Ardını oxu...
“NATO sərhədlərində müharibə gedirsə, hər zaman insident təhlükəsi olacaq. Məncə, bu, Ukraynaya dəstək toplamağa kömək edir. …Ölkələr Ukraynaya daha çox silahla və iqtisadi dəstək vermək istəyirlər. Mənə qalarsa, lap əvvəldən dəstək yetərincə olmayıb. Mən hətta fevralın 24-dən sonra General Filip Bridlav (keçmiş yüksək rütbəli NATO komandanı) və bəzi başqa generallarla birlikdə NATO-ya məktub da yazdım. Dedim ki, biz Ukrayna üzərində hava üstünlüyü yaratmalıyıq. Bu, NATO tərəfindən qəbul edilmədi. Bunun NATO, yoxsa NATO ölkələri tərəfindən edilməsinin əhəmiyyəti yoxdur. Mənə elə gəlir ki, onlar hələ də Ukrayna üzərindəki hava sahəsinə nəzarət etməlidirlər”.

“AzPolitika.info” xəbər verir ki, 2011-2018-ci illərdə Estoniya Müdafiə Qüvvələrinin komandanı olmuş Riho Terras “Azadlıq” radiosunu gürcü xidmətinə müsahibəsində bildirib.

General vurğulayıb ki, ABŞ, əgər istəsə, müharibəni çox tez bitirə bilər: “Rusiya müharibənin arxasında NATO-nun durduğunu deyir, ancaq NATO hələ gəlib çıxmayıb və onlar artıq uduzurlar. Məncə, bir-iki eskadron F-35 bu müharibəni bitirə bilərdi. Əlbəttə, mən mümkün nüvə təhlükəsini anlayıram. … Ancaq Çinin Rusiyanın nüvə silahı işlətməsini istəməməsi haqda dəyərləndirməylə razıyam. Çünki Çin üçün hazırkı durum, əslində, mümkün ən yaxşı vəziyyətdir. Onlar bu müharibədən pul qazana bilirlər, ancaq nüvə münaqişəsi istəməzdilər. Çünki Çin təkcə nüvə arsenalı üzrə dünya gücü sayılmır. Beləliklə də onlar kiçik qardaş olmaq istəmirlər və Çin, ya da heç olmasa, onun neytral qalması Rusiyaya lazımdır. Buna görə də ruslar üçün Çinin tərəf tutmaması vacibdir. … Nüvə münaqişəsi ehtimalının olduğunu düşünmürəm. Ancaq Rusiyanın bu dəli hökuməti ilə həmişə bir qədər ehtimal var”.
Ətraflı

Rusiyanın NATO ərazisinə hücum etməsi ehtimalı haqda suala cavab verən Terras belə deyib: “Rusiyanın beş fərqli istiqamətdən Ukraynaya hücum edəcək qədər intihara meylli olduğunu da heç kim düşünmürdü. Rusiyanın bəlkə şərqi Ukraynadan, bəlkə Xersondan içəri girə biləcəyinə inananlar var idi. Ancaq adamlar – yəni oxuya, yaza və hesablaya bilən hər kəs tamamilə əmin idilər ki, Rusiya Kiyevə hücum etməyəcək. Ancaq etdi. Beləliklə, sual odur ki, onlar nə qədər uzağa gedəcəklər. Çünki məntiqlə, əgər siz hücum edən Rusiya qüvvələrinin halına baxsaydınız, istənilən hərbi təhlilçi deyərdi: “Məntiqli deyil, mümkün deyil, Rusiya bunu etməyəcək”. Ancaq etdi”.

Terras yada salır ki, Rusiya ukraynalıların “azad olunmalarını” bayram etməyə hazır olmasının xəyalını qurmuşdu: “Putinin ətrafındakı FSB xuntası …elə bir oyun oynadı ki, guya ukraynalılar Rusiya qüvvələrinin onları azad etməsini arzulayır. Kiyevdə buna bənzər bir şeyin baş vermədiyini görəndə isə çox təəccübləndilər. …Bu, Putin üçün əsl sürpriz idi. Məndə tez-tez belə bir hiss yaranır ki, onlar Putinə real təhlillər vermirlər. Onlar ona yarınmağa və təhlillərin onun ideyalarını dəstəkləməsinə çalışırlar. Əlbəttə, bu da çaşdırıcıdır və bu gün Ukrayna ordusunun hətta Rusiya ordusu ilə müqayisədə Avropanın ən güclü ordusu olduğunu görürük. Ona görə də Ukrayna ordusunu döyüş tank və təyyarələri kimi hücum silahları ilə təchiz etməliyik ki, ərazilərini işğaldan azad edə bilsinlər”.

Ukraynanın qələbə qazanacağına əmin olan Terras bunun necə baş verəcəyi haqda da danışıb: “…Düşünürəm ki, növbəti məqsəd Melitopol (Rusiyanın nəzarətində olan Zaporojye regionunun ikinci ən böyük şəhəri) olmalıdır və ya ola bilər. İkincisi, ukraynalılar vilayət mərkəzlərini və məncə, Donetsk və Luhanskı götürə bilərlər. Xüsusilə də Donetsk yaxşı qələbə olardı. Bu onlar üçün yeni bir Xerson, fevralın 24-dək mövcud sərhəddən də o yana getmək demək olardı. Bu "Biz təkcə fevraldan bəri bizdən alınanları götürməyəcəyik, bununla kifayətlənməyəcəyik. Hər şeyi geri almaq istəyirik” mesajı verərdi”.
Ardını oxu...
Məmur arvadının son vəziyyətinə baxın... DİA.AZ bildirir ki, bu barədə tanınmış bloger Nail Kəmərlinin reportajında deyilir.

"Narkoman gözəl kimi əvvəlki çəkilişlərimizdən tanınan, bir zaman Vergilər Nazirliyinin əməkdaşı olan məmurun həyat yoldaşı (artıq boşanıblar) Ofeliya xanımın narkomaniya ilə mübarizəsini sizə təqdim edirəm" deyən Nail Kəmərli "Dua edək ki məmur arvadının son vəziyyəti daha da ürək açan olsun" da deyir.

Daha ətraflı aşağıdakı videoda:


 
Ardını oxu...
Gənc Tamaşaçılar Teatrının direktoru Naidə İsmayılzadə bu gün mətbuatın gündəminə çevrilən məsələ ilə bağlı özəl olaraq Moderator.az-ın suallarını cavablandırıb.TEREF.AZ həmin müsahibəni təqdim edir:

- Naidə xanım, teatrınızın aparıcı aktrisası Məsumə Babayeva mətbuata açıqlamasında bildirib ki, rəsmi şəkildə müqavilədə olsam da məni tamaşalara çağırmırlar. Belə olan halda isə ona qonorar ödənilmir və aktrisa 321 manat əmək pensiyası ilə dolanır. Yəqin ki, mövzu ilə bağlı sizin də demək istədikləriniz var.

- Başqa insanlar, lap dəqiq desək dövlət qulluğunda çalışanlar bəyəm nə qədər pensiya alır ki?

- O axı adi insan deyil, sənətkardır. Sənətkarlar adətən təqaüd, mükafat da alırlar. O bütün bunlardan da məhrum olunub. Əvəzində 50 il teatrda can qoyub. Qazandığı isə tamaşaçı sevgisindən başqa bir şey olmayıb.

- Bilirəm, o teatrda can qoyub. Buna görə də ona böyük təşəkkürlərimi, minnətdarlığımı bildirirəm. Kollektivdən onun səhhəti haqda maraqlananlar da var. Ara-sıra xəbər bilirlər. Bu həyatın qanunudur da. Təqaüdə getməli idi ki, əvəzində gənclər teatra gəlsin. Gənclər aylarla, illərlə işsizdir. Bəs o necə olacaq?! O gənclərə heç kim gətirib 321 manat pul vermir. Bəs o gəncləri kim düşünəcək?! Bu axı Gənc Tamaşaçılar Teatrıdır. Bizdə repertuar dəyişir, forma, teatrın abu-havası dəyişilir. Teatrımıza baş rejissor Mehriban Ələkbərzadə gəlib. Üstünlük əlbəttə ki, gənclərə verilir. Biz bunu düşünməliyik ya yox?! Bizim teatrda məktəb repertuarına daxil olan əsərlər səhnələşdirilir.

- Səhhəti, sosial vəziyyəti nəzərə alınaraq teatr tərəfindən ona hər hansısa bir qaydada məvacib təyin oluna bilərmi?

- Teatrlarda kömək, maddi yardım bəndi yoxdur. İmkan var idi, tamaşalarına qonorar yazırdıq, gəlib oynayırdı. İndi repertuar dəyişilib. Bu teatrın daxili işidir.

- Burada qayda-qanundan da əlavə insani münasibət əsas mövzudur.

- Artıq dərinə gedirsiniz. Siz də bir dəfə kömək edin də.

- Biz jurnalist olaraq məsələni işıqlandıra bilərik.

- Məsələni işıqlandırmaqla kifayətlənməyin. Bir dəfə qapısını döyüb, nəsə aparıb vermisiniz ona?!

- Siz nə bilirsiniz ki, biz onu etməmişik?!

- Bəs siz nə bilirsiniz ki, teatr etməyib?

- Aktrisa özü deyir ki, teatrdan ona heç bir kömək göstərilmir. Təkcə ötən il doğum günündə 200 manat pul və bir də gül dəstəsi göndərdiyinizi bildirib.

- Belə şeylər nə sizə, nə mənə, nə də ona yaraşır. Bütün bunlar qanun çərçivəsində öz həllini tapmalıdır. Hər həyat dövrünün öz hökmü var. Hamının evində yaşlı insanlar, valideynləri var. Zaman gələcək biz də eyni yolla təqaüdə gedəcəyik. Yol gənclərindir. Onlara əl tutmağın zamanı gəlib çatıb. Mənim teatrımda kirayələrdə qalan, çətin dolanan gənclərim var. Onları da düşünməliyəm. Teatr böyük müəssisədir, onu saxlamaq, idarə etmək çətin məsələdir. Bu gün Məsumə Babayevaya ehtiyac olsaydı o səhnədə olardı. Mən ona can sağlığı arzu edirəm.

- Demək ki, hələ ehtiyac yoxdur?

- Xeyr, ehtiyac yoxdur. Bir çoxları təqaüdə getdi, görün kimlər gəldi. Növbə çatanda hamı gedəcək. Əgər hansısa bir tamaşada ona ehtiyac olarsa dəvət edəcəyik. Buna əlbəttə ki, rejissorlar münasibətini bildirəcək.

- Özü də bildirib ki, səhnəyə çıxıb, oynaya bilər.

- O bildirə bilər. Deyirsə, qoy desin də. Yəqin ki, o özündə həmin qüvvəni görür. Teatrın baş rejissoru, rejissorları var. Onların repertuar seçimi var. Baxarıq. Mən sizə nə deyim?!

- Akrisa müsahibəsində bildirib ki, teatrdan çıxmağım üçün ərizəni mənə zorla yazdırıblar. Həqiqətənmi belə olub?

- Necə zorla? Mən onun əllərini bağlayıb, ərizə yazdırmışam?! Təqaüd yaşı çatmış adamdan heç ərizə almamaq da olar. Yaza bilərdik ki, filan maddənin filan bəndinə əsasən təqaüd yaşına çatdığı üçün tutduğu vəzifədən azad olunur. Vəssəlam! Bizim belə bir ixtiyarımız var.

- Akademik Milli Dram Teatrında bu gün də 85 yaşlı aktyor Rafiq Əzimov səhnəyə çıxıb, tamaşa oynayır...

- O AZDRAMA-dır, zəng edib Azərpaşa Nemətovdan soruşun, qoy o cavablandırsın. Dediyiniz insanın titullarına baxın bir! Heç bir teatrı bir-biri ilə müqayisə etmək lazım deyil. O Akademik Milli Dram Teatrıdır, bura isə Gənc Tamaşaçılar! Fərqi hiss edirsiniz?!

- Axı Məsumə xanıma zamanında fəxri ad verilməyibsə bu onun günahı deyil...

- Nə günah? Teatrda işləyən bütün insanlar fəxri ad almalıdır?! Uzun sözün qısası. Mən Həmkarlar İttifaqına deyərəm, bütün bu işlərlə onlar maraqlanır. Məsumə xanıma köməklik edərlər. Onun xəstəliyinə görə mənim də ürəyim ağrıyır, qadındır. Elə bu dəqiqə deyəcəm, zəng edib maraqlansınlar.
Ardını oxu...
Ekspert: Tehran Bakıya qarşı təhdid ritorikasının başına bəla ola biləcəyini anlayıb

Tehranın ritorikasında çox gözlənilməz dönüş baş verib. “Nə vaxtsa hər hansı bir ölkə tərəfindən Azərbaycana hücum olarsa, İran Azərbaycan Respublikasını dəstəkləyəcək”. Bunu İranın dini liderinin xarici siyasət üzrə baş müşaviri Əli Əkbər Vilayəti noyabrın 20-də İranın “Tasnim” xəbər agentliyi üçün yazdığı məqalədə bildirib.

O qeyd edib ki, İranın gücü “dostlarına qarşı deyil, İran və Azərbaycanın düşmənlərinə, eləcə də digər qonşularının düşmənlərinə qarşı” yönəlib.

Vilayəti bununla da kifayətlənməyərək, qəfil elan edib: “Azərbaycan xalqı bizim gözümüzün işığıdır. Son həftələr kimlərsə cəhalət səbəbindən, kimlərsə isə qərəzli şəkildə İranın Azərbaycan Respublikası ilə döyüşmək istədiyi barədə şayiələr yayır. Bu, İrana qarşı çirkin böhtandır. İran istər Qafqazda, istərsə də başqa yerlərdə qonşuları da daxil olmaqla, heç bir ölkəyə hücum etmək fikrində deyil. Və xüsusən də irq, dil, din, adət-ənənə və tarixi eyni olan insanlar, yəni Azərbaycan Respublikası xalqı bizim gözümüzün işığıdır. İran İslam Respublikası bu gün də regiondakı xalqların xoşbəxtliyindən başqa bir şey istəmir və regionun digər ölkələrinin ərazisinə tamah salmır. Əgər hansısa ölkə Azərbaycana hücum etsə, İran Azərbaycanı dəstəkləyəcək. Hansısa səbəbdən Arazın şimalında yaşayan azərbaycanlılarla aramızda xətt olsa da, biz sərhədləri keçərək hansısa əraziləri işğal etməyə çalışmırıq. Azərbaycan xalqı öz ölkəsini idarə edir və belə yersiz sözlər, ittihamlar əsassızdır. Qoy İran və Azərbaycanın düşmənləri bilsinlər ki, onların bu yöndə səyləri boşa çıxacaq”.

Bütün bunlar nə ilə bağlıdır? Bu gözlənilməz mövqe dəyişikliyi nədir? Gah az qala müharibə vəziyyətinə gətirə biləcək təhdidlər, gah da sevgi etirafları. Doğrudanmı İran elitası özü də başa düşmür ki, bu, kənardan ən azı qəribə görünür və inam yaratmır? Vilayətinin hazırkı bəyanatı konkret olaraq nəyə hesablanıb?

TEREF.AZ yazır ki, müstəqil siyasi ekspert Nəsimi Məmmədli bununla bağlı fikirlərini Press Klubla bölüşüb:

– Son günlər İranın Azərbaycana qarşı ritorikası aqressiv xarakter daşıyırdı. Deputatlar, hərbçilər, dini liderlər və məmurlar Azərbaycanı hədələyirdilər. Araz çayı yaxınlığında hərbi təlimlər keçirən İran Azərbaycanın Zəngəzur dəhlizi açmasına imkan verməyəcəyini bəyan edirdi. Ümumiyyətlə, İran Azərbaycana qarşı dəfələrlə müxtəlif təzyiq üsullarından istifadə edib. Azərbaycan İranın istəklərini nəzərə alaraq, əsasən onunla ortaq dil tapmağa üstünlük verirdi. İran isə hər an Azərbaycanı cilovlaya biləcəyinə inanırdı.

Lakin Ermənistanla 44 günlük müharibədən sonra rəsmi Bakının yanaşması xeyli dəyişdi.

Birincisi, Azərbaycanın Türkiyə ilə hərbi müttəfiqliyi ən yüksək səviyyəyə çatıb. Ordunun texniki təchizatı, döyüş hazırlığı daha da yüksəlib. Rusiya-Ukrayna müharibəsinin yaratdığı yeni geosiyasi proseslər Azərbaycanın Rusiya, ABŞ və Aİ qarşısında mövqelərini xeyli gücləndirib, təhlükəsizlik təminatları da gücləndirilir. Xüsusilə, Türk Dövlətləri Təşkilatının sürətlə formalaşması, əməkdaşlığın dərinləşməsi, Asiyadan Avropaya gedən kommunikasiyaların əhəmiyyəti Azərbaycanın yeni geosiyasi proseslərdə imkanlarını xeyli artırıb.

Azərbaycan prezidentinin türk dövlətlərinin Səmərqənddə keçirilən 9-cu sammitində 40 milyon azərbaycanlının hüquqlarının pozulması ilə bağlı bəyanatı İranda ciddi rezonans doğurub. Azərbaycanlıların yaşadıqları ərazilərdə Azərbaycan bayraqları, İlham Əliyevin şəkilləri, milli şüarlar yazılmış plakatlar geniş yayılmağa başlayıb.

Rəsmi Tehran bu tendensiyanın böyüməsindən ciddi şəkildə narahatdır və bunun qarşısının zorla alınmasının daha böyük təhlükələrə səbəb olacağını bilir. Buna görə də o, Azərbaycana qarşı təhdid ritorikasını yumşaltmaq, əvvəlki əməli siyasəti davam etdirmək istəyir.

Eyni zamanda, İranın Azərbaycana qarşı təhdidləri İran daxilində siyasi və ideoloji böhranın dərinləşməsində ciddi rol oynadı. Bu, cənubda yaşayan 40 milyona yaxın türkün İran rejiminə etirazına səbəb olub. Azərbaycan İsraildə səfirlik açmaqla İrana münasibətinə aydınlıq gətirib və beynəlxalq ictimaiyyətə müvafiq siqnal göndərib.

Əli Əkbər Vilayəti hazırkı məqaləsi ilə əslində fars şovinizmini təbliğ edir, türkləri təhqir edir, tarixi saxtalaşdırır. Məqalə Azərbaycana qarşı irad və təhdidlərlə doludur. Bir-iki cümlə ilə İran-Azərbaycan münasibətlərini əvvəlki səviyyəyə qaytarmaq cəhdləri olsa da, mahiyyət dəyişmir.

İranın indiki geosiyasi şəraitdə itkiləri Azərbaycan-İran münasibətlərindəki gərginlikdən daha çoxdur. Lakin Vilayətinin bu açıqlaması səmimiyyətdən uzaqdır və münasibətlərin yaxşılaşmasına səbəb olmayacaq. Azərbaycanla bağlı xoş sözlərin arxasında İranın pis əməllərini gizlətmək niyyəti dayanır.

Ermənistan Azərbaycan torpaqlarının 20 faizini işğal edəndə, tarixi abidələrimizi dağıdanda, bir milyona yaxın vətəndaşın evini, əşyalarını qarət edəndə, yandıranda, məscidlərdə donuz saxlayanda Vilayəti İranın xarici işlər naziri idi. O zaman o, nəinki buna etiraz etmədi, hətta Ermənistanın blokadadan çıxmasına hər cür dəstək verdi. Türkiyə işğalçılıq siyasətinə görə Ermənistanla diplomatik əlaqələr qurmaqdan imtina edəndə, Pakistan onunla heç bir əlaqə yaratmayanda Vilayəti İrəvanda İran səfirliyini açıb. İran 44 günlük müharibə zamanı Ermənistana logistik dəstək verməyə davam etdi. Rəsmi Tehran müharibədən sonra Qafanda konsulluq açıb və Ermənistanın təhlükəsizliyini özünün qırmızı xətti adlandırıb. Ermənistanın Azərbaycana qarşı hərbi təxribatlarında da İranın izləri görünür. Yəni İran-Azərbaycan münasibətlərindəki gərginlik İranın siyasəti ilə bağlıdır. Bu siyasət dəyişdirilməsə, normal münasibətləri bərpa etmək mümkün olmayacaq.

Rauf Orucov
 
Ardını oxu...
Millimiz ötən gün beynəlxalq yoldaşlıq matçı çərçivəsində Şimali Makedoniyanı məğlub etməklə qazandığı ardıcıl qələbələrin sayını 5-ə çatdırdı. Bu, azərbaycanlı futbolsevərlər üçün nə qədər sevindirici hal olsa da, bizi məyus edən digər bir məqam var – U-21-in durumu. Sonuncu yoldaşlıq matçında İsveç yığmasına 1:8 hesabı ilə məğlub olan Samir Əliyevin rəhbərlik etdiyi komandanın durumu hər kəsi narahat edir.
Təcrübəli mütəxəssis, AFFA-nın Məşqçilər Komitəsinin üzvü Şakir Qəribov Qaynarinfo-ya müsahibəsində hər iki yığmamızın çıxışını dəyərləndirib.
– Əvvəlcə, əsas millinin son çıxışıları haqqında fikirlərinizi bildirərdiniz…
– Millimiz səfərdə oynasa da, həqiqətən də çox gözəl oyun keçirdi. Görünür ki, oyunçularda inkişaf var. Düşünürəm ki, bu “Qarabağ”ın, “Sabah”ın, “Neftçi”nin çempionatda yaxşı iştirak etməsindən və həmin komandaların üzvlərinin milliyə dəvət olunmasından irəli gəlir. Xüsusən də “Qarabağ”ın Çempionlar Liqası və Avroliqadakı oyunları göstərir ki, futbolçular xeyli hazırdırlar. Özlərinə inam var ki, istənilən rəqiblə oynaya bilərlər. “Lex”i, “Fernetsvaroş”u keçmişik. “Viktoriya”ya uduzsaq da, yaxşı oynadıq. Bu rəqiblərə qarşı hücumda oynayırıq, qol vəziyyətləri yaradırıq, mübarizə aparırıq və bunun milliyə təsiri var. Uşaqlar göstərdilər ki, həqiqətən də potensial var. Millidə oynayan futbolçuların istəkləri var. Həmişə deyirdik ki, uduzsunlar, amma yaxşı oynasınlar. İndi həm yaxşı oynayırlar, həm də qələbə qazanırlar. Top nisbətində də rəqiblərdən üstünük.
– Son 5 oyunda qələbəyə görə hər kəs tərif yağdırır. Millidə nə dəyişib? Bunu inkişaf adlandırmaq olarmı?
– Siz də, mən də, ümumiyyətlə, hamımız istəyirik ki, hər şey tez olsun. Bir az oynayan kimi nəticə tələb edirik. “Qarabağ”ı nümunə göstərim. Qurban Qurbanov gələndən sonra 3-4 il nəticə əldə etmədilər. Nisbətən aşağı yerləri tuturdular, Avroliqada irəliləyə bilmirdilər. Yalnız bir neçə ildən sonra çempion oldular. Onu demək istəyirəm ki, uşaqlar da inkişaf etməlidir. Ola bilər ki, qaçırsan, amma tullanmağı bacarmırsan. Yaxud tullanırsan, amma qaça bilmirsən. Bunları bir yerə yığmaq üçün vaxt lazımdır. Reallığa baxanda, hər oyunçunun püxtələşməsi, formaya düşməsi, topla yaxşı davranması, sürəti olması, mübarizə aparması üçün zamana ehtiyacı var. Şimali Makedoniyanı indiyəcən udmamışdıq. Ancaq dünən heç bir əziyyət çəkmədən qələbə qazandıq. Düzdür, qol buraxdıq, amma uşaqlar özünəinamlı oynayırdı. Musa Qurbanlı ilk dəfə 90 dəqiqə oynadı və özünü yaxşı tərəfdən göstərdi. Ramil Şeydayevi, o cümlədən millidə debüt edən Ceyhun Nuriyevi qeyd edərdim. Nuriyev debüt etdi, ancaq sanki 2-3 ildir milliyə çağırılır. Adaptasiyadan əlavə, kollektiv yaxşı oynadı. Zəif çıxış edən futbolçu olmadı. Uşaqların nə vaxtsa inkşaf dövrünə çatacağını gözləyirdik, indi həmin vaxt gəlib çatıb. Klublar yaxşıdırsa, milli də o şəkildə oynayacaq. Uşaqlar da klublarda hazırlaşıb yığmaya gəlir. Millidə əsas taktikadır. Nə fiziki hazırlıq, nə də başqa amillər var. Məşqçilər komandanı taktiki və psixoloji cəhədən hazırlayırlar. Kimlər hazırdırsa, onlar da dəvət alır. Bəzən deyirik ki, niyə 26 nəfər çağırırlar, onsuz da, onların 15-i oynayır. Bunun sirrini də deyim. Komandanın içində olmaq, o havanı udmaq lazımdır. Nə olsun ki, oynamırsan, oturub baxırsan, izləyirsən. Ora gedən və oynamayan uşaqlar var ki, onlarda inam yarandı, təcrübə qazandılar. Əslində, ehtiyatda oturanlar daha çox oynamaq istəyirlər. Onların bu oyunları görməsi özü bir təcrübədir. Bundan da artığına qadir ola bilərik.
– Düşünmək olar ki, milli “Qarabağ”ın taktikasına yaxın, yəni hücum futbolu sərgilədiyi üçün uğur qazandı? Çünki həmişə De Byazi müdafiə futboluna görə təqnid olunurdu…
– Əvvəl 5 müdafiəçi ilə oynayırdılar ki, çox top buraxmasınlar. Ancaq hər klubun, millinin 2-3 taktiki planı olmalıdır. Hər komanda qarşısına fərqli taktika ilə çıxmaq lazımdır. Həmişə az top buraxmaq üçün eyni taktikanı seçib oynamaq olmaz. Bu, əvvəllər də var idi. Futbol yerində dayanmır, gündən-günə inkişaf edir. Bəzən komandada əvəzetmə uğurlu olanda deyirlər ki, “məşqçi “əjdahadır”. Amma uğursuz olanda yenə məşqçi günahlandırılır. İki oyunçunu dəyişməklə oyunda nə qədər gediş dəyişir. Bəzi futbolçuları meydana buraxırlar və hücuma qoşulmamaq tapşırığı verirlər. Hücum futbolu oynamaq üçün onun xırdalıqlarına varmaq lazımdır. Biz sual veririk, amma cavabının açıqlanmasını gözləmirik. Hər şey aydınlaşmalıdır: nəyə görə hücum futbolu?
– Qarşıdan Avropa çempionatının seçmə mərhələsi gəlir. Millimizin şanslarını necə dəyərləndirirsiniz?
– Hamı deyir ki, Estoniyanı məğlub edək, bununla da hər şey bitəcək. Amma mən belə düşünmürəm. Baxın, Azərbaycan futbolunun lideri “Qarabağ”dır. Klubumuz Avropaya səs salıbsa, deməli, imkanlarımız var. “Sabah” yavaş-yavaş pik formasına çatır. “Neftçi” bu il axsayır. Əvvəlki illərdə milliyə çox futboçu verirdilər. Avstriya, İsveçlə, Belçika ilə əvvəllər də oynamışıq. Üstündən görün nə qədər zaman keçib? Əlbəttə ki, bu müddətdə onlar inkişaf ediblər. Biz də inkişaf etməliyik. 5 qələbədən sonra rəqiblər bizi təhlil edəcəklər, Şeydayevə, İsayevə, Almeydaya, Mahirə qarşı necə oynamaq lazım olduğunu fikirləşəcəklər. Azərbaycan millisində taktiki cəhətdən dəyişikliklər oldu. Moldovadan, Şimali Makedoniyadan belə oyun gözləmirdik. Fikirləşirdik ki, qələbələr təsadüfən oldu. Amma son iki oyun göstərdi ki, heç də təsadüf deyil. Statisikaya baxsaq, görərik ki, heç kimdən geri qalmırıq. Fikrimcə, Avropa çempionatının seçmə mərhələsindəki rəqiblərlə oyunda çətinlik çəkməyəcəyik. Sürət baxımından və qol vəziyyətlərindən istifadədə bizdən müəyyən mənada üstün ola bilərlər. Çünki futboçularımız indi-indi o formaya çatır. Əsas odur ki, bu inamı, birliyi, oyunumuzu mart ayına qədər saxlayaq. Məncə, belədə nə Belçika, İsveç, nə də Avstriyadan geri qalacağıq. Elə də böyük fasilə olmayacaq. Çempionatımız davam edir. Futbolçular öz formasını saxlamalıdır. İndi elə nəsil yetişib ki, oynamaq istəyir. Biri var, oynamaqdan yorulasan, biri də var yeni “qan” gəlib. 26 nəfərin içində xeyli yeni adlar var. Onlar daha yaxşı oynamaq, özlərini göstərmək istəyir.
– Çatışmayan cəhət kimi nəyi göstərmək olar?
– Bütün komandalarda “Real”da “Barselona”da, “Çelsi”də, “Mançester Siti”də də çatışmazlıqlar olur. Komanda uduzanda çatışmazlıqlar daha çox görünür. Bunlar aradan qalxacaq. Fərq odur ki, uşaqlarda inam var. İnam olan yerdə çatışmazlıqlar gözə girmir. Bəhlul oynamadı, Bəxtiyar Həsənalızdə onu əvəzlədi. Hansı ki, klubunda əsas heyətdə oynamırdı. Uşaqlarda birlik, inam, əsas da odur ki, oyun var. Belə olanda istənilən rəqibə qarşı oynamaq mümkündür. İnanıram ki, millimiz bundan sonra da yaxşı oynayacaq.
– U-21-in də durumu ilə bağlı fikirlərinizi öyrənmək maraqlı olardı. Komanda niyə bu gündədir?
– Samir Əliyev komandanı yeni götürüb. Uşaqların əksəriyyəti öz klublarında oynamırlar. Çətinlikləri var. Samir istərdi ki, özümüzdən güclü rəqiblərlə oynayaq ki, çatışmazlıqları tez görək. Əsas problem odur ki, uşaqlar öz heyətlərində az oynayırlar. Orqanizm o yükə öyrəşməlidir. Oynamayan futbolçunu heyətə dəvət edirik və gedib İsveçlə oynayırıq. Sonra da deyirik ki, niyə 1:8 uduzduq? Ancaq gəlin baxaq, o uşaqlar Azərbaycan çempionatında neçə dəqiqə oynayıb? Fərq bundadır ki, analiz etməmiş deyirik ki, Samir məşqçi deyil.
– Yəni, günahkar klublardır?
– Bəli, uşaqlar daxili çempionatda oynamırlar. Bu, Samirin günahı deyil. Həmişə milli komandaların məşqçilərindən tələb edirik ki, kimin neçə dəqiqə oynaması haqda statistika gətirsinlər. Samir Əliyev neyləsin? Birdən-birə nəticə əldə etsin? Bu uşaqlar birlikdə oynamalı, bərkiməlidir. Yoldaşlıq görüşləri keçirilməlidir. Biz nə kömək lazımdırsa edərik. Ancaq o uşaqlar da oynamalıdır axı. Qolların vurulduğu dəqiqələri gördünüz? Sona yaxın 4-5 qol vurdular. Yəqin ki, fiziki cəhətdən çatdıra bilməyiblər. Ya da o səviyyədə deyillər. Bizim uşaqların o komandalarla oynaması hələ tezdir. Əlbəttə, nəticənin 1:8 olması yaxşı deyil. Amma qolların əksəriyyəti 75-ci dəqiqədən sonra vuruldu. Samir çox yaxşı məşqçidir. Bilirəm ki, qısa müddətdə öz işinin öhdəsindən gələcək. Ona vaxt lazımdır. Məşqçilər bütün oyunları izləyirlər, ən yaxşı uşaqları seçiblər. Öz fəlsəfəsini oturtması üçün zamana ehtiyacı var. O, ən azı bir-iki il işləməlidir ki, ona irad tuta bilək. İnşallah yaxşı olar. Əsas millimiz belə nəticələr göstərirsə, aşağıdakılar da onlara baxıb yaxşı çıxış edəcək.
Səbuhi Həsənov
 
 
 
Ardını oxu...
"Qərbin Rusiyanı təcrid etmək siyasəti Avropa ölkələri üçün çox ciddi nəticələrə gətirib çıxaracaq".

Bunu Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan "Rossiya 1" telekanalında yayımlanan "Moskva. Kreml. Putin" proqramına müsahibəsində deyib.

"Bədəli sonsuz olacaq. Bu bədəli getdikcə daha çox Avropa ödəyir, onunla bərabər Polşa", -Türkiyə lideri xəbərdarlıq edib.

Bundan əvvəl Türkiyə prezidenti vurğulamışdı ki, ABŞ başda olmaqla Qərb Rusiyaya faktiki olaraq heç bir məhdudiyyət olmadan hücum edir. Buna görə də Moskva müqavimət göstərmək məcburiyyətində qalır.
 
Ardını oxu...
Fransa Senatının Azərbaycana qarşı sanksiyaları nəzərdə tutan bədnam qətnaməyə 296 senatordan 295-i lehinə, 1 nəfər senator isə əleyhinə səs verib. Azərbaycanı dəstəkləyən yeganə senator isə uzun illərdir Senatda təmsil olunan Natali Quledir.

DİA.AZ-ın məlumatına görə, Natali Qule Bizim.Media-ya müsahibəsində qeyd edib ki, hələ 1998-ci ildən Azərbaycanla tanış olduğunu və rəsmi Bakının haqlı mövqeyini hər zaman dəstəklədiyini deyir.

- Xanım Qule, artıq bir neçə gündür ki, Azərbaycanda çox danışılırsız. 296 senatordan yalnız siz Azərbaycanı dəstəklədiniz.

- Əlbətdə, başqa cür ola da bilməzdi.

- Siz yalnız bu dəfə deyil, hər zaman Azərbaycanı dəstəkləmisiniz. Azərbaycan haqqında fikirlərinizi almaq istərdik.

- İlk növbədə onu deyim ki, mən Azərbaycanın dostuyam. Məndən əvvəl həyat yoldaşımla birgə, 1998-ci ildən Azərbaycana Avropa Şurası Parlament Assambleyasına daxil olmaqda kömək etmişik. Biz o vaxt da, Azərbaycanın lehinə səs verdik. O vaxtdan bəri mən həmişə Azərbaycan qaçqınlarını dəstəkləmişəm və həmişə Azərbaycanın ayrılmaz ərazi bütövlüyünü dəstəkləyən çıxışlar etmişəm. Ona görə də, həmişə eyni şey olub və o vaxtdan heç nə dəyişməyib.

- Fransanın Azərbaycana qarşı münasibəti haqqında danışaq. Onlar çox zaman Ermənistanı dəstəkləyirlər. Hansı ki, Fransa BMT-də təmsil olunur və Azərbaycanın ərazibütövlüyü də BMT tərəfindən tanınır. Fundamental dəyişikliklərə səbəblər nələrdir?

- Bəli, bu bir faktdır. Həm də ona görə ki, əvvəlcə dondurulmuş münaqişə olan bu münaqişə əslində heç kimin diqqətində deyildi, heç kim bunu həll etməyə çalışmırdı. Sonra müharibəyə qədər işlər getdikcə pisləşdi. Müharibə başladı və hadisələr “yaxşı erməni xristian” və “pis Azərbaycan müsəlman Türkləri” kimi qələmə verildi. Bir çox insanlar münaqişəni tam səhv başa düşürlər. Xristianlıq uğrunda mübarizə aparmalı olduqları kimi anlayırlar. Yaxın şərqdə yaşayan Suriya, İraq və Misirdəki bütün xristianlar kimi. Burada belə bir nəticə hasil olmuşdu ki, sanki, xristian Ermənilər yenidən müsəlman Türk azərbaycanlıların təhlükəsi altındadırlar. Bu da mövzunun tam anlaşılmazlığıdır.

- Bu isə yanlış fikirdir.

- Bəli, ona görə də, bu, onlar üçün birtərəfli münaqişədir. Onlar heç kimi dinləmək və vəziyyətlə bağlı heç nə öyrənmək istəmirlər. Həm də azərbaycanlıların burada heç bir diasporası yoxdur. Sonra bizim Parisdə fövqəladə səfirimiz var idi, Elçin Əmirbəyov. Çox böyük iş gördü. İndi Azərbaycanın yeni səfiri var, Leyla Abdullayeva. Və ümid edirəm ki, o, bu çətin vəziyyətdə işləyə biləcək.

- Senatın qəbul etdiyi qətnaməyə qayıdaq. Yalnız siz sözügedən qərarı dəstəkləmədiniz. Sizcə Prezident Makron, yəni hökumət bu qərarı dəstəkləyəcək? Yəni qəbul edilə bilərmi?

- Bunu etməyəcəklər. Onlar balanslı olmalıdırlar. Fransanın sülh prosesində rol almasını istəyirlərsə, Fransa hökuməti balanslı olmalıdır. Vəziyyətin hər iki tərəfini görməliyik. Lakin eyni zamanda onlar erməni lobbisinin böyük təzyiqi altındadırlar. Münaqişə ilə bağlı çox mühüm rol oynayan çoxlu sayda jurnalistimiz var. İctimai rəy Ermənistanın lehinədir. Qarabağın harda olduğunu heç xalq bilmir. Mən isə Azərbaycanın yanındayam.

- Son olaraq, azərbaycanlılara nə demək istəyərdiniz?

- Qarabağ Azərbaycandır! Buna şübhə yoxdur.

- Vaxt ayırdığınız üçün təşəkkür edirəm, xanım Qule.

- Mən də sizə təşəkkür edirəm.
 
Ardını oxu...
Politoloq Cümşüd Nuriyev Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Teref.az olaraq onunla müsahibəni təqdim edirik:

- Cümşüd bəy, Prezident İlham Əliyev növbəti dəfə qeyd etdi ki, biz Qarabağdakı ermənilərlə danışmağa hazırıq, amma Moskvadan göndərilmiş şəxslərlə yox. Sizcə bu açıqlama mahiyyət etibarı ilə hansı məsələləri əhatə edir və kimlərə ünvanlanmış mesaj idi?

- Ötən gün dövlət başçısı Avropa Şurasının nümayəndəsini qəbul edərkən konkrert olaraq bildirdi ki, biz Qarabağda olan ermənilərlə danışığa hazırıq. Amma bu o demək deyil ki, Moskvanın göndərdiyi Ruben Vardanyanla danışıqlar aparılacaq. Çünki Rusiya hələ də Azərbaycanla bağlı siyasətində qeyri-səmimidir. Bu ölkə hələ də özünün imperiya ambissiyalarından əl çəkməyib, işğalçılıq siyasəti yürüdür. Bu mənada biz Qarabağ erməniləri ilə danışmalıyıq dedikdə, buna əslində xalq diplomatiyası deyilir. 1991-ci ildə də biz bundan istifadə etmişik. Hətta tez-tez Ermənistanın Kaynavan qəsəbəsində azərbaycanlı deputatlardan ibarət olan nümayəndə heyəti ermənilərlə görüşüb. Ermənistan tərəfindən nümayəndə heyətinə Babken Ararktsyan Azərbaycan tərəfindən isə Afiyyədin Cəlilov rəhbərlik edirdi. Azərbaycan nümayəndə heyətinin ermənilərlə xalq diplomatiyası çərçivəsində keçirdiyi görüşlərin nəticəsi olaraq müəyyən bir sakitliyə də nail olunmuşdu. Hazırda da buna ehtiyac var. Biz o vaxt bu məsələdə erməni əsilli azərbaycanlılardan istifadə edirdik. Hazırda Bakıda 30 min erməni yaşayır. Ataları azərbaycanlı olanların çoxusu bu milləti sevir. Onların bu xidmətindən xalq diplomatiyasında yararlanmaq olar. Bu mənada dövlət başçısının irəli sürdüyü məsələ olduqca əsaslıdır. Çünki burada ayrı bir iddia ilə üstünlük qazana bilərik. Vaxtilə xalq diplomatiyasından istifadə olunub. Qarabağda yaşayan ermənilərə də Azərbaycan dövləti zəmanət verir. Onlar da digər vətəndaşlar kimi bütün hüquqlara malik olacaqlar.

- Fransa Senatının məlum qərarı sülh prosesinə necə təsir edə bilər? Ermənistan tərəfinin bundan şantaj və sabotaj üçün istifadə etmək ehtimalları böyükdür. Bu, Azərbaycanın əks-arqumentlərinə necə təsir edəcək?

- Senatın qəbul etdiyi qərarın heç bir hüququ gücü yoxdur. Çünki onların qəbul etdiyi qərar Fransa dövləti üçün imperativ - yəni məcburi deyil. Bu sadəcə tövsiyə xarakterlidir. Sadəcə olaraq bu fakt bir daha Fransanı Ermənistanın yanında olduğunu göstərdi. Özünü ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədri kimi təqdim edən bir dövlətin belə bir addım atması Azərbaycana əslində yeni bir əsas yaratmış oldu. Bu günd qədər Azərbaycan tərəfindən vurğulanırdı ki, ATƏT-in həmsədrləri tərəf saxlayır. Qarşı tərəf bu faktları inkar edirdi. 44 günlük müharibədən sonra Fransa Senatının qəbul etdiyi son qərar əslində özlərinin ifşası idi.

- Ermənistanın bu məsələ ilə bağlı hansı üstünlüklər qazanmaq iddiası var?

Ətraflı
Ads by
0
Reklamınızı SmartBee ilə effektiv edin.
- Əslində bu qərar Ermənistan üçün heç bir üstünlük və imtiyaz vermir. Artıq Ermənistanın Qarabağla bağlı böyük xülyaları suya düşüb. Azərbaycan Ordusu onu məhv etdi. Bundan sonra onların nə düşünməsi qarşı tərəfin problemidir. İndiki halda yaşanacaq istənilən qarşıdurma Azərbaycanın qələbəsi ilə bitəcək. III Qarabağ müharibəsinin olma ehtimalları da var. Rusiya burada xüsusi olaraq təxribatlar yaradır. Rusiya öz qoşunlarını Qarabağdan çıxarmamaq üçün ermənilərin əli ilə Azərbaycana təzyiq göstərmək istəyir.

- Bunlara adekvat cavab nədən ibarət olmalıdır?

- Azərbaycan düz yoldadır. Ölkəmiz hazırda bu məsələdə çox ağıllı qərarlar qəbul edir. Dövlətimiz bununla bağlı çox uzaqgörən siyasət yürüdür. Ölkə başçısı peşəkar diplomatdır. Biz əminik ki, bu cür təxribatlardan da Azərbaycan çox böyük uğurla çıxacaq.

- Son aylar bölgədə sabitlik idi. Ancaq ermənilər yeni təxribatlarla sabitliyi pozdular. Sentyabr gərginliyindən, Praqa görüşündən sonra tərəflərin ritorikaları başqa səmtə yönəlib. İrəvan vaxt udmağa çalışır, Bakı isə səbr etmək istəmir. Belə olduğu halda yenidən hərbi əməliyyatların başlanması ehtimallarını necə dəyərləndirmək olar?

- Sözsüz ki, yenidən hərbi əməliyyatların başlanması təhlükəsi var. Çünki Rusiyanın məqsədi odur ki, sülhməramlıların olduğu ərazidə Azərbaycan ordusu hansısa bir hərbi əməliyyatlar aparsın və bunun nəticəsində də, rus əsgərləri ölsün. Çünki Rusiya Ukrayna cəbhəsindəki uğursuzluğunu burada hansısa bir “uğurla” əvəzləmək istəyir. Azərbaycan bunu bilir. Ona görə də bu niyyət baş tutmayacaq. Rusiyanın Qarabağ məsələsində bir tərəfdən İranla, o biri tərəfdən Fransa ilə Azərbaycana qarşı Ermənistanı dəstəkləyir. Bu mənada mümkün münaqişə ocağının körüklənməsi halları var. Amma Azərbaycanın davranışları burada əsas rol oynayır. Çünki Azərbaycan hazırda münaqişə ocağının alovlanmasında maraqlı deyil. Amma ölkəmizin maraqları təmin olunmadıqda Azərbaycanın yandıracağı ocaqda Ermənistanla bərabər Rusiya da yanacaq. Bununla da rus qoşunları Qarabağdan tamamilə çıxarılacaq.

Ardını oxu...
Politoloq Qabil Hüseynli Teleqraf.com-a müsahibə verib.

DİA.AZ onunla müsahibəni təqdim edir:

- ABŞ dövlət katibi Entoni Blinken növbəti dəfə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevə zəng etdi. O, bundan əvvəl Ermənistan Baş naziri Nikol Paşinyanla danışmışdı. Bu söhbət də Ermənistana xəbərdarlıq xarakterində oldu. Sizcə, İran, Fransa və Rusiyanın davam edən sülh danışıqlarını pozmaq cəhdləri qarşısında ABŞ nə edə bilər?

- Zənnimcə, hələlik ABŞ-ın mövqeyi düzgün görünür. Həqiqətən də Blinkenin Paşinyana zəngi xəbərdarlıq xarakteri daşıyırdı. Çünki ABŞ bölgədəki gəlişmələri diqqətlə izləyir. ABŞ peyklərdən, eləcə də agentura şəbəkəsindən istifadə edərək, bölgədə, xüsusən də iki ölkə arasındakı təmas nöqtəsində suyun kim bulandırdığını müəyyənləşdirib. Buna görə də, Blinken etik formada Paşinyana xəbərdarlıq etdi ki, sülhyaratma prosesini pozmasın.

Azərbaycan və onun prezidentinin mövqeyi isə bəllidir. Biz bu məsələlərin həlli ilə bağlı hansısa qarışıqlıq yaratmaq istəmirik. Prosesi pozmağa çalışan İran və Fransadır, eləcə də onların çaldıqları havaya oynayan Ermənistan və onun başçısı Nikol Paşinyandır.

Yəqin ki, ABŞ nə baş verdiyini yaxşı bilir. Nikol Paşinyanın gah İrana, gah da Rusiyaya qaçaraq bölgədə qarışıqlıq yaratmaqla vaxt udmağa çalışması göstərir ki, sözdə sülhdən danışsa da, fəaliyyəti başqa yöndədir.

Hələ ki, ABŞ-ın prosesə müdaxiləsini lazımlı hesab edirəm. Çünki ABŞ Avropa Birliyi ilə tandem formasında çalışır, hər halda yaranan ehtimal budur. Üstəgəl, Avropa Birliyi və ABŞ açıq formada Rusiyanın bölgədəki mövqelərini zəiflətməyə və sülhyaratma prosesinə müdaxilə imkanlarını heçə endirməyə çalışır. Bu baxımdan, indiki məqamda ABŞ-ın fəaliyyəti qənaətbəxş görünür.

- Bəs Fransa öz müttəfiqlərindən – ABŞ və Avropa Birliyindən niyə fərqli düşünür?

- Ümumiyyətlə, Fransa özünü nə qədər sivil və mədəni ölkə kimi göstərməyə çalışsa da, əslində, millətçi və şovinist dövlətdir. Avropanın ən millətçi xalqı Fransada yaşayır. Fransızlar hələ XVIII əsrdən başlayaraq, müstəmləkə siyasəti yürüdürlər. Yetmişə yaxın xalq Fransanın bu müstəmləkə siyasətinin qurbanı olub, onlar bu dövrdə soyqırımı və kütləvi qırğınlara məruz qalıblar.

Bu ölkənin qanlı müstəmləkə siyasətinin son akkordları 1950-60-cı illərdə Əlcəzairdə vurulub. Həmin illərdə 1.5 milyon əlcəzairli Fransanın soyqırımı siyasətinin qurbanı olub. Bu, inkaredilməz tarixi faktdır. Əlcəzair buna öz siyasi qiymətini verib.

Ümumiyyətlə, Fransa destruktiv fəaliyyətlər yaratmağı sevən, müəyyən dövlətləri əlində alətə çevirərək, onlar vasitəsilə yaratdığı qarışıqlıqda öz maraqlarını həyata keçirməyə çalışan dövlətdir. Bu ölkənin milli ideologiyasında əsas yeri tutan prioritetlərdən biri islamofobiya və türkofobiyadır. Bu gün Azərbaycanın Fransa ilə iqtisadi, ticari və mədəni əlaqələri yüksək səviyyədə olmasına baxmayaraq, bu ölkə bizə də xəyanət etdi. Bu da Fransanın digər prezidentlərindən daha millətçi olan və peşəkar siyasətdən uzaqda dayanan Makronun sayəsində oldu.

Makron özündən əvvəlki Fransa prezidentlərindən daha çox ermənipərəstdir, daha çox anti-türk və anti-müsəlmandır. Məhz onun hakimiyyəti dövründə Fransanın türk və müsəlman dövlətlərinə qarşı düşmənçilik siyasəti daha açıq formada özünü göstərir. Bu baxımdan, Fransa Senatının Azərbaycan əleyhinə qəbul etdiyi bədnam, iftira dolu və heç bir fakta söykənməyən qətnaməsi istehzalı təbəssüm doğurur. Azərbaycan parlamentinin Senatın bu addımına qarşı cavabı kifayət qədər tutarlı və yerindədir.

Hesab edirəm ki, Azərbaycan bundan sonra Fransanın “parçala, hökmranlıq et” prinsipinə əsaslanan siyasətinə qarşı ciddi mübarizə aparacaq. Eyni zamanda, bu dövlətin siyasətindəki islamofobiya və türkofobiyanı ifşa etmək üçün böyük qüvvə sərf etməli olacaq. Zənnimcə, son ermənipərəst addımları bizi yox, Fransanın özünü uduzanların tərəfinə aparacaq.

- Ümumiyyətlə, Fransa ermənilərdən aldığı pulların əvəzini verməyə çalışır, yoxsa bir güc kimi bölgə ilə bağlı hansısa hədəfləri var?

- Fransa yüz ildir ki, ermənipərəst siyasət həyata keçirir. Amma Makrona qədər bu siyasət kifayət qədər ehtiyatlı aparılırdı. Əlbəttə, o dövrdə də qapalı formada bu siyasət davam etdirilib. Həyata keçirmək mümkün olmasa da, Fransa tərəfindən ermənilərin maraqlarının təmin edilməsi yönündə cəhdlər olub. Amma son iki ildə Fransanın ermənipərəst siyasəti illeqal və konstrativlikdən çıxaraq, leqal bir formaya çevrilib. Həyasızcasına faktları təhrif edirlər, təcavüzkarı müdafiə edərək, Azərbaycanın olmayan təcavüzündən danışırlar və bizi müxtəlif sanksiyalarla hədələyirlər. Halbuki neft və qazına görə Azərbaycana yalavaran onlardır.

Desəm ki, Fransa ağlını itirib – yanılmaram. Fransanın başında siyasətdə naşı və intellektual səviyyəsi aşağı olan bir şəxs dayanır. Həmin şəxs prosesləri idarə etməyi bacarmır. Üstəgəl, onun zəif siyasətindən istifadə edən müəyyən millətçi dairələr Senatda və dövlətin digər orqanlarında meydan sulayırlar. Xalqlararası nifaqı genişləndirmək və qızışdırmaq üçün əllərindən gələni əsirgəmirlər.

Fransa Senatının bu qətnaməsi sülhə xidmət edən yox, müharibəyə çağırış qətnaməsidir. Bu, bölgəni qarışdırmaq və xalqları üz-üzə qoymağa cəhddir.

Zənnimcə, Fransanın bu destruktiv fəaliyyəti onun Avropa Birliyi və NATO-dakı müttəfiqləri tərəfindən də təqdir edilmir. Fransa tamamilə ağlını itirmiş bir ölkəyə bənzəyir. Onların anti-Azərbaycan siyasəti öz başlarında çatlayacaq.

- Bu həssas məqamda ABŞ dövlət katibinin müavini Karin Donfridin Azərbaycanla bağlı açıqlaması da diqqətçəkəndir. O, Azərbaycanla təhlükəsizlik sahəsində əməkdaşlığın ABŞ üçün prioritet olduğunu dedi. Amerika rəsmisinin bu açıqlamasını necə şərh etmək olar?

- Məncə, bu, Azərbaycanın qlobal təhlükəsizliyin təmin olunmasındakı müsbət rolunu təqdir və etiraf etməkdir. Azərbaycan bölgədə dünya nizamına qarşı mübarizə aparan İran kimi qəddar bir ölkənin qarşısında dik dayanaraq, onunla mübarizə aparır. Azərbaycan Rusiyanın regiondakı pozucu fəaliyyətini neytrallaşdıran bir siyasət aparır. Üstəgəl, Azərbaycan Avropanın enerji təminatı və təhlükəsizliyində, eləcə də logistik təminatında çox mühüm rolu olan beynəlxalq iqtisadi layihələri həyata keçirir.

Azərbaycan Avropanın enerji təminatında artan rolu ilə qitənin Rusiya asılılığından xilas olması üçün əlindən gələni edir. Buna görə də Amerika Azərbaycanın bölgədə oynadığı konstruktiv və dinamik rolu təqdir edir, qiymətləndirir. Bu səbəbdən də ABŞ elan edir ki, bu yolda Azərbaycana hər cür dəstək verməyə hazırdır. Yəni Azərbaycanın yanındadır.

Ardını oxu...
“Maddi durumum belədir də. Nə göylərdə uçuram, nə də ki, yerdə sürünürəm. Yenə də əvvəlki yerimdə çalışıram, masaj edirəm, arıqlama aparatları vasitəsilə prosedurlar həyata keçirirəm. Kosmetoloq olmaq üçün kurslara gedirəm. Çətin günlərimdə iki dəfə Niyam Salami şou-proqrama dəvət etdi məni. Başqa heç bir həmkarımdan kömək görməmişəm, hansısa yerə dəvət almamışam. Toy olanda olur, olmayanda da öz işimlə məşğul oluram. Ən böyük dəstəkçim göydə Allah, yerdə oğlumdur”

DİA.AZ xəbər verir ki, bunu Moderator.az-a açıqlamasında tanınmış müğənni Şəhla Həmidova deyib. O daha sonra jurnalistlərin hesabına məşhurlaşıb, daha sonra onları saymayan sənətçilərdən danışıb.

“Öz mənfəətləri üçün jurnalistlərdən istifadə edib, onlardan bəhrələnib, nələrsə əldə edib, ortalığa çıxıb, sonra üz çevirən müğənnilər də görmüşəm. Mən əsl jurnalistlərdən, sənətinin çörəyini yeyənlərdən danışıram. Yerindən duran da bu dəqiqə özünə jurnalist deyir. Bu həyatda nəinki jurnalist, gərək heç kimin haqqını danmayasan. Heç vaxt da böyük söz danışmayasan” deyə müğənni bildirib.

Şəhla Həmidova sənətin ucuzlaşdığını bildirib.

“Dünya musiqisi də cılızlaşıb, amma bizdə olduğu qədər də yox. Bizdə bir az düşünməkdən, kitab oxumaqdan, oxuduğu şeirin fərqinə varmaqdan cəmiyyət uzaqlaşıb. O vaxt da cılız, yazılıb ortalığa çıxmayan mahnlar olub. Təbii ki, belə şeylərin qarşısı tez alınırdı. O zamanlar korifey sənətkardan, bəstəkarlardan dərs alırdılar. İndi yerindən duran hamı yazır, hamı oxuyur. Ona görə də bu gündəyik. Bundan da pis günə qalacağıq, çünki uçuruma gedirik. Batmış, mənfur qonşularımız bütün musiqilərimizi götürüb öz adlarına çıxarırlar. Onlar oxuyandan sonra yadımıza düşür ki, bizdə də belə mahnı var idi, gərək oxuyardıq. Əlimizdə olanda qədrini bilmirdik. İndi iki gün oxuyurlar, mahnı da unudulur. Mahnını, sənətini yox, bədənini, ombasını reklam edən dırnaqarası müğənniləri görəndə xəcalət çəkirəm ki, mən də müğənniyəm” deyə müğənni bildirib.

Şəhla Həmidova həyatda yaşadığı çətinliklərdən də danışıb.

“Anam düz 5 il sağalmaz xəstəliklə mübarizə apardı. İndi daha heç nəyin dadı, duzu yoxdur. 6-cı sinifdən bu yana heç nəyi xatırlamaq istəmirəm. Anamın arzusu məni həkim görmək idi, mən həkim oldum amma o görmədi. Həyatdan tez getdi. Anamın ölümündən sonra həyatım alt-üst oldu. O rəhmətə gedəndə məni atama yox, qardaşıma tapşırdı. Heç kimə arzulamıram ki, anadan yetim qalsın. O həyatda olsaydı mən bu güzəranı yaşamazdım. Ondan sonra ailə həyatı qurdum ki, mənə dəstək olsun. O uğursuz ailə həyatını kaş qurmazdım. Bu ailə həyatımdan yeganə təsəlli tapdığım oğlumdur. Ona baxıb şükür edirəm ki, həmin uğursuz ailəmdən bir uğurlu övladım dünyaya gəlib” deyə Şəhla Həmidova deyib.

Dünyapress TV

Xəbər lenti