Ardını oxu...
Azərbaycan Xocalı soyqırımının 32-ci ildönümünü artıq başını dik tutaraq yad edir

Xocalı soyqırımından 32 il ötür. Dia-az.info xəbər verir ki, 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə erməni hərbi birləşmələri keçmiş SSRİ ordusunun 366-cı motoatıcı alayının köməyi ilə Xocalı şəhərinə hücum edib.

Şəhərin 2 500 sakini xilas olmaq üçün Ağdam istiqamətində hərəkət edib. Ermənilər isə dinc sakinləri gülləbaran ediblər.

Erməni təcavüzkarlarının Azərbaycan xalqına qarşı törətdikləri növbəti kütləvi qırğın 613 nəfərin, o cümlədən 106 qadın, 63 uşaq, 70 qocanın həyatına son qoyub. 1 275 dinc sakin əsir götürülüb, onlardan 150 nəfərin taleyi hələ də məlum deyil. 475 nəfər şikəst olub. Səkkiz ailə bütünlüklə məhv edilib. 25 uşaq hər iki valideynini, 130 uşaq isə valideynlərindən birini itirib.

Xocalı qətliamı Ermənistanın uzun illərdən bəri Azərbaycana qarşı həyata keçirdiyi planlaşdırılmış etnik təmizləmə və təcavüz siyasətinin tərkib hissəsi idi. Soyqırımının törədilməsinə görə Ermənistanın ozamankı siyasi-hərbi rəhbərliyi məsuliyyət daşıyır.

Ermənistanın azərbaycanlılara qarşı törətdiyi Xocalı soyqırımı, eləcə də Bağanıs Ayrım, Qaradağlı, Ağdaban və Başlıbel qətliamları ilə müşayiət olunan hərbi təcavüzü nəticəsində torpaqlarımızın 20 faizə qədəri işğal edildi, 20 min vətəndaşımız qətlə yetirildi, 50 min nəfərdən artıq adam yaralandı və əlil oldu. Azərbaycan böyük humanitar fəlakətlə üz-üzə qaldı.

1994-cü ildə ozamankı Prezident Heydər Əliyevin təşəbbüsü ilə Milli Məclis “26 Fevral - Xocalı Soyqırımı Günü haqqında” xüsusi qərar qəbul edib. Sənəddə hadisənin başvermə səbəbləri və günahkarları təfsilatı ilə açıqlanıb.

Bakının Xətai rayonunda Xocalı soyqırımı qurbanlarının xatirəsinə “Ana harayı” adlı abidə ucaldılıb.

Bildirək ki, Heydər Əliyev Fondu Xocalı soyqırımı haqqında faktların dünyaya çatdırılması istiqamətində sistemli və ardıcıl fəaliyyət göstərir. Fondun dəstəyi və təşkilatçılığı ilə soyqırımı ilə bağlı xüsusi layihə çərçivəsində dünyanın bir sıra ölkələrində aksiyalar, silsilə tədbirlər, sərgilər, anım mərasimləri keçirilir.

Fondun vitse-prezidenti, İslam Konfransı Gənclər Forumunun Mədəniyyətlərarası Dialoq üzrə baş əlaqələndiricisi Leyla Əliyevanın təşəbbüsü ilə elan edilən “Xocalıya ədalət!” kampaniyasının səmərəsi isə ildən-ilə artır.

Azərbaycan Xocalı soyqırımının 32-ci ildönümünü artıq başını dik tutaraq yad edir.

2020-ci ilin sentyabrın 27-də başlanan və noyabrın 10-dək davam edən Vətən müharibəsində Azərbaycan Ordusu Ermənistan silahlı qüvvələrini darmadağın edərək zəfərə nail olub.

Bununla da Xocalı soyqırımının qisası döyüş meydanında alınıb.

Ermənistanın daim mülki əhalini hədəf seçən təxribatlarına və hərbi təcavüzünə cavab olaraq, 2020-ci il sentyabrın 27-də Azərbaycan xalqı əzəli torpaqlarının işğaldan qurtarılması, BMT Təhlükəsizlik Şurasının qətnamələrinin tələblərinin yerinə yetirilməsi və tarixi ədalətin bərpa edilməsi uğrunda Vətən müharibəsinə qalxdı.

Vətən müharibəsinin gedişatında Ermənistanın Gəncəni, Bərdəni, digər şəhər və kəndlərimizi kütləvi məhvetmə imkanlarına malik ballistik və reaktiv raketlərlə, kasetli bombalarla hədəfə alması bir daha sübut etdi ki, zamanla metodlar dəyişsə də, mülki əhaliyə qarşı qanlı cinayətlər törətmək Ermənistan tərəfinin daim həyata keçirdiyi dövlət siyasətidir. 44 gün sürən döyüşlər nəticəsində rəşadətli Azərbaycan Ordusu parlaq qələbə qazanaraq doğma torpaqlarımızı işğaldan azad etdi.

Haqq səsimizin dünyaya çatdırılması və Xocalı soyqırımının beynəlxalq aləmdə tanıdılması üçün ötən illər ərzində məqsədyönlü fəaliyyət göstərilib, 2008-ci ildən isə bu fəaliyyət “Xocalıya ədalət” beynəlxalq kampaniyası ilə geniş vüsət alıb. Hazırda Xocalı soyqırımı bir sıra ölkələr tərəfindən tanınıb və faciəyə beynəlxalq siyasi qiymət verilib.

Xocalı soyqırımına hüquqi qiymət verilməli və bu dəhşətli faciəni törədənlər öz layiqli cəzalarını almalıdırlar.

Azərbaycan xalqı heç bir vaxt Xocalı faciəsini unutmayacaq.

Ardını oxu...
Millət vəkili Ceyhun Məmmədov doğma rayonuna, işğaldan azad edilmiş Cəbrayıla səfər edib.

SAVASH.ORG xəbər verir ki, o, bu barədə feysbuk hesabında paylaşım edib.

C. Məmmədov doğmalarının ermənilər tərəfindən güllələnmiş, dağıdılmış məzarlarının fotolarını paylaşaraq yazıb:

“Əziz həmvətənlər! Bu şəkildə gördüyünüz qəbirlər mənim babamın, nənəmin və digər doğmalarımın qəbirləridir. Babamın qəbiri mərmər olduğu üçün onun üz daşlarını qəbir oğruları oğurlayıblar. Digər qəbirlər adi daşdan olduğu üçün ona dəyməyiblər.

Əvvəl də paylaşmışdım qəbirstanlıqlardakı bütün daşların üzərində atəş izləri var, özü də gözlərinin içindən. Üzərində məscid olan qəbirlər də atəşə məruz qalıblar. Sözlə bunları ifadə etmək çox çətin və ağırdır.

Ancaq bilirsiniz insana həm də ən çox nə pis təsir edir? Günahsız olduğumuz yerdə günahlandırılmağımız, ermənilərə qarşı soyqırımında ittiham olunmağımız. Çox təəssüf!”

C.Məmmədov əcnəbi diplomatların bu vandallığa göz yummalarını vurğulayıb:

“O qəbirləri mənim kimi, həmin ölkələrə səfər edən ayrı-ayrı ölkələrin diplomatları da görüblər. Əcəba öz ölkələrinin müvafiq qurumlarına məlumat verməyiblərmi? Makronun və onun kimi düşünənlərin bu əməllərdən xəbərləri yoxdurmu? Var, ancaq onların gözləri, daha doğrusu vicdanları kordur. Onları həqiqətləri görməyə qoymur.

Sonda sözüm dəyərli gənclərədir. Dəyərli gənclər! Unutmayın ki, sizin üzərinizə çox böyük məsuliyyət düşür. Biz tarixin hansısa bir mərhələsində yenidən ermənilərin bizim başı pozuqluğumuzdan istifadə edib eyni qırğını və işğalı törətmələrinə imkan verməməliyik.

Biz tez-tez deyirik, tarix təkrarlanır. Düşünürəm, xalqlar tarixdən nəticə çıxarmayanda təkrarlanır. Ona görə tariximizi yaxşı öyrənək, üzərimizdə daha çox işləyək, bir və həmrəy olaq. Qruplaşmadan, qısqanclıqdan, başıpozuqluqdan uzaq olaq. Yoxsa tarix bizi bağışlamayacaq. Necə ki, ötən əsrin sonlarında bağışlamadı”.
 
Ardını oxu...
İşğaldan azad olunan Laçın hava limanından möhtəşəm görüntülər yayılıb.

Oxu.Az xəbər verir ki, bu barədə kadrlar İTV-nin efirində yayımlanıb.

Dronla çəkilən kadrlarda Laçının hündürlükdən çəkilmiş eksklüziv görüntülərini görmək mümkündür.
Həmin görüntüləri təqdim edirik:

 
 
 

Reper Kanye Uest və sevgilisi model Bianca Censori Milanda Marni brendinin şousunda görünüblər.

32gun.az bildirir ki, bu barədə Daily Mail məlumat yayıb .

Bianca Censori alt paltarı olmayan qara dəri kostyumda poza verib. Görünüşü hündürdaban çəhrayı çəkmələrlə tamamlayıb. Ona yaş saç düzümü və gümüşü kölgələrlə makiyaj edilib. Kanye Uest qara şalvar və kapüşonlu küləkdən qorunmağa üstünlük verib.
 
Ardını oxu...
İrəvan Bakının yaratdığı yeni fürsətləri dəyərləndirməlidir

Münhen Təhlükəsizlik Konfransı çərçivəsində Almaniya kansleri Olaf Şoltsun vasitəçiliyi ilə Azərbaycan və Ermənistan liderləri arasında keçirilmiş görüş dalana dirənmiş danışıqlar prosesinə töhfə verə bilərmi?

Bu sual hər iki ölkənin ictimaiyyətini, eləcə də prosesin bütün iştirakçılarını düşündürür. Hər halda, Azərbaycanda keçirilmiş prezident seçkisindən sonra rəsmi Bakının bu istiqamətdə ilk mesajı müsbət oldu. Azərbaycanın yenilənmiş şərtlərindən dolayı Ermənistanda və bəzi Qərb dairələrində yaranmış pessimist əhval-ruhiyyəyə baxmayaraq, Prezident İlham Əliyev prosesin bu müstəvidə aparılmasına “davam” dedi. Tərəflər Münhendə bildirdilər ki, xarici işlər nazirlərinə və delimitasiya komissiyasına görüşmək və müzakirələri davam etdirmək tapşırığı veriblər.

Deməli, qarşıdakı həftələrdə, ola bilsin, aylarda normallaşma prosesi nazirlərin və komissiya üzlərinin görüşlərindən ibarət olacaq. Xatırladaq ki, sonuncu dəfə Azərbaycan və Ermənistan XİN rəhbərləri iyun ayının sonunda ABŞ-da bir araya gəliblər, daha sonra Laçın yolu ilə bağlı yaranmış gərginlik, sentyabrda Azərbaycanın Qarabağda keçirdiyi antiterror əməliyyatı təmasların dayanmasına səbəb olub. Maraqlıdır, nazirlərin bu dəfə görüş yeri hara olacaq?

Delimitasiya və demarkasiya üzrə ikitərəfli komissiyanın yer problemi yoxdur, onlar dövlət sərhədində bir araya gəlib, müzakirə apara bilirlər. Sonuncu belə görüş bu ilin 31 yanvarında Azərbaycanın Qazax rayonu ilə Ermənistanın İcevan rayonunun sərhədində baş tutub. Bundan sonra da “sərhəd danışıqları elə sərhəddə olsa yaxşıdır” məntiqi ilə görüşlərin həmin ünvanda keçirilməsi mümkündür.

Nazirlərin statusu və sülh gündəliyini müzakirə etməsi müzakirə ünvanının seçilməsini bir qədər mürəkkəbləşdirir. Çünki tərəflərin mövqeyində fərqlər var: Azərbaycan prosesin geosiyasi ziddiyyətlərin predmetinə çevrilməsini istəmədiyini deyərək, Ermənistana vasitəçilərin iştirakı olmadan ikitərəfli danışıqlar təklif edir. İrəvan isə hər vəchlə normallaşma prosesinin Qərbin egidası altında olmasında maraqlıdır. Ermənistan üçün artıq Rusiya variantı gündəlikdən tamamilə çıxıb, bu da Azərbaycan üçün bir qədər rahatlıq yaradıb. Amma rəsmi Bakı Avropa İttifaqı və ya Birləşmiş Ştatların da danışıqlarda aktiv iştirakını istəmir. Burada başlıca məqam Rusiyanın neqativ münasibəti, habelə Azərbaycanın qoyduğu tələblərin Qərb vasitəçiləri tərəfindən süngü ilə qarşılanmasıdır.

Ehtimal etmək olar ki, xarici işlər nazirlərinin növbəti görüşü neytral ölkədə, məsələn, Gürcüstan paytaxtında baş tutsun. Azərbaycan indiki məqamda Qərbin istəklərini tam şəkildə yerinə yetirməyəcək, Brüssel və Vaşinqton hələ bir müddət Azərbaycanın Münhendə müzakirələrə razılıq verməsi və dialoqu bərpa etməsi ilə kifayətlənməlidirlər.

Müzakirələrin gündəliyə gəlincə, bu, artıq yayda xarici işlər nazirləri arasında Vaşinqtonda günlərlə davam etmiş iki görüşün gündəliyindən kəskin fərqlənir. Çünki yerdə vəziyyət kəskin dəyişib, Azərbaycan Qarabağdakı qondarma rejimi ləğv edib, erməni sakinlər bölgədən köçüb və buna bağlı mübahisəli məsələlər kökündən həll olunub.

Ermənistanın israr etdiyi Qarabağ ermənilərinin hüquqları və təhlükəsizliyinə beynəlxalq qarantiyalar mövzusu artıq yoxdur. Erməni əhalinin geri qaytarılması da danışıqlar predmeti deyil. İrəvanın əsas istəyi Azərbaycanın 29.8 min kv.km daxilində Ermənistanın ərazi bütövlüyünü tanıması, 1991-ci il sərhədləri əsasında delimitasiya və demarkasiya işlərinə başlanılması, anklavlar probleminin, habelə Azərbaycan ordusunun nəzarətində keçmiş ərazilərin bu kontekstdə müzakirə olunmasıdır. Nikol Paşinyan hökuməti sərhəd boyu yüksəliklərdə mövqe tutmuş Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin geri çəkilməsini də istəyir. İrəvanın Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı mövqeyi ondan ibarətdir ki, bu, ikitərəfli razılaşma çərçivəsində həll olunmalı, Rusiyanın prosesdə iştirakına imkan verilməməlidir, habelə Azərbaycana tam nəzarətsiz dəhliz verməkdən söhbət gedə bilməz, ölənin giriş-çıxışında avtomobillər texniki vasitələrlə yoxlanılmalıdır. Bu şərtlərin yerinə yetirilməsi halında Ermənistan Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü və suverenliyini tanımağa, bir daha ərazi iddiasına düşməyəcəyinə dair öhdəliklər götürməyə hazır olduğunu bildirir.

Azərbaycanın sülh gündəliyi isə daha genişdir və münaqişənin tarixi aspektlərinə əsaslanır. Rəsmi Bakı malik olduğu hərbi-siyasi üstünlükdən istifadə edərək, problemin maksimum Azərbaycanın milli maraqları daxilində, tarixi ədalətin bərpası və davamlı mübahisəsiz sülh müqaviləsinə imza atacağını bəyan edir.

Əvvəla, Ermənistanın tələb etdiyi kimi, ordunu şərti sərhəddəki yüksəkliklərdən geri çəkməyəcəyini bəyan edir, daha sonra anklavlar məsələsinin İrəvanın dediyi qaydada deyil, iki mərhələdə həllini tələb edir. Anklav olmayan, işğal edilmiş 4 kəndin boşaldılması, daha 4 kəndin məsələsinin komissiyada müzakirəsi təklif olunur.

İkincisi, Azərbaycan sovet işğalından sonra ölkə ərazilərinin Ermənistana pay verildiyini əsas gətirərək, Naxçıvana nəzarətsiz dəhliz verilməsini tələb edir. Bakı 10 noyabr 2020-ci il bəyanatına əsaslanaraq, Rusiya FTX-nın dəhlizə nəzarət etməli olduğunu bildirir ki, bu da Ermənistanda və onun Qərb tərəfdaşlarında qıcıq yaradır.

Üçüncüsü, sərhədlərin hansı xəritələr əsasında dəqiqləşdirilməsi mövzusunda da Bakı və İrəvanın mövqeləri kökündən fərqlənir. Azərbaycan rəsmiləri bildirirlər ki, sovet işğalı dövründə Ermənistanın ərazisi cəmi 9 min kvadrat kilometr olub, 70 il ərzində bu ərazi Azərbaycandan tamamilə qanunsuz formada qoparılmiş 20 min kvadrat kilometr ərazi hesabına böyüdülüb. Sovet İttifaqının dağıldığı ərəfədə Ermənistan etnik münaqişəyə başlayıb və bu da 30 ildən çox çəkib, nəticədə iki ölkə arasında sərhədlərin delimitasiya və demarkasiyası həyata keçirilməyib. İrəvanın istinad etdiyi xəritələrin heç biri Azərbaycan üçün hüquqi əhəmiyyətə malik deyil, çünki onlar Ermənistanı süni şəkildə böyüdən sovet rejiminin bölgüsünə əsaslanıb.

Dördüncü vacib məsələ Azərbaycana qarşı onilliklər ərzində davam etmiş ərazi iddialarının Ermənistanı hüquqi və siyasi dalana salmasıdır. Ölkənin Müstəqillik Bəyannaməsi, Konstitusiyada ona verilən istinadı, 1991-ci ildə imzalanmış Alma-Ata bəyannaməsinə Qarabağla bağlı qoşduğu şərtlər və bir sıra başqa hüquqi aktlar Azərbaycanla potensial sülh müqaviləsini mübahisə predmetinə çevirir.

Beşinci məqam Ermənistanın sülh müqaviləsinə ABŞ və ya Avropa İttifaqının timsalında beynəlxalq qarantorlar axtarmasıdır. Azərbaycan bildirir ki, indiki geosiyasi ziddiyyətlər fonunda bu axtarışlar regionda əlavə gərginlik mənbəyi yaradır və sülh perspektivinə zərbə vurur. Bakı ikitərəfli danışıqlar təklif edir və Ermənistan hələ ki, buna razılıq verməyib.

Beləliklə, normallaşma prosesinə yenidən start verilsə də, ziddiyyətlər kifayət qədər böyük və çoxşaxəlidir. Qısa müddətdə ortaq nöqtələr tapmaq və uzlaşmaq çətindir. Amma vəziyyət o qədər də ümidsiz deyil. Tarixdə ən mürəkkəb münaqişələrin həlli yolları var və bu qarşılıqlı kompromislərə və tərəflərin razı qaldığı ədalətli formula əsaslanır.

Münaqişənin tarixinə və Azərbaycan üçün nəticələrinə baxdıqda Bakının tələblərini bir qədər yumşaq adlandırmaq mümkündür. 30 il ərzində Azərbaycanın böyük bir hissəsi işğalda qalıb, bütöv şəhərlər, kəndlər məhv edilib, on minlərlə insan həlak olub, yaralanıb, milyona yaxın vətəndaş onilliklər ərzində dövlətin xərcləri hesabına çadırlarda, yataqxanalarda ağır şəraitdə yaşayıb. Bakı tam haqlıdır ki, münaqişəni həll edərkən yalnız 44 günlük müharibənin nəticələrinə baxmaq doğru deyil. Heç olmasa, dönüb 30 ildə Azərbaycanın işğaldan aldığı maddi, mənəvi ziyana diqqət etmək vacibdir. Ölkə rəhbərliyinin ən böyük güzəşti Ermənistanı bu tarixi cinayətlərə görə divara dirəməməsidir.

İrəvan və onun dəstək verən beynəlxalq qüvvələr məhz Ermənistanın 70-80 illik tarixində Azərbaycan hesabına qazandıqlarına və Qarabağ münaqişəsi zamanı Azərbaycana vurduğu ölçüyəgəlməz zərbələrə baxıb qərar verməlidirlər:

Naxçıvana rahat, nəzarətsiz gəliş-gediş üçün dəhliz Azərbaycanın tam qanuni haqqıdır;

Ermənistanda sülhü mübahisələndirəcək qanunların, Konstitusiyanın dəyişdirilməsi vacibdir, əks halda, regionda heç vaxt davamlı, möhkəm sülh olmayacaq;

Anklavlar dərhal qaytarılmalıdır və Azərbaycan məhz Ermənistanın təcavüzkar keçmişinə görə öz ordusunu indiki mövqelərdə saxlamalıdır.

Sülh müqaviləsi bu şərtlər altında imzalana bilər və əslində bu da Ermənistan üçün ən böyük mükafat sayıla bilər. Dönüb bir balaca tarixə baxanda elə görünür…
preesklub
Ardını oxu...
“Ermənistan tərəfi Qarabağdakı kütləvi məzarlıqların yeri və minalanmış ərazilərlə bağlı bizimlə əməkdaşlıq etmir”.

Bu sözləri Baş prokuror Kamran Əliyev jurnalist Mir Şahin Ağayevə müsahibəsində deyib:

“Biz Azərbaycan hüquq-mühafizə orqanları olaraq məzarlıqların axtarışını davam etdiririk. Minalanmış ərazilərə gəldikdə isə qarşı tərəfin verdiyi xəritələrin 25 faizi düz olub. Bundan əlavə Ermənistan 2020-ci ildə imzalanmış atəşkəsdən sonra da minalanmanı davam etdirib. Son vaxtlar minaya düşərək həlak olan şəxslərlə bağlı araşdırmada görürük ki, onların düşdüyü minaların çoxu 2020-ci ildən sonra istehsal olunub”.
 

Ardını oxu...


Ermənilər Ağdamda turboreaktiv raket basdırıblar.

Belə ki, raketin yanına 120 millimetrlik minaatan mərmiləri düzülüb.

Kənardan idarə olunan bu tələ işə salındıqda ərazidə həm güclü partlayış, həm də partlayış qəlpəli effekt yaranır.
Ətraflı “AzTV Xəbər”in süjetində:


Ardını oxu...
Son dövrlər ermənilərin Qarabağa qayıtması ilə bağlı müzakirələr aparılsa da, bu məsələ ilə bağlı səngimə müşahidə edilir. Azərbaycan hakimiyyəti ölkə vətəndaşlığını qəbul etmək istəyən Qarabağ erməniləri üçün qapıların açıq olduğunu bəyan edib. Azərbaycan qanunlarını qəbul edən və xalqımıza qarşı cinayətlərdə iştirak etməmiş ermənilər sərbəst şəkildə geri qayıda bilərlər.

Hökumət hətta erməni sakinlərin qeydiyyata alınması üçün portal da yaratdı. Bununla belə, Avropanın bir çox təşkilatları ermənilərin Qarabağa qayıdışı üçün Azərbaycana cidd-cəhdlə təzyiqlər edir, erməni kilsəsi davamlı olaraq revanşizmlə bağlı bəyanatlar verirlər. Sosial şəbəkələrin erməni seqmentində ermənilərin Qarabağa, Xankəndinə qayıdışı üçün petisiya hazırlanması ilə bağlı çağırışlar edilir. Bir müddət əvvəl isə Ermənistan müxalifəti Vazgen Manukyanın başçılığı ilə Milli Komitə formalaşdırılıb. Vazgen Manukyan Qarabağa ermənilərin qayıtmasının BMT mandatı və beynəlxalq missiya tərkibində həyata keçirilməsini şərt kimi irəli sürüb. Hətta Ermənistan müxalifəti və iqtidarın da ermənilərin Qarabağa qayıtması üçün yekdil mövqeyə malik olduğu deyilir.

“Moskva və Bakı arasında Rusiya sülhməramlılarının Qarabağda qalması və ora erməni əhalisinin qaytarılması məsələsi ilə bağlı yeni müzakirələr planlaşdırılır”. Bu barədə fevralın 14-də Rusiya Xarici İşlər Nazirliyinin rəsmi nümayəndəsi Mariya Zaxarova brifinqdə bildirib. “Rusiya sülhməramlı kontingentinin fəaliyyəti ilə bağlı növbəti Rusiya-Azərbaycan təmaslarına hazırlıq davam edir. Bizim bu sahədə dialoqumuz müntəzəm və konstruktiv xarakter daşıyır. Müzakirə olunan məsələlər arasında erməni əhalisinin hüquqlarının və təhlükəsizliyinin lazımi səviyyədə təmin olunmaqla Qarabağa qaytarılması, birgə patrulların təşkili, mədəni, tarixi və dini irs abidələrinin mühafizəsi yer alır”, - diplomat əlavə edib.

Ermənilərin geri qayıtması mümkündürmü? Revanşist erməni qüvvələr bundan necəsə yararlana biləcəklərmi?

Politoloq Zaur Məmmədov mövzu ilə bağlı “Yeni Müsavat”a bildirdi ki, onların geri qayıtmasının Azərbaycan üçün elə bir ciddi problemi yoxdur: “Amma müəyyən şərtlər var ki, kaş ki onunla bağlı dövlətimiz müəyyən addımlar atsın. Birincisi, Azərbaycanın şəxsiyyət vəsiqəsi haqqında qanunvericilik dəyişilməlidir. Bizim şəxsiyyət vəsiqəmizdə milliyyət yazılmır. Yalnız azərbaycanlı yazılır. Milliyyət deyilsə, ermənilər bura gələndən sonra şəxsiyyət vəsiqələrində azərbaycanlı yazılacaq. Onda bilinməyəcək ki, bunlar azərbaycanlıdır, yoxsa ermənidir. Yaxşı olardı ki, qanunvericilikdə dəyişiklik olsun, erməni olduqları bilinsin. Sabah mən də öz torpağıma qayıdacam, onlar da qayıdacaqlar və mən bilməyəcəyəm ki, bunlar kimdir. Qalib gəlsək də, zaman-zaman onların xisləti üzə çıxır. Biz bilməliyik ki, bunların milliyyəti nədir. Bundan sonra onların yaşaması üçün şəraitin yaradılması problem deyil. Əgər o, Azərbaycan vətəndaşlığını qəbul edibsə, yaşamasına etiraz yoxdur. Amma müəyyən şərtlər olmalıdır. Onlar bizim konstitusiyanı qəbul edəcəklərmi? Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına görə, dövlət dindən ayrıdır. Bizim konstitusiyamızda dövlətin əsas dini göstərilməyib. Rəsmi dinimiz bilinmir, islamdır, yoxsa xristiandır və s. Ermənilər öz dinlərinə, kilsələrinə bağlı bir millətdir. Bunlar sabah gələcəklər, deyəcəklər ki, biz azsaylı xristian xalqıyıq. Bizim dinimizi mütləq qeyd edin. Biz öz xristian kimliyimizi qoruyub saxlayacağıq və bundan istifadə edərək qutsal dəyərlərimizi pozacaq, öz ayinlərini icra edəcəklər, yoxsa bunu hansı formada edəcəklər. Azərbaycanda bütün dinlər azaddır. Amma bunlara xüsusi bir imtiyaz vermək mümkün deyil. Əgər onlara xüsusi imtiyaz verilərsə, onda digər dindən olanlar da imtiyaz istəyəcəklər”.

Politoloq əlavə edib ki, ermənilər Azərbaycana gəlsələr, onların da vətəndaş kimi seçib-seçilmək hüququ olacaq: “Əlbəttə, biz buna etiraz etmirik. Amma Azərbaycanda müəyyən vəzifələr var ki, onların ora buraxılmasına əngəllər olmalıdır. Misal üçün, Dövlət Təhlükəsizlik Xidməti, kəşfiyyat xidməti. Əgər onların vətəndaş kimi hüququ varsa, bütün vəzifələrdən yararlana bilərlər. Amma dövlətin təhlükəsizliyi, xarici siyasətində ermənilərin təmsil olunması doğru deyil. Nə qədər olmaya, onların qanında ermənilik var. Bizim dövlətimizin informasiya təhlükəsizliyi, milli təhlükəsizliyi təhlükə altında qala bilər. Deyəcək ki, mən vətəndaşam, burada işləmək istəyirəm, mənim də hüququm var. Sovet dövründə Azərbaycanın yüz minlərlə arxiv sənədi yandırıldı, yox edildi. Daha sonra mən heç vaxt istəməzdim ki, ermənilər Azərbaycanın elm və təhsili ilə bağlı tədqiqat aparsınlar, Azərbaycanın tarixi, dilindən dərs desinlər. İngilislərlə fransızlar 100 illik müharibə etdilər, hələ də bir-birilərinə qarşı kin qalıb. Dünyanın ən inkişaf etmiş ölkələrində belə münasibət qalıbsa, kim təminat verə bilər ki, 100 il keçəcək, ermənilər içindəki kini unudacaqlar. Bunlar nəzərə alınmalıdır. Sonra bunlar başlayacaqlar hər il 24 apreldə öz uydurma soyqırımlarının ilini keçirməyə. Onlar da deyəcəklər ki, siz Xocalı soyqırımının anım gününü keçirirsiniz, biz də edirik. Ona hansı şərtlərlə biz yanaşacağıq, ona icazə veriləcəkmi. Əgər biz buna icazə versək, deməli, Türkiyə ilə münasibətləri kəsməliyik. Yəni vətəndaş kimi hüquqlarından istifadə etsinlər, yaşasınlar, işləsinlər, oxusunlar, sahibkarlıqla məşğul olsunlar, özəl sektorda olsunlar. Azərbaycanda 30 mindən çox erməni yaşayır. Məgər biz onlara bir söz demişik? Amma bundan sonra ehtiyatlı olmalıyıq. İşimizi ehtiyatlı tutmalıyıq ki, 30-40 ildən sonra onlar yenə bizim sistemə, kəşfiyyat orqanlarımıza, təhsil, elmimizə daxil olmağa çalışacaqlar. Biz 100 il əvvəlki adamlara oxşamalı deyilik. 100 il əvvəl, cümhuriyyət dövründəki adamlar inandılar, buna görə başımızısa nələr gəlmədi ki, torpaqlarımız alındı, faciələr yaşadıq. Yenidən eyni səhvləri etməməliyik”.
 
Ardını oxu...
Bu gün Qaradağlı faciəsindən 32 il ötür.
Ermənilərin Qaradağlı kəndində törətdiyi qətliamdan 32 il ötür

Oxu.Az xatırladır ki, Xocavənd rayonunun Qaradağlı kəndi erməni işğalçılarına qarşı 4 il qəhrəmanlıqla mübarizə aparıb. Kənd 1992-ci il fevralın 17-də işğal edilərək yandırılıb, erməni işğalçıları dinc əhaliyə qarşı soyqırımı həyata keçiriblər. 32 il əvvəl burada törədilən qətliam, kənd sakinlərinə verilən işgəncələr 200 ilə yaxın müddətdə erməni millətçilərinin azərbaycanlılara qarşı həyata keçirdiyi etnik təmizləmə və soyqırımı siyasətinin davamı, Azərbaycan türklərinə bəslədikləri nifrətin nəticəsi olub.

Qaradağlı kəndi Xocavənd rayon mərkəzindən 13 kilometr qərbdə, Xocavənd-Xankəndi avtomobil yolunun kənarında, dağətəyi ərazidə yerləşib. 1988-ci ildə Qarabağda erməni separatçılarının baş qaldırdığı vaxt Xocavənd rayonunun Qaradağlı kəndinin də faciəli günləri başlayıb. Kəndin sakinləri böyüyüb boya-başa çatdıqları doğma yurdun hər qarışı, hər daşı uğrunda mübarizəyə qalxıblar, onlarla kənd sakini ermənilərə qarşı qeyri-bərabər döyüşlərdə şəhid olub.

1990-cı il noyabrın 24-də üç nəfər kənd sakini Xocavənd-Xankəndi yolunun 6-cı kilometrliyində erməni quldurları tərəfindən vəhşicəsinə qətlə yetirilib. 1991-ci il yanvarın 9-da kəndə gələn UAZ markalı avtomaşın ermənilər tərəfindən atəşə tutulub, 1 nəfər öldürülüb, 4 nəfər yaralanıb. Onlardan 2-si sonralar aldığı yaralardan dünyasını dəyişib.

Ermənilər 1991-ci il martın 8-də kəndin yaxınlığında 2 nəfəri vəhşicəsinə qətlə yetiriblər. Həmin il iyunun 28-də kəndin yanındakı fermada 6 sakin - 3 kişi və 3 qadın diri-diri yandırılıb. 1991-ci il sentyabrın 8-də Ağdamdan Qaradağlıya gələn sərnişin avtobusu Xocavənd-Xankəndi yolunun 5-6-cı kilometrliyində erməni quldurları tərəfindən atəşə tutulub. Avtobusdakı 40 nəfərə yaxın sərnişindən 2 kişi, 6 qadın həlak olub. 1992-ci il yanvarın 8-də kəndin yaxınlığında daha bir azərbaycanlı vəhşicəsinə qətlə yetirilib, 100-ə yaxın qoyun ermənilər tərəfindən qənimət kimi aparılıb.

1991-ci il dekabrın 19-da Xocavənd kəndi, 1992-ci il fevralın 12-də isə Şuşanın Malıbəyli kəndi işğal edilərək yandırılıb. Növbəti hədəf Qaradağlı olub. Kənddə vəziyyət getdikcə çətinləşib, faciənin törədiləcəyi gün yaxınlaşıb.
1992-ci il fevralın 14-də erməni quldurları xarici muzdluların, xüsusilə Xankəndidə yerləşən sovet ordusunun 366-cı alayının texnikasından və canlı qüvvəsindən istifadə etməklə əlaqəsi hər tərəfdən kəsilmiş, köməksiz qalan Qaradağlı kəndinə hücuma keçiblər. Kənddə olan 104 sakin və 14 əsgər sonuncu gülləyə qədər 4 gün düşmənlə mübarizə aparıb. Döyüşlərdə biri qadın olmaqla, 14 nəfər həlak olub. Silah-sursatı tükənən soydaşlarımız sonda ermənilər tərəfindən əsir götürülüblər və onların növbəti məşəqqətləri başlanıb.

Kəndin Bəylik bağı adlanan ərazisində 23 sakin erməni cəlladları tərəfindən güllələnib, əksəriyyəti yaralı halda diri-diri silos quyusunda basdırılıb. Əsirlərin bir hissəsi Qaradağlı-Xankəndi yolu üzərində yerləşən erməni kəndlərində maşınlardan düşürülərək güllələnib. İki nəfər Zəki bulağında, 2 nəfər Cəmiyyət kəndində öldürülüb. Girovluqda olan 8 kənd sakinini ermənilər əzab və işgəncələr verərək amansızlıqla qətlə yetiriblər. Dörd nəfər müxtəlif vaxtlarda şəhid olub. Beş nəfərin taleyi bu günə qədər məlum deyil.

Beləliklə, 1992-ci il fevralın 17-də Qaradağlı kəndi erməni silahlıları tərəfindən işğal olunaraq yandırılıb. İşğal zamanı 118 nəfər əsir götürülüb, 33 nəfər güllələnib. Erməni cəlladları öldürülənləri və yaralıları bir yerdə təsərrüfat quyusuna töküb, üzərini torpaqlayıblar. Ümumilikdə əsir götürülənlərdən 68 nəfəri öldürülüb, 50 nəfəri böyük çətinliklərlə əsirlikdən azad edilib. Əsir götürülənlərdən 10-u qadın, 2-si məktəbli olub. Azad olunanlardan 18 nəfəri aldıqları sağalmaz yaralardan sonralar vəfat edib. Əsirlikdə saxlanılanlara qarşı vəhşi, vandalizm hərəkətləri ilə davranılması, insanların başlarının kəsilməsi, diri-diri basdırılması, dişlərinin çəkilməsi, ac-susuz saxlanmaları, döyülərək öldürülmələri insanlığa qarşı törədilmiş cinayət hadisəsi olub. Ermənistanın dövlət səviyyəsində həyata keçirdiyi soyqırımı cinayəti nəticəsində Qaradağlı kəndində iki ailənin hər birindən 4 nəfər qətlə yetirilib, 43 ailə başçısını itirib, 146 uşaq yetim qalıb. Qaradağlı kəndində 91 nəfər, kənd sakinlərinin hər 10 nəfərindən biri qətlə yetirilib. İşğal nəticəsində kənddə 200 ev, 1 mədəniyyət evi, 320 yerlik orta məktəb binası, 25 çarpayılıq xəstəxana binası və digər obyektlər, azərbaycanlılara məxsus tarixi, dini, mədəni abidələr və qəbiristanlıq dağıdılıb. Kəndin 800 nəfərə yaxın sakini məcburi köçkün düşüb.

Qaradağlı faciəsinin dünya ictimaiyyətinə çatdırılması məqsədilə “Soyqırımı: Qaradağlı”, “Soyqırımı Qaradağlı: davam edir...” və “Qaradağlı, mübarizə” sənədli filmləri çəkilib, “Qaradağlı soyqırımı şahidlərin dili ilə” adlı kitab hazırlanıb. Bundan başqa, şəhidlərin xatirəsini əbədiləşdirmək üçün Yeni Qaradağlı, Yeni Xocavənd qəsəbələrində və Nərgiztəpə ərazisində abidə kompleksləri ucaldılıb.

Qeyd edək ki, kənd 17 fevral 1992-ci ildən 10 noyabr 2020-ci ilə kimi Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin işğalı altında olub. İkinci Qarabağ müharibəsinin nəticələrinə əsasən imzalanmış 10 noyabr 2020-ci il tarixli üçtərəfli bəyanata uyğun olaraq Qaradağlı kəndi Rusiya Sülhməramlı Qüvvələrinin nəzarətinə keçib. 19-20 sentyabr 2023-cü il tarixində Qarabağda həyata keçirilən lokal antiterror tədbirlərindən sonra Azərbaycanın nəzarətinə keçib.
 
Ardını oxu...
“2024-cü il Avropa siyasətçiləri üçün həm Ukraynada, həm də Cənubi Qafqazda kritik və eyni zamanda sınaq ili olacaq”.

“AzPolitika.info” xəbər verir ki, bunu “Karnegi” Fondunun aparıcı elmi işçisi, son vaxtlar ermənipərəst mövqeyi ilə tanınan britaniyalı ekspert Tomas de Vaal adıçəıkilən qurumun saytında dərc etdiyi məqalədə yazıb.

“Sual yaranır ki, Azərbaycan və Ermənistan üçün bu il müharibə, yoxsa sülh ili olacaq? Otuz illik münaqişədən sonra iki ölkə arasında münasibətləri normallaşdıracaq ikitərəfli sülh sazişi üzrə danışıqlar davam edir. Lakin Ermənistanın cənubunda və onun ətrafında - tarixən Zəngəzur kimi tanınan Sünik adlanan bölgədə hələ də eskalasiya təhlükəsi var” - deyə, o, iddia edib.

De Vaal fevralın 13-də Ermənistan hərbçilərinin Sünikin Nerkin Hand kəndi yaxınlığında atəşkəs pozmasını da Rusiya ilə bağlamağa cəhd edib.

“Bu ərazi rus sərhədçilərinin Avropa İttifaqının monitorinq missiyasının müşahidəçilərinə daxil olmağa icazə vermədiyi Azərbaycana yaxın ərazidir” – deyə, o,qeyd edib.

Bununla belə ekspert etiraf edib ki, üstünlük Azərbaycanın əlindədir: “Prezident İlham Əliyev fevralın 7-də yenidən beşinci müddətə Azərbayan Prezidenti seçilib. O, heç vaxt bu qədər arxayın görünməmişdi. Əliyev ötən ilin sentyabrında Azərbaycan ordusunun ildırım sürətli hücumu nəticəsində Qarabağa nəzarəti təmin edərək münaqişəyə son qoymaqla əldə etdiyi hərbi qələbə ilə ictimaiyyət qarşısında yeni legitimlik qazandı”.

Tomas de Vaal onu da yazır ki, Qarabağdakı antiterror əməliyyatı son ana qədər münaqişənin sülh yolu ilə həllinə nail olmağa çalışan Azərbaycanla Qərb arasında münasibətlərin soyumasını sürətləndirdi.

“Bu, Aİ-nin Ermənistanla əməkdaşlığını gücləndirdiyi bir vaxta təsadüf edir”, - o vurğulayıb.

Ekspert qeyd edir ki, İlham Əliyevin gücü həm də onun iki böyük qonşusu ilə sığortalı siyasətindən irəli gəlir: Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğanla sıx ittifaq və Rusiya Prezidenti Vladimir Putinlə qarşılıqlı faydalı tərəfdaşlıq.

Təhliçi xatırladır ki, Brüssel və Vaşinqtonda Qərbin köməkliyi ilə aparılan danışıqlar ötən ilin yayından dayandırılıb. Onun sözlərinə görə, hazırda sülh sazişinin mətni üzərində işləyən Ermənistan və Azərbaycanın milli təhlükəsizlik müşavirlərinin apardıqları ikitərəfli proses davam edir: “ Vasitəçilərin olmadığı ikitərəfli sülh prosesinin üstünlüyü budur ki, heç bir xarici gündəm və ya eqoizm razılaşmaya mane ola bilməz...”.


T. Vaal yazır ki, sülh sazişinin imzalanması üçün üç əsas maneə var: “Bunlardan biri Ermənistanla Azərbaycan arasında sərhədin müəyyənləşdirilməsidir. Burada sovet dövrünün müxtəlif dövrlərinə aid çoxsaylı xəritələrdə sərhəd xəttlərin haradan çəkilməli olduğu barədə müxtəlif şərhlər verilir;

İkinci sual sazişin davamlılığını təmin etmək üçün hansı beynəlxalq təminatlara və mübahisələrin həlli mexanizminə ehtiyac duyulacağıdır. Ermənistan mümkün qədər çox beynəlxalq dəstək, Azərbaycan isə minimal iştirak istəyir;
Ətraflı

Üçüncüsü, Ermənistan ərazisindən keçən, uzun müddətdir bağlı olan və Azərbaycanın əsas hissəsini onun Türkiyə ilə həmsərhəd Naxçıvan bölgəsi ilə birləşdirən 43 kilometrlik dəhlizin və ya tranzit marşrutun açılması".

Britaniyalı ekspert Azərbaycanın öz ərazilərini Ermənistanın mümkün qədər az nəzarət edəcəyi dəhlizlə yenidən birləşdirilməkdə marsaqlı olduğunu, İrəvanın isə suverenlik iddiaları ilə güzəştə getmək istəmədiyini qeyd edib.

O, yuxarıda qeyd edilən həm ikinci, həm də üçüncü məqamda Qərbin güclü strateji marağı olduğunu qeyd. Dolaysı ilə etiraf edib ki, Qərb Azərbaycanla türkiyə arasında quru əlaqəsinin yaranmasında, Türk dünyasını birləşdirən dəhlizin açılmasında maraqlı deyil.

"Təhlükəsizlik təminatına gəlincə Azərbaycan təkid edir ki, Rusiyanın Federal Təhlükəsizlik Xidmətinin (FSB) sərhədçiləri dəmir yolu və avtomobil yollarını qorumalıdır. Onlar 2020-ci ilin noyabrında imzalanmış Ermənistan-Azərbaycan-Rusiya üçtərəfli atəşkəs bəyanatına istinad edirlər. Bu məsələ bəyanatda açıq şəkildə qeyd olunur, baxmayaraq ki, həmin razılaşmanın qalan hissəsi artıq qüvvədən düşüb. Yanvarda Rusiyanın xarici işlər naziri Sergey Lavrov bir daha bəyan edib ki, sazişin bu hissəsi həyata keçirilməlidir” - deyə, Vaal hiyləgərcəsinə Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı Qərbin narahatlığını Rusiyaya bağlamağa cəhd edib.

Erməni diasporunun təsiri altında olan ekspert iddia edir ki, guya Ermənistan tərəfi də Rusiyanın təsirindən, o cümlədən Sovet İttifaqı dağılandan sonra orada yerləşdirilən sərhədçilərdən xilas olmağa çalışır. Ancaq Paşinyan hökuməti dəfələrlə belə bir dünşəsinin olmadığını bəyan edib.

Ermənipərəst Vaal Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı İrəvanın öhdəliklərini yerinə yetirməməsinə haqq qazandırmaq üçün layihənin Rusiyanın marağında olmasına dair Qərbdəki məlum dairələrin ənəvəvi tezislərini təkrarlayır. Belə təsəvvür yaratmağa çalışır ki, guya, hazırda Rusiya və İran arasında əlaqənin yaradılmasna Ermənistan maneə olurmuş, Zəngəzur dəhlizi bu problemi aradan qaldıracaq.

“Ruslar üçün tranzit marşrutuna nəzarət böyük uğur olardı. Rusiya və İranı birləşdirən və onilliklər ərzində ilk dəfə olaraq Fars körfəzinə aparan dəmir yolunun bir hissəsinə nəzarət onlara veriləcək. Bu, Rusiyanın Yaxın Şərqlə əlaqələrini bərpa edə biləcəyi əsas şimal-cənub dəmir yolu marşrutu olacaq.Çünki Ukrayna ilə müharibə və Qərblə qarşıdurma uzun müddət davam edəcək”–deyə, o, iddia edir.

Bu zaman nədənsə Ermənistanın bütün sərhədlərinin Rusiya hərbçilərinin nəzarətində olduğunu, bütün nəqliyyat, o cümlədən dənmiryolu infrastrukturuna Rusiya şirkətlərinin nəzarət etdiyini “yaddan çıxarır”.

Sülh sazişinin bağlanması üçün İrəvanın öz öhdəliklərini yerinə yetirməli, Azərbaycana ərazi iddialarına son qoymalı, öz qanunvericiliyini dəyişməli olduğunu da “unudan” erməni diasporunun sözçüsü bunu da Zəngəzur dəhlizinə bağlamağa çalışır.

Azərbaycanın Zəngəzur dəhlizi layihəsinin reallaşmasına nail olana qədər sülh sazişi imzalanmayacağını iddia edərək, günahı Bakının üzərinə yığmağa çalışır.

Erməni diasporunun bəslədiyi Vaal və onun kimiləri nədənsə Ermənistanın Azərbaycan torpaqlarını 30 il işğalda saxlamasını, çoxlu sayda şəhər və kəndlərini viranə qoymasını, minlərlə gəncini Şəhid etməsini xatırlamaq belə istəmirlər. İrəvanın buna görə Azərbaycana kompensasiya ödəməli, üzərinə müəyyən təminatlar götürməli olduğu haqda isə, ümumiyyətlə, düşünmürlər. Sanki Ermənistan istədiyi vaxt Azərbaycan torpaqlarını işğal edə, sonra da heç nə olmamış kimi yoluna davam edə bilər. Azərbaycan isə İrəvanın Qərbdəki havadarlarının hazırladığı “sülh sazişini” heç bir şərt irəli sürmədən imzalamalıdır.

Azərbaycan dövləti isə artıq regionda öz şərtlərini diqtə edir. Qərbin və ya Rusiyanın deyil, özünün milli maraqlarına cavab verən addımlar atır. Zəngəzur dəhlizi layihəsinin reallaşmasını da məhz Azərbaycanın milli maraqları tələb edir. Azərbaycan torpaqlarını 30 il işğalda saxlayan Ermənistan kapitulyasiya aktına imza atarkən bu öhdəliyi üzərinə götürübsə, yerinə yetirməlidir. Ya xoşluqla, ya da güclə!
 
Ardını oxu...
Seçkilərdən 92,12 % səslə zəfərlə çıxan Prezident İlham Əliyev Azərbaycanın Milli Məclisində and içib və beşinci dövrünə qədəm qoyub.
And içmə zamanı Prezident İlham Əliyev bir sıra məsələlərə toxunub.

Eyni zamanda İlham Əliyevin toxunduğu əsas məsələlərdən biri də Azərbaycan və Ermənistan münasibətləridir. Prezident qeyd edib ki, Azərbaycan öz məqsədlərinə nail olub. Ermənistan beynəlxalq hüquqa hörmət edəcəksə, müqavilə imzalanacaq. Əks təqdirdə Azərbaycan heç nə itirmir. Ümumiyyətlə, normallaşma məsələsi gündəmnən çıxmalıdır. Hər yerindən duran bu məsələ ilə əlaqədar təklif verir. Azərbaycan öz ərazi bütövlüyünü bərpa edib, bütün məqsədlərinə çatıb və heç bir şeydən narahat deyil.

Mövzu ilə bağlı “Sherg.az”a danışan deputat Fazil Mustafa bildirib ki, hadisələr Ermənistanın sülh prosesindən yayınmasının özlərinə ziyan vuracağını göstərir:

“Prezident İlham Əliyev də dünən bu mövzunu sadələşdirdi və gündəmdən çıxarmağı təklif etdi. Çünki bu artıq hər kəsin kənardan müdaxilə etməsi üçün hazır stereotip bir mövzudur. İlham Əliyev isə bildirdi ki, öz işlərinizlə məşğul olun. Məsələ Ermənistan və Azərbaycan arasında öz həllini tapmalıdır. Yəni kiminsə post müharibə adı altında müdaxilə etməsi Azərbaycan üçün məqbul deyil. Rəsmi Bakının bu cür təşəbbüsləri kənara qoyacaq və onun vasitəçiyə ehtiyacı yoxdur. Eyni zamanda Azərbaycan heç bir vasitəçi olmadan Ermənistanla məsələnin həllinə hazırdır. Əgər Ermənistan məsələni həll etməyə hazır deyilsə, bu bizim üçün böyük problem yaratmır. Azərbaycanın sərhədləri yenə etibarlı şəkildə qorunur və istənilən müdaxiləyə vaxtında cavab veriləcək. Azərbaycan Ermənistanla bağlı məsələlərdə artıq öz addımlarını atıb. Həmçinin sülh danışıqlarının aparılması üçün bütün variantları təklif edib. Bundan sonrakı mərhələdə isə Ermənistanın atılası addımları var. Bu addımlar gecikdikcə isə Ermənistan qeyri-müəyyənlik içində yaşayır. Sülh sazişi imzalansa, Ermənistan Zəngəzur dəhlizini verməyə məcburdur. Ermənistan sülh üçün müəyyən irəliləyişlər etməsə, onun özü üçün narahatlıq yaranacaq. Eyni zamanda Prezident vurğuladı ki, bizim üçün yeganə ailə türk dövlətləridir. Bu da bir daha sübüt edir ki, Qafqaz, Avropa, Müstəqil Dövlətlər Birliyi (MDB) və İslam evi bizim üçün ikinci dərəcəli məsələlərdir”.
 

Dünyapress TV

Xəbər lenti