Binəqədi qəsəbəsinin bir qrup sakini tərəfindən Hurriyyet.az saytının redaksiyasına şikayət məktubu daxil olub. Şikayətçilər deyirlər ki, 2 ildir evlərində qaz, su, işıq yoxdur:

“Biz, “Binəqədi Park” şirkətinin bizə satdığı mənzillərdə yaşayırıq. Bizdən evin dəyərindən əlavə, sakinlərdən 1000 manat pul aldılar ki, 3 növ sayğac quraşdırılacaq. Amma bu günə kimi sayğaclardan xəbər yoxdur.

Qışın günü soyuqdan donuruq. Mənzillərə qaz verilməyib, işıq tez-tez kəsilir. Evlərə gələn su da çirklidir, dəhşət qoxu var.

Sanki bir vaxtlar bu evləri bizə pulsuz veriblər. İndi də yenidən şirkət bizdən 1000 manat pul istəyir ki, qaz çəkilsin. Bilmirik, doğrudan çəkəcəklər, yoxsa yenə bizi aldadırlar?!

Həyətdə yaşıllıq yoxdur, ancaq çirkab, qum, toz dumanın içində yaşayırıq. 2 qışdır zülm çəkirik.

Sizdən xahiş edirik, problemimizi işıqlandırın, bəlkə bir tədbir görülə”.

Şikayətçilərin redaksiyamıza göndərdiyi videoları olduğu kimi təqdim edirik:

Zəruri haşıyə: Karvansara darvazası, yoxsa məktəb foyesi?

Naxçıvandakı bəzi tikililərin təhvil götürülməməsinin və nəticədə inşaat obyektlərində işləyən fəhlələlərin maaşlarının verilməməsinin yaratdığı gərginliyin səbəbindən bəhs edən yazımızın ilk hissəsi dərc olunduqdan dərhal sonra həmin layihələrin icraçısı “Arkoz” şirkəti iddialara aydınlıq gətirən rəsmi açıqlama yaydı. Dost nəşrlərdən olan TNS-də yayımlanan açıqlamada 14 saylı məktəbdəki nöqsanlar barədə bildirilir:

“Arkoz İnşaat Şirkəti tərəfindən inşa edilmiş 14 saylı ümumtəhsil məktəbi 2007-ci ildə Azərbaycan Prezidenti cənab İlham Əliyevin iştirakı ilə istifadəyə verilib. 16 il ərzində heç bir cari təmirə dayandırılmamış məktəb binası statik baxımdan ən sağlam tikililər sırasındadır. 1600 yerlik məktəb binası tikilərkən sifarişçi tərəfindən şagirdlərin sıxlığı nəzərə alınaraq giriş foyelərinin geniş götürülməsi layihələndirilib, statik hesablamalar aparılaraq buna uyğun dəmir-beton konstruksiya işləri icra edilib. Giriş foyesində daşıyıcı aşırımın uzunluğu 12 metrdir. Binanın daşıyıcı divarlarında və konstruksiyalarında, aşırımlarda və döşəmələrdə hər hansı çat və ya digər qüsur yoxdur. Giriş foyesindəki daşıyıcı aşırımın vibrasiyası ilə bağlı valideyn müraciəti əsasında sifarişçi tərəfindən mütəxəssis dəvət edilib və vibrasiyanın normativ həddə olduğu müəyyən edilərək daha da azaldılması üçün əlavə sütunların qoyulması barədə təklif verilib”.

Göründüyü kimi, “Arkoz” şirkətinin bu arqumenti məşhur atalar sözünü yada salır: “Dəvəçi ilə dost olanın darvazası gen gərək”. Açıqlamadan belə anlaşılır ki, məktəbdə çox uşaq oxuyacağından foyedə daşıyıcı aşırım 12 metr uzunluğunda layihələndirilmiş, bu da binanın arada bir uşaq səs-küyündən “lərzəyə gəlib əsməcəyə düşməsinə” yol açmışdır. Amma həmin titrəşimlər normadan kənara çıxmamışdır. Bununla belə, tam normasında olan əsməcələrin qarşısının alınması üçün məktəb binasının 1-ci və 2-ci mərtəbələrinə 16 ildən sonra əlavə sütunlar qoyulmuşdur. Heç bir ehtiyac olmadığı halda, “köhnə hamama təzə tas qoyulması”nın hansı zərurətdən qaynaqlandığına aydınlıq gətirməyi FHN-nin Naxçıvan bürosunun ixtiyarına buraxır və aşağıdakı suallarımıza müvafiq rəsmi cavablar gözləyirik: Məktəb binasında titrəşim həqiqətən də normativə uyğun idisə, onda niyə FHN-nin Tikintidə Təhlükəsizliyə Nəzarət Dövlət Agentliyi ona mənfi rəy verərək Naxçıvanın seysmik vəziyyətinə uyğun hesab etməmişdir? Niyə onun zəlzələyə dözümsüzlüyü barədə qərar məktəbin təhvil alınması zamanı yox, istifadəyə verilməsindən 16 il sonra qəbul olunmuşdur? “Arkoz” şirkəti və Naxçıvanın ozamankı rəhbərliyi 16 il əvvəl karvansara yox, məktəb tikdiklərini bilmirdilərmi? Olmaya, 14 saylı məktəbdə dəvələrin yox, uşaqların təhsil alacağı həqiqəti Vasif Talıbovun istefaya göndərilməsindən sonra anlaşılmış və “gen darvaza”nın daraldılması məsləhət bilinmişdir?

Bu və buna bənzər xeyli sayda suallar cavabsız qalır və biz araşdırma yazımızda “Arkozi” şirkətinin təkzibindəki arqumentlərindən də istifadə edəcəyik.

II Hissə

Naxçıvanın üçüncü xaruqəsi: 50 ildən sonra NDU-ya “yamanan” rektoluq binası

Muxtar Respublikaya səfərimizdə növbəti “ziyarətgahımız” NDU-nun rektorluq binası oldu. Maraqlıdır ki, rektorluq binası universitetin özündən nə az, nə çox, düz 50 il qoca imiş. Yox, yox, səhv başa düşməyin, onu demək istəmirəm ki, əvvəl rektorluq binası tikilib, 50 il keçdikdən sonra universitetin korpusları yağışdan sonra çıxan göbələklər kimi cücərməyə başlayıb. Bu xaruqəladə hadisənin çox qısa izahı var: rektorluq binası 50 ildən sonra universitetə “yamanıb”. Nəticədə videosunu sizə təqdim etdiyimiz bu ücubə ortaya çıxıb.

(Video bu linkdə)

Məlumata görə, 105 il əvvəl təməlləri atılan bu bina əvvəl hərbi hospital kimi fəaliyyət göstərib. Görünür, Naxçıvanda yeni və müasir hərbi hospitalın tikilməsini nəzərə alan yerli hakimiyyət onun əvvəlki binasını da boş qoymaq istəməyib, həmin binanı NDU-ya bağışlayıb. NDU-nun rektoru Elbrus İsayev də “bəy verən atın dişinə baxmayıb”, onu məmnuniyyətlə qəbul edib. Necə də etməsin, axı həmin dövrlərdə sözügedən ali məktəbin prorektoru “xanzadə” həzrətləri Seymur Talıbov idi və heç kim onun sözünün üstünə söz deyə bilməzdi.

Xan həzrətlərinin “aldanmış kəvakibləri”

Xüsusi olaraq vurğulamağı vacib hesab edirik ki, NDU-nun özündən qoca olan rektorluq binasının inşaatının “Arkoz” şirkətinə heç bir dəxli yoxdur. Binanın ilk iki mərtəbəsi Çar Rusiyası, son mərtəbəsi isə “Xan” Naxçıvanı dövründə inşa olunub. İlk mərtəbələrə nə qədər pul xərcləndiyini deyə bilmərik, amma son mərtəbəsinə çəkilən xərclər barədə rəsmi məlumatlar var. Sənədlərə görə, birmərtəbəli “yamağ”a 2 milyon manat sərf olunub. Tikintinin həm sifarişçisi, həm də icraçısı Naxçıvan Muxtar Respublikası Şəhərsalma və Arxitektura Komitəsi olub. Komitənin sədri Hicran Yaqub oğlu Rüstəmov məhz bu cür qüsurlu tikintilər ucbatından 2022-ci ildə həbs edilib və o, 212 milyon 361 min manat dövlət vəsaitini mənimsənməkdə günahlandırılır.

Naxçıvanda olarkən söhbətləşdiyim bəzi mühəndislər Hicran Rüstəmovun bu qədər pulu təkbaşına mənimsədiyinə inanmadıqlarını bildirdilər. Onların fikrincə, Hicran müəllim Talıbovlar hakimiyyətinin “aldanmış kəvakib”lərindən sadəcə biri idi. Vasif Talıbov hakimiyyətinin bir çox yeyintilərinin məsuliyyətini boynuna götürsün deyə Hicran Rüstəmov 2017-ci ildə Vasif Talıbovun imzaladığı Sərəncamla Naxçıvan Muxtar Respublikası Dövlət Şəhərsalma və Arxitektura Komitəsinin sədri vəzifəsinə gətirilir, vəzifədə olduğu 5 il müddətində aparılan bir çox qanunsuz tikililərlə bağlı sənədlərin altına imza atır. Vasif Talıbov istefaya gedəndən sonra “bildirçinin bəyliyi” də bitir və Hicran Rüstəmov dəmir barmaqlıqlar arxasına uzun müddətli “istirahət”ə göndərilir.

Naxçıvanın dördüncü xaruqəsi: Çatısız Texno-park

Rektorluq binasına baxış keçirərkən qulağımıza bir xəbər dəydi. İddia olunurdu “Arkoz” şirkətinin fəhlə və mühəndis heyəti NDU-nun inşaatı dayandırılmış Texno-parkına toplaşıb bizi gözləyir. Biz də onları çox gözlətməmək üçün həmin obyektə yollandıq. Həqiqətən də obyektın ərazisində xeyli insan vardı. Əksəriyyəti fəhlə olan bu insanların ən mühüm tələbi 3-4 aydır ala bilmədikləri maaşlarının ödənilməsi idi. Gündəlik çörək pullarını daşdan çıxaran bu adamların aylarla maaşsız qalması həqiqətən də ürəkağrıdıcıdır. Onlar məndən xahiş edirdilər ki, üzləşdikləri çətinlikləri dövlət yetkililərinə çatdırım və haqlarının bərpa olunması üçün əlimdən gələni əsirgəməyim. Mən də üzümü dövlət orqanlarına tutub “Arkozi” şirkətində çalışanların maaşlarının verilməsini vacibliyini vurğulayıram. İcraatçı şirkətlə dövlət qurumları arasında yaşanan mübahisələrin məğduru alın təriylə çörək pulu qazanan sadə insanlar olmamalıdır. Nəyin bahasına olursa olsun fəhlələrin haqları verilməli, daha sonra sifarişçininmi, icraçı şirkətinmi haqlı, yoxsa haqsız olduğu müəyyənləşdirilməlidir. Bu məsələdə Məhəmməd peyğəmbərin məşhur hədisi əsas götürülməlidir: “Əməkçinin alacağını alın təri qurumadan ödəyin”. Şikayətə gələn fəhlələrin alın tərləri aylardır quruyub, amma onlar hələ də haqlarını ala bilmirlər. Evdə isə onları bir külfət ailələri gözləyir, ailə başçılarının ev qapısını əlidolu açacaqlarına ümid edirlər. Bir çoxlarının banklara borcları, ödənməmiş kommunal xərcləri də var. Borclarını ödəməyəcəkləri təqdirdə işıqları, qazları, suları kəsilə, daha ağır məişət prolemləri ilə üzləşə bilərlər. Bu isə Naxçıvanın addım-addım sosial partlayışa sürüklənməsi deməkdir.

“Arkoz” şirkəti ilə Naxçıvan hakimiyyəti arasındakı mübahisələr isə yaxınlarda bitənə oxşamır. Etirazçılar adından bizimlə danışan şirkətin səlahiyyətli nümayəndəsi Asəf Məmmədovun iddiasına görə, gördükləri işin müqabilində sifarişçi tərəfdən pul ala, nəticədə fəhlələrin maaşını da ödəyə bilmirlər. “Tikilməkdə olan layihələrin idarə edilməsi” Məhdud Məsuliyyətli Cəmiyyətinin sədri İsmayıl Əhmədov isə bu iddia ilə razılaşmır. Bildirir ki, bu zamanadək tikintiyə 2 milyon manata yaxın vəsait ayrılıb: “Bu isə onun smeta dəyərinin hardasa 80%-i deməkdir. İndiyədək görülən işlər isə ümumi işin heç 30%-i belə deyil. Üstəlik, indiyə qədərki işlər də tam keyfiyyətsiz həyata keçirilib. Binanın dam örtüyü olmadığından yağan qar, yağış tikiliyə ciddi ziyan vurub. Yağışa davamsız materiallar sıradan çıxıb, binanın inşasında istifadə olunan armaturlar, dəmir konstruksiyalar korroziyaya uğrayıb. Bu tikilinin təhvil alınması mümkün deyil”.

Asəf Məmmədov İsmayıl Əhmədovun iddialarına cavabsız qalmır. Onun fikrincə, binanın çatısının olmamasının günahkarı “Arkoz” şirkəti yox, Naxçıvan hakimiyyətidir. Çünki onlar layihəni sonradan dəyişdiriblər. Bu da çatı qatının qurulmaması, tikilinin bəzi hissələrinin sökülməsi ilə nəticələnib və indiki vəziyyətin ortaya çıxmasına yol açıb. Sorğu-suallarımız nəticəsində bəlli oldu ki, “Tikilməkdə olan layihələrin idarə edilməsi” Məhdud Məsuliyyətli Cəmiyyət” bu il Naxçıvandakı xidmətinə başlayıb. Bina isə inşa olunduğu gündən indiyədək çatı üzü görməyib.

Şikayətçilərin digər iddiasına görə, “Tikilməkdə olan layihələrin idarə edilməsi” Məhdud Məsuliyyətli Cəmiyyət” adlı qurum onların fəaliyyətini yoxlaya və işlərini dayandıra bilməz. Çünki o, dövlət qurumu deyil. İsmayıl Əhmədov bu iddianı da yaxına buraxmır. Onun fikrincə, indiyədək dövlət qurumlarının bu fəaliyyəti yerinə yetirməsi effektli nəticə vermədiyindən Azərbaycanın bir sıra rayonlarında işlərin yürüdülməsi qeyri-dövlət qurumlarına tapşırılır: “Məsələn, səhiyyə sisteminin idarə olunması ictimai birlik olan “TƏBİB”ə, məmur süründürməçiliyinə son qoymaq üçün bir sıra inzibati-sənədləşdirmə funksiyası “ASAN Xidmət”ə həvalə edilib. Yəni dünya get-gedə dəyişilir. Artıq bir çox sahələrə ictimai nəzarət funksiyası qeyri-dövlət qurumlarına keçir. Biz də bir cəmiyyət olaraq tikinti şirkətlərinin fəaliyyətini optimallaşdırmaq və ətrafımıza topladığımız mühəndislər vasitəsilə onlara tövsiyələr veririk. Necə ki, bir çox dövlət şirkətlərində maliyyə hesabatlarının aparılması bəzi nüfuzlu audit şirkətlər tərəfindən həyata keçirilir. Bizim şirkət də bənzər fəaliyyətlə uğraşır. Əvvəldən bizim kimi özəl şirkətlər tikinti müəssisələrinə bu xidməti göstərsəydilər, Naxçıvan MR Şəhərsalma və Arxitektura Komitəsinin sədri Hicran Rüstəmov kimi insanlar içəridə oturmazdı”.

İsmayıl Əhmədov vurğuladı ki, rəhbərlik etdiyi “Tikilməkdə olan layihələrin idarə edilməsi” MMC ilə “Arkoz” arasında bağlanmış müqavilə var: “Bu müqaviləyə əsasən, bizim şirkət “Arkoz”un fəaliyyətini incələyə bilər və həmin sənədə Emin Uçarın özü qol çəkib”.

(Ardı var)

Heydər Oğuz,

Ovqat.com

Naxçıvanın 7 "xaruqəsi" haqqında esse

Məni Naxçıvana aparan “dua”

Hər dəfə Naxçıvandan mənə telefon açıb Vasif Talıbovun atasına rəhmət oxuyanların “dua”larını eşidəndə özümü söyülmüş kimi hiss edirdim. Çünki bu diyarın insanlarının təsəvvürünə görə, Vasif Talıbov xanədanının yıxılışının əsl səbəbkarı mənim Facebookdakı paylaşımlarım olub. Sözsüz ki, bu qənaət kökündən yanlış idi. Vasif Talıbov Naxçıvandakı mübahisəli fəaliyyətinin qurbanı olmuşdu, sadəcə həmin dövrlərdə mən də adətim üzrə onu tənqid edirdim. Bu cür yanlış düşüncələrə qapılan və Vasif xanın xiffətini çəkən insanların dualarını mənim üzümə oxumalarını, yumşaq desək, şəxsimə ünvanlanmış qarğış kimi alqılayır və bundan xeyli mütəəssir olurdum. Və 30 ilə yaxın Naxçıvan camaatına zülm etmiş bir insanın birdən-birə aranan qənimət birinə çevrilməsinin sirrinə vaqif olmaq, bunun səbəbini araşdırmaq mənim ən böyük istəyim halına gəlmişdi. Allah belə bir fürsəti, nəhayət, öz sevimli bəndəsinə nəsib etdi. Naxçıvandan gələn “buyur, gəl, vəziyyəti yerində obyektiv araşdır” təklifini böyük məmnuniyyətlə qəbul etdim.

Naxçıvan səfərimizin ilk günündə bu diyarda fəaliyyət göstərən bir sıra müəssisələrə baş çəkdik. Məqsədimiz Vasif Talıbovun atasına rəhmət oxunuşunun altında yatan hikməti anlamaq və ictimaiyyətə çatdırmaqdı. Hələlik onu deyə bilərəm ki, səfərimiz çərçivəsində cavabını axtardığım bir çox sualların ipuclarını yaxalamaq imkanım oldu və təəssüratlarımı ayrıntılı şəkildə sizinlə paylaşacağam.

Etiraf edim ki, Naxçıvan rəhbərliyi bizim sərbəst fəaliyyətimizə nəinki mane olmadı, hətta bəzi məqamlarda texniki dəstəyini belə əsirgəmədi. Hiss onurdu ki, Vasif Talıbovun atasına rəhmət oxunmasının sirrinin çözülməsində onlar da mənim qədər maraqlı idilər.

Aşsüzən – hospital

Bizə hətta hərbi obyekt sayılan Naxçıvan hərbi hospitalının içərisinə girib otaqlarını bir-bir “təftiş” etmək imkanı yaradıldı. Baxmayaraq ki, “təftiş”imizin sonunda Naxçıvan rəhbərliyinin “ricası” da qarşımıza ciddi şərt kimi qoyuldu: “mümkün qədər bu müəssisənin hərbi obyekt olduğunu nəzərə alıb gördükləri nöqsanlara korrektəli yanaşsınlar. Dost var, düşmən var, hər eybimizi faş etmək “qaş düzəldərkən göz çıxarmaq” effekti də verə bilər”.

Təbii ki, bu narahatlığın haqlı əsasları vardı və onunla razılaşmamaq mümkün deyildi. Üstəlik, biz Naxçıvandaydıq və bu diyara ta qədimdən “gülüm Naxçıvan” deyiblər. Qışda Sibir qədər soyuq, yayda cəhənnəm quyularından biri sayılan qəbir qədər isti olan bu diyarda təbəssümlü gülüşlərin anidən buzlu qəzəblə əvəzlənməməsi ehtimalı da yox deyildi. Odur ki, Naxçıvan rəhbərliyinin incə xahişini eyni nəzakətlə qəbul etdik.

Naxçıvan rəhbərliyinin xətrinə, təkcə Azərbaycanın yox, eləcə də Cənubi Qafqazın ən böyük hərbi hospitalı olan bu müəssisə barədə çox danışmaq fikrim yoxdur, sadəcə onu demək istəyirəm ki, 2 il əvvəl Prezident İlham Əliyev tərəfindən böyük təmtəraqla açılan bu müəssisə indiyədək təhvil alınmayıb. Baxmayaraq ki, müəssisədə sıdırğı iş gedir və bəzi əsgərlər orada müalicə olunurlar.

Hospitalın kordiologiya şöbəsində təsadüfən qarşılaşdığım 3 əsgərdən onlara necə baxıldığı ilə maraqlandım. Gileylənmədilər, əksinə, həkimlərin onlarla xoş rəftarından, hospitalın şəraitindən ağız dolusu danışdılar. Biz isə ətrafa göz gəzdirdikcə bu “möhtəşəm” xəstəxanın divarlarında xeyli sayda “yamaq”lar görürdük. “Yamaq”ların səbəbləri ilə maraqlandıq. Məlum oldu ki, hospitalın indiyədək təhvil verilməməsi elə bu “yamaq”ların altında gizlidir. Zira bu “yamaq”lar divarlarda əmələ gələn çatları tutmaq üçün vurulmuşdu. Çatların fundamental səbəblərdən, yoxsa adi şkatur nöqsanından qaynaqlanıb-qaynaqlanmadığı isə bilinmir. Məhz bu səbəbdən də Naxçıvanın yeni rəhbərliyi hospitalı təhvil götürmür, podratçı şirkətdən (Emin Uçarın “Arkoz” şirkətindən) nöqsanları aradan qaldırılması tələb olunur. Podratçı şirkət isə “əlavə iş” müqabilində əlavə də ödənişlər istəyir. Beləcə, sifarişçi ilə podratçı arasında bitib tükənməyən mübahisələr Prezident İlham Əliyevin 2 il əvvəl böyük təmtəraqla açılışını etdiyi və yəqin ki, 10 milyonlarla manata başa gələn bu hərbi müəssisənin taleyini havadan asılı vəziyyətdə qoyur.

Hospitalın bundan əlavə, başqa problemləri də var. Məsələn, hospitalın divarları, tualetinin tavanı, döşəməsi su buraxır. Müəssisəyə baş çəkdiyimiz gün, bilmirəm, xoşbəxtlikdənmi, ya bədbəxtçilikdənmi, Naxçıvana yağış yağırdı və biz sözügedən iddiaların canlı şahidi olduq. Xüsusilə hospitalın “-1-ci mərtəbə” adlanan zirzəmisində bir çox otaqlar deşilmiş çən kimi su buraxırdı. Zirzəmi deyib keçməyin, müəssisənin kordiologiya, morq və digər önəmli şöbələri bu mərtəbədə yerləşirdi. Maraqlı idi ki, tibb müəssisəsinin morqunda havalandırma sistemi belə düzgün qurulmamış, Bakıdan gələn yoxlama komissiyası ona istifadəyə yararsız rəyi vermişdi.

Diqqətimi çəkən digər xüsus zirzəmi qatında yerləşən iki otaqda pəncərələrin olmaması idi. Həmin pəncərəsiz otaqlardan biri də tibb bacılarına məxsus idi. Tibb bacılarından pəncərəsiz otaqda işləməyin necə olduğunu soruşdum. “Xan” xofu hələ də canlarından çıxmayan tibb bacıları nəzakətlə mənə müsahibə verə bilməyəcəklərini bildirdilər. Yerli rəhbərliyin xahişini nəzərə alıb mən də onların üstünə çox getmədim. Necə olsa, mən çıxıb gedəcəkdim, bu zəhmətkeş xanımlar isə Naxçıvanda qalacaqdılar və yeri gələndə onları heç kim yerli məmurların qəzəbindən xilas edə bilməyəcəkdi.

Hospitalın döşəmələri kafeldən imiş

Tualetin sızması barədə iddiaları yoxlamaq üçün zirzəmidəki və 1-ci mərtəbədəki tualetlərə baxmaq istədim. Qapıları bağlı idi. Belə anladım ki, müəssisənin rəhbərliyi çox istifadə olunmasın deyə onları bağlı saxlayırdı. İsrarlı xahişimdən sonra 1-ci mərtəbənin tualetini açdılar. İçəri girəndə tualetin tavanındakı örtüyün tamamilə çökdüyünün şahidi oldum. Müəssisənin hərbi formalı mütəxəssisi iti addımlarla özünü bizə yetirdi və çöküşün səbəbinə belə aydınlıq gətirdi:

-Zirzəmi qatı, 1-ci, 2-cı və 3-cü mərtəbənin tualetinin döşəməsinə metlax əvəzinə kafel vurulub, ona görə də bu materiallar su saxlamır və sızmalar nəticəsində tavanın örtüyü çöküb.

-Bəs digər mərtəbələrdə vəziyyət necədir?

-Yuxarı mərtəbələrdə döşəməyə əslində metlax vurulub, amma onlar da su saxlamır.

Bir sözlə, “Qul xətasız olmaz, ağa kərəmsiz” atalar sözünə inandığımdan və Naxçıvan rəhbərliyinin nəcib kərəminə sığınaraq deyərdim ki, Naxçıvanda Prezident İlham Əliyevin 2 il əvvəl böyük təmtəraqla açdığı hərbi hospital əslində tibb müəssisəsi yox, nəhəng aşsüzən imiş. Naxçıvanın yeni rəhbərliyi isə “ağa kərəminə” malik olmadığından hospitalı təhvil götürmək istəmir.

Naxçıvanın 2-ci “xaruqəsi” - Səs-küydən əsim-əsim əsən və yeriyən məktəb

Yeri gəlmişkən, Naxçıvanda “Vasif Talıbovun atasına rəhmət oxunuşunun, haqqında danışdığımız sifarişçi – podratçı çəkişməsinə də birbaşa dəxli var. Belə mübahisə predmetlərindən biri Naxçıvanın Çənlibel məhəlləsində yerləşən 14 saylı məktəbdir. 1404 şagirdin təhsil aldığı bu məktəb Naxçıvanın ən iri təhsil ocaqlarındandır. Məktəb 2007-ci ildə inşa olunub. Bu təhsil ocağı da hərbi hospital kimi “Arkoz” (əvvəlki “Gəmiqaya”) inşaat şirkəti tərəfindən tikilib və təhvil verilib. Üzərindən az keçməmiş məktəb binasının məktəbli uşaqların səs-küyündən “lərzəyə gələrək titrədiyi” məlum olub. Vasif Talıbovun dövründə “xan” həzrətlərinin xofu uşaq səs-küyünü basdığından məktəbin əsim-əsim əsməsinə göz yumulub. Əlbəttə ki, bu “təmkinli” davranış səbəbsiz olmayıb. Axı, “Arkoz” şirkəti vaxtilə “xanzadə” Rza əfəndi ilə türkiyəli iş adamı Emin Uçarın ortaq müəssisəsi idi. Naxçıvanda kimin həddi nə idi, “xanzadə”lərin himayəsində olan tikinti şirkətinin məktəb əvəzinə nəhəng yellənəcək inşa etməsinə “mız qoya”? Məhz bu səbəbdən də məktəbə “mız qoyuluşu” da “xan” həzrətlərinin istefaya göndərilməsindən sonraya təsadüf edir. Yeni hökumət faktiki qəzalı vəziyyətdə olan məktəbin qüsurlarının aradan qaldırılmasına qərar verib. Nöqsanların müəyyənləşdirilməsi məqsədi ilə Azərbaycan FHN-nə müraciət edilib. FHN-nin araşdırması zamanı bir çox qüsurlar ortaya çıxıb. Nazirliyin yanında fəaliyyət göstərən Tikintidə Təhlükəsizliyə Nəzarət Dövlət Agentliyinin verdiyi rəyə inansaq, məktəb Naxçıvanın seysmik tələbatına cavab vermir:


“"AzDTN 2.3-1" normativ sənədin tələblərinə görə Naxçıvan Muxtar Respublikası 9 ballıq seysmik rayonuna aiddir.

Müayinə nəticələri əsasında qeyd etmək olar ki, binanın yükdaşıyan konstruksiyaları

"AzDTN 2.3-1 seysmik rayonlarında tikinti normativ sənədlərin tələblərinə cavab vermir”.

Məktəb direktoru ilə söhbətimiz (Bu linkdə)





Məktəbin istifadəyə yararsızlığı binanın arxa tərəfindəki pilləkəndə də özünü açıq şəkildə büruzə verirdi. Pilləkənin 16 il ərzində 3-4 sm. çökməsi, hardasa 10 sm. qabağa “sıçraması” hər halından bəlli idi. Pilləkənin qabağa və aşağıya hərəkət prosesi divarlarda da iz buraxmışdı. Yəni Naxçıvanın “7 xaruqə”sindən biri hesab etdiyimiz 14 saylı məktəb təkcə şagirdlərin səsindən lərzəyə gəlmir, həm də irəli-geri yeriməyi də bacarırmış. Məktəb binasının bu “nümunəvi məharəti”nin sirrinin nədən qaynaqlandığını soruşduğumuz podratçı şirkətin tikinti şöbəsinin rəhbəri Asəf Məmmədov isə burada qeyri-adi heç nə görmədi. Onun sözlərinə görə, Naxçıvanın yer quruluşu elədir ki, burada çökmələr və türklər demiş “yan cizmələr” baş verə bilər. Üstəlik, bütün bu hərəkətlər pilləkəndə baş verdiyindən ciddiyə almağa ehtiyac yoxdur. Əsas odur ki, məktəb binası hələ də öz yerindədir və o, “sağlam təməllər” üzərində inşa olunub. Mühəndis olmadığımızdan Asəf müəllimlə mübahisəyə girmədik və bunu işin ərbablarının öhdəsinə buraxdıq.

Ardı II hissədə

Heydər Oğuz,

Ovqat.com

Şirvan şəhəri, Gülbala Şıxbala küçəsinin sakini Novruzov Alim Arif oğlu tərəfindən “Hürriyyət”in redaksiyasına şikayət məktubu daxil olub. Şikayətçi iddia edir ki, Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyi imtina vermək üçün bəhanə axtarır.

“Mən, Novruzov Alim Arif oğlu, yazaraq sizdən xahiş edirəm ki, qarşılaşdığım özbaşınalığı ictimailəşdirəsiniz.

Qeyd edim ki, ailə vəziyyətimə görə sənədlərimi toplayıb, sosial yardım almaq məqsədilə Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyinə göndərdim. Bir müddət sonra mənə imtina cavabı gəldi. İmtinanın səbəbini araşdırdıqda isə mənə bildirdilər ki, ünvanı səhv yazmısınız.

Gəlib evə də baxış keçirilib. 5 oğul uşağına sahib ailəyik. Oğlumun biri müharibə iştirakçısı olub. Digər 2 oğlum bronxit xəstəsidir. 2 oğlum isə məktəblidir.

Sahil Babayev və “komandası” körpə uşaqların haqqına girir və bütün Azərbaycan da buna susur.

İmtinaya “səbəb” kimi deyirlər ki, küçə adını səhv yazmısınız. Mən ünvanı səhv yazmışamsa, yoxlama necə gəldi?! Küçəmizin adı illərdir “Gülbala Şıxbala” adı ilə gedirdi. Vətən müharibəsindən sonra isə dedilər ki, küçədə şəhid ailəsi var və küçənin adı “Elnur Qarayev” olacaq. Amma bu, təsdiqini tapmadı. Çünki heç yerdə yazılmadı və bizə məlumat verilmədi. İndi mənə bu səbəbdən imtina gəlib. Bu qurum sadəcə bəhanələr axtarır ki, sakinlərə imtina cavabı versin.

Hörmətli redaksiya, xahiş edirəm, problemimi işıqlandırın”.

Mənbə: “Hürriyyət”
Teref. Xocanın Blogu
Səhifəmiz hamnın üzünə açıqdır

YAP İdarə Heyətinin iclasında növbədənkənar prezident seçkisində iştirakla bağlı qərar verildi.
YAP-ın növbədənkənar prezident seçkisindəki namizədi hazırkı dövlət başçısı İlham Əliyevdir.
İlham Əliyevin prezidentliyə namizədliyi ümumilikdə dövlət üçün bir neçə faktor üzrə önəmlidir.
Birincisi, İlham Əliyev xarici təhdidləri və bunun əlaqələndirilmiş şəbəkəsini yaxşı analiz edərək Azərbaycanın xarici siyasətinin kursunu balansda saxlamağı bacarır.
Bu, Azərbaycana uzunmüddətli sabitlik vəd edir - xüsusilə, Əliyev Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü və suverenliyini təmin edən lider olduğunu sübut etdikdən sonra ona olan inam qat-qat çoxdur.
İkincisi, İlham Əliyev xarici siyasətdə balansı qorusa da, o, təzyiqlərə qarşı da dirəniş göstərir, qətiyyəti, prinsipiallığı ilə dövlətin mövqeyini ən üst səviyyədə təmin etməyə qədər çıxara bilir.
Üçüncüsü, bu iki amil Azərbaycana təhlükəsizlik baxımından güclü daxili konyunktur formalaşdırır ki, bu da dünyada sabitliyə ac olan ölkələrlə müqayisədə qat-qat üstünlük deməkdir.
Təbii ki, seçki ərəfəsində Azərbaycana qarşı qlobal aktorlar tərəfindən müəyyən təzyiqlərə cəhdlər ola bilər.
Burada İlham Əliyev həm dövlət başçısı, həm də prezidentliyə namizəd kimi Bakını hədəf alan oyunçuların obrazını ciddi təhlil edib təmkin və soyuqqanlılıqla adekvat tədbirlər görmək təcrübəsinə malikdir.
Deməli, İlham Əliyev Azərbaycana qarşı təsir əməliyyatlarının haradan qaynaqlandığının və onun necə aparıldığının qlobal risklər xəritəsini ümumi şəkildə 2024-cü ildə dünyada baş tutacaq seçkilərə nisbətdə tərtib edir. Bu xəritə Azərbaycanın müdafiə strategiyasının komponentlərinin yenidən hazırlanması ilə nəticələnə bilər.
İlham Əliyevin seçkidə qələbə qazanacağı şübhəsizdir və növbəti qalibiyyət Azərbaycanın qlobal seçki prosesindəki təhdidlərə qarşı dayanıqlılığını möhkəmləndirəcək.
Bu proses Azərbaycana qarşı bədxassəli informasiya və kəşfiyyat əməliyyatlarının miqyasına qarşı tutarlı bir yol xəritəsi hazırlanmasına gətirib çıxara bilər.
Ümumilikdə İlham Əliyevin prezidentliyə namizədliyinin irəli sürülməsi:
- Azərbaycana qarşı risklərin genişliyinə və mürəkkəbliyinə qarşı ən uyğun qərardır,
- Azərbaycanın xarici siyasətdəki və daxildəki sabitliyə töhfələri üzrə dövrələrinin genişləndirilməsinin əhəmiyyətini vurğulayır.
Aqşin Kərimov
Teref. Xocanın Blogu
Səhifəmiz hamnın üzünə açıqdır

Bir vaxtlar şimal-qərb bölgəsində məşhur həkimləri ilə tanınan Şəkidə indi ağ xalatlıları gündüz vaxtı çıraqla gəzirlər.
200 min nəfərə yaxın sakini olan şəhərdə ixtisaslı həkim az qala yox dərəcəsindədir.

Şəhər sakini Çingiz Nağıyev deyir ki, dövlət xəstəxanalarındakı təcrübəli həkimlər işləmək üçün özəl xəstəxanalara gediblər: “Dövlət xəstəxanalarında qalan həkimlərin çoxu da günorta saat üçdən sonra yerində olmur”.
Daha ətraflı İTV-nin süjetində: