Ardını oxu...
 

Prezident İlham Əliyev iyunun 20-də Çinin “China Media Group” media korporasiyasına müsahibəsində idmana olan marağından söz açıb.

 

Sfera.az dövlət başçısının müxbirlə dialoqunu təqdim edir:

 

Müxbir: Siz turnikdə dartındığınız videonu qoymusunuz. 60 yaşınız tamam olurdu həmin vaxt.

 

Prezident İlham Əliyev: Bəli.

 

Müxbir: On beş dəfə. Çox xoş təəssürat bağışladı. Daha çox da edə bilərsiniz?

 

Prezident İlham Əliyev: Əvvəllər çox edirdim. Sadəcə, indi birinci dəfə göstərdim. Gənc olduğum zaman bunu heç zaman göstərmirdim, çünki gənc insan üçün bunu çox etmək təbii haldır. Nəyə görə bunu göstərdim? İstəyirəm ki, gənc nəsil eynən bu cür etsin. Demək istəyirəm ki, 60 yaşın olsa belə, əgər pis vərdişlərin yoxdursa, idmanla müntəzəm məşğul olursansa, onda bunu bacararsan. Mənim gənc nəslə ismarışım bu idi. Əgər siz hesab edirsiniz ki, 60 yaşınız var, edə bilməzsiniz, yanılırsınız, bacararsınız. Amma ondan çox dartınmaq, bəlkə də, bacararam. Lakin bu, o qədər cəlbedici olmaz.

 

Müxbir: Tam haqlısınız. Siz, həmçinin ağır atletikanı sevdiyinizi gizlətmirsiniz. Hətta, yaxın dostunuz, Prezident Ərdoğanın qarşısında hazırlıq olmadan göstərdiniz.

 

Prezident İlham Əliyev: Bu, işin asan hissəsi idi. Bəli, o qədər də ağır deyildi.

 

Ardını oxu...
Politoloq Yeganə Hacıyeva Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

TEREF.AZ onunla müsahibəni təqdim edir:

- Yeganə xanım, Azərbaycanla Ermənistan arasında sonuncu Brüssel görüşündə bir çox məsələlər ilk dəfə olaraq gündəmə gətirildi. Qərbi Azərbaycan İcmasının geri dönüşü, Zəngəzur dəhlizi üzrə dəmir yolu xəttinin konkret maliyyələşməsi, sərhədlərlə bağlı 1991-ci ilin Almatı sənədlərinə istinad edildiyi açıqlandı. Bu gün ortada olan prinsiplər üzərində Cənubi Qafqazda sülhü necə təsəvvür edirsiniz?

- Bölgədə sülhün təsəvvürü keçmiş köçkünlərin geri qayıtması ilə bağlıdır. II Qarabağ müharibəsindən sonra azərbaycanlılar öz torpaqlarına qayıtdıqları kimi Qərbi Azərbaycanlılar da ata-baba yurdlarına geri dönməlidir. Ermənistan hakimiyyəti bütün öhdəliklər daxilində bu məsələlərin həllini təmin etməyə borculudur. Çünki Qərbi azərbaycanlılarla bağlı öhdəlik birbaşa Ermənistan hakimiyyətinin vəzifəsidir. Bununla yanaşı bölgədə kommunikasiyaların açılması, üçtərəfli razılaşmanın 4-cü bəndi, delimitasiya-demarkasiya məsələləri, erməni silahlılarının ərazidən çıxarılması ümumi kompleks şəklində atılmalı olan addımlardır. Ermənistan tərəfi də bu prinsiplərə uyğun addımlar atmalıdır. Burada vacib olan məqam Qərbi Azərbaycanlıların ləyaqətli şəkildə öz yerlərinə qayıdışı ilə bağlı Ermənistanın müəyyən kommunikasiyalara başlamasıdır. Əslində bu məsələdə Ermənistanın başqa çıxış yolu yoxdur. Çünki Ermənistan tərəfi müharibənin bitdiyini elan edib üç tərəfli razılaşmaya imza atıbsa, bundan öncə olan məsələləri həll etməlidir. Yəni, Qərbi Azərbaycanlıların öz dədə-baba yurduna qayıdışını təmin etməlidir. Əks halda bununla beynəlxalq qanunlar işə düşəcək. Bununla bağlı dünyada bir neçə president var. Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsi müharibə və konfiliktli situasiyalarda öz yerlərindən çıxarılmış vətəndaşları geri qaytarmaq haqqında qərar qəbul edib. Burada da köçürmə ilə bağlı xərclər məhz yerli hökumətin üzərinə qoyulur. Bununla da bağlı beynəlxalq reystr formalaşıb ki, xərclərin hamısını o əhalini öz ərazisindən çıxaran dövlət çəkir.

- Son dövrlər Azərbaycanla Rusiya arasında gərginlik yaşanır. Xarici İşlər nazirlikləri qarşılıqlı olaraq bəyanatla çıxış etdi. Sizcə, münasibətlərin indiki mərhələdə belə səviyyəyə düşməsinə səbəb nədir?

- Fakt odur ki, Azərbaycanla Rusiya arasında strateji tərəfdaşlıqla bağlı imzalanan bəyannamə ratifikasiya olunmayıb. Azərbaycan Milli Məclisi bu sənədi hələ ratifikasiya edib Prezidentin təsdiqinə göndərməyib. Rusiya tərəfi də bu sənədi təsdiqləməyib. Eyni zamanda qarşıdakı dövrdə də bu sənədin təsdiqlənməsi gözlənilmir. Ona görə də, bu sadəcə olaraq bəyannamə hesab edilir. Bu addımlar kompleksini özündə əks etdirən sənəddir. İki dövlət arasında strateji tərəfdaşlıq haqqında saziş qüvvəyə o halda minir ki, ölkə parlamentləri onu ratifikasia edir və prezidentlər həmin sənədi təsdiq edir. Bundan sonra həmin sənəd hüquqi qüvvəyə minir.

- Sizcə, ikitərəfli strateji tərəfdaşlıq sənədinə imza atmış dövlətin bir il sonra belə yanaşma sərgiləməsi nədən qaynaqlanır?

- Bu heç də Rusiya dövlətinin maraqları hesab edilmir. Rusiya dövləti daxilində olan bəzi qrupların maraqlarından belə mənzərə yaranır. Burada da erməni lobbisi güclü imkanlara malikdir. Fakt odur ki, Rusiya Xarici İşlər nazirliyi və nazirlər kabineti erməni lobbisinin əlindədir. Ona görə də, onlar bu gün Rusiya tərəfindən hansı qərarı istəsələr çıxara bilirlər. Amma ümumilikdə Rusiyanın gizlin münasibətləri indi üzə çıxır. Burada biz Rusiya xarici siyasətini İranla da müqayisə edə bilmərik. Çünki bu İranın xarici siyasəti qədər riyakar deyil. Ötən günlərdə İran yenə də Azərbaycanla sərhəddə qoşunların hazırlıq vəziyyətini yoxlayırdı. Amma üzdə Azərbaycanla münasibətlərin yaxşılaşması haqqında danışırlar. Ola bilsin ki, Rusiya Xarici İşlər naziri erməni olmasa idi bəlkə onlarda bu cür yanaşma sərgiləyərdi. Reallıq odur ki, onlar səmimi olaraq anti-Azərbaycan mövqelərini ortaya qoydular. Vəziyyət o həddə çatdı ki, Rusiya XİN-nin sözçüsü Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanımamqla bağlı açıqlama verdi. Sözsüz ki, Azərbaycanın Rusiyadakı səfiri bu bəyanatı geri oxutdurdu. Əslində aşağı-yuxarı oxşar fikirləri Valdayda prezident Putin də demişdi.

- Amma Putinin Azərbaycanın ərazi bütövlüyü ilə bağlı açıqlaması var ...

- Putin Qarabağın statusu ilə məsələsinin gələcəyə saxlanması ilə bağlı açıqlaması bir ölkənin ərazi bütövlüyünün pozulması, tanınmaması deməkdir. Çünki bu Azərbaycan Konstitusiyasına ziddi olan bir yanaşmadır. Bu etnik muxtariyyət istəyidir. Ölkə Konstitusiyası isə bunu rədd edir.

- Bu məsələlər niyə indi və məhz bu mərhələdə üzə çıxır?

- Rusiya özü üçtərəfli razılaşma əsasında prosesləri apara bilmir. Bu ayın əvvəlində Azərbaycan, Ermənistan və Rusiya arasında delimitasiya və demarkasiya üzrə baş nazirlərin müavinləri səviyyəsində görüş baş tutdu. Amma bu da problemin həlli demək deyildi. Ona görə də, sülh müstəvisində ən faydalı məkan ABŞ formatıdır.
 
 
 
Ardını oxu...
Üç gün əvvəl Ədliyyə Nazirliyi (ƏN) Respublikaçı Alternativ Partiyasının (REAL) dövlət qeydiyyatına alınması ilə bağlı müraciətini mənfi cavablandırıb. Bu barədə təşkilatın sədri İlqar Məmmədov özü məlumat verib. Partiya rəhbəri bildirib ki, ƏN REAL-ın müraciətdə təqdim etdiyi 5 min 100 nəfərlik üzvdən yalnız 463 nəfəri keçərli sayıb.

“Ədliyyə Nazirliyindən deyirlər ki, “reyestrdə adlarını göstərdiyiniz üzvlərlə əlaqə saxladıq, 986 nəfər partiyaya üzv olmadığını bildirdi”. Daha 1058 nəfərin telefon nömrəsi kimi ofisinizin nömrəsini göstərmisiniz, bunu isə məqbul saymırıq. 2527 nəfər barədə məlumatlar Əhalinin Dövlət Reyestrində tapılmadı. Nəhayət, 68 nəfərin adı təkrar gedib, 16 nəfər isə ölüb. Beləliklə, Partiyamızın siyahısında cəmi 463 nəfərin adı “keçərli” oldu. Qanuna əsasən, növbəti 30 gün ərzində ya 4500+ nəfərin məlumatlarını “düzəltməli”, ya da eyni qədər yeni üzv toplamalı, ya da partiyanı buraxmalıyıq. Bu həftə qərarımız haqda ictimaiyyətə məlumat verəcəyik”, - deyə Məmmədov vurğulayıb.

Qeyd edək ki, 2023-cü il yanvarın 11-dən etibarən Azərbaycanda “Siyasi partiyalar haqqında” yeni qanun qüvvəyə minib. Qanunla partiyanın dövlət qeydiyyatına alınması üçün yeni tələblər müəyyənləşib. Belə ki, dövlət qeydiyyatı üçün partiyanın azı 5 min üzvü olmalıdır. Partiyalar müraciətlərində bu üzvlərlə bağlı da anket məlumatlarını ƏN-ə təqdim etməlidir.

Müxalif siyasi partiyalar və bir sıra beynəxalq təşkilatlar “Siyasi partiyalar haqqında” yeni qanunun demokratik olmadığını və ölkədəki rəqabət mühitinə mənfi təsir etdiyini bildiriblər.

REAL Partiyası Ədliyyə Nazirliyinin cavabı ilə qane olmur. Təşkilat səlahiyyətliləri bildirirlər ki, üzv sayı ilə bağlı nazirliyin arqumentləri tutarlı deyil. Bununla bağlı ƏN-in müvafiq şöbəsinə partiya sədri məktub ünvanlayıb, detallı izah istəyir. Eyni zamanda, REAL qarşıdakı bir ay müddətində yenidən üzv sayı ilə bağlı sənədləri toplayıb nazirliyə göndərmək niyyətindədir.

REAL nazirliyin bu qərarını siyasi qərar sayır və hakimiyyəti təşkilata təzyiqdə günahlandırır. Bəzi sosial şəbəkə istifadəçiləri, ictimai fəallar isə REAL-a qarşı ittihamlar səsləndirirlər.

TEREF.AZ bildirir ki, baş verənlərlə bağlı AYNA-nın suallarını cavablandıran REAL Siyasi Komitəsinin üzvü Natiq Cəfərli təşkilata qarşı ittihamların əsaslı olmadığını qeyd edib.

- Partiyanızı qınayırlar ki, “hakimiyyətlə dialoqa da getdilər, amma nəticə olmadı”, yaxud da, “hakimiyyət REAL-ı sadəcə istifadə etdi, kənara atdı” və s. Bu fikirlərlə razısınızmı?

- Təbii ki, razı deyiləm. Bunu deyənlər 30 ildir öz şəxsi məqsədləri naminə hakimiyyətlə gizli formada anlaşan insanlardır, yaxud da həmin çevrələrdə olanlardır. Hakimiyyətlə dialoqun məqsədi şəxsi dividend qazanmaq deyildi. Məqsəd Azərbaycanda sivil siyasi münasibətlərin yaranmasına, iqtidar-müxalifət münasibətlərinin sağlam təməllər üzərində inşa edilməsinə, müxtəlif təkliflərin birbaşa hakimiyyət nümayəndələri ilə açıq müzakirəsinin təşkil edilməsinə nail olmaq idi. Bununla bağlı biz onlarla rəsmi açıqlamalar vermişik. Hakimiyyətlə 5-6 məsələ üzərində danışıqlar olub və müəyyən pozitiv məqamlar müşahidə edilir. Hakimiyyət tərəfindən həddən artıq nəzərə alınmayan məsələlər də olub. Yəni dialoqun ümumi məqsədi bunlar olub.

- Amma bu açıqlamalarınızı qəbul etmirlər...

- Həmin ittihamları səsləndirənlər, çox güman ki, dialoqdan şəxsi maraqları naminə istifadə ediblər. Bizim şəxsi mənafe üçün dialoq məqsədimiz, addımlarımız, amalımız olmayıb. Ölkədə fundamental məsələlərin həlli üçün, öz təkliflərimizi səsləndirmək üçün dialoq platformasından istifadə etmişik. İndiki məqamda Ədliyyə Nazirliyi üzvlərlə bağlı təqdim etdiyimiz siyahını öz dünya görüşünə, hüquq anlayışına görə “keçərli saymadı”. Burada çox ciddi hüquqi nihilizm və boşluqlar var. Həmin boşluqların doldurulması Ədliyyə Nazirliyinin boynunun borcudur. Nazirlik REAL-a və cəmiyyətə necə, hansı dormada sübut edəcək ki, prosesi şəffaf aparıblar. Bizə ümumi rəqəmlər təqdim edilib. Bunun da heç bir əsaslandırması yoxdur, çatışmazlığın nələr olduğu açıqlanmayıb.

Ümumiyyətlə, üzvlərə zəng etməyin, bu anlayışın da qanunda heç bir hüquqi izahı yoxdur. Qanun deyir ki, reyestr məlumatları yoxlanmalıdır. Bunun üçün Ədliyyə Nazirliyinin əlində baza var. Orada yazılmayıb ki, 5 min, 6 min üzvə bir-bir zəng edib partiya üzvü olub-olmamasını dəqiqləşdirmək lazımdır. Hakim YAP-ın deyilənə görə, 800 min üzvü var. Ədliyyə Nazirliyi bütün partiyalara eyni yanaşacaqsa, həmin məntiqlə 800 min insana zəng etməlidir. Bu, normaldırmı? Ümumiyyətlə, zaman etibarilə mümkündürmü? Nazirlik bunu bizə necə izah edəcək? Ona görə də hesab edirəm ki, nazirliyin addımı absurddur.

- Yenə dialoq məsələsinə qayıdım, ittihamlar arasında “REAL dialoqa getdiyi üçün zənn edirdi ki, hakimiyyət onlara toxunmayacaq” ifadəsi də var. Ümumi rəy bundan ibarətdir ki, REAL dialoqa getməmişdən əvvəl bunu hesablamalı idi...

- Yenə deyirəm, dialoqun məqsədi ölkədə sivil siyasi münasibətlərin bərqərar olunmasına hesablanmışdı. Buna nə qədər nail olduq-olmadıq, başqa məsələdir. Bu istəyimiz baş tutmadısa, bu, REAL-ın günahı deyil. Nəzərə almaq lazımdır ki, dialoq iki tərəf arasında aparılır. Hakimiyyət təklifləri qəbul etmədisə, bunun günahını REAL-a yükləmək nə dərəcədə doğrudur?

Bir neçə qanun layihəsi hazırladıq, təqdim etdik. Yeri gəlmişkən, Milli Məclisdə qeydiyyatdan keçmiş, amma müzakirəyə çıxarılmamış 4 qanun layihəmiz var. Bu da dialoqun nəticələrindən biri idi. Amma bizdən asılı olmayan məsələlər var. Sivil siyasi münasibətlərin qurulması üçün əlimizdən gələni etdik, amma qarşı tərəfin, yəni hakimiyyətin də addımlarını hamı gördü. İndi Ədliyyə Nazirliyi atdığı addımın hüquqi izahını verməyə mükəlləfdir.

- REAL rəsmi məktub ünvanlayıb, detallı cavab istəyir. Sizcə, hansı cavab veriləcək?

- Biz məktubda Ədliyyə Nazirliyinin “yetərsiz” saydığı rəqəmlərin izahını, həmin üzvlərin adbaad göstərilməsini tələb etdik. Bu, bizim haqqımızdır. Biz nə bilək ki, Ədliyyə Nazirliyindən kimə zəng edilib, hansı reyestr məlumatlarını tapa bilməyiblər. Deyirlər ki, 2500-dən artıq üzvümüzün reyestr məlumatını tapa bilməyiblər. Bu, necə ola bilər? Yaxud da bu, bizim günahımız deyil. Necə biz nazirliyə adbaad təqdim etmişik, nazirlik də elə dəqiqliklə cavab versin. İndi “top” Ədliyyə Nazirliyindədir. Məntiq də, qanun da deyir ki, nazirliyin detallı cavab vermək borcudur. Məsələn, zəng etmədikləri onlarla üzvümüz var. Zəng etmədiklərini üzv sayırlar, yoxsa yox? Sədr İlqar Məmmədova, Erkin Qədirliyə zəng olunmayıb. Demək istədiyim odur ki, çox ciddi nihilizm yaranıb.

Yeddi aydan çoxdur ki, üzvlük kampaniyası aparmışıq, onlarla sayda görüşlərimiz olub, 20-dən çox regionlara səfərlər etdik. Bu müddətdə üzvlərimizdən 16 nəfəri vəfat edib. Bu da normaldır. 5200-ə yaxın üzvdən 16 nəfərin dünyasını dəyişməsi qəbahətdirmi? Amma bunu sensasiyaya çevirirlər, REAL-ı ittiham edirlər. Vallah, gülməli məqamdır.

- Daha bir fikir var ki, hakimiyyət indi REAL-ın qeydiyyatına problem yaratmaqla təşkilata təzyiq görüntüsü yaradır, əslində isə Ədliyyə Nazirliyi REAL-ın üzv siyahısını təsdiqləyəcək, qeydiyyatını saxlayacaq. Bir növ hakimiyyət partiyalarla bağlı addımına bu vasitə ilə legitimlik qazandırır. Bu fikirləri necə qiymətləndirirsiniz?

- Yenə yuxarıda dediyim çevrələrin ittihamlarıdır. Bunlar 30 ildir siyasi səhnədə belə oyunlar qurublar, indi elə bilirlər ki, hamı onlar kimi oynayır. Mən onları qınamıram. Çünki 30 ildir siyasətlə belə məşğul olublar, gördükləri budur. Hakimiyyətlə açıq və ya gizli formada bu cür anlaşıblar. Bunlar elə bilirlər ki, indi REAL bu oyunu oynayır.Yox, elə deyil. Bəyan etmişik ki, bu, siyasi qərardır. Yenidən bir ay müddətində üzvlərin sayı ilə bağlı sənədləri təqdim edəcəyik. Bundan sonra hansı qərarı verəcəklər, qeydiyyatı saxlayacaqlar, saxlamayacaqlar, bunu deyə bilmərəm.

- REAL-ın partiya olaraq buraxılması realdırmı?

- Hər şey ola bilər. İndiki situasiyada mümkündür. Lakin bunun da riskləri var ki, hökumətin özü də bu barədə düşünməlidir. REAL-ın qeydiyyatını əsassız olaraq ləğv etsələr, dərhal Erkin Qədirli deputat mandatından imtina edəcək. Bu, REAL-ın qərarıdır. Partiyaya qarşı təzyiqə, qeydiyyatımıza əngələ bu yolla cavab verəcəyik. Bununla da Erkin bəy Avropa Şurasındakı təmsilçiliyini itirəcək. Onun üç ildir deputat olaraq Azərbaycana qazandırdığı imic yerlə bir olacaq. 20 ildən sonra ilk dəfədir ki, Avropa Şurası Parlament Assambleyasında səsverməyə iqtidar nümayəndələri ilə eyni yanaşmayan deputatımız var. Məsələn, Ukrayna məsələsində Rusiyanın əleyhinə səs verən Erkin bəy idi. Hansı ki, bu, Avropada geniş əks-səda yaratmışdı. Bundan başqa, AŞPA-da kvotalara görə yox, Erkin özünün fəaliyyətinə görə Prosedurlar Komissiyası kimi çox vacib komissiyaya sədr müavini seçilib. Bu, uzun illərdir Azərbaycanın nail olmaq istədiyi məsələ idi ki, Erkin bunu bacardı.

Demək istəyirəm ki, REAL-ın bir deputatının fəaliyyəti Azərbaycana əlavə dividendlər qazandırıb. Erkinin deputat mandatından imtina etməsi kimi məsələnin riskini hakimiyyət gözə almalıdır. Əgər REAL-ın qeydiyyatını saxlamasalar, mandatdan imtina Avropa və dünya mediasında geniş ajiotaja səbəb olacaq.
 
Ardını oxu...
Rusiya XİN rəhbərliyinin son bəyanatı Moskvanın Qarabağda sülhün bərqərar olunmasında maraqlı olmadığını, o cümlədən Cənubi Qafqazda ənənəvi imperialist siyasətini davam etdirmək niyyətində olduğunu göstərir.

Rusiya XİN rəhbərliyinin bəyanatında qərəz ifadələr yer alıb:

“Ermənistan 2022-ci ilin oktyabrında və 2023-cü ilin mayında Avropa İttifaqının himayəsi altında keçirilən sammitlərdə Dağlıq Qarabağı Azərbaycan ərazisinin bir hissəsi kimi tanıyıb.

Biz Ermənistan rəhbərliyinin suveren qərarına hörmətlə yanaşırıq, lakin bu, Rusiya, Azərbaycan və Ermənistan liderlərinin 9 noyabr 2020-ci il tarixli bəyanatının imzalanmasının əsas şərtlərini, eləcə də bölgədə yerləşdirilən Rusiya sülhməramlı kontingentinin mövqeyini kökündən dəyişdi. Hesab edirik ki, bu şəraitdə Qarabağın erməni əhalisinin taleyi üçün məsuliyyət üçüncü ölkələrin üzərinə atılmamalıdır”.

Bəyanatda qeyd olunan bu qərəzli ifadələr Rusiyanın məkrli və müəmmalı niyyətlər güddüyündən xəbər verir.

TEREF.AZ_ın məlumatına görə, məsələ ilə bağlı politoloq Elçin Xalidbəyli Cebhe.info-ya müsahibəsində Qarabağda, o cümlədən Cənubi Qafqazda mövcud siyasi vəziyyətlə bağlı bir çox önəmli məqamlara toxunub.

-Elçin müəllim, Rusiya XİN rəhbərliyi son qərəzli bəyanatı ilə Azərbaycana hansı mesajı ötürməyə çalışıb?

-Ümumiyyətli, Rusiya Xarici İşlər Nazirliyinin Qarabağda mövcud siyasi vəziyyəti əks etdirən bəyanatı isterik bir bəyanatdır. Təbii ki, bu bəyanatda əsas hədəflərdən biri kimi Azərbaycan nəzərdə tutulub. Amma Rusiya XİN rəhbərliyinin bu bəyanatının arxasında duran əsas məqsəd odur ki, Moskva Cənubi Qafqaz uğrunda gedən rəqabətdə mübarizəsini sona qədər davam etdirəcək.

Cənubi Qafqazda sülh prosesini hər vəchlə pozan Kreml əsasən Azərbaycan üzərində təzyiqləri artırmağa çalışır. Fikir versək görərik ki, Rusiya Xarici İşlər Nazirliyinin bu bəyanatı Brüssel görüşü ərəfəsində təsadüf olunub. Kremldə çox yaxşı anlayırlar ki, Azərbaycan-Ermənistan sülh prosesi artıq Rusiyanın nəzarətindən çıxmaq üzrədir. Bu prosesdə təşəbbüsü Brüssel və Vaşinqton ələ alır. Prosesin bu cür şəraitdə davam etdiyi təqdirdə Qərbin vasitəçiliyi ilə Azərbaycan və Ermənistan arasında sülh müqaviləsinin imzalanması qaçılmaz olacaq.

Hər iki ölkənin sülh müqaviləsini imzaladıqdan sonra Rusiyanın Cənubi Qafqazda geosiyasi mövqeyi zəifləməyə doğru gedəcək. Ona görə də Rusiya XİN rəhbərliyi bu bəyanatı ilə Azərbaycana, eləcə də Ermənistana mesaj ötürməyə çalışır ki, hər iki ölkə Brüssel və Vaşinqton formatı çərçivəsində gedən sülh danışıqlarında Moskvanın regiondakı geosiyasi maraqlarını nəzərə almalıdırlar. Əgər bu bəyanatı diqqətlə nəzərdən keçirsək görərik ki, onun başlanğıcında qəribə məqam yer alır. Orada bildirilir ki, “Ermənistanın Dağlıq Qarabağı Azərbaycanın tərkib hissəsi kimi tanıması bəzi məsələləri, o cümlədən rus sülhməramlıların mövqeyini dəyişməsinə səbəb olub”.

Buna görə də ikinci təzyiq vasitəsi kimi Ermənistan nəzərdə tutulub. Çünki Moskva erməni cəmiyyətinə bildirmək istəyir ki, Qarabağda mövcud vəziyyətin Azərbaycanın xeyrinə dəyişməsində məhz Paşinyan hakimiyyəti məsuliyyət daşıyır, məhz Paşinyan Ermənistanın Qarabağda maraqlarının əleyhinə çalışır. Yuxarıda qeyd etdiyimi kimi, bu bəyanatda həm Azərbaycan, həm də Ermənistan hədəfə alınıb. Moskva hər iki ölkəni Vaşinqton və Brüsselin təşəbbüsü ilə aparılan sülh danışıqlarından çəkindirməyə çalışır.

- Rusiya XİN rəhbərliyinin bəyanatında belə bir ifadə işlədilib:

“Hesab edirik ki, bu şəraitdə Qarabağın erməni əhalisinin taleyi üçün məsuliyyət üçüncü ölkələrin üzərinə atılmamalıdır”. Sizcə, Moskva bu bəyanatda hansı ölkəni nəzərdə tutub?

-Moskva bu ifadədə özünü nəzərdə tutub. Bildiyimiz kimi, son vaxtlar erməni cəmiyyətində Qarabağdakı erməni azlığın taleyi, eləcə də həmin bölgədə rus sülhməramlıların fəaliyyəti ilə bağlı ciddi ittihamlar səsləndirilir. Kreml də bu ittihamlardan ciddi şəkildə narahatdır.

Kreml Paşinyanı Qarabağı Azərbaycanın tərkib hissəsi kimi tanımaqda ittiham etməklə bərabər, erməni cəmiyyətinə başa salmağa çalışır ki, guya bölgədə baş verən son hadisələrdə Paşinyan günahkardır və bundan sonra Qarabağ erməniləri daha da ağır problemlərlə üzləşsə, rus sülhməramlıları məsuliyyət daşımayacaq. Kreml ermənilərə demək istəyir ki, indiki proseslərdə rus sülhməramlılarını günahkar hesab etmək absurddur. Bəyanatda qeyd olunan həmin ifadədə bu anlam nəzərdə tutulub.

- Xankəndidə ermənilərin taplaşaraq aksiya keçirir. Ekspertlər hesab edirlər ki, bu nümayişlərin arxasında Rusiya Sülhməramlı Kontigentinin rəhbərliyi dayanır. Siz, bu barədə nə düşünürsünüz? Yaxın zamanda rus sülhməramlıları tərəfindən hansı ciddi təhlükələr gözlənilə bilər?

-Azərbaycanın qanuni ərazisi - Qarabağ regionunda məskunlaşan erməni azlığın son vaxtlar nümayişlərə və yürüşlərə əl atmasının arxasında rus sülhməramlıları dayanır. Böyük ehtimalla, bu nümayişlər Rusiyada müəyyən hərbi-siyasi dairələrin ssenarisi əsasında təşkil olunur. Kreml bu kimi metodlardan istifadə etməklə dünyaya görsərtməyə çalışır ki, bu bölgədə guya erməni əhalisi yaşayır.

Beynəlxalq ictimaiyyətin diqqətinə çatdırıır ki, guya bu bölgənin əhalisi Azərbaycanın tərkibində yaşamaq istəmir. Eyni zamanda, Moskva bu kimi üsullara baş vurmaqla rus sülhməramlıların ölkəmizin ərazilərində növbəti beş il müddətində qalmasına şərait yaradır. Bu baxımdan hesab etmək olar ki, Rusiya Azərbaycan və Ermənistan arasında sülh prosesini pozmaq üçün belə riyakar və məkrli üsullara əl atmaqda davam edəcək.

Onu da qeyd edim ki, Türkiyənin dövlət rəhbəri Rəcəb Tayyip Ərdoğan NATO-nun Vilnus sammitindən sonra keçirilən mətbuat konfransında rus sülhməramlıların 2025-ci ildə Qarabağı tərk edəcəyini bildirmişdi. Ərdoğanın bu bəyanatı çox ciddidir. Bu, bütün dünyanın gözü qarşısında rus sülhməramlıların Azərbaycandan çıxacağı müddətinin elan olunması anlamına gəlir. Yəni Ərdoğan Rusiyanın üzərinə öhdəlik qoyur ki, rus sülhməramlıları imzalanan bəyanata əsasən həmin müddətdə Azərbaycanın qanuni ərazisi – Qarabağı tərk etməlidir. Rusiyanı buna məcbur etmək üçün indidən bu addımlar atılmağa başlanılıb. Türkiyə bu məsələdə Azərbaycanı ciddi şəkildə dəstəkləyir.

Ümumiyyətlə, son zamanlar Azərbaycan ilə Türkiyənin ortaq fəaliyyəti nəticəsində orta çıxan vəziyyət Rusiyanın regiondakı geosiyasi maraqları ilə ziddiyyət təşkil edir. Əgər son prosesləri diqqətlə nəzərdən keçirsək görərik ki, Türkiyənin Qərblə münasibətləri normallaşdırmağa başlayıb və Ankara Rusiya ilə əvvəlki münasibətlərini daha da inkişaf etdirmək marağında deyil. Bununla bərabər, bu yaxınlarda Türkiyə Ukrayna ilə hərbi əməkdaşlığa dair saziş imzalayıb. Bu müqaviləyə əsasən Ankara Ukraynda PUA zavodu inşa edəcək. Rusiyanın hərbi-siyasi rəhbərliyi isə bu zavodu raket zərbəsi ilə vuracağını bəyan edib. Bütün bu proseslər fonunda Türkiyə ilə Rusiya arasında münasibətlərinin pozulması müşahidə olunur. Habelə, Azərbaycan-Rusiya münasibətlərində də vəziyyət günbəgün gərginləşir.

Bir önəmli məqamı da nəzərə almaq lazımdır ki, hazırda Türkiyə ilə Azərbaycan birlikdə mühüm hərbi-siyasi və strateji layihə həyata keçirir. Bu layihə Azərbayan və Türkiyənin ortaq hava məkanının yaradılması ilə bağlıdır. Yaxın illərdə bu layihənin həyata keçməsi üçün ciddi və zəruri addımlar atılacaq. Bu, o deməkdir ki, faktiki olaraq Cənubi Qafqaz Türkiyə ilə Azərbaycanın nəzarəti altında keçəcək. Belə olan şəraitdə Rusiya bu regionda öz geosiyasi maraqlarını təmin edə bilməyəcək.

Rusiya yaxın gələcəkdə bu kimi proseslərin reallaşmaması üşün bütün son imkanlarından istifadə edir. Ancaq görünən odur ki, Rusiya öz istəyinə nail olmayacaq.

-Qərbdə bir çoxları hesab edirlər ki, NATO-nun Cənubi Qafqazda hərbi-siyasi cəhətdən möhkəmlənməsinə və geostrateji təsir imkanlarının artmasına yalnız Türkiyə münbit şərait yarada bilər. Necə düşünürsünüz, Türkiyə-NATO tandemi Rusiyanın Cənubi Qafqazda geosiyasi mövqeyinin zəifləməsinə nə dərəcədə təsir göstərəcək?

-Hazırda ABŞ və Avropa İttifaqının Cənubi Qafqazla bağlı başlıca hədəfi Rusiyanın bu regiondan çıxartmaqdır. Həm ABŞ, həm də Avropa ölkələrində çox yaxşı anlayırlar ki, Cənubi Qafqazın açar dövləti Azərbaycandır. Yəni Azərbaycanla əməkdaşlıq və tərəfdaşlıq etmədən Cənubi Qafqazda möhkəmlənmək qeyri-mümkündür.

Önəmli məqamlardan biri budur ki, regionun açar dövləti olan Azərbaycanın strateji müttəfiqi Türkiyədir. Qərbdə bu faktoru nəzərə alırlar. Azərbaycan-Türkiyə strateji müttəfiqliyi Qərbin maraqlarına sərf edir. Türkiyə NATO-ya üzv olan ölkədir. Türkiyənin Cənubi Qafqazda möhkənlənməsi NATO-nun bu regionda təsir imkanlarının artması deməkdir.

Onu da vurğulayım ki, ABŞ-da Azərbaycan-Ermənistan sülh prosesində Azərbaycanın irəli sürdüyü beş sülh prinsipinə daha çox dəstək verirlər. Bu, əlbəttə, Rusiyanı çox qıcıqlandırır.

Bu arada Avropa İttifaqı Şurasının Prezidenti Şarl Mişelin də mətbuat konfransında son çıxışına diqqət yetirmək lazımdır. Mişel açıq şəkildə bildirib ki, Avropa İttifaqı Azərbaycan və Ermənistan arasında nəqliyyat kommunikasiyaların açılmasına, xüsusilə dəmiryol xətlərinin tikilməsinə maliyyə ayırmağa hazırdır. Bu, çox ciddi bir bəyanatdır.

Çox yaxşı bilirik ki, üçtərəfli noyabr Bəyanatına əsasən Azərbaycan ilə Ermənistan arasında nəqliyyat kommunikasiyalara nəzarət etmək Rusiyaya həvalə edilib. Amma Avropa İttifaqı həmin kommunikasiya, yəni dəmiryol xəttinin tikintisinə maliyyə ayıracaqsa, bu imkan Rusiyanın əlindən çıxacaq. Təbii ki, Avropa İttifaqı maliyyə yatırdığı layihəni də Rusiyanın nəzarətinə verə bilməz. Bu, o deməkdir ki, regionda Rusiya üçün əhəmiyyətli hesab olunan mexanizm Kremlin əlindən alınmaq üzrədir.

Bütün bu proseslər onu göstərir ki, ABŞ və Avropa İttifaqı Rusiyanın Cənubi Qafqazdan kənarlaşdırılması prosesini inkişaf etdirir. Bu prosesdə də Azərbaycan-Türkiyə strateji müttəfiqliyi əhəmiyyətli rola malikdir. Bu amil Rusiyanın Azərbaycan və Türkiyə ilə münasibətlərinin gərginləşməsinə səbəb ola bilər.

 
Ardını oxu...


Azərbaycan Qarabağ ermənilərinin ölkəyə tam inteqrasiyası üçün plan hazırlayıb.

Bunu Ermənistan prezidentinin keçmiş xüsusi tapşırıqlar üzrə səfiri David Şahnazaryan “Aravot” nəşrinə müsahibəsində bildirib.

Onun sözlərinə görə, əsasən yol xəritəsi olan plan inteqrasiya amilinin dörd mərhələsini nəzərdə tutur:

- Sənədlərin, o cümlədən ilk növbədə pasportların Azərbaycan pasportları ilə dəyişdirilməsi.

- Azərbaycan manatının Dağlıq Qarabağa yatırılması.

- Artsaxın qanunsuz silahlı dəstəsinin tam tərksilah edilməsi və buraxılması.

- Hakimiyyətin Azərbaycan hökumətinə tam təhvil verilməsi.

Şahnazaryanın sözlərinə görə, bu yol xəritəsi 12 ay ərzində həyata keçirilməlidir, mərhələlərin hər birinə 3 ay vaxt ayrılıb.

Bundan əlavə, o bəyan edib ki, Azərbaycan bu proqramı Ermənistana verib və Ermənistan hakimiyyəti də öz növbəsində sənədi Arutyunyana verməlidir.

Ardını oxu...
Politoloq Qabil Hüseynli Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

DİA.AZ onunla müsahibəni təqdim edir:

- Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan Qarabağın dağlıq hissəsindəki Rusiya sülhməramlılarının 2025-ci ildə çıxacaqlarını açıqladı. Türkiyə liderinin bu mesajını hansı kontekstdə şərh etmək olar?

- Zənnimcə, nə sual, nə də cavab təsadüfi idi. Yəqin ki, bu, Azərbaycan və Türkiyə rəhbərlikləri arasında tez-tez müzakirə edilən məsələlərdən biridir. Güman ki, digər – sülhməramlıların vaxtından əvvəl çıxarılması da müzakirə olunub. Ərdoğanın buna cavabı da olmamış deyil. Sadəcə mövcud vəziyyəti nəzərə alaraq, sülhməramlıların gedəcəkləri son müddəti göstərir. Təsadüfi deyil ki, son günlərdə tez-tez Rusiya sülhməramlılarının çıxarılacağı vurğulanır. Artıq Türkiyənin Rusiya ilə bağlı məsələlərə yeni mövqe sərgilədiyini görürük. Türkiyə NATO ilə həmrəylik nümayiş etdirir, “Azov”un komandirlərini Ukraynaya qaytarır, Ukraynanın NATO-ya üzvlüyünə dəstək verir və sair məsələlərdə regionun real güc sahibi kimi mövqeyini ortaya qoyur. Bunlar təsadüfi deyil.

Rusiya sülhməramlılarının son günlərdəki iyrənc hərəkətləri, erməniləri atəşkəsi pozmağa təhrik və onlarla tandem şəklində çıxış etmələri, separatçıların liderlərini yeni təxribatlara ruhlandırmaları, “əzələ nümayişi” üçün Xocalı aeroportuna helikopterlərin gətirilməsi – bütün bunlar göstərir ki, ruslar “qırmızı xətt”i vurub keçirlər. Rus sülhməramlılarının fəaliyyətləti sadəcə bölgədə gərginlik yaradır. Yenə də liderlərin Brüssel görüşü ərəfəsində bu gərginliyi artıracaq davranışlara yol verirlər. Bundan əvvəl Laçın yolundakı bayrağımızı yerə salmışdılar. Bütün bunlar Azərbaycanın qəzəbini son həddə çatdırıb. Yəqin ki, Ağdamda fəaliyyət göstərən Türkiyə-Rusiya monitorinq qrupu da öz müşahidələrini ölkələrinin rəhbərliklərinə göndərib. Yəni sülhməramlıların yerləşdikləri ərazilərdə baş verənlər ən xırda detalına qədər Türkiyə rəhbərliyinə məlumdur. Türklər də rusların bu qanunsuz hərəkətlərindən bizm qədər cana yığılıblar. Buna görə də, Rusiyaya bir mesajın göndərilməsinə ehtiyac duyulurdu.

Əlbəttə, Azərbaycan da öz mesajlarını göndərirdi, göndərib. Yəqin ki, indi Türkiyənin göndərdiyi mesaj ciddi rezonans doğuracaq. Bu, Ermənistan və Rusiyaya yönəlik bir mesajdır ki, rus hərbçilərinin çıxarılması 2025-ci ildən əvvəl də baş verə bilər. Yəni Rusiya özünü yığışdır, Azərbaycana qarşı təxribatlara son qoy! Ərdoğanın mesajını belə anlamaq lazımdır.

- Bəs Rusiya Prezidenti Vladimir Putinin qarşıdakı Türkiyə səfərində nə əldə edilə bilər?

- Putinin səfəri daha çox Rusiyaya lazımdır. Bu səfər prezident seçkisindən əvvəl nəzərdə tutulmuşdu. Amma məlum məsələlərə görə bu baş tutmadı. O zaman Türkiyə lideri belə bir səfərə ehtiyac duyurdu. Amma indi bu Putinə lazımdır. Putin çox zəifləyib, Priqojinin qiyamından sonra əvvəlki durumda deyil. Zəif lider kimi Putinin sözü bir çox yerlərdə eşidilmir. Üstəgəl, ölkənin daxili resursları ya tükənib, ya da tükənmək üzrədir. Bu durumda Türkiyədə də iki-üç dövlətdən biridir ki, Rusiya onun vasitəsilə müəyyən ehtiyaclarını ödəyə bilir.

Bəziləri hesab edirdilər ki, Türkiyənin atdığı son addımlar Rusiya ilə əlaqələrdə gərginlik yaradacaq. Hətta bəzi rusiyalı deputatlar Türkiyəni təhdid etdilər. Amma Peskov bildirdi ki, Türkiyənin bizə etdiyi yaxşılıqlar indi bizi incik salan addımlarından daha çoxdur, ona görə də münasibətləri qoruyub saxlayacağıq. Həqiqətən də, bu gün Türkiyə Rusiyaya hava-su kimi lazımdır. Ərdoğan yeganə dünya lideridir ki, həm Rusiya, həm də Qərb dövlətlərində nüfuzu var. Bu nüfuzun da zaman-zaman istifadə edə bilir. Ukraynaya münasibətinə yeni ştrixlər əlavə edən Türkiyənin, digər yandan, Rusiya ilə gözəl əlaqələri var. Ərdoğan lazım olan sözünü hər yerə birbaşa çatdıra bilir. Zənnimcə, həm NATO-da, həm də Rusiyada nüfuzu olan belə bir liderə ehtiyac var. Qərb də, Rusiya da Ərdoğanın bu nüfuzundan faydalanır.

Putinin Türkiyə səfərində taxıl sazişi, Ukrayna-Rusiya sülh müqaviləsi, Rusiyanın üzləşdiyi mövcud durum və digər məsələlər ətrafında geniş müzakirə aparılacaq. Mövzular arasında mütləq Ermənistan-Azərbaycan sülh müqaviləsi də olacaq. Üstəgəl, mediada belə bir məlumat yayıldı ki, Ərdoğan Zəngəzur dəmir və şose yolunun açılması ilə bağlı Ermənistana bir ay vaxt verib. Ermənistan bu müddətdə özünün bimənalı və yazılı mövqeyini ortaya qoymalıdır. Üstəgəl, Azərbaycanla sülh müqaviləsi ilə bağlı da Türkiyədən Ermənistana mesajlar verilir. Türkiyə bildirdi ki, Ermənistan-Türkiyə münasibətlərinin nizamlanması, Ermənistan-Azərbaycan əlaqələrinin gələcəyindən asılıdır. Yəni İrəvan sülh müqaviləsinin imzalanması prosesini pozsa, o zaman Türkiyə-Ermənistan əlaqələrinin normallaşması da ləngiyəcək. Bundan ən çox zərər çəkən də Ermənistan olacaq.

Bir sözlə, Ermənistan Türkiyə və Azərbaycanın təzyiqi altındadır. Zənnimcə, bu təzyiq liderlərin Brüssel görüşündə səmərəli nəticələr verə bilər. Ona da şübhəm yoxdur ki, rus sülhməramlılarının pozucu fəaliyyəti ilə bağlı Türkiyə və Rusiya liderləri arasında fikir mübadiləsi aparılacaq. Çünki Türkiyə təkcə Azərbaycanın müttəfiq deyil, həm də Ağdamdakı monitorinq qrupunda yer alır. Ərdoğan sülhməramlılarla bağlı iradlarını Putinə çatdıracaq. Eyni zamanda, sülhməramlıların çıxarılması ilə əlaqədar daha ətraflı müzakirə olacaq. Zənnimcə, bu zaman Ərdoğan öz sərt mövqeyini ortaya qoyacaq.

Dediyim kimi, Rusiya sülhməramlılarının çıxma müddəti 2025-ci il olsa da, proses daha tez başlaya bilər. Çünki onların bölgədəki fəaliyyətləri Azərbaycanı narahat edir. Sülhməramlıların davranışları Azərbaycan hərbçiləri ilə toqquşma riski yaradır. Ona görə də, rus hərbçiləri nə qədər tez çıxarılsa, bu, həm bölgədə əmin-amanlığın bərqərar olmasına, həm də Ermənistanla sülh müqaviləsinin imzalanmasına həlledici təsir göstərə bilər. Artıq ABŞ, kollektiv Qərb də görür ki, sülhməramlılar bölgədə sırf Rusiyanın maraqlarını həyata keçirirlər. Bu səbəbdən də, bölgə tez-tez gərginliklə üzləşir. Ona görə də, Ərdoğan-Putin görüşü səmərəli ola bilər.

- ABŞ Dövlət Departamentindən sülh müqaviləsi ilə bağlı maraqlı açıqlama gəldi. Açıqlamada deyilir ki, nazirlərin son görüşündə həll edilməyən məsələlərin dairəsinin azaldılmasına nail olunub. Sizcə, söhbət hansı istiqamətlərdən gedir?

- Azərbaycan üçün ən birinci məsələ Qarabağda hələ də qalmaqda olan Ermənistan ordusunun tör-töküntülərinin çıxarılmasıdır. Heç bir dövlət başqa bir dövlətin hərbçilərinin onun ərazisində olmasına icazə verməz. Armen Qriqoryan təxminən bir ay əvvəl “Bizim də Azərbaycan ərazisində müəyyən qüvvələrimiz var” deyərək, bu faktı etiraf edib. Ağdərə əməliyyatında öldürülən 5 erməni hərbçidən 2-nin Ermənistana verilməsi də bunu təsdiqlədi. Fikirləri həmişə ziddiyyətli olan isə Paşinyan yenə də bu mövzuda yalan danışır. Onun sözlərinə görə, guya bu qüvvələr Ermənistanın deyil, “özünümüdafiə qüvvələri”dir. Bu, ağ yalandır. Çünki Ermənistanın ordusunun ərazimizdə 12 minlik tör-töküntüsü qalır. Ermənistan səmimi olmasa, Azərbaycan ordusu hər an bu qüvvələrə qarşı antiterror əməliyyatı keçirə bilər. Əsgəran, Ağdərə, Xocavənd, Xocalı və Xankəndiyə səpələnmiş bu terrorçuları zərərsizləşdirmək üçün çox vaxt lazım olmayacaq.

Azərbaycan hələlik məsələnin dinc yolla həllinə çalışır. Bu da nəticə verməsə, artıq hazır olan antiterror əməliyyatının həyata keçirilməsi gündəmə gələ bilər. Qərb, xüsusən ABŞ da prosesi izləyir və Ermənistanın Azərbaycan ərazisində qanunsuz hərbi qüvvəsinin olduğunu qəbul edir. Qərb onu da yaxşı anlayır ki, bu məsələni həll etmədən Ermənistanla münasibətləri qaydasına salmaq mümkün olmayacaq. Üstəgəl, Azərbaycan bu məsələdə konstruktivlik nümayiş etdirir. Erməni icmasının Azərbaycan cəmiyyətinə təhlükəsizlik inteqrasiyasını və digər məsələləri üzərimizə götürürük. Bunun üçün zəmanət veririk. Amma Ermənistan, xüsusən də separatçılar bundan yayınırlar, bunda da Rusiya həlledici rol oynayır. Rusların inteqrasiya prosesindəki pozucu rolları əyani şəkildə sübuta yetirilib. Artıq bunu açıq formada edirlər.

Bütün bunlara baxmayaraq, sülh müqaviləsi gündəmdədir. Qərb və ya ABŞ anlayır ki, prosesi sürətləndirmək lazımdır. Çünki ruslar yeni fitnəkarlığa əl ataraq, prosesi poza bilərlər. Bu baxımdan, liderlərin Brüssel görüşündə sülh müqaviləsində yer alacaq bir sıra prinsipial məsələlər həllini tapa bilər. Beləliklə, sülh müqaviləsinin çərçivəsinin razılaşdırılması mümkündür. Bununla sülh müqaviləsi üzrə işin aparılması daha sadələşə bilər. Hətta Avropa Siyasi Birliyinin payızda İspaniyada keçiriləcək toplantısında sülh sazişinin imzalanması da mümkündür. Bunun üçün ən böyük siyasi iradəni Ermənistan ortaya qoymalıdır. Ermənistan bu yolda pozuculuq edən Rusiyanın əngəllənməsi üçün səmimi olmalı və bu istiqamətdə Azərbaycanla hərəkət etməyi bacarmalıdır. Hər halda sülh müqaviləsinin imzalanacağına ümid böyükdür.
 
Ardını oxu...
İyulun 12-də Azərbaycanla Ermənistan arasında sərhəddə Azərbaycan Baş nazirinin müavini Şahin Mustafayevin və Ermənistan Baş nazirinin müavini Mher Qriqoryanın sədrliyi altında görüş keçirilib. Bun görüş Azərbaycan və Ermənistan arasında dövlət sərhədinin delimitasiyası üzrə Dövlət Komissiyasının və Ermənistan ilə Azərbaycan arasında dövlət sərhədinin delimitasiyası və sərhəd təhlükəsizliyi məsələləri üzrə Komissiyanın dördüncü görüşüdür.

Azərbaycan Nazirlər Kabinetinin Mətbuat Xidmətindən bildirilib ki, tərəflər Azərbaycan və Ermənistan rəhbərləri səviyyəsində müxtəlif formatlarda əldə edilən razılaşmaları nəzərə alaraq, delimitasiya məsələlərinin müzakirəsini davam etdirib, bir sıra təşkilati və prosedur məsələləri nəzərdən keçiriblər. Tərəflər, həmçinin Komissiyaların növbəti görüşünün keçirilməsinin tarixi və yerini işçi qaydada müəyyən etmək barədə razılığa gəliblər.

Ermənistan Xarici İşlər Nazirliyinin (XİN) mətbuat katibi görüşün Azərbaycanın Qazax rayonu ilə Ermənistanın Tavuş rayonunun sərhədində baş tutduğunu açıqlayıb. Görüşün bu ərazidə keçirilməsini nəzərə alan ekspertlər hesab edirlər ki, danışıqlarda Ermənistanın işğalında olan Qazaxın 7, Naxçıvanın Kərki kəndinin qaytarılması da gündəmə gətirilib.

Yeri gəlmişkən, Ermənistanın hakim “Mülki müqavilə” Partiyasından olan deputat Qaqik Melkonyan erməni mediasına müsahibəsində deyib ki, Ermənistan Azərbaycana kəndləri dəyişməyi təklif edib: “Kərkinin Başkəndlə dəyişdirilə biləcəyindən, anklavlar məsələsinin də bu məcrada həll olunacağından danışdıq. Başkənd anklavdır, ora çatmaq üçün bizə dəhliz lazımdır. Yaxud Kərkiyə çıxış əldə etmək üçün Azərbaycana dəhliz lazımdır. Danışıqlarda erməni tərəfinin tələbləri ondan ibarətdir ki, Azərbaycan Ermənistanın 29 min 800 kvadrat kilometr ərazisini tanısın, həmçinin Cermuk və Zod ərazilərindən geri çəkilsin”.

“Ermənistan hakimiyyəti sülh müqaviləsinə doğru irəliləyir. Biz Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanıdıq və Qarabağın Azərbaycanın bir hissəsi olması məsələsini qaldıranda Bakı yeni tələblər irəli sürməyə başladı: indi hər şeyin kağız üzərində olmasını tələb edirlər. Amma bizim tələblərimiz də kağız üzərində olmalıdır”.

Görüşlər, danışıqlar işğalda olan kəndlərin qaytarılmasının, anklavlar məsələsinin həll olunmasının yaxın gələcəkdə mümkünlüyü ehtimalını artırır.

TEREF.AZ-ın məlumatına görə, təhlükəsizlik məsələləri üzrə ekspert İlham İsmayıl AYNA-ya müsahibəsində bildirib ki, Qazağın 7, Naxçıvanın bir kəndinin qaytarılması gerçəkləşməlidir:

- 10 noyabr 2020-ci ildə imzalanan Üçtərəfli Birgə Bəyanata bu məsələ salınmasa da, danışıqların getdiyi aydındır. Əlbəttə, Azərbaycan bir qarış da torpağını Ermənistanda qoymayacaq. Bütün danışıqlarda hesab edirəm ki, işğalda olan kəndlər, anklavlar məsələsi gündəmə gətirilir, müzakirələr aparılır. Bu, qeyri-adi məsələ deyil. Yekun sülh sazişi, sərhədlərin delimitasiya və demarkasiyası ilə bağlı danışıqlarda işğalda olan kəndlərin qaytarılması masaya gətirilir. Hər iki ölkənin Baş nazirlərinin müavinlərinin Qazaxda sərhəddə görüşməsi o demək deyil ki, təkcə bu kəndlərin məsələsi həll edilir. Təbii ki, Qazaxın kəndlərinin məsələsi də danışıqlarda predmetlərdən biridir. Ümumilikdə isə delimitasiya, demarkasiya müzakirə olunur.

- Bir müddət əvvəl Ermənistanın Baş naziri bəyan etmişdi ki, anklavda olan kəndlərin məsələsini həll etməyə hazırdırlar...

- Xatırlayıram həmin bəyanatı. Paşinyan kənd yox, “kəndlər” ifadəsini işlətmişdi ki, bu, səhvdir. Ermənistanın bizdə kəndləri yox, cəmi bir kəndi var – Gədəbəyin Başkənd kəndidir. Biz bunu bilirik, anklav kənddir. Əslində Başkənd də Azərbaycanındır, 1992-ci ildə azad edilib. Amma Ermənistan BMT-yə daxil olanda həmin kənd də ərazisinə aid olub və biz bunu qəbul edirik. Azərbaycanın isə 8 kəndi Ermənistanın hazırda işğalındadır – Qazağın 7, Naxçıvanın Kərki kəndi. Hesab edirəm ki, anklav kəndlər danışıqlar predmetidir və həllini tapmalıdır.

- Anklav kəndlər demişkən, erməni deputat Melkonyan deyib ki, Ermənistan Azərbaycana kəndləri dəyişməyi təklif edib...

- Ermənistan çox şey təklif edə bilər. Amma Azərbaycan bu təklifləri dərhal qəbul etməli deyil, etməyəcək. Yenə deyirəm, Ermənistanın bir anklav kəndi bizdədir. Əgər Başkəndə görə ərazi güzəşti nəzərdə tutulubsa, Başkənd Naxçıvanın Kərki kəndinə daha uyğundur. Çünki hər iki kənd dövlət sərhədlərindən çox aralıdır. Amma Qazağın 7 kəndi ilə bağlı hansısa güzəştə yer yoxdur. Əgər eksklavdakı kəndlərlə əlaqə baxımından arada qalan Ermənistan ərazisi mübahisəlidirsə, o zaman komissiya yaradıla, hesablama aparıla və arada qalan torpaqlara uyğun başqa bir istiqamətdən, dağlıq hissələrdə güzəştlər edilə bilər. Bunlar danışıqlar predmetidir.

Bilirsiniz, işğalda olan ərazilərimizin hamısı qayıdacaqsa, təbii ki, Başkənd də Ermənistana qaytarılmalıdır. Qaytarmamaq üçün müəyyən razılığa gəlinməlidir. Anklavda, eksklavda olan kəndlər üçün xüsusi zolaq yaratmağa ehtiyac yoxdur. Başkəndlə Kərki məsələsində hansısa güzəşt olmalıdır. Hesab edirəm ki, ən yaxşı güzəşt Kərki ilə Başkəndin əvəzlənməsidir. Çünki hər iki kənd dövlət sərhədlərindən xeyli kənardadır. O kəndlər üçün təhlükəsizlik zolağını yaratmağın özü çox çətin məsələdir. Məsələni hər iki tərəfdən komissiya işləməlidir, fikirləşməlidirlər ki, güzəşt necə olsun.

- Yəni ki, Kərki ilə Başkəndin dəyişdirilməsi mümkündür?

- Real variant kimi deyirəm ki, kəndlərin əvəzlənməsi mümkündür. Dəqiq ölçü-biçi ilə bunu həyata keçirmək lazımdır. Lakin Qazaxın anklavdakı kəndləri məsələsini dediyim kimi, Ermənistana məxsus arada qalan ərazilərlə müəyyən dağlıq yerlərdəki əraziləri əvəzləmək olar. Ortada qalan əraziləri hesablamaq, daha sonra sərhədlərdə strateji əhəmiyyəti olmayan dağlıq ərazilərdən anklavı birləşdirən ərazini dəyişmək olar. Yox, əgər Ermənistan güzəşt etmirsə, o zaman həmin kəndlərə təhlükəsiz gediş-gəliş zolağı təmin olunmalıdır. Bunlar hamısı dövlət komissiyası tərəfindən həll edilməlidir.
 
Ardını oxu...
Politoloq Oqtay Qasımov Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

DİA.AZ onunla müsahibəni təqdim edir:

- Türkiyə son bir neçə gündə Rusiyanın təpkisinə yol açan iki addım atdı. Birincisi, “Azov” alayının komandirlərini Ukraynaya təhvil verdi; ikincisi, İsveçin NATO-ya üzvlüyünə “yaşıl işıq” yandırdı. Sizcə, nə baş verir – Rusiya-Türkiyə əlaqələri soyuyur?

- Hər bir ölkə addımlar atarkən, öz maraqlarını əsas götürür və buna uyğun qərar verir. Türkiyə də addımlarını öz maraqlarına hesablayaraq atır. “Azov” komandirləri və İsveçlə bağlı qərarlar da, Türkiyənin milli maraqları kontekstində verilib. Əlbəttə, Rusiyanın “Azov”la bağlı məyyən etirazları oldu. Çünki Rusiya hesab edirdi ki, Ukrayna ilə müharibə bitənə qədər həmin şəxslər Türkiyə ərazisində qalmalı idilər. Bu, kiçik detaldır. Məncə, buna ən uyğun cavabı Dmitri Peskov verdi. O bildirdi ki, bu kimi məsələlərə baxmayaraq, Rusiya Türkiyə ilə münasibətləri inkişaf etdirməkdə maraqlıdır və bu istiqamətdə işləyəcəklər.

İsveçə gəlincə, bununla bağlı Türkiyənin istər Rusiya, istərsə də hansısa digər ölkə qarşısında öhdəliyi yox idi. Türkiyənin NATO-nun genişlənməsi məsələsində öz baxışı var. Ankara əvvəldən bu genişlənmədə maraqlı olduğunu bildirir və bu istiqamətdə öz addımlarını atır. Türkiyə keçən ilə qədər ölkələrin NATO-ya üzvlüyü ilə bağlı əks mövqe sərgiləməmişdi. Sadəcə söhbət Finlandiya və İsveçdən getdiyi üçün bu, Rusiyaya görə, həssas məsələdir. Çünki hər iki ölkənin neytrallıq statusu vardı, xüsusən də Finlandiyanın Rusiya ilə yüzlərlə kilometrlik sərhədləri mövcuddur. Bu baxımdan, Rusiyanın həssaslığını anlamaq olardı.

Türkiyə də İsveç və Finlandiyanın ona qarşı münasibətlərini əsas götürərək mövqeyini bildirdi və bununla bağlı konkret tələbləri vardı. Bunlar da əsasən, yüksək texnologiyalar sahəsində bu ölkələr tərəfindən Ankaraya tətbiq olunan sanksiyalar, eləcə də PKK terror təşkilatının İsveç və Finlandiyada Türkiyəni hədəfə alan fəaliyyətləri ilə bağlı idi. Finlandiya Türkiyənin bu iradlarını qəbul etdi, bununla bağlı həm qanunvericiliyində, həm də siyasətində dəyişiklik edərək, Ankaranın dəstəyini aldı və NATO-ya üzv oldu.

İsveçə gəlincə, bununla bağlı müəyyən problemlər davam etdi. İsveçdə islami dəyərlərin təhqir edilməsi, tez-tez Quranın yandırılması və PKK-nın fəaliyyətinə göz yumulması Türkiyənin narazılığına səbəb olurdu. Türkiyə mövqeyini bunlarla əsaslandırırdı. Türkiyə prezidenti, NATO baş katibi və İsveç baş naziri arasındakı son görüşdə bu məsələlərlə bağlı ciddi müzakirə aparıldı. Yekunda müəyyən ortaq nöqtəyə gəlindi. Türkiyə böyük ölçüdə öz tələblərini qəbul etdirdi. İsveç baş naziri görüşdən sonra Türkiyənin tələblərinin tam təmin edilmədiyini, bu iradlarının əsaslı olduğunu və bunlara göz yumulması haqda bir açıqlama verdi. Qeyd etdi ki, bu istiqamətlər üzrə addımlar atılacaq.

Dediyimiz kimi, Türkiyə bu qərarı verərkən, öz milli maraqlarını əsas götürür. Bu çərçivədə Avropa Birliyi ilə münasibətlərin normallaşdırılması, sərbəst viza rejiminin tətbiq edilməsi və Avropa Birliyi, yaxud Qərb sərmayəsinin Türkiyə iqtisadiyyatına cəlb olunması məsələləri önə çıxır. Ərdoğan hakimiyyəti bu məsələləri həll etməyi qarşısına məqsəd qoyub.

Digər vacib məsələlərdən biri də, ABŞ-la münasibətlərdəki mövcud gərginliyin aradan qaldırılması və F-16 mövzusunun çözülməsi ilə əlaqəlidir. Türkiyə bunları əsas götürüb bu qərarı verdi. Hesab edirəm ki, öz maraqlarına uyğun – doğru addımı atdı. Yəni Türkiyənin Rusiya qarşısında öhdəliyi yox idi ki, İsveç, yaxud hansısa ölkənin NATO-ya buraxılmasına mane olacaq.

- Hazırkı gedişat belə bir ehtimalı da önə çıxarır ki, Türkiyə Qərbə inteqrasiya siyasətində kəskin geridönüş edir. Xüsusən də Avropa Birliyinə üzvlük məsələsinin yenidən müzakirə olunmağa başlaması maraqlıdır. Siz bu haqda necə düşünürsünüz?

- Bu addımların siyasətdə kəskin dəyişiklik olduğunu düşünmürəm. Türkiyə həmişə özünün düşərgəsinin Qərb olduğunu bəyan edib. Ərdoğan hakimiyyətinə qədər də, bundan sonra da beləydi. Ərdoğan hakimiyyətə gələrkən, onun verdiyi vədlərdən biri də Türkiyənin Avropa Birliyinə üzvlüyü məsələsinin həlli ilə bağlıydı. 2004-cü ildə Avropa Birliyi ilə Türkiyə arasında imzalanan memorandumda da, üzvlük prosesinin sürətləndirilməsi nəzərdə tutulurdu.

Rusiya ilə əlaqələri gəlincə, Türkiyə balanslaşdırılmış siyasət yürüdür. Türkiyə NATO üzvü kimi Qərb hərbi blokuna daxildir. Türkiyənin ən böyük ticari tərəfdaşı Avropa Birliyidir. Türkiyədə istehsal olunan malların 60 faizdən çoxu Avropa bazarlarına satılır. Türkiyə yüksək texnologiyalar sahəsində də Qərb ölkələri, ABŞ-la əməkdaşlıq edir. Buna görə də, “kəskin dəyişiklik” deməzdim. Eyni zamanda, Türkiyə regionun böyük dövləti kimi Rusiya ilə də münasibətlər qurub və bu əlaqələr inkişaf edən xətlə gedir. Hesab etmirəm ki, son gəlişmələrdən sonra Rusiya-Türkiyə münasibətlərində ciddi narazılıq yaranacaq.

Rusiya və Türkiyə situasiyaya uyğun olaraq əməkdaşlıq edirlər, strateji tərəfdaş deyillər. Mövcud durumla əlaqəli onların əməkdaşlıq formatları var, bunlar da müxtəlif sahələri əhatə edir. Əlbəttə, Rusiya tərəfindən müəyyən soyuqluq olacaq. Rusiya mətbuatında o isterikanı artıq görürük. Onların fikirlərindən belə çıxır ki, sən demə, Türkiyə də Rusiyanın “vassal”ıymış, Rusiyanın maraqlarını əsas götürərək öz maraqlarından geri çəkilməli imiş. Bu, yanlış təsəvvürdür. Bu, Rusiya mətbuatı, cəmiyyəti və dövlətindəki ab-hava kimi qiymətləndirilməlidir. Əlbəttə, Rusiyada sağlam düşüncəli şəxslər də var. Təsadüfi deyil ki, Putinin sözçüsü Peskov Türkiyə ilə əməkdaşlıq üçün geniş imkanlar və perspektivlərin olduğunu və bu istiqamətdə də əməkdaşlığın davamında maraqları olduqlarını dedi.

- Rusiya-Türkiyə əlaqələrindəki son gəlişmələr bir maraqlı iddianı da gündəmə gətirib. Rusiya və Ermənistanın informasiya mənbələrinin iddialarına görə, Türkiyə Cənubi Qafqazla bağlı daha qətiyyətli addımlar atmağa hazırlaşır. Bunlardan biri də Türkiyənin Azərbaycanda hərbi bazalarının yerləşdirilməsi ilə bağlıdır. Bu ehtimal nə qədər mümkündür?

- Hesab etmirəm ki, Rusiya və Ermənistan mətbuatında yazılanlar həqiqəti əks etdirir. Bu, sadəcə manipulyasiyadır, hər iki ölkənin mətbu orqanlarında müəyyən məqamlarda ictimai rəy formalaşdırmaq ənənələri var. Belə dezinformasiyalarla “qara piar” kampaniyası aparırlar.

Azərbaycan və Türkiyəyə gəlincə, iki ölkə arasındakı münasibətlər strateji müttəfiqlik səviyyəsindədir. Bu, bir daha Şuşa Bəyannaməsi ilə təsdiqlənib. Biz faktiki olaraq, “bir millət, iki dövlət” formulu üzrə hərəkət edirik. Əksər məsələlərdə mövqelərimiz üst-üstə düşür. Türkiyənin də Cənubi Qafqazda sabitlik və sülhdə maraqlı olduğu kimsəyə sirr deyil. Türkiyənin bu istiqamətdə atdığı konkret addımlar var. Türkiyə Ermənistanla da münasibətləri normallaşdırmaq istəyir ki, bu da bölgədə sülhə və əmin-amanlığa töhfə verə bilər.

Türkiyənin Azərbaycanda hərbi bazalarının yerləşdirilməsi məsələsinə gəlincə, bununla bağlı prosedur qanunvericliyə uyğun olmalıdır. O da nəzərə alınmalıdır ki, Azərbaycan həm də Qoşulmama Hərəkatının üzvüdür. Amma Şuşa Bəyannaməsində açıq qeyd olunur ki, tərəflərdən hansısa birinə təhlükə yaranarsa, o zaman tərəflər bu məsələni müzakirə edib, müvafiq addımlar ata bilərlər. Bunun da tərcüməsi bəllidir.

Azərbaycan ordusu da 44 günlük savaşdan sonra daha da güclənib və bu proses davam edir, ən yeni silah-sursatla təmin olunur. Döyüş potensialı və təcrübəsi artıb, istənilən təxribatın qarşısını almağa qadirdir. Amma hansısa məqamda ehtiyac olacaqsa, Şuşa Bəyannaməsi işə düşə bilər. Təkrar hərbi bazalara gəlincə, bu, zamana bağlı olan məsələdir və situasiyadan asılı olacaq.
Ardını oxu...
Azərbaycanın AŞPA-dakı nümayəndə heyətinin rəhbəri, Milli Məclisin deputatı Səməd Seyidov Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik:

- Səməd müəllim, son günlər Azərbaycanla Rusiya arasında bir soyuqluq yaşanır. Qarşılıqlı ittihamlar var. Yüksək səviyyədə ciddi əlaqələrə və münasibətlərə malik iki tərəfdaş ölkə arasındakı gərginliyə səbəb nədir?

- Azərbaycan bütün qonşu ölkələr və tərəfdaşları ilə hər zaman münasibətlərin normal səviyyədə saxlanılmasına diqqətlə yanaşıb. Ölkəmiz həmişə milli maraqlara söykənən və bunu əks etdirən siyasət aparır. Bu nöqteyi-nəzərdən Qərb, yaxud da ki, Rusiya ilə isti və ya soyuq münasibətlərdən danışmaq bəlkə də düzgün deyil. Burada daha doğru olan yanaşma qitələrin, ölkələrin nümayəndələrinin Azərbaycanın milli maraqlarına uyğun, yaxud olmayan siyasətin aparılması məsələsinə diqqət yetirmək lazımdır. Elə məsələləri də məhz bu kontekstdə təhlil etmək olar. Sadəcə olaraq Rusiyanın bölgədə və yaxud müvəqqəti olaraq Azərbaycan ərazisində olan sülhməramlılarının vasitəsi ilə separatçılara müxtəlif formalarda dəstək verməsi qəbul edilən hal deyil.

- Rusiyan Qarabağdakı separatçılara necə dəstək olur?

- Azərbaycan ərazisinə müvəqqəti olaraq yerləşdirilmiş rus sülhməramlıları Qarabağda qalmaqda olan separatçılara, terrorçulara silah ötürür. Bununla da sülhməramlılar faktiki olaraq öz missiyalarının əksinə çıxaraq burada daha çox Rusiyanın maraqlarını müdafiə etməyə başlayır. Əslində isə sülhməramlılar bura başqa bir missiya ilə gəlmişdi. Onlar Qarabağda yaşan dinc erməni əsilli insanlarla Azərbaycan arasında normal dialoq və kommunikasiyanın yaranmasını təmin etməli idi. Amma fakt odur ki, sülhməramlılar mandatlarından kənara çıxırlar.

- Ceyhun Bayramovun Rusiyaya cavabı nə dərəcədə adekvat oldu?

- Azərbaycanın sözsüz ki, bu yanaşmalara reaksiyası var və belə də olmalı idi. Xarici İşlər naziri Ceyhun Bayramovun Rusiya Xarici İşlər Nazirliyinin bəyanatına cavab olaraq dediyi fikirlər olduqca önəmli idi. Məhz Bayramov tərəfindən vurğulandı ki, Azərbaycan insan haqlarına milli maraqları nöqteyindən təhlil edir və baxır. Bu əslində Rusiya XİN-in sözçüsü Mariya Zaxarovanın “Laçında blokadanı aradan götürmək lazımdır” ifadəsinə tutarlı cavab idi. Çünki o, tamamilə həqiqətdən uzaq bir məsələni gündəmə gətirmişdi.

- Qərbin Azərbaycanla bağlı bir qədər yumşaq mövqe sərgiləməsi hansı amillərlə bağlıdır? Az qala hər addımda Azərbaycanı ittiham edən Qərb Rusiya ilə ölkəmiz arasında münasibətlər bir qədər soyuyan kimi fəallığını artırır. Bu nə ilə bağlıdır?

- Burada Azərbaycanın deyil, Rusiyanın apardığı siyasətə diqqət etmək lazımdır. Sözsüz ki, son dövrlər Qərbin Azərbaycanla bağlı siyasətində bir qədər yumşalma hiss edilir. Bu mənada ABŞ-ın Ermənistandakı yeni səfirinin “Qarabağ erməniləri Azərbaycanda normal şəkildə yaşa bilər” kimi açıqlamaları diqqətdən yayına bilməz. Eyni zamanda Azərbaycan nümayəndə heyətinin ABŞ-a səfəri zamanı burada bizə qarşı olan diqqət heç də təsadüfdən baş verən hal deyildi. Son dövrlər Azərbaycanın Qoşulmama Hərəkatı ilə bağlı apardığı siyasət, İsraildə ölkəmizin səfirliyinin açılması, İranla bağlı ortaya qoyulan mövqe, Avropanın enerji təhlükəsizliyinə verdiyi töhfə burada mühüm önəm kəsb edir. Bu mənada Azərbaycan-Türkiyə münasibətləri, Şərq aləminə olan yanaşmalar, Afrika və Latın Amerikası ilə bağlı atılan addımları da nəzərdən qaçırmaq olmaz. Eyni zamanda ölkəmizin beynəlxalq təşkilatlarda qaldırdığı məsələlər dünya gündəminə uyğun olan prinsiplər kimi qiymətləndirilir.

- Azərbaycanın təklif etdiyi yanaşmalara münasibət necədir?

- Dünya gündəmi ilə Azərbaycanın təklif etdiyi prinsiplərlə üst-üstə düşür. Azərbaycanın vaxtilə təklif etdiyi daha sonra isə özü tərəfindən həyata keçirilən, reallaşan situasiya həmin istiqamətdə implementasiya olunur. Bunu Rusiya-Ukrayna müharibəsində və Vilnüsdə keçirilən NATO sammitindən görmək olur.

Ətraflı
 
Ardını oxu...
Keçmiş dövlət müşaviri, politoloq Qabil Hüseynli “AzPolitika.info”-ya müsahibəsində Volodimir Zelenskinin Türkiyəyə səfəri, Türkiyə-Rusiya münasibətlərində başlayan gərginlik, sülh prosesinin perspektivləri barədə sualları cavablandırıb. Habelə, bu ay Brüsseldə keçiriləcək Əliyev-Paşinyan görüşündən gözləntilərini açıqlayıb.

Müsahibəni təqdim edirik:

- Qəbil bəy, öncə Ukrayna Prezidenti Volodimir Zelenskinin Türkiyəyə səfərini dəyərləndirməyinizi xahiş edirik. Zelenskinin Türkiyəyə səfəri, Ərdoğanla görüşdən sonra verilən bəyanatlar Ankara-Moskva münasibətlərinə necə təsir edəcək? Onu da xatırladaq ki, Türkiyə İsveçin NATO üzvlüyünə də razılıq verdi...

- Artıq Rusiyanın nazı ilə oynamaq vaxtı çoxdan keçib. Türkiyə regional gücdür və NATO üzvü olaraq Alyansın siyasi-hərbi konyukturasına uyğun hərəkət etmək onun maraqlarına uyğun gəlir. Son zamanlar Ukrayna-Rusiya cəbhəsində, həmçinin Rusiyanın daxilində baş verən proseslər təsdiq edir ki, bu ölkəni gələcəkdə çox ciddi sosial, siyasi xarakterli sıxıntılar və hətta təlatümlər gözləyir. Bu səbəbdən də, Türkiyə Ukrayna ilə münasibətlərdə daha yaxın bir siyasi xətt seçdi. Zelenskinin səfəri zamanı iki ölkə arasındakı münasibətləri tənzimləyəcək memorandum imzalandı və Türkiyə sonrakı mərhələdə Ukraynaya daha çox hərbi yardım göstərməklə bağlı üzərinə əlavə öhdəliklər götürdü. Bura həmçinin, Türkiyədə pilotsuz uçuş aparatları istehsal edən zavodun tikilməsi də daxildir. Eyni zamanda, Türkiyə “Fırtına” tipli özüyeriyən artilleriya vasitələrinin Ukraynaya göndərilməsinə vəd verdi və onların ilk partiyasını artıq Ukraynaya göndərməyə başlayıb. “Azov” alayının komandirlərinin Ukraynaya təhvil verilməsinə gəlincə, burada heç də qeyri-adi bir şey yoxdur. Bu adamlar səkkiz aydır ki, Türkiyədə müalicə alırlar. İndi onlar vətənlərinə dönmək, ailələri ilə görüşmək istəyirlər. Türkiyə humanistlik göstərərək onların bu arzusunu yerinə yetirdi. Rusiya heç bir halda bu humanist addıma siyasi çalar verərək, nə vaxtsa bundan Türkiyəyə qarşı istifadə edə bilməyəcək. Digər tərəfdən, Dmitri Peskovun bəyanatından da görünür ki, Putinin Türkiyə səfəri gündəmdədir və o, avqust ayında Türkiyəyə səfər edəcək.

- Azərbaycan Qarabağı silahsızlaşdırmaq, Xankəndindəki qondarma rejimi ləğv etmək strategiyasını həyata keçirməyə çalışır. Sizcə, Bakı hansı yolu seçəcək? Güc tətbiqi mümkündürmü?

- Özünə hörmət edən heç bir dövlət kapitulyasiyaya məcbur etdiyi ölkənin silahlı qüvvələrinin ərazisində qalmasına imkan verməz. Üçtərəfli müqaviləyə əsasən, bu, Rusiya sülhməramlılarının həyata keçirməli olduğu məsələ idi. Rusiya bunu etməyərək, bir növ Azərbaycana xəyanət etdi. Hesab edirəm ki, Azərbaycan yarım qalmış həmin işləri yoluna qoymaq üçün lazımi addımları atacaq. Azərbaycan uzun müddətdir Qarabağın dağlıq hissəsindəki ermənilərlə təmaslar qurmağa, bölgədəki bəzi səlahiyyət sahibləri ilə əlaqələr yaratmağa çalışır. Böyük uğurlar olmasa da, müəyyən nəticələr var. Amma lokal xarakterli hərbi əməliyyatların keçirilməsi də gündəmdədir. Bunun bütün istiqamətləri müəyyənləşdirilib. Söhbət xüsusi təyinatlı qüvvələrin iştirakı ilə həyata keçiriləcək anti-terror əməliyyatlarından gedir. Gecə baş tutacaq bu əməliyyatlarda əsas məqsəd separatçıların liderlərinin və ordu komandirlərinin sıradan çıxarılması, onların həbs edilərək Bakıya gətirilməsindən ibarət olacaq. Mən inanıram ki, Azərbaycan ordusu bu şərəfli vəzifəni mütləq yerinə yetirəcək.

- Rusiya-Türkiyə münasibətlərində başlayan gərginlik Bakı-Moskva münasibətlərinə necə təsir edə bilər? Biz Qarabağda bu gərginliyin təzahürlərini görə bilərikmi?

- Türkiyə ilə Rusiya arasındakı gərginlik uzun müddətli olmayacaq. Çünki Türkiyə və Rusiyanı bağlayan müsbət, xüsusilə də Rusiya üçün əhəmiyyətli olan vacib məqamlar var. Hesab edirəm ki, Türkiyə-Rusiya münasibətləri tezliklə səhmana salınacaq. Rusiyanın Qarabağın dağlıq hissəsindəki özbaşınalıqlarının minimuma endirilməsi üçün Azərbaycan hakimiyyəti qardaş Türkiyə ilə məsləhətləşmələrə gedə bilər. Düşünürəm ki, Azərbaycan bölgədə yaşayan mülki erməni əhalisi ilə təmasları gücləndirəcək və separatçı liderlərin cəmiyyətdən təcrid edilməsi siyasətini həyata keçirməyi bacaracaq. Biz Rusiya sülhməramlılarının bölgədəki müxtəlif fitnəkarlıqlarına, özbaşınalıqlarına baxmayaraq, qarşıya qoyduğumuz lokal xarakterli anti-terror tədbirlərini mütləq həyata keçirəcəyik. Əvvəlcədən Rusiya sülhməramlılarına xəbərdarlıq edərək onlardan bizim başlayacağımız əməliyyatlar zamanı sakit olmalarını, özlərinə nəzakətli aparmalarını tələb edəcəyik. Çalışacağıq ki, bu proseslər hər hansı bir əlavə qarşıdurma olmadan həyata keçirilisin.

- Qarabağdakı silahlı dəstələrin tərksilah edilməsində Ermənistanın rolu nədən ibarət ola bilər? Nəzərə alsaq ki, Bakı əsas təzyiqlərini İrəvana yönəldib...

- Bəli, biz dəfələrlə Ermənistanı xəbərdar etmişik ki, bizim daxili işlərimizə qarışmayın. Azərbaycanın Ermənistan qarşısında əsas şərtləri - Xankəndinin maliyyələşdirilməməsi, oradakı separatçı qüvvələrə yardım göstərilməməsi, onlara müxtəlif təlimatların göndərilməməsindən ibarətdir. Əgər sən “Qarabağ Azərbaycandır” deyirsənsə, Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanıyırsansa, burada baş verən proseslərə müdaxilə etmək niyyətindən birmənalı şəkildə vaz keçməlisən. Əks təqdirdə bizim Ermənistana təsir etmək üçün müxtəlif rıçaqlarımız yarana bilər. Bu rıçaqlar Şərqi Zəngəzurda və Naxçıvan boyu bölgələrdədir. Ermənistan tərəfi bu şərtlərlə bağlı hər hansı bir maneçilik törədəcəksə, bu bölgələrdə “cəzalandırma əməliyyatları” ilə üzləşəcək. Azərbaycan bir dəfə bunu praktikada göstərib və ermənilər də bunu çox yaxşı bilirlər. Zənnimcə, bu əməliyyatlar Xankəndindən əvvəl Ağdərə və Əsgəranda başlayacaq və ya Ağdərə, Əsgəran və Xankəndində eyni anda həyata keçiriləcək.

- Bəzi məlumatlara görə, Rusiya Qarabağın “özünümüdafiə ordusunun” ləğvi müqabilində Azərbaycandan Rusiya sülhməramlılarına mandat tələb edir. Bakı belə bir bazarlığa gedə bilərmi?

- Rusiya Azərbaycanda qalmaq üçün min cürə fitnəkarlıq göstərəcək. Amma inanmıram ki, Azərbaycan Rusiyanın bu bölgədəki fitnəkarlıqlarını soyuqqanlı qarşılasın və onunla bazarlığa getsin. Türkiyə də çətin ki, bu məsələdə Rusiyayla razılaşsın. Bütün bunları nəzərə alaraq hesab edirəm ki, burada da müəyyən bir siyasi gedişlər olacaq. Rusiyanı neytrallaşdırmaq üçün müəyyən vədlərin verilməsi istisna edilmir. Amma biz yaxşı bilirik ki, 2025-ci ilə, sülhməramlıların mandatı bitənə qədər biz başqa bir Rusiya ilə baş-başa qalacağıq. Həmin Rusiya artıq regional güc olmayacaq və daxilində ciddi sarsıntıların, milli əlamətlər üzrə qarşıdurmaların başladığı ölkə olacaq. İlk vaxtlar ola bilsin ki, Rusiya ilə bu məsələdə müəyyən kompromislər olsun. Amma bu kompromislərin ömrünün qısa olacağını söyləmək mümkündür.

- Rusiyadan ehtimal olunan sərt təzyiqlər Türkiyənin Azərbaycana açıq dəstək verməsinə və bölgədə irimiqyaslı toqquşmalara gətirib çıxara bilərmi?

- Rusiya bölgədə irimiqyaslı qarşıdurmalar yarada bilməz. Bu, qəti surətdə istisnadır. Buna heç Qərb koalisiyası da imkan verməz. Xüsusilə də Amerika Birləşmiş Ştatları. Rusiya kağızdan düzəldilmiş pələngdir. Bunu Ukrayna müharibəsi də göstərdi. Rusiyanın Cənubi Qafqazdakı müxtəlif manevrləri heç bir nəticə verməyəcək. Digər tərəfdən, Rusiya Türkiyənin Qafqaza birdəfəlik yerləşdiyini və Türkiyə ilə qarşı-qarşıya gəlməyin təhlükəli olduğunu çox gözəl başa düşür. Bu mənada Rusiya bölgədə Türkiyə və Azərbaycanla qarşıdurma yaradan ciddi addımlar ata bilməyəcək. Rusiyanın buna potensialı və resursu da yoxdur. Həmçinin, Rusiya yaxşı başa düşür ki, bölgədən onun çıxarılması prosesi təkcə Ermənistanın və Azərbaycanın deyil, həm də kollektiv Qərbin əsas istəyidir.

- Bu ay Brüsseldə Əliyev-Paşinyan görüşü gözlənilir. Nə gözləyirsiz bu danışıqlardan, Azərbaycanın sülhlə bağlı əsas tələbləri nədən ibarət olacaq?

- Brüssel görüşü sülhyaratma prosesində həlledici məqamlardan biri olacaq. Doğrudur, bu məsələdə Ermənistan tərəfi, xüsusilə də Nikol Paşinyan yenidən Rusiyanın təsiri altında destruktiv addımlar atmağa başlayıb. Görüşün sülh müqaviləsinin imzalanmasına gətirib çıxarmayacağı kimi fikirlər səsləndirən Nikol Paşinyan sülh müqaviləsinin bu il imzalanacağıyla bağlı müəyyən şübhələr yaratmağa çalışır. Halbuki, o, ötən il sülh müqaviləsinin bağlana biləcəyi haqda nikbin rəylər verirdi. İndi isə bu sürüşkən Baş nazir başqa notlar səsləndirməyə çalışır. Amma onun bu cür notlar səsləndirməsinin heç bir əhəmiyyəti olmayacaq. Çünki Ermənistanın özünə də, onun siyasi rəhbərliyinə də ABŞ və Avropa Birliyindən güclü təzyiqlər mövcuddur. Kollektiv Qərb bölgədə bu ilin sonuna qədər sülh sazişinin, heç olmasa onun skeletinin hazırlanmasının tərəfdarıdır və bunun üçün də əlindən gələni edəcək. Proseslərdə Qərbin mövqeyi sağlam görünür və bu sağlam mövqe də Paşinyana ciddi şəkildə təsir göstərir.

Elvin Bəyməmmədli

“AzPolitika.info”

Dünyapress TV

Xəbər lenti