“Cənab prezident, türk gəncliyi sizin mesajınızı alıbdır.
Azərbaycan dövləti öz dövlətimiz, Azərbaycan prezidenti öz prezidentimizdir.
Biz hər zaman güneyli gənclər olaraq, Azərbaycanın cəbhəsindəyik.
Vətənimizin o tayı, bu tayı yoxdur. Biz böyük Azərbaycanıq”, - posterlərdə yazılır.
Mollaların yuxusuna haram qatan görüntülərdir.
Asif Nərimanlı
Teref.az

Mədəniyyət Nazirliyi son iki ildə artıq ikinci dəfə ittiham və eyni zamanda da istehza, lağ-lağı obyektinə çevrilib. Birinci dəfə 2020-ci ildə nazirlikdə “DTX əməliyyatı” keçiriləndə və Əbülfəs Qarayev vəzifədən çıxarılanda, ikinci dəfə isə cəmi iki il sonra, yəni bugünlərdə DTX növbəti dəfə bu nazirliyə “baş çəkəndə”.

Nazir müavinin və nazirliyin Təchizat və əmlak şöbəsinin müdirinin həbs olunması onu deməyə əsas verir ki, əməliyyat yenə maliyyə cinayətləri, yeyintilərlə bağlıdır. Eyni cinayətlərin təkrarlanması az qala belə təəssürat yaradır ki, bura sanki nazirlik yox, mafiya yuvasıdır – cəza olsa da, bu, heç kimi cinayətdən çəkindirmir.

Ola bilsin ki, korrupsiya cinayətləri sarıdan bundan betər vəziyyətdə olan qurumlar da var, ancaq görünür, bu nazirlik hansısa xüsusi “özəlliyi” ilə seçilir...

Mədəniyyət naziri Anar Kərimov nisbətən gənc nazirlərdəndir və cəmi iki ilə yaxındır ki, bu vəzifəni daşıyır. Adətən, belədə “nə yatdı ki, nə yuxu görsün” deyirlər. Amma belə görünür ki, bu nazir ümumiyyətlə, yatmayıb və “böyük sədaqət” nümayiş etdirərək, özündən əvvəlki nazirin “adət və ənənələrini” can-başla davam etdirib. Nəticədə, necə deyərlər, beş illik planı cəmi iki ilə doldura bilib...

Ümumiyyətlə, bu necə nazirlik, necə təşkilatdır, və orada hansı mühit var ki, adam ora ayaq basar-basmaz rüşvətxora, korrupsionerə çevrilir?

Axı, məntiqlə Əbülfəs Qarayevin vaxtında keçirilən “DTX əməliyyatı”nın xofu, əks-sədası ən azından bir müddət bu təşkilatın divarlarına hopmalı, havasına çökməli idi. Görünür, sözügedən nazirlikdə o qədər sərbəstlik, cəzasızlıq, ya da səhlənkarlıq və özbaşınalıq mühiti, “aurası” kök salıb ki, heç kim heç nədən nə qorxmayıb, nə çəkinməyib. Ya da hər şey sistemli şəkildə qurulub


Ən aşağı vəzifədə oturandan ən başda yer tutana qədər korrupsiya, rüşvət mexanizmi var gücü ilə işləyib. Yeni nazir də bu mexanizmə toxunmayıb. Axı, Azərbaycan reallıqları çərçivəsində kim deyə bilər ki, şöbə müdiri, hətta nazir müavini rüşvət alır, korrupsiya ilə məşğul olur, amma nazirin bundan xəbəri yoxdur? Kim buna inanar? Ən yeni Azərbaycan tarixində belə “fərsiz-fərasətsiz” nazir heç zaman olmayıb və ola da bilməzdi!...

Görünür, necə ki, Əbülfəs Qarayevin az qala bütün böyür-başı, müavini, şöbə müdirləri və s. həbs olundu, lakin özü “sudan quru çıxdı”, A.Kərimovla da bağlı eyni mənzərənin şahidi olacağıq. O vaxt idarə rəisləri, nazir müavini və hətta nazirliklə “işləyən” şirkət rəhbərləri öz ifadələrində birbaşa Qarayevin adını çəkərək, bütün göstərişlərin onun tərəfindən verildiyini, rüşvətin, “otkatlar”ın da ona çatdığını bildirdilər.

Doğrudur, Qarayevi heç kim tutmadı, heç istintaqa şahid qismində də olsa cəlb etmədi, ancaq ən azından xalq, cəmiyyət bildi ki, bu nazirlikdəki korrupsionerin, rüşvətxorun yekəsi elə nazirin özü imiş. Bəs, indi kim inanar ki, eyni nazirlikdə, eyni əməllər törədilir və nazirin bundan xəbəri yoxdur?

“Ssenarilər müsabiqəsi var və seçilən uğurlu ssenarinin əsasında da filmin çəkilişi olacaq. Biz çox filmlər çəkmək istərdik, amma bizdə olan məhdud resurslara görə Qarabağ haqqında bir vacib filmin çəkilməsini nəzərdə tuturuq...” Bunu A.Kərimov bu ilin fevralında demişdi və nazirliyin Qarabağa dair bir neçə film çəkməyə gücünün çatmadığına, maliyyə çatışmazlığından əziyyət çəkdiyinə eyham vurmuşdu.

İndi, görək, DTX-nın həbs etdiyi nazir müavini və idarə rəislərindən nə qədər pul çıxacaq? Yəni, nə qədər yeyintiyə yol verildiyi məlum olacaq? Bəri başdan arxayın ola bilərsiniz ki, ortaya çıxan məbləğlər milyonlarla, bəlkə də on milyonlarla ölçüləcək və məlum olacaq ki, film çəkməyə tapılmayan həmin pullar kimlərinsə ciblərinə, bank hesablarına, villalarına axıdılıb...

Əbülfəs Qarayevin müavini də daxil olmaqla, başının dəstəsi həbs olunanda, həmin adamlara qarşı irəli sürülən ittihamların əsas hissəsi Mədəniyyət Nazirliyinin keçirdiyi dövlət satınalmaları və tenderlərdə yol verilmiş saxtakarlıq və yeyinti faktları ilə əlaqədar idi.

Qarayev 2020-ci ilin mayında vəzifəsindən azad olundu. İyul ayından etibarən onun yerini Anar Kərimov tutdu və dərhal da dövlət satınalmaları və tenderlər məsələsində əvvəlki rəhbərliyin “metod və üslubları” ilə işləməyə başladı. Məsələn, elə həmin il Ə.Qarayevin dövründən bu nazirliyin əsas “tender tərəfdaşı” olan "STONE CONSTRUCTİON" QSC-yə təxminən 1.5 milyonluq tender verdi. Bu mövzuya ötən il toxunmuşuq və bu “tender tərəfdaşlığı”nın nələrə əsaslandığını yenidən izah etməyə yəqin ki, ehtiyac yoxdur...

Bütün bu baş verənlərin fonunda sıravi vətəndaşda sual yaranır - yaxşı, Əbülfəs Qarayev getdi, yola salındı, yerinə Anar Kərimov gəldi. Nəsə dəyişdimi? Mədəniyyət sahəsində hansısa nəzərəçarpacaq dəyişikliklər baş verdiyinə dair ciddi əlamət görmürük. Əvəzində, yenə DTX-nın növbəti əməliyyatı və nazirlikdə maliyyə yeyintiləri, korrupsiyaya dair ittihamlar var. Yəni, dəyişən heç nə yoxdur. Yaxşı, əgər belədirsə, Ə.Qarayevi o boyda hay-küylə yola salmağın, “urvatsız etməyin” nə mənası vardı? Kişi oturub işləyirdi də... Əbülfəs yemədi, Anar, Əhməd, Məmməd yedi – camaat üçün nə fərqi var, axı?

Ümumiyyətlə, yaxşı olar ki, bizim bəzi yeni nazirlər öz adları ilə deyil, sələflərinin adıyla çağırılsın. Ən azından ona görə ki, əhaliyə və mətbuat işçilərinə yeni nazirin adını əzbərləmək, onu üzdən tanımaq üçün xeyli vaxt lazım olur. Ona görə də, o nazirliklərdə ki, nazirin ad və soyadından başqa heç nə dəyişməyib, nazirləri, məsələn, I Əbülfəs, II Əbülfəs, yaxud I Səlim, II Səlim, I Ziya, II Ziya və s. kimi adlandırmaq və tanımaq daha yaxşı olar...

Əslində, hər nə qədər ironiya ilə yanaşmaq istəsək də, bu baş verənlər olduqca acınacaqlıdır. Çünki məhz belə “gənc kadrlar”ın yarıtmaz, səhlənkar, biganə, bəzi hallarda isə korrupsiya və digər cinayətlərlə müşayiət olunan fəaliyyəti, əməlləri insanların islahatlara, Qərbdə təhsil almış gənclərə, bir sözlə, gələcəyə olan-qalan az-çox ümidini də qırır.

Cəlal Məmmədov

“AzPolitika.info”

Azərbaycan təmsilçisi “Araz-Naxçıvan” futzal üzrə Çempionlar Liqasında keçirdiyi hər 3 görüşdə məğlub olaraq, qrupda sonuncu yeri tutdu. Azərbaycandan Bosniya və Herseqovinaya 13 futzalçı aparılmışdı. Onların 9-u əcnəbi idi. Bunun üzərinə baş məşqçi Joze Alesio Da Silvanı da əlavə edək. Braziliyalı mütəxəssis həmyerlilərinə Azərbaycanda iş tapıb. Hər biri də kifayət qədər sanballı məbləğə gəliblər Azərbaycana.

10 braziliyalının hər biri minimum 10 min dollar məvacib alır Bakıda. Hər ay Braziliyaya minimum 100 min dollar gedir Azərbaycandan. İl ərzində də 1 milyon dollardan çox. Bu, braziliyalıların qazancı. Bəs Azərbaycanın qazancı nədir? 3 oyunda 0 xal? Bunun üçün ildə 1 milyon dollarımız ölkədən çıxır? 3 oyunda 3 məğlubiyyət almaq üçün Braziliyadan bir dəstə futzalçını Bakıya gətirmək, onlara il ərzində 1 milyon dollar vermək kimin ideyasıdır? Özü də bu məbləği təkcə “Araz-Naxçıvan”ın braziliyalıları aparır.

Ümumiyyətlə, futzal sahəsində təkcə “Araz-Naxçıvan” dərdi deyil dərdimiz. Azərbaycanın futzal çempionatında çıxış edən komandaların əksəriyyətinin heyəti braziliyalı və iranlılardan ibarətdir.

Belə çıxır ki, futzala yaxşı pul ayrılır. Amma bu pul futzalın inkişafına, yerli futzalçıların yetişdirilməsinə xərclənmir, Braziliya və İrana göndərilir.

Niyə? Məqsəd nədir? Sualdır də özümüz özümüzə veririk. Cavab verən isə yoxdur.

Mənbə: Publika.az

Yasamal Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısının aparatının Mənzil-Kommunal Təsərrüfatı Birliyinin dövlətə külli miqdarda vergi borcu üzə çıxır.

32gun.az-ın əldə etdiyi məlumata görə, sözügedən qurumun hazırda 3.5 milyon manatdan çox (3509001.47AZN) vergi borcu var.

Qeyd edək ki, adı çəkilən birliyin sədri Ədalət Bağırovdur.

Yasamal Rayon İcra hakimiyyətinin başçısı Elşad Həsənovdur.

Azərbaycanda “Azərlotoreya” adlandırılan fırıldaq sürətlə yayılır. Bu bəla xalqımızı talamaqla məşğul olan dağıdıcı məmurlara havayı qazanc verir. “Poz, qazan” adlı fırıldaq ölkəni tam işğal etməkdədir.

Qurum aşkar formada və sadə yollarla insanları fırıldaq oyunlara cəlb edir, küçələrdə, məhəllələrdə, metro çıxışlarında, bazarlarda, dayanacaqlarda, az qala hər tində bucaqda, o cümlədən rayonlarda “Poz, qazan” oyunlarını genişləndirir. İnsanlar da küçələrdə bu mərci gördükcə şirniklənir, həvəslənir, nəticədə hər gün uduzurlar.

Ona görə ki, “Azərlotereya” ASC oyunçuları aldadır, nadir hallarda kimsə mərcdən cüzi qazana bilir, udan da onu tamaha gəlib başqa bir yerdə uduzur. Beləcə hər gün yüzminlərlə manat dövr edir və kasıb təbəqədən çıxan pullar şirkətin cibinə girir. İşin bəlalı tərəfi budur ki, bu oyunlar hansısa mərkəzlərdə, məntəqələrdə deyil, hər yerdə təşkil olunur. Kasıb, üzülməkdə olan xalq da qazanmaq ümidilə sonuncu manatlarını qumara sərf edir və acından ölməmək üçün oğurluğa və digər ağır cinayətləri törətməyə vadar olur.

Deputatlardan biri açıq deyir ki, Azərbaycanda bu cür oyunlara yer verilməsi, insanların zəhmətsiz gəlir əldə etməyə alışdırılılması və milli psixologiyada dərin çatlar yaradan qumar oyunları dərhal küçələrdən yığışdırılmalıdır: “İnsanlar bu kimi oyunlar nəticəsində var-yoxdan çıxaraq evini, maşınını, həyatını qurban verir və hətta öz ailə üzvünü belə gözə almayaraq qumarda uduzurlar, faciələr baş verir”.

Kasıb təbəqə, dövlətin himayəsində olan qumarxana ilə oyuna girir və hesab edir ki, nə vaxtsa “cek-pot” udub həyatını dəyişdirəcək, yazıq kasıb, bir də cahillikdən əziyyət çəkir. Azərlotereyanın feysbuk səhifəsində isə şərh yazan insanların böyük əksəriyyəti lotereyada uduşların çox xırda rəqəmlərdən və az olmasından şikayətçidir.Feysbukda keçirdiyimiz sorğuda, həmçinin bu cavablarla qarşılaşdıq.

TEREF.AZ yazır ki, 7times.az saytının əməkdaşı mövzuya dair küçədə bilet satan satıcılardan bir sıra məlumatlar almağa çalışıb. Maraqlıdır, gün ərzində nə qədər bilet satılır, satılan biletlərə iri məbləğli uduşlar düşürmü? Ənvər adlı satıcı bildirdi ki, gün ərzində 50-60 satış edə bilir. İri məbləğli uduşla bağlı məsələyə gəlincə, bir həftə öncə 800 manatlıq uduş olduğunu bildirdi. Bu ərəfədə piştaxtaya yaxınlaşan bir alıcı isə heç vaxt böyük məbləğlər uda bilmədiyini, ara-sıra əyləncə üçün uşaqlarına aldığını söylədi. Söhbət zamanı piştaxtaya yaxınlaşan alıcı “Binqo” aldı. Bildirdi ki, tez-tez lotereya bileti alır, amma cəmi bir dəfə 5 manat udub.

Düşünürük ki, məsələyə dövlət səviyəsində baxılmalı, daim nəzarətdə saxlanmalıdır. Azərlotereya oyunların necə keçirilməsi ilə bağlı açıqlama verməlidir. İnsanları göz görə-görə aldatmaq və qeyri-şəffaf keçirilən oyunlara icazə vermək qəbul edilməzdir!

Teref.az yazır ki, LAF TV-nin redaktoru əməkdar jurnalist Leman Eleşrefqızı sosial şəbəkədə head&shoulders şampununun Azərbaycanda saxtalaşdırıldığı barədə şübhələrini səsləndirərək video paylaşım edib. Ləman xanımın paylaşdığı statusu və videonu oxuculara təqdim edirik:
"Uzun illərdir saçımı ancaq head&shoulders şampunu ilə yuyuram. Bu dəfə uşaq gedib marketdən kiçik, üstündə yasəmən şəkli olan şampun aldı. Elə bil zirzəmidə hazırlanıb, head&shouldersin iyi yüngülvari gəlir,amma içi zibil.Əslində bunu salonda mənə illər qabaq demişdilər ki, bu şampuna da əl qatırlar, inanmamışdım.
Yaxşı, bəs bu ünlü şirkətin Azərbaycanda nümayəndəliyi yoxdumu? Hara baxırlar? İstehlakçını belə aldatmaq olurmu? Biz buna pul verib alırıq, sizin qablaşdırdığınız zibili yox. Əcəb işə düşmüşük, dünyaca məşhur brendi gətirib Azərbaycanda özümüzə oxşadırıq. Keçən dəfə Sisleyin timsalında gəldi başıma, indi də belə. Ölkədə normal məhkəmə də yoxdur ki, vurub belini qırasan bunların."

Dövlət Təhlükəsizliyi Xidməti (DTX) əməkdaşları hazırda Mədəniyyət Nazirliyinin rəhbər şəxslərinə qarşı xüsusi əməliyyat həyata keçirir.

Bu barədə məlumatı “AZfront” teleqram kanalı Mədəniyyət Nazirliyinin rəsmisinə istinadla yayıb.

Məlumata görə, hazırda Mədəniyyət Nazirliyində keçirilən əməliyyatda saxlanılan arasında nazirliyinin rəhbər şəxsləri də var.

Xeberal.az xəbər verir ki, Şuşa Şəhər İcra hakimiyyətinin başçısı Bayram Səfərovun mülklərinin siyahısı yayılıb…

Siyahını jurnalist Həbib Müntəzir yayıb. TEREF.AZ Xeberal.az-a istinadən siyahını təqdim edir...

▪️Xətai rayonu, General Mehmandarov, ev 68, m. 9 ünvanında mənzil

▪️Novxanıda yerləşən 6 milyon dollarlıq villa

▪️Dərnəgüldə daha bir mənzil

▪️Əhmədlidəki Leyla PALACE Şadlıq sarayı, restoran və PUB

▪️Nərimanov metrosu ərazisində bir neçə obyekti

▪️“Qala” restoranı

▪️“Kosmos” Restoranı

▪️Nərimanov parkında yerləşən “İstanbul” kafesi

▪️La Vita Cafe and Restoran

▪️Novxanı yolunun üzərində yerləşən aqlay daş plitələr istehsal edən sexləri

▪️Novxanıda mal-qara ferması

▪️Fermanın yaxınlığında gön-dəri sexi

▪️Binəqədidə hektarlarla torpağı

▪️M.Ə.Rəsulzadə qəsəbəsində yerləşən mədəniyyət və istirahət parkı

▪️Bakının müxtəlif yerlərində obyektləri və Sədərək, Binə bazarlarında çoxlu sayda dükanları

▪️Rufis adlı oğlunun adına “Kəklik” MMC şirkəti
(Oğlu polkovnik-leytenant Xəlil Səfərov Xətai Rayon Polis İdarəsinin 34-cü Polis Bölməsinin rəisidir)

▪️Qiyməti 50-60 min və daha nələr...

Son günlər ciddi polemika predmetinə çevrilən Azərbaycan Yazıçılar Birliyi ilə bağlı gəlişmələrə daha bir əlavə olunub. Bu dəfə də söhbət maliyyə məsələsindən gedir. Daha dəqiqi, şübhəli maliyyə işlərindən...

DİA.AZ bildirir ki, bu barədə paylaşım edən tanınmış araşdırmaçı jurnalist Cavanşir Həsənli AYB sədri Anarın nəzarətində saxladığı gəlir yerlərindən bir barədə məlumatları diqqətə çatdırıb.

C.Həsənli yazır: "Bakı Kitab Mərkəzi... Anarın xahişi və Heydər Əliyev Fondunun dəstəyi ilə açılıb. Amma hüquqi şəxs kimi AYB sədrinin qızının adına rəsmiləşdirilib.

AYB sədrinin qızı tərəfindən idarə olunur. Və sırf kommersiya maraqlarına xidmət edir..."



Məsələ ilə bağlı maraqlı olan bütün tərəfləri dinləməyə hazırıq...