“İstintaq, məhkəmə dövründə mənə sövdələşmə təklif olunmuşdu ki, yığdıqlarının hamısını qaytar, cəzan yüngül olsun, bir-iki il həbsdə yatıb, sonra üçdə birlə azadlığa çıxacaqsan. Mən razılaşmadım, fikirləşdim ki, azadlıqda olduğum müddətdə o pulları haradan qazana bilərəm? Təbii ki, heç yerdə, bir şans idi, əlimə düşmüşdü. Pulun varsa, həbsdə də adam kimi yaşamaq olar. Ona görə, müstəntiqin təklifi ilə razılaşmadım, mənə 7 il iş verdilər…”

Bu sözləri Pressklub.az-ın əməkdaşı ilə söhbətində ömrünün bir neçə ilini həbsxanada keçirmiş keçmiş məmur danışıb. Dediyinə görə, icarədə olan obyektlərindən yaxşı gəliri var, həbsxanada da əziyyət çəkməyib, indi də dolanışığı çox yaxşıdır.

Bu fikirləri Azərbaycanda orta statistik korrupsioner məmurun manifesti də adlandırmaq olar. Onlar vəzifəyə varlanmaq üçün fürsət kimi baxırlar, bütün vasitələrlə daha çox vəzifədə qalmağa çalışırlar, dövlətdən oğurladıqlarının bir qismini özündən yuxarıdakılarla bölüşür, qalan hissəsini yatırıma çevirib, “qara gün” üçün saxlayırlar. Əksər məmurlar üçün həbsxana perspektivi qorxulu deyil, daha dəqiq ifadə etsək, onlar bir gün vəzifədən gedəcəklərini, müstəntiq qarşısında sorğulanacaqlarını və həbsxanaya düşəcəklərini yaxşı bilirlər. Amma Azərbaycanda hansı işdə risklər, təhlükələr yoxdur ki? Yaxud, hansı biznesdə, hansı işdə bu qədər asan varlanmaq olar ki?!

Uzun illərdir, hökumət müxtəlif sahələrdə islahatlar həyata keçirir, qanunvericiliyi dəyişir, məmur-vətəndaş təmasını azaltmağa çalışır, ASAN Xidmət modelinin əhatə dairəsini genişləndirir, amma nəhəng korrupsiyanın qarşısını kəsmək, azaltmaq mümkün olmur. Əksinə, ölkənin gəlirləri artdıqca, oğurlanan vəsaitlərin həcmi də böyüyür. Nazirlər, onların müavinləri, icra başçıları həbs edilir, hətta dövlət qurumları ləğv edilir, parçalanır, birləşdirilir, gənc kadrlar vəzifələrə çəkilir, amma əli pula çatan hər kəs oğurlamağa, talamağa çalışır. Azərbaycan gündəmi 20 ilə yaxındır ki, bu tip olaylarla zəngindir. Nələr baş verməyib bu ölkədə?

Keçmiş Nəqliyyat naziri Ziya Məmmədov işdən qovulub, dövlət qurumu ləğv edilib, nazirin biznes imperiyası əl dəyişdirib, holdinqləri, bankları bağlanıb, özü azadlıqdadır;

Rabitə və Yüksək Texnologiyalar Nazirliyinin bütün rəhbər heyəti cəzalandırılıb, əksəriyyəti həbs olunub, yüz milyonlarla manat büdcəyə qaytarılıb, qurumun adı, rəhbərliyi 2-3 dəfə dəyişdirilib. Hazırda bu məmurlardan heç biri həbsdə deyil;

Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin də bütün rəhbərliyi cəzalandırılıb, həbs edilib, qurum ləğv edilib və iki yeni dövlət qurumu yaradılıb. Nazir Eldar Mahmudov istintaqa cəlb edilsə də azadlıqda qalıb. Dövlət içində kök salmış bu mütəşəkkil dəstə nələr etməyib? Adam oğurluğu, reket, qanunsuz haqq yığımı, bir sözlə, mafiyalara xas dürlü cinayət əməlləri. Hazırda rəhbərlikdən bir neçə nəfər həbsdədir, keçmiş nazir cəzasız qalıb, həbsə düşənlərin çoxu artıq azadlıqdadır;

Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyində də kütləvi həbslər aparılıb, o cümlədən eks-nazir Səlim Müslümov bir ilə yaxın həbsdə yatıb, hazırda azadlıqdadır;

Xarici İşlər Nazirliyində əməliyyat keçirildi, idarə rəisləri tutuldu, qısa müddət sonra həbsdən çıxdılar, uşaqlarına ABŞ-da 4 milyon dollara mənzil alan nazir Elmar Məmmədyarova “gözün üstə qaşın var” deyən olmadı;

Müdafiə Nazirliyinin maliyyəçiləri və onların işini kurasiya edənlər həbs edilib, 100 milyona yaxın vəsaitin oğurlandığı məlum olub;

Mədəniyyət Turizm Nazirliyində iki dəfə əməliyyat keçirilib, nazir Əbülfəs Qarayev işdən çıxarılıb, istintaqda, məhkəmədə onun korrupsiya əməliyyatlarına bilavasitə rəhbərlik etdiyi barədə ifadələr olsa da, həbs edilməyib. Ətrafında tutulan şəxslərin bir neçəsi azadlıqdadır;

Gömrük Komitəsinin rəhbəri Səfər Mehdiyev işdən qovulub, komandasının bəzi üzvləri həbs edilib, amma özü azadlıqdadır;

“Azərxalça” rəhbəri, 8 icra başçısı və onların ətrafı həbs olunub;

Bu günlərdə isə anti-korrupsiya əməliyyatları Naxçıvan Muxtar Respublikasında davam etdirilir. On milyonlarla vəsait oğrulanıb, dövlətin mənafelərinə ağır zərbə vurulub, bir neçə məmur həbs olunub və s…

Fərqli heç nə yoxdur, eyni ssenari, eyni oğurluq, yəqin ki, eyni cəzalandırma üsulu seçiləcək.

İki onillikdə Azərbaycanda korrupsiyaya qarşı mübarizə bu formada davam edib, hökumət nəticəsizliyin fərqində olsa da, metodlarını, sivil dünyanın istifadə etdiyi tədbirləri sınamaq niyyətində olmayıb.

Məmurun həbs edilməsi, yaxud işdən çıxarılması, yığdığı sərvətə əl qoyulması yetərli sayılır. Bəs bu cinayətlər törədilən zaman büdcəyə nəzarət qurumları, maliyyə nəzarəti, hüquq mühafizə orqanları niyə öz vəzifələrinin öhdəsindən gəlməyiblər? Onların gözü qarşısında dövlətin yüz milyonlarla pulu talanıbsa, deməli, onlar da hansısa formada bu cinayətin iştirakçısına çevriliblər. Əks halda, balaca bir qurumun rəhbəri 146 milyonu necə oğurlaya bilərdi?

Məsələn, Maliyyə Nazirliyi, Hesablama Palatası ilboyu dövlət qurumlarını yoxlayır, hesabat tələb edir və s. Necə olur ki, DTX qara maskalıları gələnə qədər sözügedən dəhşətli cinayətlər üzə çıxmır?

Əlbəttə, bunlar ritorik suallardır, Azərbaycanda hələ də məmurların gəlir bəyannaməsi tələb olunmur, Rəqabət Məcəlləsi 22 ildir, parlamentdən keçə bilmirsə, burada bütün məsuliyyəti hökumət daşıyır.

Əgər ölkədə korrupsiyaya qarşı gerçək bir mübarizə olsaydı, ilk növbədə hökumət strukturlarına parlament nəzarəti təmin olunardı, ölkənin müstəqil parlamenti dövlətin hər qəpiyinin hara xərclənməsinə ciddi nəzarət edə bilərdi.

Yaxud, Azərbaycanda məhkəmə hakimiyyəti indiki qədər korrupsiyaşlamış, prokurorluq orqanlarının diktəsi ilə işləyən ölüvay sistemə çevrilməsəydi, ölkədə korrupsiya dərəbəyliyinin miqyası bu səviyyədə olmazdı.

Prokurorluğun da məsuliyyəti ondan az deyil. Necə olur ki, hüquq mühafizə orqanlarının bütün ittiham aktlarına qol çəkən Baş Prokurorluq yüksək çinli məmurların cinayətlərinə, onların cəzalandırılmamasına səssiz qalıb? Məsələn, Eldar Mahmudov, Səlim Müslümov, Əbülfəs Qarayev niyə həbs edilməyib, nədən onların yaxın ətrafı qısa müddətdən sonra azadlığın dadını çıxarırlar?

Ritorik suallar daha çoxdur. Sirr deyil ki, Azərbaycanda qanunvericilik formal xarakter daşıyır, məmurların cəzalandırılması, qovulması, tutulması başqa meyarlarla müəyyənləşdirilir. Hazırda dövlət qurumlarında elə nəhəng korrupsionerlər var ki, onlar “çiçəklənmə” dövrünü yaşayırlar.

Nə qədər ki, sistem dəyişməyib, ölkədə korrupsiyaya qarşı mübarizədən danışmaq olmaz. Belə hay-küylü həbsləri isə hələ çox görəcəyik…

Məmur arvadının son vəziyyətinə baxın... DİA.AZ bildirir ki, bu barədə tanınmış bloger Nail Kəmərlinin reportajında deyilir.

"Narkoman gözəl kimi əvvəlki çəkilişlərimizdən tanınan, bir zaman Vergilər Nazirliyinin əməkdaşı olan məmurun həyat yoldaşı (artıq boşanıblar) Ofeliya xanımın narkomaniya ilə mübarizəsini sizə təqdim edirəm" deyən Nail Kəmərli "Dua edək ki məmur arvadının son vəziyyəti daha da ürək açan olsun" da deyir.

Daha ətraflı aşağıdakı videoda:

Ekspert: Tehran Bakıya qarşı təhdid ritorikasının başına bəla ola biləcəyini anlayıb

Tehranın ritorikasında çox gözlənilməz dönüş baş verib. “Nə vaxtsa hər hansı bir ölkə tərəfindən Azərbaycana hücum olarsa, İran Azərbaycan Respublikasını dəstəkləyəcək”. Bunu İranın dini liderinin xarici siyasət üzrə baş müşaviri Əli Əkbər Vilayəti noyabrın 20-də İranın “Tasnim” xəbər agentliyi üçün yazdığı məqalədə bildirib.

O qeyd edib ki, İranın gücü “dostlarına qarşı deyil, İran və Azərbaycanın düşmənlərinə, eləcə də digər qonşularının düşmənlərinə qarşı” yönəlib.

Vilayəti bununla da kifayətlənməyərək, qəfil elan edib: “Azərbaycan xalqı bizim gözümüzün işığıdır. Son həftələr kimlərsə cəhalət səbəbindən, kimlərsə isə qərəzli şəkildə İranın Azərbaycan Respublikası ilə döyüşmək istədiyi barədə şayiələr yayır. Bu, İrana qarşı çirkin böhtandır. İran istər Qafqazda, istərsə də başqa yerlərdə qonşuları da daxil olmaqla, heç bir ölkəyə hücum etmək fikrində deyil. Və xüsusən də irq, dil, din, adət-ənənə və tarixi eyni olan insanlar, yəni Azərbaycan Respublikası xalqı bizim gözümüzün işığıdır. İran İslam Respublikası bu gün də regiondakı xalqların xoşbəxtliyindən başqa bir şey istəmir və regionun digər ölkələrinin ərazisinə tamah salmır. Əgər hansısa ölkə Azərbaycana hücum etsə, İran Azərbaycanı dəstəkləyəcək. Hansısa səbəbdən Arazın şimalında yaşayan azərbaycanlılarla aramızda xətt olsa da, biz sərhədləri keçərək hansısa əraziləri işğal etməyə çalışmırıq. Azərbaycan xalqı öz ölkəsini idarə edir və belə yersiz sözlər, ittihamlar əsassızdır. Qoy İran və Azərbaycanın düşmənləri bilsinlər ki, onların bu yöndə səyləri boşa çıxacaq”.

Bütün bunlar nə ilə bağlıdır? Bu gözlənilməz mövqe dəyişikliyi nədir? Gah az qala müharibə vəziyyətinə gətirə biləcək təhdidlər, gah da sevgi etirafları. Doğrudanmı İran elitası özü də başa düşmür ki, bu, kənardan ən azı qəribə görünür və inam yaratmır? Vilayətinin hazırkı bəyanatı konkret olaraq nəyə hesablanıb?

TEREF.AZ yazır ki, müstəqil siyasi ekspert Nəsimi Məmmədli bununla bağlı fikirlərini Press Klubla bölüşüb:

– Son günlər İranın Azərbaycana qarşı ritorikası aqressiv xarakter daşıyırdı. Deputatlar, hərbçilər, dini liderlər və məmurlar Azərbaycanı hədələyirdilər. Araz çayı yaxınlığında hərbi təlimlər keçirən İran Azərbaycanın Zəngəzur dəhlizi açmasına imkan verməyəcəyini bəyan edirdi. Ümumiyyətlə, İran Azərbaycana qarşı dəfələrlə müxtəlif təzyiq üsullarından istifadə edib. Azərbaycan İranın istəklərini nəzərə alaraq, əsasən onunla ortaq dil tapmağa üstünlük verirdi. İran isə hər an Azərbaycanı cilovlaya biləcəyinə inanırdı.

Lakin Ermənistanla 44 günlük müharibədən sonra rəsmi Bakının yanaşması xeyli dəyişdi.

Birincisi, Azərbaycanın Türkiyə ilə hərbi müttəfiqliyi ən yüksək səviyyəyə çatıb. Ordunun texniki təchizatı, döyüş hazırlığı daha da yüksəlib. Rusiya-Ukrayna müharibəsinin yaratdığı yeni geosiyasi proseslər Azərbaycanın Rusiya, ABŞ və Aİ qarşısında mövqelərini xeyli gücləndirib, təhlükəsizlik təminatları da gücləndirilir. Xüsusilə, Türk Dövlətləri Təşkilatının sürətlə formalaşması, əməkdaşlığın dərinləşməsi, Asiyadan Avropaya gedən kommunikasiyaların əhəmiyyəti Azərbaycanın yeni geosiyasi proseslərdə imkanlarını xeyli artırıb.

Azərbaycan prezidentinin türk dövlətlərinin Səmərqənddə keçirilən 9-cu sammitində 40 milyon azərbaycanlının hüquqlarının pozulması ilə bağlı bəyanatı İranda ciddi rezonans doğurub. Azərbaycanlıların yaşadıqları ərazilərdə Azərbaycan bayraqları, İlham Əliyevin şəkilləri, milli şüarlar yazılmış plakatlar geniş yayılmağa başlayıb.

Rəsmi Tehran bu tendensiyanın böyüməsindən ciddi şəkildə narahatdır və bunun qarşısının zorla alınmasının daha böyük təhlükələrə səbəb olacağını bilir. Buna görə də o, Azərbaycana qarşı təhdid ritorikasını yumşaltmaq, əvvəlki əməli siyasəti davam etdirmək istəyir.

Eyni zamanda, İranın Azərbaycana qarşı təhdidləri İran daxilində siyasi və ideoloji böhranın dərinləşməsində ciddi rol oynadı. Bu, cənubda yaşayan 40 milyona yaxın türkün İran rejiminə etirazına səbəb olub. Azərbaycan İsraildə səfirlik açmaqla İrana münasibətinə aydınlıq gətirib və beynəlxalq ictimaiyyətə müvafiq siqnal göndərib.

Əli Əkbər Vilayəti hazırkı məqaləsi ilə əslində fars şovinizmini təbliğ edir, türkləri təhqir edir, tarixi saxtalaşdırır. Məqalə Azərbaycana qarşı irad və təhdidlərlə doludur. Bir-iki cümlə ilə İran-Azərbaycan münasibətlərini əvvəlki səviyyəyə qaytarmaq cəhdləri olsa da, mahiyyət dəyişmir.

İranın indiki geosiyasi şəraitdə itkiləri Azərbaycan-İran münasibətlərindəki gərginlikdən daha çoxdur. Lakin Vilayətinin bu açıqlaması səmimiyyətdən uzaqdır və münasibətlərin yaxşılaşmasına səbəb olmayacaq. Azərbaycanla bağlı xoş sözlərin arxasında İranın pis əməllərini gizlətmək niyyəti dayanır.

Ermənistan Azərbaycan torpaqlarının 20 faizini işğal edəndə, tarixi abidələrimizi dağıdanda, bir milyona yaxın vətəndaşın evini, əşyalarını qarət edəndə, yandıranda, məscidlərdə donuz saxlayanda Vilayəti İranın xarici işlər naziri idi. O zaman o, nəinki buna etiraz etmədi, hətta Ermənistanın blokadadan çıxmasına hər cür dəstək verdi. Türkiyə işğalçılıq siyasətinə görə Ermənistanla diplomatik əlaqələr qurmaqdan imtina edəndə, Pakistan onunla heç bir əlaqə yaratmayanda Vilayəti İrəvanda İran səfirliyini açıb. İran 44 günlük müharibə zamanı Ermənistana logistik dəstək verməyə davam etdi. Rəsmi Tehran müharibədən sonra Qafanda konsulluq açıb və Ermənistanın təhlükəsizliyini özünün qırmızı xətti adlandırıb. Ermənistanın Azərbaycana qarşı hərbi təxribatlarında da İranın izləri görünür. Yəni İran-Azərbaycan münasibətlərindəki gərginlik İranın siyasəti ilə bağlıdır. Bu siyasət dəyişdirilməsə, normal münasibətləri bərpa etmək mümkün olmayacaq.

Rauf Orucov

Millimiz ötən gün beynəlxalq yoldaşlıq matçı çərçivəsində Şimali Makedoniyanı məğlub etməklə qazandığı ardıcıl qələbələrin sayını 5-ə çatdırdı. Bu, azərbaycanlı futbolsevərlər üçün nə qədər sevindirici hal olsa da, bizi məyus edən digər bir məqam var – U-21-in durumu. Sonuncu yoldaşlıq matçında İsveç yığmasına 1:8 hesabı ilə məğlub olan Samir Əliyevin rəhbərlik etdiyi komandanın durumu hər kəsi narahat edir.
Təcrübəli mütəxəssis, AFFA-nın Məşqçilər Komitəsinin üzvü Şakir Qəribov Qaynarinfo-ya müsahibəsində hər iki yığmamızın çıxışını dəyərləndirib.
– Əvvəlcə, əsas millinin son çıxışıları haqqında fikirlərinizi bildirərdiniz…
– Millimiz səfərdə oynasa da, həqiqətən də çox gözəl oyun keçirdi. Görünür ki, oyunçularda inkişaf var. Düşünürəm ki, bu “Qarabağ”ın, “Sabah”ın, “Neftçi”nin çempionatda yaxşı iştirak etməsindən və həmin komandaların üzvlərinin milliyə dəvət olunmasından irəli gəlir. Xüsusən də “Qarabağ”ın Çempionlar Liqası və Avroliqadakı oyunları göstərir ki, futbolçular xeyli hazırdırlar. Özlərinə inam var ki, istənilən rəqiblə oynaya bilərlər. “Lex”i, “Fernetsvaroş”u keçmişik. “Viktoriya”ya uduzsaq da, yaxşı oynadıq. Bu rəqiblərə qarşı hücumda oynayırıq, qol vəziyyətləri yaradırıq, mübarizə aparırıq və bunun milliyə təsiri var. Uşaqlar göstərdilər ki, həqiqətən də potensial var. Millidə oynayan futbolçuların istəkləri var. Həmişə deyirdik ki, uduzsunlar, amma yaxşı oynasınlar. İndi həm yaxşı oynayırlar, həm də qələbə qazanırlar. Top nisbətində də rəqiblərdən üstünük.
– Son 5 oyunda qələbəyə görə hər kəs tərif yağdırır. Millidə nə dəyişib? Bunu inkişaf adlandırmaq olarmı?
– Siz də, mən də, ümumiyyətlə, hamımız istəyirik ki, hər şey tez olsun. Bir az oynayan kimi nəticə tələb edirik. “Qarabağ”ı nümunə göstərim. Qurban Qurbanov gələndən sonra 3-4 il nəticə əldə etmədilər. Nisbətən aşağı yerləri tuturdular, Avroliqada irəliləyə bilmirdilər. Yalnız bir neçə ildən sonra çempion oldular. Onu demək istəyirəm ki, uşaqlar da inkişaf etməlidir. Ola bilər ki, qaçırsan, amma tullanmağı bacarmırsan. Yaxud tullanırsan, amma qaça bilmirsən. Bunları bir yerə yığmaq üçün vaxt lazımdır. Reallığa baxanda, hər oyunçunun püxtələşməsi, formaya düşməsi, topla yaxşı davranması, sürəti olması, mübarizə aparması üçün zamana ehtiyacı var. Şimali Makedoniyanı indiyəcən udmamışdıq. Ancaq dünən heç bir əziyyət çəkmədən qələbə qazandıq. Düzdür, qol buraxdıq, amma uşaqlar özünəinamlı oynayırdı. Musa Qurbanlı ilk dəfə 90 dəqiqə oynadı və özünü yaxşı tərəfdən göstərdi. Ramil Şeydayevi, o cümlədən millidə debüt edən Ceyhun Nuriyevi qeyd edərdim. Nuriyev debüt etdi, ancaq sanki 2-3 ildir milliyə çağırılır. Adaptasiyadan əlavə, kollektiv yaxşı oynadı. Zəif çıxış edən futbolçu olmadı. Uşaqların nə vaxtsa inkşaf dövrünə çatacağını gözləyirdik, indi həmin vaxt gəlib çatıb. Klublar yaxşıdırsa, milli də o şəkildə oynayacaq. Uşaqlar da klublarda hazırlaşıb yığmaya gəlir. Millidə əsas taktikadır. Nə fiziki hazırlıq, nə də başqa amillər var. Məşqçilər komandanı taktiki və psixoloji cəhədən hazırlayırlar. Kimlər hazırdırsa, onlar da dəvət alır. Bəzən deyirik ki, niyə 26 nəfər çağırırlar, onsuz da, onların 15-i oynayır. Bunun sirrini də deyim. Komandanın içində olmaq, o havanı udmaq lazımdır. Nə olsun ki, oynamırsan, oturub baxırsan, izləyirsən. Ora gedən və oynamayan uşaqlar var ki, onlarda inam yarandı, təcrübə qazandılar. Əslində, ehtiyatda oturanlar daha çox oynamaq istəyirlər. Onların bu oyunları görməsi özü bir təcrübədir. Bundan da artığına qadir ola bilərik.
– Düşünmək olar ki, milli “Qarabağ”ın taktikasına yaxın, yəni hücum futbolu sərgilədiyi üçün uğur qazandı? Çünki həmişə De Byazi müdafiə futboluna görə təqnid olunurdu…
– Əvvəl 5 müdafiəçi ilə oynayırdılar ki, çox top buraxmasınlar. Ancaq hər klubun, millinin 2-3 taktiki planı olmalıdır. Hər komanda qarşısına fərqli taktika ilə çıxmaq lazımdır. Həmişə az top buraxmaq üçün eyni taktikanı seçib oynamaq olmaz. Bu, əvvəllər də var idi. Futbol yerində dayanmır, gündən-günə inkişaf edir. Bəzən komandada əvəzetmə uğurlu olanda deyirlər ki, “məşqçi “əjdahadır”. Amma uğursuz olanda yenə məşqçi günahlandırılır. İki oyunçunu dəyişməklə oyunda nə qədər gediş dəyişir. Bəzi futbolçuları meydana buraxırlar və hücuma qoşulmamaq tapşırığı verirlər. Hücum futbolu oynamaq üçün onun xırdalıqlarına varmaq lazımdır. Biz sual veririk, amma cavabının açıqlanmasını gözləmirik. Hər şey aydınlaşmalıdır: nəyə görə hücum futbolu?
– Qarşıdan Avropa çempionatının seçmə mərhələsi gəlir. Millimizin şanslarını necə dəyərləndirirsiniz?
– Hamı deyir ki, Estoniyanı məğlub edək, bununla da hər şey bitəcək. Amma mən belə düşünmürəm. Baxın, Azərbaycan futbolunun lideri “Qarabağ”dır. Klubumuz Avropaya səs salıbsa, deməli, imkanlarımız var. “Sabah” yavaş-yavaş pik formasına çatır. “Neftçi” bu il axsayır. Əvvəlki illərdə milliyə çox futboçu verirdilər. Avstriya, İsveçlə, Belçika ilə əvvəllər də oynamışıq. Üstündən görün nə qədər zaman keçib? Əlbəttə ki, bu müddətdə onlar inkişaf ediblər. Biz də inkişaf etməliyik. 5 qələbədən sonra rəqiblər bizi təhlil edəcəklər, Şeydayevə, İsayevə, Almeydaya, Mahirə qarşı necə oynamaq lazım olduğunu fikirləşəcəklər. Azərbaycan millisində taktiki cəhətdən dəyişikliklər oldu. Moldovadan, Şimali Makedoniyadan belə oyun gözləmirdik. Fikirləşirdik ki, qələbələr təsadüfən oldu. Amma son iki oyun göstərdi ki, heç də təsadüf deyil. Statisikaya baxsaq, görərik ki, heç kimdən geri qalmırıq. Fikrimcə, Avropa çempionatının seçmə mərhələsindəki rəqiblərlə oyunda çətinlik çəkməyəcəyik. Sürət baxımından və qol vəziyyətlərindən istifadədə bizdən müəyyən mənada üstün ola bilərlər. Çünki futboçularımız indi-indi o formaya çatır. Əsas odur ki, bu inamı, birliyi, oyunumuzu mart ayına qədər saxlayaq. Məncə, belədə nə Belçika, İsveç, nə də Avstriyadan geri qalacağıq. Elə də böyük fasilə olmayacaq. Çempionatımız davam edir. Futbolçular öz formasını saxlamalıdır. İndi elə nəsil yetişib ki, oynamaq istəyir. Biri var, oynamaqdan yorulasan, biri də var yeni “qan” gəlib. 26 nəfərin içində xeyli yeni adlar var. Onlar daha yaxşı oynamaq, özlərini göstərmək istəyir.
– Çatışmayan cəhət kimi nəyi göstərmək olar?
– Bütün komandalarda “Real”da “Barselona”da, “Çelsi”də, “Mançester Siti”də də çatışmazlıqlar olur. Komanda uduzanda çatışmazlıqlar daha çox görünür. Bunlar aradan qalxacaq. Fərq odur ki, uşaqlarda inam var. İnam olan yerdə çatışmazlıqlar gözə girmir. Bəhlul oynamadı, Bəxtiyar Həsənalızdə onu əvəzlədi. Hansı ki, klubunda əsas heyətdə oynamırdı. Uşaqlarda birlik, inam, əsas da odur ki, oyun var. Belə olanda istənilən rəqibə qarşı oynamaq mümkündür. İnanıram ki, millimiz bundan sonra da yaxşı oynayacaq.
– U-21-in də durumu ilə bağlı fikirlərinizi öyrənmək maraqlı olardı. Komanda niyə bu gündədir?
– Samir Əliyev komandanı yeni götürüb. Uşaqların əksəriyyəti öz klublarında oynamırlar. Çətinlikləri var. Samir istərdi ki, özümüzdən güclü rəqiblərlə oynayaq ki, çatışmazlıqları tez görək. Əsas problem odur ki, uşaqlar öz heyətlərində az oynayırlar. Orqanizm o yükə öyrəşməlidir. Oynamayan futbolçunu heyətə dəvət edirik və gedib İsveçlə oynayırıq. Sonra da deyirik ki, niyə 1:8 uduzduq? Ancaq gəlin baxaq, o uşaqlar Azərbaycan çempionatında neçə dəqiqə oynayıb? Fərq bundadır ki, analiz etməmiş deyirik ki, Samir məşqçi deyil.
– Yəni, günahkar klublardır?
– Bəli, uşaqlar daxili çempionatda oynamırlar. Bu, Samirin günahı deyil. Həmişə milli komandaların məşqçilərindən tələb edirik ki, kimin neçə dəqiqə oynaması haqda statistika gətirsinlər. Samir Əliyev neyləsin? Birdən-birə nəticə əldə etsin? Bu uşaqlar birlikdə oynamalı, bərkiməlidir. Yoldaşlıq görüşləri keçirilməlidir. Biz nə kömək lazımdırsa edərik. Ancaq o uşaqlar da oynamalıdır axı. Qolların vurulduğu dəqiqələri gördünüz? Sona yaxın 4-5 qol vurdular. Yəqin ki, fiziki cəhətdən çatdıra bilməyiblər. Ya da o səviyyədə deyillər. Bizim uşaqların o komandalarla oynaması hələ tezdir. Əlbəttə, nəticənin 1:8 olması yaxşı deyil. Amma qolların əksəriyyəti 75-ci dəqiqədən sonra vuruldu. Samir çox yaxşı məşqçidir. Bilirəm ki, qısa müddətdə öz işinin öhdəsindən gələcək. Ona vaxt lazımdır. Məşqçilər bütün oyunları izləyirlər, ən yaxşı uşaqları seçiblər. Öz fəlsəfəsini oturtması üçün zamana ehtiyacı var. O, ən azı bir-iki il işləməlidir ki, ona irad tuta bilək. İnşallah yaxşı olar. Əsas millimiz belə nəticələr göstərirsə, aşağıdakılar da onlara baxıb yaxşı çıxış edəcək.
Səbuhi Həsənov

"Qərbin Rusiyanı təcrid etmək siyasəti Avropa ölkələri üçün çox ciddi nəticələrə gətirib çıxaracaq".

Bunu Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan "Rossiya 1" telekanalında yayımlanan "Moskva. Kreml. Putin" proqramına müsahibəsində deyib.

"Bədəli sonsuz olacaq. Bu bədəli getdikcə daha çox Avropa ödəyir, onunla bərabər Polşa", -Türkiyə lideri xəbərdarlıq edib.

Bundan əvvəl Türkiyə prezidenti vurğulamışdı ki, ABŞ başda olmaqla Qərb Rusiyaya faktiki olaraq heç bir məhdudiyyət olmadan hücum edir. Buna görə də Moskva müqavimət göstərmək məcburiyyətində qalır.