan, Tacikistan, Belarus, Qırğızıstanla. Yəqin ki, bu durumda həmin dost dövlətlər Azərbaycanın narazılığını nəzərə alaraq, bunu etməyəcəklər. Əlbəttə, buna lüzumun olmadığı bəlli olduqdan sonra. Yəni bu da qismən də olsa, bizdən asılı məsələdir.
Ümumiyyətlə, sərhəddəki proseslər delimitasiya və demarkasiya məntiqindən irəli gəlməlidir. Bunun üçün müvafiq komissiyalar işləməlidir, çalışmalarını müəyyən prinsiplər üzərində qurmalıdırlar ki, proses ardıcıllıqla getsin. Qəbul edilmiş qərarların effektliliyini təmin etmək üçün hansısa mərhələdə bir missiyanı regiona gətirmək lazım olsa, yəqin ki, burada etiraz olmayacaq. Amma lazım deyilsə, niyə gəlməlidir?!
Hər halda indi belə missiyaları başqa cür görürük. Ermənistan çalışır ki, bu missiyalarda yer alan dövlətləri Azərbaycanla üz-üzə qoysun. Missiyaların bu məqsədlə bölgəyə gətirilməsi zərərlidir.
Norveç hakimiyyəti Rusiya səfirliyinin 15 əməkdaşını persona non qrata elan edib.
Bu barədə bu gün Norveç Xarici İşlər Nazirliyinin yaydığı bəyanatda deyilir.
Xarici işlər naziri Anniken Huitfelt, "Onlar diplomatik statusları ilə bir araya sığmayan fəaliyyətlə məşğul olduqları üçün persona non-qrata elan ediliblər" - deyə qeyd edib.
Norveç Xarici İşlər Nazirliyinin dəqiqləşdirdiyi kimi, Rusiya səfirliyinin 15 əməkdaşı diplomatik pərdə altında krallıqda kəşfiyyat fəaliyyəti həyata keçirib. Onlardan Norveçi mümkün qədər tez tərk etmələri tələb olunacaq, bəyanatda deyilir. Xarici İşlər Nazirliyinin rəhbəri vurğulayıb ki, Norveç hakimiyyəti Rusiya xüsusi xidmət orqanları ilə əməkdaşlıqda şübhəli bilinən ruslara viza verməyəcək. Eyni zamanda o qeyd edib ki, ölkə “həmişə rus diplomatlarını alqışlayır” və Norveç “Rusiya ilə normal diplomatik münasibətlər saxlamaq istəyir”.
lenta.ru
Ən yeni tarix. Maraqlı faktlar.
1965-ci ilin mart ayında Belarusiya Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin birinci katibi Kirill Mazurov Leonid Brejnevin təşəbbüsü ilə SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin birinci müavini vəzifəsinə təyinat alanda və eyni zamanda Siyasi Büronun üzvü seçiləndə Belarusiyaya kimin rəhbərlik edəcəyi Kremldə mübahisəli bir mövzuya çevrilib. Həmin ərəfədə Brejnev hakimiyyətdə mövqelərini hələ tam möhkəmlədə bilmədiyindən mütləq söz sahibi ola bilməyib. Kreml məmurları Belarusiyaya birinci katib məsələsində iki nəfərin üzərində dayanıblar. Belarusiyanın ikinci katibi Pyotr Maşerov və Belarusiya Nazirlər Sovetinin sədri Tixon Kiselyov. Onların hər ikisi respublikanın ən tanınmış simaları sayılıblar.
Nəhayət, Mərkəzi Komitədə uzun-uzadı müzakirələrdən sonra belə qərara gəlinib ki, Minskdə keçirilən plenumda həm Maşerovun, həm də Kiselyovun namizədlikləri səsə qoyulsun. Adətən mövcud dövrdə belə səsvermələr formal xarakter daşıyıb. Amma bu dəfə birinci katib məsələsi səsvermənin nəticələrinin öhdəsinə buraxılıb. Beləliklə, plenumda protokol qaydalarına uyğun səsvermə keçirilib. Birinci katib vəzifəsinə hər iki iddialı eyni sayda səs toplayıb. Belarusiya Ali Soveti Rəyasət heyətinin sədri Vasili Kozlov xəstə olduğundan plenumda iştirak etməyib. Plenumun ümumi qərarı ilə 5 nəfər plenum üzvü Kozlovun mənzilinə gediblər. Kozlovun Maşerova səs verməsi ilə birinci katib məsələsi həll olunub.
Sonralar uzun illər iki rəqib, Maşerov və Kiselyov bir yerdə işləyiblər. Kiselyovun Belarusiyanın inkişafında xüsusi xidmətləri olsa da, o, xalq arasında böyük nüfuz qazansa da, siyasi müstəvidə Maşerov onu kölgədə qoyub.
Tixon Kiselyov 1917-ci ildə Qomeldə anadan olub. Qomel Pedaqoji İnstitutunda və Mərkəzi Komitə yanında Ali Partiya Məktəbində təhsil alıb. İlk əmək fəaliyyətinə sıravi müəllim kimi başlayan Kiselyov 1941-1944-cü illərdə Stalinqrad vilayətində məktəb direktoru vəzifəsində çalışıb. Səhhətindəki problemlərə görə o, hərbi xidmətə çağırılmayıb.
1944-cü ildən Kiselyov fəaliyyətini partiya orqanlarında davam etdirib. Bir müddət Belarusiya KP MK-nın mərkəzi aparatında işlədikdən sonra o, 1952-ci ildə Brest vilayətinə birinci katib göndərilib.
1955-ci ildə Kiselyov Mərkəzi Komitəyə dəvət olunub, bir neçə şöbədə söhbətdən keçdikdən sonra onu Nikita Xruşovun qəbuluna aparıblar. İki saat davam edən görüşdən sonra sovet lideri əlini Kiselyovun çiyninə qoyub
- Biz sənə etimad göstəririk, Belarusiyaya katib göndəririk. Bu müvəqqəti təyinatdır. Yaxın vaxtlarda respublikada kadr islahatları aparacağıq, sizin haqqınızda başqa planlarımız da var.
Beləliklə, Kiselyov Belarusiyaya katib göndərilib, bir ildən sonra isə 1956-cı ildə respublikanın ikinci katibi vəzifəsinə irəli çəkilib.
1959-cu ildə Minskdə Mərkəzi Komitənin rəhbərlərinin iştirakı ilə respublikanın sosial-iqtisadi inkişafına həsr edilmiş geniş müşavirə keçirilib. Müşavirənin sonunda Kiselyovun Belarusiya Nazirlər Sovetinə sədr seçilməsi təklif olunub. Respublika fəalları bu təklifi yekdilliklə dəstəkləyiblər.
Kiselyov 19 il ərzində, 1978-ci ilə qədər Belarusiya hökumətinə rəhbərlik edib. Respublikanın sosial, iqtisadi, mədəni həyatında onun adı ilə bağlı çoxsaylı uğurlu islahatlar həyata keçirilib.
Kiselyov sadəliyi ilə fərqlənən məmur olub. Formal xarakter daşıyan iclaslardan, toplantılardan uzaq olan baş nazir daha çox insanların arasında olmağa, problemləri yerində həll etməyə üstünlük verib. Həmin illərdə Belarusiyanın birinci katibi Maşerov SSRİ-nin siyasi elitasında ən populyar simalardan biri sayılsa da, Kreml rəhbərliyi Belarusiyanın yükünün Kiselyovun çiynində olduğunu yaxşı biliblər.
Kiselyovun xalq tərəfindən sevilməsinin, böyük nüfuza sahib olmasının əsas səbəblərindən biri onun siyasi oyunlara baş qoşmaması olub. Baş nazirin adı heç bir qalmaqallı hadisədə hallanmayıb, adı Kreml qruplaşmalarında çəkilməyib, Mərkəzi Komitənin dəhlizlərində özünə arxa axtarmayıb. Bu xüsusiyyətlərinə görə Kiselyova böyük hörmətlə yanaşıblar. O, istənilən məsələ ilə bağlı Moskvaya gedəndə ittifaq miqyaslı məmurlar onu gülərüzlə qarşılayıblar, xahişlərini maksimum dərəcədə yerinə yetirməyə çalışıblar.
Kiselyovun qeyri-adi istedadı ondan ibarət olub ki, o, həllinin mümkün olmadığı məsələlər üçün də çıxış yolu tapıb. 1969-1987-ci illərdə Belarusiya Elmlər Akademiyasına rəhbərlik edən akademik Nikolay Boriseviç öz xatirələrində mümkünsüz işləri mümkün edən Kiselyov haqqında aşağıdakıları yazıb:
“1970-ci illərdə dövlət büdcəsindən akademiyalar üçün az vəsait ayrılırdı. Lazımi avadanlıqları almaq üçün vəsaitimiz çatmırdı. Günlərin birində mən bu problemi həll etmək üçün Kiselyovun qəbuluna getdim. Qısa söhbətdən sonra fikrimi ona açıqladım:
- Tixon Yakovleviç, bizim akademiyaya 1 milyon ABŞ dolları lazımdır. Biz texnika və avadanlıqlar almalıyıq. Bunlarsız elmimizin inkişafından söhbət gedə bilməz.
O, bir neçə dəqiqə fikirləşdi. İstədiyim məbləğ heç də kiçik rəqəm deyildi. Düzünü deyim ki, müsbət cavab da gözləmirdim. Amma o, maraqlı bir təklif verdi:
- Siz Minskdə beynəlxalq elmi sərgi təşkil edin. Mən bunun icazəsini Moskvadan alacam. Qoy dünyanın tanınmış alimləri öz ixtiralarını, elm üçün lazım olan texnika və avadanlıqları bu sərgidə nümayiş etdirsinlər. Belə olan halda bizim seçim imkanımız da böyük olacaq. Mən büdcəyə əl gəzdirib sizin istədiyiniz məbləği akademiya üçün ayıracağam.
Biz onun dediyi kimi də etdik. Böyük bir sərgi keçirdik. Sərgi zamanı ən müasir avadanlıqları aldıq, hansı ki, həmin dövrdə onlar heç Moskvada da yox idi...”
Kiselyovun xidməti fəaliyyətində belə hadisələr çox olub. O, ümumi işin xeyrinə bütün mümkün variantlardan istifadə edərək müsbət göztəricilərə nail olub.
1978-ci ildə Brejnev Kiselyovu Moskvaya dəvət edib. Ona SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin müavini vəzifəsi təklif edilib. Brejnev bu təklifi belə əsaslandırıb:
- Sizin fəaliyyətiniz üçün Belarusiya çox kiçikdir. Enerjinizi ittifaq miqyasında sərf etsəniz ölkəmizə daha çox xeyir vermiş olacaqsınız.
1980-ci ilə qədər Kiselyov Moskvada Nazirlər Soveti sədrinin müavini vəzifəsində işləyib. Həmin il Belarusiyanın birinci katibi Maşerov avtomobil qəzasında həlak olduqdan sonra o, yenidən Belarusiyaya qayıdıb, bu dəfə respublikanın birinci katibi kimi. Amma bu vəzifədə uzun illər işləmək Kiselyova nəsib olmayıb. O, 1983-cü ildə 65 yaşında xərçəng xəstəliyindən vəfat edib. Kiselyov Minskdə, Şərq qəbiristanlığında dəfn edilib.
İlham Cəmiloğlu.
Şahzadə Harri mayın 6-da Böyük Britaniya kralı III Çarlzın tacqoyma mərasimində iştirak edəcək. Onun həyat yoldaşı, Sasseks hersoginyası Meqan Markl isə uşaqları ilə birlikdə ABŞ-də qalacaq.
Bu barədə çərşənbə günü Bukingem sarayının mətbuat xidməti məlumat yayıb.
“Bukingem Sarayı Sasseks hersoqunun mayın 6-da Vestminster abbatlığında tacqoyma mərasimində iştirak edəcəyini təsdiqləməkdən məmnundur. Sasseks hersoginyası Şahzadə Arçi və Şahzadə Lilibetlə birlikdə Kaliforniyada qalacaq”, - məlumatda deyilir.
Qeyd edək ki, 74 yaşlı III Çarlzın tacqoyma mərasimi II Elizabetin ölümündən səkkiz ay sonra, mayın 6-da Londondakı Vestminster abbatlığında 2 min nəfərin iştirakı ilə keçiriləcək.
Mənbə: TASS
Azərbaycan Ermənistanla dövlət sərhədinin delimitasiyası üzrə komissiyaya rəhbər təyin edib. Bakının bu gedişinin birdən çox məqsədi var:
- beynəlxalq oyunçulara hərbi eskalasiyada yox, sərhədin müəyyən edilməsində maraqlı olduğunu göstərir;
- danışıqların yeni raundunda delimitasiya tələbini ön plana çıxarmağa hazırlaşır;
- delimitasiyanı (xəritələr üzərində) birtərəfli qaydada müəyyən edərək, növbəti görüşdə gündəliyə daxil edə bilər;
ABŞ və Rusiya yeni görüşün keçirilməsi istiqamətində çalışır. Növbəti görüşün kimin tərəfindən təşkil edilməsindən asılı olmayaraq, rəsmi Bakı sərhəd məsələsini aktullaşdıracaq.
Bu, Laçın dəhlizinin Ermənistan sərhədinin başlanğıcında nəzarət-keçid məntəqəsinin qurulması baxımından da vacibdir.
Asif Nərimanlı
Teref.az
“Əslində İran PUA-ların köməyi ilə Ermənistan ərazisinin konkret hissələrinə nəzarət edir və Ermənitsan tərəfinin “qanuni qurbanlar” vasitəsilə əraziləri Azərbaycana necə təslim etdiyini müşahidə edir”.
DİA.AZ moderator.az-a istinadla xəbər verir ki, bunu dünən - aprelin 11-də Ermənistanın Laçınla sərhəd ərazidəki Dığ kəndi yaxınlğındakı qanlı təxribatdan sonra erməni mediasına açıqlamasında İrəvan dövlət universitetinin dosenti, politoloq Alen Gevondyan bildirib.
“İndiyədək bu səlahiyyətə yalnız 102-ci Rusiya bazası malik idi... Bu, o deməkdir ki, Ermənistan İrandan sadəcə olaraq imtina edə bilməz. Çünki İran Ermənistan tərəfinin sürünən müharibə vasitəsilə ən yüksək səviyyədə torpaqları necə təhvil verdiyini öyrənib... Xatırladım ki, İran çox gözəl bilirdi ki, erməni tərəfi türklərə və azərbaycanlılara dəhliz vəd edib. Və buna görə də Ermənistana Zəngəzur dəhlizinin İran üçün qırmızı xətt, Ermənistan üçün isə son olacağı barədə xəbərdarlıq etmişdi”, - deyə erməni politoloq əndrəbadi yalanları arasında gerçəkləri də etiraf etməli olub.
Ukrayna Prezidenti Vladimir Zelenski milyarder Uorren Baffetin oğlu, xeyriyyə fondlarından birinin rəhbəri, xeyriyyəçi və iş adamı Hovard Baffet ilə görüşüb.
Lent.az xəbər veirir ki, bu barədə prezidentin mətbuat xidməti məlumat yayıb.
Tərəflər Ukraynaya yardım məsələsini müzakirə ediblər.
Zelenski Ukrayna xalqını dəstəklədiyinə görə Baffetə təşəkkür edib.
Öz növbəsində amerikalı iş adamı qeyd edib ki, o, Ukraynada bir sıra layihələrə dəstək verməkdə maraqlıdır.
Aprelin 10-da Ukrayna prezidenti Vladimir Zelenski Kiyevdə səfərdə olan britaniyalı milyarder Riçard Bransonla görüşüb.
İtaliya hökuməti miqrant axını və onların qəbulu zamanı yaşadığı çətinliklərlə əlaqədar fövqəladə vəziyyət elan edib.
Bu barədə ANSA agentliyi məlumat yayıb.
Mülki müdafiə və dəniz siyasəti naziri Nello Muzumeçinin təklifi ilə 6 ay müddətinə 5 milyon avronun ayrılmasını nəzərdə tutan qərar Nazirlər Şurasının iclasında qəbul edilib.
Belə bir addım Aralıq dənizi marşrutu üzrə miqrasiya axınının azalmasına yönəlib.
Daxili İşlər Nazirliyinin rəsmi məlumatına görə, ilin əvvəlindən dəniz yolu ilə 30 mindən çox miqrant gəlib ki, bu da 2022-ci ilin ilk ayları ilə müqayisədə 4 dəfədən çox çoxdur.
Təkcə aprelin 7-dən 10-dək Aralıq dənizində Kalabriya və Siciliya sahillərində aparılan əməliyyatlar zamanı 3 minə yaxın insan xilas edilib.
“Qılınclar toqquşub iş görən zaman
Neylər dediyiniz quru bir vicdan?" ( Səməd Vurğun )
Prezident sərəncamına uyğun olaraq keçən ildən 02.08.1997-ci ilə kimi Qarabağ savaşında yaralanıb əlil olanlara birdəfəlik sığorta ödənişinin verilməsini ƏƏSMN həyata keçirir. Bu sətirlərin yazarına isə 9 ay keçməsinə baxmayaraq, hələ də 1-ci dərəcəli Qarabağ əlili kimi 8800 manatlıq sığorta ödənişi verilməyib. Gah son xidmət yerim olan DİN Tibb İdarəsinin Hərbi Həkim komissiyasının verdiyi “Xəstəlik haqqında şəhadətnamə”nin , gah əlilliyin özünün sistemdə olmadığı bildirildi. (Gerçəkdə sistemdən yoxa çıxması bildirilməlidi(r) , nədən sözügedən şəhadətnaməsiz müharibə əlilliyi verilmir, əlillik olmadansa pensiya, müavinət, təqaüd- M. B. ) 26.05.1993 tarixli “Xəstəlik haqqında şəhadətnamə”ni DİN Tibb İdarəsi 09.12.2022-ci ildə ƏƏSMN altsisteminə inteqrasiya edəndən sonra 22.12.2022-ci ildə DSMF-dən zəng edib, gələn il vəsaitin bank hesabına köçürüləcəyi bildirildi.
2023-cü ilin ilk ayının sonlarında, ikinci ayının əvvəllərində ƏƏSMN -in 142 çağrı mərkəzinə, DOST Agentliyinə müraciətlərə cavab olaraq hər şeyin qaydasında olduğu , tezliklə telefon nömrəmə ödəniş haqqında sms-bildiriş gələcəyi deyildi. 16.02.2023-cü ildə 0125250624 nömrəsindən zəng edən DSMF əməkdaşı “Azərsığorta”nın 2019-cu ildə hesabıma 8800 manat ödəməsi barədə məlumat verdiyini deyəndə, bu ödənişin maliyyə sənədinin, qəbzinin təqdim edilməli olduğunu bildirdim. Nazirlər Kabinetinin saytına “Azərsığorta”nın dələduzluqla ƏƏSMN -ə yalan məlumat verməsindən şikayət edib, yalanını doğru – düzgün arayışla düzəltməsinin təmin edilməsini dilədim.
Bu günlərdə Dövlət Sığorta Kommersiya Şirkətinin (DSKŞ) idarə heyətinin sədrinin müşaviri Ceyhun Qurbanlının bir ay sonra verdiyi 10.03.2023 tarixli cavabdan “bu xəmirin hələ çox su aparacağını” anladım. Müşavir , Nazirlər Kabineti Aparatının ümumi şöbəsinə daxil olmuş müraciətin baxılması üçün aidiyyatı üzrə DSKŞ -da aidiyyatı yönləndirildiyini (?-M. B. ) , araşdırma aparıldıqdan sonra əlavə məlumat veriləcəyini bildirib. Burada araşdırılmalı nə var ki, bir neçə ay çəkir? Bir neçə dəqiqə gərəkir ki, 1-ci dərəcəli Qarabağ əlilinə 19.03.2019-cu ildə 8800 manat ödənilib - ödənilməməsinə aydınlıq gətirilsin. Ödənilibsə, uyğun maliyyə arayışının , ödəmə qəbzinin , ödənilməyibsə, düzgün məlumatın DSMF-ə təqdim edilməsinə bəyəm bir neçə ay gərəkir? Ritorik sualdır, deyilmi?
Söz sığorta dələduzluğuna hüquqi qiymət verilməsini təmin etməyə borclu olan qurumlardadır. Vicdansızcasına yalan məlumatı doğrusu ilə əvəzləməyə, vicdan ləkəsini yumağa nə qədər vaxt gərəkir? Bəs (8800 manatlıq ) vicdansızlğın cinayət məsuliyyəti müddəti? Böyük Səməd Vurğunun dediyi kimi, rüşvət, korrupsiya olan yerdə vicdan nəyə gərəkir?
Məğrur Bədəlsoy
