Ardını oxu...
“Vaz” adı ilə tanınan dairənin düz mərkəzində dayanmışıq. Ləğv edilsə də, izləri qalıb. Burada dayanmağımızın səbəbi qaynar xəttimizə ünvanlanan vətəndaş şikayətidir. Məsələ burasındadır ki, Bakı-Sumqayıt yolunun üzərində yerləşən Abşeron Gənclər şəhərciyində yaşayan sakinlər və ümumiyyətlə bu yolla hərəkət edən bütün sürücülər əvvəllər bax bu dairədən istifadə etməklə çox rahat formada üzü mərkəzə doğru irəliləyirdilər. Hazırda isə dairə ləğv edildiyindən onların işi bir qədər çətinləşib. Belə ki, üzü şəhərə doğru qayıtmaq üçün onlar Saray yolu ilə 3-4 kilometr də qabağa gedib geri dönmək məcburiyyətindədirlər”.

Sözügedən “VAZ” dairəsi təxminən bir aya yaxındır ki, ləğv edilib. Bu da 20 min nəfərə yaxın sakinin yaşadığı Masazır və Abşeron Gənclər şəhərciyinin, eləcə də ətraf ərazidə yaşayan sakinlərin etirazına səbəb olub. Özlərinin dili ilə desək işə gecikən kim, övladını məktəbə apararkən 1-ci dərsə çatdırmayan kim.

Bundan başqa, bu yolla hərəkət edən 199 saylı yeganə müntəzəm marşrut xəttinin fəaliyyəti də pozulub. Sözügedən yolda edilən dəyişikliyə görə, sürücülər hər gün 7 kilometr əlavə yol qət edirlər. Bu da təbii ki, onlar üçün həm əlavə vaxt itkisidir, həm də artıq yanacaq sərfiyyatı. Bütün bunların fonunda hələ işləri Təcili və Təxirəsalınmaz Tibbi yardıma düşərsə, bax əsl problem bundan sonra başlayır.

Maraqlıdır ki, bu yolda nə yol hərəkəti qaydalarını tənzimləyən lövhələr var, nə də işıqfor. Məsələ ilə bağlı əvvəlcə Baş Dövlət Yol Polisi İdarəsi ilə əlaqə saxladıq. Qurumun əməkdaşı, polis baş leytenantı Toğrul Nəsirli bildirdi ki, “VAZ” dairəsi yolda yaranan uzun-uzadı tıxaclar səbəbindən ləğv edilib.

“Nəzərə almaq lazımdır ki, layihənin icrasının sonrakı mərhələsində mövcud yol şəraiti, istiqamətlər üzrə nəqliyyat axını tam təhlil olunaraq, hərəkətin daha da təkmilləşdirilməsi istiqamətində əlavə işlərin görülməsi, daha yaxın məsafədə geriyə dönmə zolağının yaradılması nəzərdə tutulub. Lakin unutmayaq ki, həmin ərazidə əvvəllər mütəmadi sıxlıq müşahidə olunurdu ki, bu da həmin yolla hərəkətdə olan sürücülərin narazılığına, əlavə vaxt itkisinə və artıq yanacaq sərfiyyatına səbəb olurdu. Hazırda sürücülər bu istiqamət üzrə əlavə olaraq 2.8 kilometr məsafə qət etməklə heç bir sıxlıq problemi yaşamadan geri dönmə edib, hərəkətlərini davam edə bilərlər ki, bununla da tıxacda qalmadan mənzil başına rahat gedə bilərlər”.

Məsələyə digər cavabdeh qurum olan Azərbaycan Avtomobil Yolları Dövlət Agentliyi ilə əlaqə saxlamaq istəyimiz isə baş tutmadı. Çünki qurumun heç bir nümayəndəsi telefonlara cavab vermədi. Bir müddət öncə saytlardan birinə açıqlama verən qurumun mətbuat katibi Anar Nəcəfli isə yalnız bunları deyib.

"Baş Dövlət Yol Polisi ilə birlikdə qeyd edilən ərazidə yeni layihə hazırlanıb. Hazırda layihənin icrası həyata keçirilir. Günün pik saatlarında həmin ərazidə tıxaclarla bağlı çoxsaylı müraciətlər daxil olurdu. Layihə də bu müraciətlər əsasında həyata keçirilir. Hazırda sürücülər bir istiqamət üzrə əlavə 2,5 kilometr məsafə qət etməklə geridönmə edib hərəkətlərinə davam edə bilərlər. Layihə hələ tam başa çatmayıb, gələcəkdə daha yaxın məsafədən yeni geridönmə hissəsinin yaradılması da nəzərdə tutulur. Bütün bunlar əlavə vaxt itkisinə səbəb olmur, əksinə tıxacların qarşısını alır". Sitatın sonu

Əvvəla burda bir şeyi dəqiqləşdirək. Hazırda sürücülər bir istiqamət üzrə əlavə 2,5 deyil, 3 kilometr məsafə qət edir. Bu da həm əlavə vaxt itkisi, həm də artıq yanacaq sərfiyyatına səbəb olur. İkincisi isə göz önündədir. Rəsmi qurumlar nə qədər sakinlərin bu yoldan rahat şəkildə istifadə etdiyini desə də, vətəndaşlar tam əksini bildirir.

Hələ biz insanların müayinə olunmaq üçün Abşeron xəstəxanasına və ya işlərini asanlaşdırmaq üçün “DOST” mərkəzinə gedərkən qarşılaşdığı çətinlikləri demirik. Dövlət vətəndaşın işini asanlaşdırmaq üçün bir bu qədər şərait yaratsa da, bu kimi qurumlar öz fəaliyyətsizlikləri ilə bu işə kölgə salmağa çalışırlar.

Görünür Azərbaycan Avtomobil Yolları Dövlət Agentliyi xalqa xidmət etmək əvəzinə bəzi şəxslərin rahatlığını daha üstün bilir. Halbuki cənab Prezident vətəndaşların rahat gediş-gəlişini təmin etmək üçün bu quruma milyonlarla pul ayırır. Amma nə fayda... Dəfələrlə sökülüb tikilən Bakı-Quba yolu, 7 ildən artıqdır ki, davam edən və hələ də rəsmi şəkildə istifadəyə verilməyən Zığ-Hövsan yolu bu qurumun fəaliyyətinin hansı şəkildə təşkil olunduğunu gözlər önünə sərir. Elə buna görə də “Görünən köyə, bələdçi lazım olmaz”mış deyirlər.

Ümid edək ki, aidiyyəti qurum bu dəfə vətəndaşların narazılığını görməzdən gəlməyəcək. Edilən səhvlər tez bir zamanda aradan qaldırılacaq. 10 metrə görə, əlavə 7 kilometr məsafə qət olunmayacaq. Gəlin sağ qulağımızı sağ əllə qaşıyaq.

 
Ardını oxu...
Azərbaycanda animasiya filmələri sahəsində ixtisaslaşan "NME” MMC-nin rəhbəri Nicat Manafov Mədəniyyət Nazirliyini məhkəməyə verməyə hazılaşır.

Bu barədə Qaynarinfo-ya Nicat Manafovun özü bildirib.

Onun sözlərinə görə, bir neçə gün əvvəl Bakı Kommersiya Məhkəməsində Mədəniyyət Nazirliyinə qarşı iddia qaldırsa da, icraata götürülməyib: "Belə əsaslandırdılar ki, işin Bakı Kommersiya Məhkəməsinə aidiyyəti yoxdur. Dedilər ki, ümumi məhkəməyə müraciət etməlisən. Mən də bu dəfə ümumi məhkəməyə müraciət etməyi düşünürəm. Yəqin ki, yaxın günlərdə iddiamı təqdim edəcəm”.

Nicat Manafov iddiasında Mədəniyyət Nazirliyi ilə "Salnaməfilm” studiyası arasında bağlanmış müqavilənin ləğv olunmasını tələb edir.

Məlumat üçün deyək ki, "Qarınqulu” tammetrajlı animasiya filminin çəkilişi "Salnaməfilm” studiyasına həvalə edilib. Nicat Manafov təxminən yarım milyon dəyəri olan layihənin tender keçirilmədən Mədəniyyət Nazirliyinin tabeliyində fəaliyyət göstərən və animasiya filmlərinin çəkilişində ixtisaslaşmayan "Salnafilm” studiyasına verilməsini qanunsuz hesab edir.

"NME” MMC-nin rəhbəri bununla bağlı ilk olaraq İqtisadiyyat Nazirliyi yanında Antiinhisar və İstehlak Bazarına Nəzarət Dövlət Xidmətinə müraciət ünvanlayıb. Mraciətə cavab olaraq qurum Mədəniyyət Nazirliyinə məktub göndərərək "Salnafilm” studiyası ilə müqavilənin ləğv olunmasını və "Dövlət Satınalmaları haqqında” Qanuna müvqafiq olaraq bütün podratçılara bərabər rəqabət mühitini təmin etməklə tender keçirilməsini tələb edib.

Nicat Manafov deyir ki, Mədəniyyət Nazirliyi bu tələbə əməl etmir: "Fakriki olaraq iş gedir. Ona görə də düşündüm ki, məsələnin məhkəmə müstəvisində həllinə nail olum”.
 
Ardını oxu...
Quba “Soyqırımı Memorial Kompleksi” – Dəyərini itiribmi?
Təhlükə hardan, ya kimdən gəlir?
Dünən TRT kanalı üçün azərbaycanlıların 1918-ci il soyqırımı mövzusuna həsr olunan sənədli filmin çəkilişləri ilə əlaqədar Qubaya, Soyqırımı Memorial muzey-kompleksinə getmişdik. Bura mənim üçün son dərəcə doğma məkandır, belə ki, uzun illər azərbaycanlıların soyqırımı mövzusu ilə əlaqədar topladığım, araşdırdığım və nəşr etdirdirdiyim sənədlər, şəkillər və tədqiqatlarımın nəticələri məhz bu Memorial Kompleksdə maddiləşmiş, kütləviləşmiş və görüntü şəklində təmsil olunmuşdur. Geniş ərazilərdə yerləşən bu Kompleksin muzey ekspozisiyasının yeganə müəllifi kimi mən özümü bu Qara Yaddaş məbədimizin hər daşı, hər qarışı üçün məsuliyyətli bilirəm. Çünki bu qeyri-adi muzeyin ilkin “eksponatları" – təsadüfi tikinti nəticəsində 400 nəfərin sümükləri basdırılmış kütləvi məzarlığın aşkar edilməsindən başlayaraq, onun qeyri-adi binasının (əsas ekspozisiya zalı yerin altında yerləşir) tikintisi zamanı ortaya çıxan problemlərdən xəbərim var. Heydər Əliyev Fondunun kiçik, lakin olduqca peşəkar və mobil işçi qrupu ilə bir il yarımdan artıq müddətdə Kompleksin muzey ekspozisiysı üzərində bilavasitə iştirakımı da çox yaxşı xatırlayıram. 2013-cü ildə, Muzeyin Açılış mərasimində ölkə başçısını, Heydər Əliyev Fondunun rəhbərini və digər qonaqları muzey ekspozisiyası ilə tanış edərkən, sonrakı illərdə xarici ölkələrdən gəlmiş nüfuzli nümayəndə heyətlərini şəxsən müşayiət edərkən, bu məkanda beynəlxalq konfranslar keçirərkən, xarici və yerli qonaqlarımızla, müxtəlif çəkiliş qrupları və d. ilə bu muzeyə gələrkən – Hər Dəfə (!) onun son 100 illik tariximizin ən faciəvi, ən ağır və ən ağrılı səhifələrinin bitkin elmi-sənədli, mənəvi-insani Təcəssümü olduğunun təsdiqini tapıram. Kompleks açılandan bəri onu milyondan artıq insanın, o cümlədən 200 minə yaxın xarici qonaqların və onlarla rəsmi xarici nümayəndə heyətlərinin ziyarət etməsi, rəylər kitablarının neçə-neçə cilddən ibarət olması, Kompleksə beynəlxalq əhəmiyyətli, dövlət tərəfindən qorunan tarixi memarlıq qoruğu statusu verilməsi ölkəmizdə azərbaycanlıların soyqırımı tarixini əks etdirən yeganə təyinatlı ideoloji mərkəz kimi bu muzey-kompleksin geniş anlamda dəyərini vurğulayan amillərdir.
Amma son illər bu kompleks ətrafında baş verən bəzi hadisələr, düzü məhz bu Dəyərlə bağlı təşvişlərimizi artırır. Bu sıradan ən böyük “hadisə” təbii ki, “Soyqırımı Memorial Kompleksi”n 1918-ci ildə daha geniş miqyasda erməni vandalizmi və vəhşiliklərinə məruz qalmış şəhərlərdə - Bakıda və Şamaxıda deyil, məhz Qubada inşa edilməsini şərtləndirən əsas Sübutun – Kütləvi Məzarlığın “ləğv edilməsi” ilə bağlıdır. Belə ki, 2018-ci ildə, “Azərbaycanlıların soyqırımının 100-cü ilddönümü ərəfəsində müxtəlif yaşlı insanlara mənsub sümüklər açıldığı və 10 il ərzində müxtəlif vasitələrlə qorunduğu məzardan çıxarılaraq elə o ərazidə yenidən torpağa basdırılmış və üstünə də çox sadə bir Xatirə Daşı qoyulmuşdu.
Burada vurğulamalıyam ki, bu iş əslində yarı-gizli görülmüşdü, müxtəlif, qeyri-ciddi səbəblər gətirilməklə yalnız şaiyələr şəklində yayılaraq, sonda birdən həyata keçirilmişdi. Lakin o da məlumdur ki, torpağın içində qalmaqla yanaşı açıq hava dəydiyindən erroziyaya uğramaq təhlükəsi qarşısında bu məzar-abidənin yeni texnoloji üsullarla saxlanması proyektləri var idi və Memorial Kompleksin açılışı zamanı Fondun sifarişi ilə italiyalı mütəxəssislər tərəfindən hazırlanmış bu proyektlər nümayiş olunmuşdu. Lakin Muzeyin inzibati-idarəçiliyi Azərbaycan Mədəniyyət Nazirliyinə verildikdən sonra bu niyyət reallaşmadı və sonda məsələ ən sadə, ən asan və ən ucuz yolla “həll olundu”.
Bu “həll” Soyqırımı Kompleksinin təsir effektini yarıbayarı azaltdı desəm, inanın ki, səhv etmərəm. Çünki Komplekslə tanışlıq marşrutu elə tərtib olunmuşdu ki, qonaqlar muzey ekspozisiyası, yəni tarixi faktlar, hadisələr, sənədlər, şəkillər ilə tanış olduqdan və məlumatlandıqdan sonra kütləvi Məzarlığı seyr edirdilər və eşitdiklərinin danılmaz sübutunu görərkən sözün əsl mənasında böyük sarsıntı keçirirdilər. Bir nümunə: Görkəmli fizik – alim, Nobel mükafatı laureatı Jores Alferov muzeylə tanışlıqdan sonra məzarlıqdakı sümükləri görərkən əhvalı dəyişmiş və ona ilkin tibbi yardım göstərilmişdi.
Kütləvi məzarlığın ləğv edilməsi və muzeyin ekspozisiyası ilə bağlı bəzi digər məsələlər üzrə məsul şəxslərin indi vəzifələrində olmadığı səbəbindən adlarını çəkməyi lazım bilmirəm. Həm də müəyyən naqislikləri sonradan aradan qaldırmaq mümkün oldu, görünməyən bəzi işlər də görüldü. Bu baxımdan Kompleksin kollektivinin, başda direktor Rəxşəndə xanım Bayramova olmaqla fədakarlığı və əməyi ayrıca qeyd edilməlidir. Sanki hamı bir qədər sakitləşmişdi.
Lakin budur, yeni bir problem, narahatlıq və deyəsən bu dəfə iş yalnız Muzey kollektivinin təlaşı və müdaxiləsi ilə bitməyəcək. Belə ki, bir müddət əvvəl Kompleksin inzibati ofisi, elmi-informasya mərkəzi və kitabxanası, eləcə də yüksək gərginli avadanlıqların yerləşdiyi texniki otaqları əhatə edən binanın üst hissəsində, meşə zolağının kənarından başlayaraq, əslində Kompleksin mühafizə zolağına daxil olan torpaq sahəsindən müəyyən hissə “Spartak” MMC –nin nümayəndələri tərəfindən kiçik həyətyanı sahələrə bölünərək fərdi mənzillərin tikintisi üçün satılmışdır. Bu barədə Kompleksin müdiriyyətinə heç bir məlumat verilməmişdir. Bir müddət əvvəl isə həmin ərazidə qazıntı işlərinə və çoxsaylı fərdi evlərin tikintisinə başlanmışdır.
Burada məsələyə tam aydınlıq gətirmək üçün bir məqam xüsusi vurğulanmalıdır. Heydər Əliyev Fondu tərəfindən Kompleksin tikinti layihəsi həyata keçirilərkən 1918-ci ildə yaşanmış hadisələrin məzmunu əsas götürülərək soyqırımı qurbanlarının xatirəsinə ehtiram əlaməti kimi nəinki hər hansı dekorasiya və bəzəkli elementlərdən istifadə edilməmiş, həmçinin əraziyə sərhəd zolagi və ya hasar çəkilməmiş, bununla da Kompleks ərazisində matəm sükutunun təbiətlə ünsiyyətdə təcəssüm etdirilməsinə nail olunmuşdur. Bu baxımdan Komplekslə təbii görüntünün ahəngini qorumaq məqsədilə ətraf ərazilərdə hər hansı tikilinin inşasına icazə verilməmiş, əksnə, kütləvi məzarlığın yerləşdiyi təpənin arxasındakı bir yaşayış evi və yeməkxana, sahibləri ilə razılaşma əsasında buradan köçürülmüşdür. Beləliklə, ətrafda yalnız sanki qanlı hadisələrin günahsız qurbanlarının ruhlarını qoruyan şam ağacları saxlanılmış və artırılmışdır.
Lakin bu gün yeni yaşayış sahəsi üçün ayrılan ərazi birbaşa Kompleksin muzey binası ilə üzbəüzdə, İnzibati binanın isə düz başında yerləşir. Belə ki, inzibati binanın bir hissəsi təbii qayalığın içinə salındığı üçün, evlərdən bir neçəsinin artıq qazılmaqda olan bünövrəsi Kompleks ofisinin damına söykənməli olacaq.
Yeni yaşayış massivinin hələ suyu, kanalizasiya xətti, elekrik şəbəkəsi və s. kimi işlərin görülmədiyi, lakin artıq evlərin tikintisinə başlanıldığı nəzərə alınarsa, öz suallarına cavab üçün bu işə məsul olan şəxsləri axtaran Kompleks əməkdaşlarının narahatlığı anlaşılandır.
İlk nəzərdə bu ərazinin Soyqırımı Kompleksinin tam səlahiyyətində deyil, yalnız “mühafizə zolağına” daxil olduğu əsas götürülərsə bu narahatlığın nə dərəcədə qanunauyğun olduğu sualı ortaya çıxa bilər. Lakin burada konkret bir məsələ də var: artıq tikintisinə başlanmış yaşayış məskəninin ərazisinə heç yol da yoxdur və bu problemin həlli kimi “İnşaatçılar” tərəfindən artıq Kompleksin birbaşa ərazisinə aid və ona məxsus olan qapalı avto-dayanacaq meydanını sökməklə, 0.15 ha, 5 metr enində 2 yeni yol salmaq nəzərdə tutulur. Bu yol salınana qədər isə, tikinti materiallarını daşımaq üçün hazırda həmin ərazidə Kompleksin elektrik təchizatını təmin edən yüksək gərginlikli 6 min kvat elektrik xəttinin və internet kabel xəttinin üzərində qeyri-qanuni torpaq yol salınmışdır və ağır tonnajlı yük avtomobilləri qeyd olunan xəttlərin üzərindən hərəkət edərək Kompleksin elektrik təchizatı üçün böyük təhlükə törədirlər. Bir müddət əvvəl buna oxşar bir qəza nəticəsində Kompleks 2 gün tam işıqsız qalmış və ziyarətçilərin qəbulunu dayandırmalı olmuşdu.
Kompleksin əsas binaları ilə üzbəüz və biri ilə bitişik ərazidə yeni yaşayış məhəllələrinin salınmasının digər fəsadları da vardır. Belə ki, yer səthindən 19 metr hündürlükdə xüsusi konstruksiyalı divarları olan muzey ilə üzbəüz yaxınlıqda yerləşən, təxminən 11-12 metr hündürlüyündə olan meşə zolağında və eyni hündürlüklü pilləkənlərdə hər hansı bir cüzi səs olduqda muzey divarları vasitəsilə həmin səs yüksəlir və əmələ gələn dissonans - gurultu bəzən hətta yerin alt qatında yerləşən əsas zalda da eşidilir. İndi həmin meşə zolağında ağacların kəsilib fərdi evlər, tövlələr, hinlər və digər təsərrüfat obyektləri daxil yaşayış məhəllələrindən bütün gün ərzində gələn çoxsəsli hay-küyün Kompleksin uzun illər qorunan müqəddəs sükunətilə nə qədər “ahəngdarlıq” yaradacağını özünüz təsəvvür edin.
Bu səs-küylə yanaşı həm də xüsusi əhvalla muzeydən çıxan ziyarətçilərin nəzərləri ilk olaraq qarşı təpədə öz gündəlik həyatını yaşayan insanların ev-məişət görüntüləri, paltar zivələri, mal-qarası, toyuq-cücəsi, uşaqların oyun meydançaları və s. ilə qarşılaşacaq. Bu mənzərənin də Kompleksin təlqin etdiyi hisslər və fikirlərlə nə dərəcədə həmahəng olacağını təsəvvür etməyi yenə sizlərin öhdəsinə buraxıram.
Əlbəttə, mümkündür ki, bəziləri, xüsusilə bu əraziyə yalnız pul qazanmaq mənbəyi kimi baxanlar və onları dəstəkləyənlər Komplekslə yanaşı təsvir edilən mənzərə və səs-küyü “həyat davam edir” məntiqi ilə izah etsinlər. Amma həyat tək pul və məişət rahatlığından ibarət deyil. Quba “Soyqırımı Memorial Kompleksi” də bu məntiqi tamam başqa hissiyyat və zehniyyatla qavramaq üçün yaradılıb.
Düzü, Kompleksin əməkdaşları ilə bu yeni yaşayış məkanına “baxış” keçirərkən və burada həqiqətən tikinti işləri getdiyini öz gözlərimlə görərkən yenə də bu məsələlərə ən azı aydınlıq gətirməli olan səlahiyyətli qurumların – ilk növbədə Quba İcra Hakimiyyətinin və Azərbaycan Mədəniyyət Nazirliyinin hələ də susduğuna inana bilmirəm... Amma Kompleksin rəhbərliyinin və əməkdaşlarının bu ciddi təşvişini da anlayıram və bu səmimi ürəkyanğısı müqabilində onlara onsuz da böyük olan rəğbətim daha da artır.
Mümkündürmü ki, hansısa MMC şirkəti dövlət ərazisi sayılan bu torpaqları beləcə rahat (Quba şəhəri üçün o qədər də baha qiymətə yox) satsın, sənədləşdirsin, dərhal evlərin tikintisinə başlanılsın və...
Kimdir bu “layihənin” müəllifləri və havadarları ki, “qonşuluqdakı” mühüm bir Dövlət qurumunun – Dövlət tərəfindən qorunan tarixi memarlıq-qoruğunun maraqları ilə heç hesablaşmır, üzə çıxmır və verilən adi sualları cavablandırmağı belə lazım bilmir... Vəziyyət belə qalarsa deyəsən Qubadakı Soyqırımı Memorial Kompleksi tədqicən yaşayış məhəllələri ilə əhatə olunacaq...
Bu reallığın adını nə qoyaq, dostlar?
Bir daha vurğulayıram, mən hələ də inanmıram ki, adı çəkilən səlahiyyətli qurumlar, son nəhayətdə Soyqırımı Kompleksinin qurucusu olan Heydər Əliyev Fondu tarixi yaddaşımızın ən ağır Abidəsinin bu qədər dəyərdən salınmasına biganə qalsınlar...
Amma bu tarix hamımızın qan yaddaşıdır, biz biganə qalmayaq... Qalanları da oyadaq...
Dəstəyinizə ehtiyacımız var...
Hər birinizin...
Solmaz Rustamova-Togidi
Teref.az
 
 
 
Ardını oxu...
Xəbər verdiyimiz kimi, bu yaxınlarda 19 özəl daşıyıcı şirkət dövlət rəhbərliyinə kollektiv müraciət ünvanlayıb və bildirilib ki, hər gün daşıdıqları sərnişin sayına görə toplanan vəsaitin 5%-ni “BakıKart”a ödəyirlər.
TEREF.AZ yeniavaz.com-a istinadla xəbər verir ki, daşıyıcı şirkətlər bunun kifayət qədər böyük faiz olduğunu bildirərək həmin rüsumun azaldılmasını xahiş ediblər.
Daşıyıcı şirkətlərin bu açıqlamasından sonra nəqliyyat sahəsi üzrə ekspert Elməddin Muradlı bildirib ki, sərnişinlərin “BakıKart” vasitəsilə ödədiyi gediş haqqının 5%-i BNA-a tərəfindən tutulur.
BNA-nın mətbuat xidmətinin rəhbəri Mais Ağayev isə Elməddin Muradlını yalan danışmaqda ittiham edib və bildirib ki, sərnişin sayına görə toplanan vəsaitin 5%-ni bu sahədə fəaliyyət göstərən ödəniş operatoru olan şirkətə ödənilir. BNA rəsmisi deyib ki, bu prosedur da daşıyıcı şirkətlə operator arasında hüquqi müstəvidə imzalanan müqavilələrlə tənzimlənir.

Ardını oxu...
Məlumat üçün bildirək ki, BNA rəsmisi daşıyıcı şirkətlərdən gediş haqqının 5%-ni tutan operatorun kim olduğunu açıqlamayıb.
Yeniavaz.com-un apardığı araşdırma göstərir ki, daşıyıcı şirkətlərdən gediş haqqının 5%-ni tutan operator, yəni “BakıKart”ın sahibi olan şirkət – “K Group” MMC-dir (VÖEN – 1402954871).
Maraqlıdır ki, “BakıKart”ın rəsmi veb-saytı olan “bakikart.az”da bu şirkət barəsində heç bir məlumat qeyd olunmayıb. Veb-sayta baxdığımız zaman sanki sayt tərtib olunarkən “K Group” MMC-nin adı bilərəkdən gizli saxlanılıb. Lakin, “bakikart.az” domain adının “K Group” MMC-yə məxsus olduğunu gizlədə bilməyiblər (ya da unudublar).

Ardını oxu...
Təkcə Bakı metrosundan gün ərzində orta hesabla 535 min sərnişinin istifadə etdiyini nəzərə alsaq, “K Group” MMC-nin “BakıKart” vastəsilə ödənilən vəsaitlərdən xeyli gəlir əldə etdiyini görə bilərik. Məsələn, bu rəqəm təkcə Bakı metrosundakı sərnişin sayına görə, gün ərzində 8025 manat edir. Bu da bir ayda 240 min 750 manat, bir ildə isə 2 milyon 889 min manat edir.

Adına “Bakikart.az” saytında rast gələ bilmədiyimiz “K Group” MMC-nin sahibi kimdir?
Açıqlanan rəsmi məlumatlardan belə görünür ki, “K Group” MMC 03.11.2014-cü il tarixində dövlət qeydiyyatına alınıb. Nizamnamə kapitalı 3 milyon 10 manat olan MMC-nin qanuni təmsilçisi Bayramov Orxan Xanlar oğludur. Hər il milyonlarla vəsait əldə edən “K Group” MMC kimi Orxan Bayramov haqqında da açıq internet resurslarda heç bir məlumat yoxdur.
Məlum olan isə odur ki, “K Group” MMC-nin dövlət qeydiyyatına alındığı hüquqi ünvan “Bakı şəhəri, Nəsimi rayonu, 20 Yanvar, ev 3. M. 13”də “GMSA” MMC (VÖEN – 1402774731) adlı daha bir şirkət qeydiyyata alınıb. “K Group” MMC ilə eyni ildə - 2014-cü ildə dövlət qeydiyyatına alınan şirkətin qanuni təmsilçisi BNA-nın rəhbəri Kərimli Vüsal Ağaməmməd oğludur.
Göründüyü kimi, “BakıKart” vasitəsilə ödənilən gediş haqqının 5%-i birbaşa olaraq BNA tərəfindən tutulmasa da, bu vəsait BNA rəhbərinə bağlılığı olan şirkətin büdcəsinə daxil olur.
Ardını oxu...
 

Ardını oxu...
“Şəhərin mərkəzində alternativ yol var, daha doğrusu, adı var, özü yoxdur. Neçə ildir ki, 5-6 kilometrlik bu yol “yoxa çxıb”. Hansı ki, əsas yolda qəza, qazıntı, tıxac olanda sürücülər həmin alternativ yoldan istifadə etməlidir ki, tıxac aradan qalxsın. Neçə illərdir ki, həmin yol ayrı-ayrı adamlara satılıb, icarəyə verilib. Biri mağaza, digəri bazar, başqa biri iaşə obyekti açıb…”

“5-6 kilometrlik yol zəbt edilib”

Mingəçevir sakini Murad Musayev deyir, şəhərin mərkəzindəki Heydər Əliyev prospektinə alternativ yol uzun illərdir ki, əhaliyə yoldan başqa hər cür xidmət göstərir. Nəticədə əsas yolda tıxac yarananda sürücülər çarəsiz qalır:

“Söhbət Göyərçin abidəsindən Kürün körpüsünədək uzanan 5-6 kilometrlik yoldan gedir. O yolun kənarında kimin obyekti varsa, pulunu verib, obyektin yola düşən qarşısını zəbt edib. “Fəzailin bazarı” deyilən yer var, bazarı yola çıxarıb, “Azərkabel”in filialı var, yoldan götürüb, öz ərazisinə qatıb. Biri gül əkib, biri hissəsi kənd məhsulları gətirənlərə gündəlik icarəyə verilir. Bir sözlə, yoldan əsər-əlamət qalmayıb”.

Şəhər sakinin deməsinə görə, kənardan gələn avtobuslar da həmin ərazidə park edir. Nəticədə şəhəriçi hərəkət edən və əsas dairəyə daxil olub prospektə çıxmalı olan avtomobillər məcburiyyət qarşısında yol hərəkəti qaydalarını pozurlar.

“Ciblərə pullar axır”

Şəhərin başqa sakini Eldəniz Səfərov da eyni problemdən danışır. O, bu problemin yeni olmadığı vurğulayır:

“Mən demirəm ki, bu vəziyyəti indiki icra hakimiyyəti, indiki bələdiyyə yaradıb. Bu, çoxdankı məsələdir. Ancaq şəhərin rəhbərliyi dəyişdikcə, problem yerində qalır. Heç bir məmur bu biabırçılığı aradan qaldırmaqda maraqlı deyil, çünki ərazidən ciblərə pullar axır. Hamı bilir ki, bu işlərin başında kimlər dayanır. Sıradan biri çıxarıb küçəyə bir masa qoysa, yüz yerdən yaxınlaşıb sorğulayarlar, qarşısını alarlar. İcra hakimiyyətinin xəbəri olmadan belə işlər görmək mümkün deyil”.

Eldəniz Səfərovun sözlərinə görə, şəhər sakinləri alternativ yolun yükdən azad edilərək onlara qaytarılması üçün dəfələrlə aidiyyəti qurumlara müraciət etsə də, nəticəsi olmayıb.

Mingəçevir Şəhər İcra Hakimiyyətindən Meydan TV-yə bildirilib ki, ərazidə avtomobillərin və piyadaların hərəkətinə hər hansı ciddi əngəl yoxdur. Qurumun əməkdaşları ərazidəki küçə ticarətilə mübarizə aparmaq üçün şəhər polisiylə birgə vaxtaşırı reydlərdə iştirak edir:

“Əksinə, o yolda yararsız hala düşmüş asfalt hissələri təzələnir, sahibkarlara tez-tez xəbərdarlıqlar olunur ki, malları yola yaxın əraziyə yığmasınlar”, – qurumdan bildirilib.
 //Meydan TV//

Ardını oxu...
Ardını oxu...
11.09.2015-ci ildə “Gəncəbank”ın Müşahidə Şurasının sədri Pərvanə Novruzovanın Natalya Kərimovaya məxsus əmlakları özününküləşdirməsi haqda yazmışdıq. Belə əmlaklardan biri də Natalya Kərimovanın mənzili olub. P.Novruzovanın təhdidləri ilə üz-üzə qalan N.Kərimova Azərbaycanı tərk edəndən 5 il sonra “Gəncəbank” rəhbəri Kəpəz Rayon Məhkəməsinə müraciət edib. İddiasında göstərib ki, N.Kərimova ondan 30 min dollar borc alıb və qaytara bilmir. Məhkəmədən xahiş edib ki, borcun əvəzinə N.Kərimovanın Gəncədəki mənzilinin onun adına rəsmiləşdirilməsi haqda qətnamə çıxarılsın. 2006-cı ildə baş tutan prosesdə P.Novruzovanın iddiası təmin olunub.
N.Kərimovanın vəkili Əziz Qənbərov qəzetimizə açıqlamasında deyib ki, həmin qətnamə saxta şahidlərin ifadələri əsasında çıxarılıb: “Natalya Kərimova Pərvanə Novruzovanın təqiblərinə görə uzun illər ölkə xaricində yaşayıb. Bu illər ərzində ölkəyə qayıda bilməyib. Azərbaycanda aparılan ardıcıl islahatlar Natalya Kərimovanın ölkəyə dönərək qanunlara uyğun şəkildə ondan zorakılıqla alınan əmlakları ilə bağlı məhkəmələrdə dava açmağına imkan verib. Biz Natalya Kərimovanın mənzilinin qanunsuzluqla Pərvanə Novruzovanın adına keçirilməsi haqda qətnamədən apelyasiya şikayəti vermişik. Həmin qətnamə saxta şahidlərin ifadələrinə əsaslanır. Ortada borc müqaviləsi də yoxdur. Sentyabrın 11-də Gəncə Apelyasiya Məhkəməsində hakim Azər Bayramovun sədrliyi ilə şikayətə baxılacaq. İnanırıq ki, həmin qətnamə qanunsuz və əsassız olduğuna görə ləğv olunacaq, haqq-ədalət bərpa ediləcək”
Belə də olur.Gəncə Apeliyasiya Məhkəməsi Kəpəz Rayon Məhkəməsinin çıxarmış olduğu ədalətsiz qətanaməsini ləğv edərək vətəndaşın əmlakını geri qaytarıb.
Hazırda belə anoloji vəziyyət Gəncə Kommersiya Məhkəməsində də baş verib.

Belə ki, P.Novruzova indi də saxta texniki pasportla öz doğma qardaşına məxsus olan Gəncədəki Yanacaq Doldurma Məntəqəsini ələ keçirmək istəyir.
TEREF.AZ yazır ki, Göygöl sakini Məmmədəli Novruzov “kanal24”-ə müsahibəsində saxta sənədlərə istinad edərək qətnamə çıxarmış olan hakimləri və bacısı Pərvanə Novruzovanı ittiham edir.

Həm də M.Novruzov Gəncə Kommersiya Məhkəməsinin çıxarmış olduğu qətnamənin ləğv edilməsi üçün Gəncə Apeliyasiya Məhkəməsinə şikayət etdiyini bildirib.

Həmin video-şikayəti təqdim edirik:

 
 
 
Ardını oxu...
Əgər xatırlayırsınızsa, 2013-cü il də Qaçqınların və Məcburi Köçkünlərin İşləri üzrə Dövlət Komitəsinin sədri, Baş nazirin müavini vəzifəsində işləyən Əli Həsənov və bu qurumun nəzdində fəaliyyət göstərən Məcburi Köçkünlərin Sosial İnkişaf Fondunun direktoru Ayaz Orucov arasında qalmaqal yarandığından Ayaz Orucov işdən çıxarılmışdır. Düzdür,həmin vaxt "Qaçqınkom" sədri ilə Ayaz Orucovun arasında nələrin baş verməsi tam bəlli olmasa da, mətbuatda belə bir informasiyalar yer almışdır ki, Əli Həsənov keçirdiyi komitə iclasında, qaçqın və məcburi köçkünlər üçün tikilən bina və obyektlər məsələsini müzakirə edərkən, komitə sədri ilə Ayaz Orucov arasında fikir ayrılıqları yaranır və Ayaz Orucov Baş nazirin müavininə cavab qaytarıb. Bundan əsəbləşən komitə sədri elə iclasdaca Fond direktorunu işdən çıxarıb. Bu fikirlər o vaxt dövrü mətbuatda yer alan iddialar idi.
Sən demə, əsl həqiqət, əsl gerçəklik elə deyilmiş.
Teref.az yazır ki, bunu RealMedia.az saytının baş redaktoru Məhəmmədoğlu Ramin sosial şəbəkələrdə paylaşıb. Daha sonra Məhəmmədoğlu Ramin yazır:
Əli Həsənovla Ayaz Orucovun arasında xoşagəlməz mübahisə Əli Həsənovun bağ evində, onun həyat yoldaşının ad günündə baş veribmiş.
Həmin vaxt Ayaz Orucov Əli Həsənovun həyat yoldaşının "den-rojdeniya" sına dəvət alıbmış. Ayaz Orucov komitə sədri Əli Həsənovun xanımının ad günü məclisinə gedərkən, hətta ona 30 min manatlıq dəyərində birliyant qaşlı üzük də hədiyə alıb aparıb. Ziyafət elə də geniş və qonaq-qaralı olmayıb. Demək olar ki, Əli Həsənov yaxın bildiyi, ailəlikcə dostluq etdiyi az sayda şəxsləri xanımının ad gününə dəvət edib. Onlardan biri də elə Ayaz Orucov olub. Məclisdə ənənəyə uyğun olaraq səbəbkarın sağlığına badə süzülüb tostlar deyilirmiş. Məclisin bu yerində Əli Həsənovun həyat yoldaşını qəhər boğur və o göz yaşlarını saxlaya bilməyib ağlayır. Ki, mənim burda heç kimim yoxdur, bacım, qardaşım Ermənistanda, onlarda bilirlər ki, bu gün mənim ad günümdür və sair. Bu zaman Əli Həsənov həyat yoldaşının könlünü almaq üçün əlini onun boynuna salaraq deyir ki, narahat olma, hər şey düzələcək, bir birinizi görəcəksiniz və ilaxır. Bundan sonra "Qaçqınkom" sədri, həm də baş nazirin müavini Əli Həsənov qədəhlərə badə süzüb arvadının qardaşlarının, bacılarını (qayınlarının və baldızlarının) şərəfinə sağlıq deyib rumka-rumkaya vurarkən Ayaz Orucov əlində ki, rumkanı yerə qoyur. Yəni deyilən sağlığa, rus demişkən "atkaz" gedir. Bu zaman komitə sədri Ayaz Orucova bir neçə dəfə təkid edir ki, yerə qoyduğu qədəhi qaldırıb deyilən sağlıga "vursun". Lakin Ayaz Orucov Əli Həsənovun sözünü yerə salır. Bu zaman Əli Həsənov pərt olur. Və işini bilir. Beləliklə də "Qaçqınkom" sədri və həm də baş nazirin müavini Əli Həsənov Ayaz Orucovdan vorovskay jarqonla desək, "obijnik" qalır. Və ailə dostlarının təməli sarsılır.
Sabahsı gün isə Əli Həsənov Prezidentə məruzə edir ki, güya Məcburi Köçkünlərin Sosial İnkişaf Fondunun direktoru Ayaz Orucov köçkünlər üçün inşa olunması məqsədilə tikintisi nəzərdə tutulmuş evlərin inşasına pul buraxmır və sair. Fikirimizi bir qədər də konkrtləşdirsək, "Qaçqınkom" sədri Ayaz Orucovun "torbasını tikir". Ayaz Orucov da baş nazirlə yaxın olduğundan baş verən prosesləri ona nəql edir və işdən çıxması üçün ərizəsini Artur Rasizadəyə təqdim edir.
Baş nazir Artur Rasizadə Ayaz Orucova qalıb işləməsini təkidlə bildirsə də, lakin Ayaz Orucov artıq mübahisə olan yerdə işləyə bilməyəcəyini deyir və öz ərizəsi ilə işdən çıxır.
Bildirilir ki, əslində komitə sədri Əli Həsənov ehtiyat edirmiş ki, birdən Ayaz Orucov aralarında olan "den-rojdeniya" əhvalatını Prezidentə deyər. Və bələliklə də Prezident Əli Həsənovun "qələmini qırılmış" olar. Ona görə də "Qaçqınkom" sədri Əli Həsənov işini tədbirə alıb, "qara məni basınca, qoy qaranı mən basım" məntiqi ilə hərəkətə keçir və Ayaz Orucovun işdən çıxmasına səbəb olur.
Əziz dostlar, Ayaz Orucovun işdən çıxmasının əsl səbəbləri bax budur.
Baş verən proseslərə vicdanla yanaşsaq Ayaz Orucov Əli Həsənovun erməni qayınlarının və baldızlarının sağlığına qoşulmaması və əlindəki qədəh dolu badəni yerə qoymasın əsl kişi hərəkətidir. Şəxsən mən buna görə onu alqışlayıram. Əhsən. Qanında Azərbaycan qanı axan hər bir kişi erməni sağlığına tost deməz.
Məhəmmədoğlu Ramin
Teref.az
 
 

Ardını oxu...
Azərbaycanın tanınmış alimlərindən olan, tarix elmləri doktoru, professor Solmaz Tohidi sosial şəbəkədə Quba “Soyqırımı Memorial Kompleksi”nin kimlərsdə tərəfindən məhv edilməsi ilə bağlı həyəcan təbili çalıb. Pia.az xəbər verir ki, tarix professoru hələ 2018-ci ildə, “Azərbaycanlıların soyqırımının 100-cü ilddönümü ərəfəsində müxtəlif yaşlı insanlara mənsub sümüklərin elə o ərazidə yenidən torpağa basdırıldığını və üstünə də çox sadə bir Xatirə Daşının qoyulduğunu qeyd edərək bildirib ki, hazırda Kompleksin mühafizə zolağında “Spartak” MMC tərəfindən yaşayış massivi inşa edilir. Tohidi hesab edir ki, bu “Soyqırımı Memorial Kompleksi”ni sadəcə məhv etmək anlamına gəlir.

Tanınmış tarixçi alimin haqlı həyacanını oxucuların diqqətinə təqdim edirik:

“Quba “Soyqırımı Memorial Kompleksi” – Dəyərini itiribmi?
Təhlükə hardan, ya kimdən gəlir?
Dünən TRT kanalı üçün azərbaycanlıların 1918-ci il soyqırımı mövzusuna həsr olunan sənədli filmin çəkilişləri ilə əlaqədar Qubaya, Soyqırımı Memorial muzey-kompleksinə getmişdik. Bura mənim üçün son dərəcə doğma məkandır, belə ki, uzun illər azərbaycanlıların soyqırımı mövzusu ilə əlaqədar topladığım, araşdırdığım və nəşr etdirdirdiyim sənədlər, şəkillər və tədqiqatlarımın nəticələri məhz bu Memorial Kompleksdə maddiləşmiş, kütləviləşmiş və görüntü şəklində təmsil olunmuşdur. Geniş ərazilərdə yerləşən bu Kompleksin muzey ekspozisiyasının yeganə müəllifi kimi mən özümü bu Qara Yaddaş məbədimizin hər daşı, hər qarışı üçün məsuliyyətli bilirəm. Çünki bu qeyri-adi muzeyin ilkin “eksponatları” – təsadüfi tikinti nəticəsində 400 nəfərin sümükləri basdırılmış kütləvi məzarlığın aşkar edilməsindən başlayaraq, onun qeyri-adi binasının (əsas ekspozisiya zalı yerin altında yerləşir) tikintisi zamanı ortaya çıxan problemlərdən xəbərim var. Heydər Əliyev Fondunun kiçik, lakin olduqca peşəkar və mobil işçi qrupu ilə bir il yarımdan artıq müddətdə Kompleksin muzey ekspozisiysı üzərində bilavasitə iştirakımı da çox yaxşı xatırlayıram. 2013-cü ildə, Muzeyin Açılış mərasimində ölkə başçısını, Heydər Əliyev Fondunun rəhbərini və digər qonaqları muzey ekspozisiyası ilə tanış edərkən, sonrakı illərdə xarici ölkələrdən gəlmiş nüfuzli nümayəndə heyətlərini şəxsən müşayiət edərkən, bu məkanda beynəlxalq konfranslar keçirərkən, xarici və yerli qonaqlarımızla, müxtəlif çəkiliş qrupları və d. ilə bu muzeyə gələrkən – Hər Dəfə (!) onun son 100 illik tariximizin ən faciəvi, ən ağır və ən ağrılı səhifələrinin bitkin elmi-sənədli, mənəvi-insani Təcəssümü olduğunun təsdiqini tapıram. Kompleks açılandan bəri onu milyondan artıq insanın, o cümlədən 200 minə yaxın xarici qonaqların və onlarla rəsmi xarici nümayəndə heyətlərinin ziyarət etməsi, rəylər kitablarının neçə-neçə cilddən ibarət olması, Kompleksə beynəlxalq əhəmiyyətli, dövlət tərəfindən qorunan tarixi memarlıq qoruğu statusu verilməsi ölkəmizdə azərbaycanlıların soyqırımı tarixini əks etdirən yeganə təyinatlı ideoloji mərkəz kimi bu muzey-kompleksin geniş anlamda dəyərini vurğulayan amillərdir.

Amma son illər bu kompleks ətrafında baş verən bəzi hadisələr, düzü məhz bu Dəyərlə bağlı təşvişlərimizi artırır. Bu sıradan ən böyük “hadisə” təbii ki, “Soyqırımı Memorial Kompleksi”n 1918-ci ildə daha geniş miqyasda erməni vandalizmi və vəhşiliklərinə məruz qalmış şəhərlərdə – Bakıda və Şamaxıda deyil, məhz Qubada inşa edilməsini şərtləndirən əsas Sübutun – Kütləvi Məzarlığın “ləğv edilməsi” ilə bağlıdır. Belə ki, 2018-ci ildə, “Azərbaycanlıların soyqırımının 100-cü ilddönümü ərəfəsində müxtəlif yaşlı insanlara mənsub sümüklər açıldığı və 10 il ərzində müxtəlif vasitələrlə qorunduğu məzardan çıxarılaraq elə o ərazidə yenidən torpağa basdırılmış və üstünə də çox sadə bir Xatirə Daşı qoyulmuşdu.

Burada vurğulamalıyam ki, bu iş əslində yarı-gizli görülmüşdü, müxtəlif, qeyri-ciddi səbəblər gətirilməklə yalnız şaiyələr şəklində yayılaraq, sonda birdən həyata keçirilmişdi. Lakin o da məlumdur ki, torpağın içində qalmaqla yanaşı açıq hava dəydiyindən erroziyaya uğramaq təhlükəsi qarşısında bu məzar-abidənin yeni texnoloji üsullarla saxlanması proyektləri var idi və Memorial Kompleksin açılışı zamanı Fondun sifarişi ilə italiyalı mütəxəssislər tərəfindən hazırlanmış bu proyektlər nümayiş olunmuşdu. Lakin Muzeyin inzibati-idarəçiliyi Azərbaycan Mədəniyyət Nazirliyinə verildikdən sonra bu niyyət reallaşmadı və sonda məsələ ən sadə, ən asan və ən ucuz yolla “həll olundu”.

Bu “həll” Soyqırımı Kompleksinin təsir effektini yarıbayarı azaltdı desəm, inanın ki, səhv etmərəm. Çünki Komplekslə tanışlıq marşrutu elə tərtib olunmuşdu ki, qonaqlar muzey ekspozisiyası, yəni tarixi faktlar, hadisələr, sənədlər, şəkillər ilə tanış olduqdan və məlumatlandıqdan sonra kütləvi Məzarlığı seyr edirdilər və eşitdiklərinin danılmaz sübutunu görərkən sözün əsl mənasında böyük sarsıntı keçirirdilər. Bir nümunə: Görkəmli fizik – alim, Nobel mükafatı laureatı Jores Alferov muzeylə tanışlıqdan sonra məzarlıqdakı sümükləri görərkən əhvalı dəyişmiş və ona ilkin tibbi yardım göstərilmişdi.

Kütləvi məzarlığın ləğv edilməsi və muzeyin ekspozisiyası ilə bağlı bəzi digər məsələlər üzrə məsul şəxslərin indi vəzifələrində olmadığı səbəbindən adlarını çəkməyi lazım bilmirəm. Həm də müəyyən naqislikləri sonradan aradan qaldırmaq mümkün oldu, görünməyən bəzi işlər də görüldü. Bu baxımdan Kompleksin kollektivinin, başda direktor Rəxşəndə xanım Bayramova olmaqla fədakarlığı və əməyi ayrıca qeyd edilməlidir. Sanki hamı bir qədər sakitləşmişdi.

Lakin budur, yeni bir problem, narahatlıq və deyəsən bu dəfə iş yalnız Muzey kollektivinin təlaşı və müdaxiləsi ilə bitməyəcək. Belə ki, bir müddət əvvəl Kompleksin inzibati ofisi, elmi-informasya mərkəzi və kitabxanası, eləcə də yüksək gərginli avadanlıqların yerləşdiyi texniki otaqları əhatə edən binanın üst hissəsində, meşə zolağının kənarından başlayaraq, əslində Kompleksin mühafizə zolağına daxil olan torpaq sahəsindən müəyyən hissə “Spartak” MMC –nin nümayəndələri tərəfindən kiçik həyətyanı sahələrə bölünərək fərdi mənzillərin tikintisi üçün satılmışdır. Bu barədə Kompleksin müdiriyyətinə heç bir məlumat verilməmişdir. Bir müddət əvvəl isə həmin ərazidə qazıntı işlərinə və çoxsaylı fərdi evlərin tikintisinə başlanmışdır.

Burada məsələyə tam aydınlıq gətirmək üçün bir məqam xüsusi vurğulanmalıdır. Heydər Əliyev Fondu tərəfindən Kompleksin tikinti layihəsi həyata keçirilərkən 1918-ci ildə yaşanmış hadisələrin məzmunu əsas götürülərək soyqırımı qurbanlarının xatirəsinə ehtiram əlaməti kimi nəinki hər hansı dekorasiya və bəzəkli elementlərdən istifadə edilməmiş, həmçinin əraziyə sərhəd zolagi və ya hasar çəkilməmiş, bununla da Kompleks ərazisində matəm sükutunun təbiətlə ünsiyyətdə təcəssüm etdirilməsinə nail olunmuşdur. Bu baxımdan Komplekslə təbii görüntünün ahəngini qorumaq məqsədilə ətraf ərazilərdə hər hansı tikilinin inşasına icazə verilməmiş, əksnə, kütləvi məzarlığın yerləşdiyi təpənin arxasındakı bir yaşayış evi və yeməkxana, sahibləri ilə razılaşma əsasında buradan köçürülmüşdür. Beləliklə, ətrafda yalnız sanki qanlı hadisələrin günahsız qurbanlarının ruhlarını qoruyan şam ağacları saxlanılmış və artırılmışdır.

Lakin bu gün yeni yaşayış sahəsi üçün ayrılan ərazi birbaşa Kompleksin muzey binası ilə üzbəüzdə, İnzibati binanın isə düz başında yerləşir. Belə ki, inzibati binanın bir hissəsi təbii qayalığın içinə salındığı üçün, evlərdən bir neçəsinin artıq qazılmaqda olan bünövrəsi Kompleks ofisinin damına söykənməli olacaq.

Yeni yaşayış massivinin hələ suyu, kanalizasiya xətti, elekrik şəbəkəsi və s. kimi işlərin görülmədiyi, lakin artıq evlərin tikintisinə başlanıldığı nəzərə alınarsa, öz suallarına cavab üçün bu işə məsul olan şəxsləri axtaran Kompleks əməkdaşlarının narahatlığı anlaşılandır.

İlk nəzərdə bu ərazinin Soyqırımı Kompleksinin tam səlahiyyətində deyil, yalnız “mühafizə zolağına” daxil olduğu əsas götürülərsə, bu narahatlığın nə dərəcədə qanunauyğun olduğu sualı ortaya çıxa bilər. Lakin burada konkret bir məsələ də var: artıq tikintisinə başlanmış yaşayış məskəninin ərazisinə heç yol da yoxdur və bu problemin həlli kimi “İnşaatçılar” tərəfindən artıq Kompleksin birbaşa ərazisinə aid və ona məxsus olan qapalı avto-dayanacaq meydanını sökməklə, 0.15 ha, 5 metr enində 2 yeni yol salmaq nəzərdə tutulur. Bu yol salınana qədər isə, tikinti materiallarını daşımaq üçün hazırda həmin ərazidə Kompleksin elektrik təchizatını təmin edən yüksək gərginlikli 6 min kvat elektrik xəttinin və internet kabel xəttinin üzərində qeyri-qanuni torpaq yol salınmışdır və ağır tonnajlı yük avtomobilləri qeyd olunan xəttlərin üzərindən hərəkət edərək Kompleksin elektrik təchizatı üçün böyük təhlükə törədirlər. Bir müddət əvvəl buna oxşar bir qəza nəticəsində Kompleks 2 gün tam işıqsız qalmış və ziyarətçilərin qəbulunu dayandırmalı olmuşdu.

Kompleksin əsas binaları ilə üzbəüz və biri ilə bitişik ərazidə yeni yaşayış məhəllələrinin salınmasının digər fəsadları da vardır. Belə ki, yer səthindən 19 metr hündürlükdə xüsusi konstruksiyalı divarları olan muzey ilə üzbəüz yaxınlıqda yerləşən, təxminən 11-12 metr hündürlüyündə olan meşə zolağında və eyni hündürlüklü pilləkənlərdə hər hansı bir cüzi səs olduqda muzey divarları vasitəsilə həmin səs yüksəlir və əmələ gələn dissonans – gurultu bəzən hətta yerin alt qatında yerləşən əsas zalda da eşidilir. İndi həmin meşə zolağında ağacların kəsilib fərdi evlər, tövlələr, hinlər və digər təsərrüfat obyektləri daxil yaşayış məhəllələrindən bütün gün ərzində gələn çoxsəsli hay-küyün Kompleksin uzun illər qorunan müqəddəs sükunətilə nə qədər “ahəngdarlıq” yaradacağını özünüz təsəvvür edin.

Bu səs-küylə yanaşı həm də xüsusi əhvalla muzeydən çıxan ziyarətçilərin nəzərləri ilk olaraq qarşı təpədə öz gündəlik həyatını yaşayan insanların ev-məişət görüntüləri, paltar zivələri, mal-qarası, toyuq-cücəsi, uşaqların oyun meydançaları və s. ilə qarşılaşacaq. Bu mənzərənin də Kompleksin təlqin etdiyi hisslər və fikirlərlə nə dərəcədə həmahəng olacağını təsəvvür etməyi yenə sizlərin öhdəsinə buraxıram.

Əlbəttə, mümkündür ki, bəziləri, xüsusilə bu əraziyə yalnız pul qazanmaq mənbəyi kimi baxanlar və onları dəstəkləyənlər Komplekslə yanaşı təsvir edilən mənzərə və səs-küyü “həyat davam edir” məntiqi ilə izah etsinlər. Amma həyat tək pul və məişət rahatlığından ibarət deyil. Quba “Soyqırımı Memorial Kompleksi” də bu məntiqi tamam başqa hissiyyat və zehniyyatla qavramaq üçün yaradılıb.

Düzü, Kompleksin əməkdaşları ilə bu yeni yaşayış məkanına “baxış” keçirərkən və burada həqiqətən tikinti işləri getdiyini öz gözlərimlə görərkən yenə də bu məsələlərə ən azı aydınlıq gətirməli olan səlahiyyətli qurumların – ilk növbədə Quba İcra Hakimiyyətinin və Azərbaycan Mədəniyyət Nazirliyinin hələ də susduğuna inana bilmirəm… Amma Kompleksin rəhbərliyinin və əməkdaşlarının bu ciddi təşvişini da anlayıram və bu səmimi ürəkyanğısı müqabilində onlara onsuz da böyük olan rəğbətim daha da artır.

Mümkündürmü ki, hansısa MMC şirkəti dövlət ərazisi sayılan bu torpaqları beləcə rahat (Quba şəhəri üçün o qədər də baha qiymətə yox) satsın, sənədləşdirsin, dərhal evlərin tikintisinə başlanılsın və…

Kimdir bu “layihənin” müəllifləri və havadarları ki, “qonşuluqdakı” mühüm bir Dövlət qurumunun – Dövlət tərəfindən qorunan tarixi memarlıq-qoruğunun maraqları ilə heç hesablaşmır, üzə çıxmır və verilən adi sualları cavablandırmağı belə lazım bilmir… Vəziyyət belə qalarsa deyəsən Qubadakı Soyqırımı Memorial Kompleksi tədqicən yaşayış məhəllələri ilə əhatə olunacaq…

Bu reallığın adını nə qoyaq, dostlar?

Bir daha vurğulayıram, mən hələ də inanmıram ki, adı çəkilən səlahiyyətli qurumlar, son nəhayətdə Soyqırımı Kompleksinin qurucusu olan Heydər Əliyev Fondu tarixi yaddaşımızın ən ağır Abidəsinin bu qədər dəyərdən salınmasına biganə qalsınlar…

Amma bu tarix hamımızın qan yaddaşıdır, biz biganə qalmayaq… Qalanları da oyadaq…

Dəstəyinizə ehtiyacımız var…

Hər birinizin…”. //aztoday.az//

Ardını oxu...
Ardını oxu...
Ardını oxu...
Ardını oxu...
 
Ardını oxu...
Elm və Təhsil Nazirliyinin Təsərrüfat Hesablı Əsaslı Tikinti və Təchizat İdarəsi "ST Mark” QSC ilə satınalma müqaviləsi imzalayıb.

Qaynarinfo xəbər verir ki, maliyyə dəyəri 433441.85 AZN olan müqavilədə atributların, mükafatlandırma nişanlarının hazırlanması, təltif və mükafatlandırma ilə bağlı xərclər maddəsi üzrə malların satın alınması nəzərdə tutulur.

İqtisadiyyat Nazirliyi yanında Dövlət Vergi Xidmətinin reyestr məlumatlarına görə, "ST Mark” QSC 17 sentyabr 2007-ci ildə qeydiyyata alınıb. Nizamnamə kapitalı 2000 AZN olan şirkətin hüquqi ünvanı Bakı şəhəri Nəsimi rayonu, Cəlil Məmmədquluzadə küçəsi, ev 102A-da yerləşir. QSC-nin qanuni təmsilçisi İsmayılov Fərxan Məmmədhüseyn oğludur.

Fərxan İsmayılov həm də "Fərxan” MMC-nin qanuni təmsilçisidir. Bu şirkət 18 noyabr 2016-cı ildə qeydiyyata alınıb. Nizamnamə kapitalı 10 AZN-dir.

Araşdırmalarımnız zamanı bəlli olub ki, Fərxan İsmayılov 2016-cı ildə daha bir şirkəti dövlət qeydiyyatından keçirib. Bu, "Veles” MMC-dir. Sonradan şirkət təşkilati hüquqi formasını dəyişərək, QSC-yə çevrilib. Eyni zamanda şirkətin qanuni təmsilçisi də dəyişib.

"ST Mark” QSC-yə gəlincə, şirkət əvvəl MMC kimi fəaliyyət göstərib və hüquqi ünvanı Xətai rayonu, Xocalı, ev 55-də (AGA Center) yerləşib.
Elm və Təhsil Nazirliyinin Təsərrüfat Hesablı Əsaslı Tikinti və Təchizat İdarəsi 2020-ci ildə də "St Mark” QSC (həmin vaxt MMC kimi fəaliyyət göstərib) ilə satınalma müqaviləsi imzalayıb. Maliyyə dəyəri 2 999 999.99 AZN olan müqavilədə idman invertarının satın alınması nəzərdə tutulub.

2022-ci ildə isə "ST Mark” QSC Bakı Şəhəri üzrə Təhsil İdarəsinin elan etdiyi satınalma müsabiqəsinin qalibi olub. Qurumla şirkət arasında maliyyə dəyəri 27 994.99 AZN təşkil edən müqavilə imzalanıb. Müqavilədə Bakı Şəhəri üzrə Təhsil İdarəsinin aparatı üçün dəftərxana və təsərrüfat ləvazimatları, mal və materialların satın alınması nəzərdə tutulur.
 
 
 

Dünyapress TV

Xəbər lenti