Fazil Qurbanov Ağstafa rayonunun Qırlı kəndində cörəyini torpaqdan cıxaran fermerlərdəndir. Bu il fermer 15 hektar günəbaxan, 3 hektar yonca və 5 hektar taxil əkib. Fazil Qurbanov deyir ki, ümumilikdə 23 hektar əkin əkərək 20 min manata yaxın xərc cəkib, amma suvarma suyunun olmaması səbəbindən məhsul batıb.

Fermer su problemi ilə əlaqədar Rayon İcra Hakimiyyətinə şikayət edib. Rayon rəhbərliyindən nümayəndə gəlib əkin sahələrinə baxış da keçirib, problemlə yarində tanış olub. Amma o, çıxıb gedəndən sonra da heç bir tədbir görülməyib. 6 hektar sahəsinə heç ümumiyyətlə su dəyməyib.

“Mənə ekskovator verdilər ki, arxını təmizlət, sənə su veriləcək. Mən də təmizlətdim, amma əziyyətim özümə qaldı, yenə su verilmədi” – deyən Fazil Qurbanov deyir ki, üç övladının ikisi 1-ci qrup əlildir: “Əlil uşaqlarıma verilən sosial müavinəti torpağa qoyuram ki, sabah ehtiyacımı ödəyə bilim. Amma mənə o şəraiti yaratmırlar. Yalandan baş qatırlar. Xahiş edirəm, aidiyyəti qurumlar bu məsələ ilə əlaqədar ölçü götürsünlər. Hər il eyni vəziyyəti yaşayıram…”

Onu da qeyd edək ki, Qırlı kəndində ili zərərlə başa vuran təkcə Fazil Qurbanov deyil, bir cox fermerlər suvarma vaxtı bol su olsa da belə, suya həsrət qaldıqlarını bildirilər. Fermerlərdən Altun Nağıyev də deyir ki, su dərdindən 12 hektar sahədə əkdiyi taxıl batıb. Ardından günəbaxan əkib, onun da yarısını suvarıb, yarısına su ala bilmədiyindən yanıb.

Maraqlı məqam odur ki, il ərzində əkin sahəsini bir dəfə belə suvara bilməyənlərlə müqayisədə Sudan İstifadə Edənlər Birliyinin rəhbəri Elman Kazımovun əkin sahələrə yam-yaşıldır. Fermerlər deyirlər ki, suvarma suyu təsərrüfatı sanki ona xidmət edir.

Ümumiyyətlə, Qırlı kəndi rayonun ən cox əkinciliklə məşğul olan kəndi sayılır. Fermerlər bildirdilər ki suvarma dönəmində kəndə 700 — 1000 litr arası su verilir ki, bunun da çoxu Birlik rəhbərinin təsarüfatına ötürülür. Bunu Elman Kazımovun il ərzində bir neçə dəfə biçilən yonca sahələri də deməyə əsas verir.

Hazırda Anbardan suyun verilişi 20 gündür ki, dayanıb. Ağstafaşay Su Anbarından bildirdilər ki, bir aydan sonra payız suvarması başlanıldığı vaxt suyun verilişi başlayacaq. Suvarma Sistemləri İdarəsinin bazasında yaradılmış su birlikləri əhali ilə yaxın təmasda olaraq suyun bölgüsünü də özləri aparır. Lakin görünən odur ki, nəinki bölgü əsasında su verir, hətta fermerlərin əkin sahələri quruyub yandığı halda birlik rəhbərinin əkin sahəsi bolluca sudan istifadə edir.

Məsələ ilə bağlı Su Birliyinə etdiyimiz müraciət cavabsız qaldığından, üz tutduq Ağstafa Rayon İcra Hakimiyyətinə. Rayon rəhbərliyindən bildirdilər ki sakinlərin şikayətindən xəbərdarıq, qısa müddətdə məsələ araşdırılacaq, məsil şəxs cəzasını alacaq.

Habil Tağıyev

Deryaz.az

Məlumdur ki, Prezident İlham Əliyevin tapşırığına əsasən Füzuli şəhərinin ərazilərinə keçmiş məcburi köçkünlərin qayıdışı bu günlərdə də davam etdirilib. Sonuncu köç karvanı avqustun 21-də baş tutdu ki, həmin köç karvanı Bakı şəhərinin Qaradağ rayonundakı “Qobu park-3” yaşayış kompleksindən yola salındı. Bu mərhələdə Füzuli şəhərinə daha 24 ailə, yəni — 68 nəfər köçürülür. Düzdür, köçürülmələr həyata keçirilsə də, sakinlərin yaşam tərzi, üz-üzə qaldıqları çoxsaylı problemlər və s. bu gün də insanlarda ümidsizlik, kütləvi narazılıq hissi yaratmaqdadır. Məsələn, gundemxeber.az-a daxil olan məlumatlara görə xeyli müddət bundan öncə Füzuli rayon mərkəzində 7 mərtəbəli yaşayış binası inşa olunur və həmin binanın 4-cü mərtəbəsi 16 ailəyə, yəni təqribən 90 nəfər şəxsə verilir. Amma, 4-cü mərtəbənin sakinləri içməli su, mavi qaz, elektrik enerjisi və s. kimi problemlərlə üz-üzə qalırlar. Belə bir problemlərin aradan qaldırılması ilə bağlı sakinlərin Füzuli RİH-nin başçısı Alı Alıyevə ünvanladıqları müraciətlər, etdikləri çoxsaylı xahişlər heç bir nəticə vermir. Elə ki, 4-cü mərtəbədə yerləşdirilən 16 ailənin sakinləri bu gün Prezident İlham Əliyevin Fizuli rayonuna səfər edəcəyi haqda məlumatlı olurlar, o halda onlar ölkə rəhbərini üz-üzə qaldıqları problemlərin varlığı haqda məlumatlandırmaq qərarına gəlirlər. Düzdür, sakinlər belə bir qərarlarını verirlər, amma RİH-nin başçısı Alı Alıyev isə fərqli qərarını verir. Yəni, rayon rəhbərliyi vəzifə səlahiyyətindən sui-istifadə edib, güc sturukturlarının köməkliyi ilə 16 ailənin 35 nəfər aktiv üzvünü məcburi qaydada MRX-na yerləşdirir və xəstəxananın giriş qapılarını tam şəkildə bağlatdırır. Rayon rəhbərliyinin belə bir addımını atmaqda əsas məqsədi o olur ki, həmin sakinlərin narazılıqları haqda ölkə rəhbərinə heç bir məlumat çatdırılmasın. Bununla da Alı Alıyev sakinlərin Prezidentə edəcəkləri şikayətlərin qarşısını almağa çalışır. Amma, o, onu unudur ki, 35 nəfər şəxsi “girov götürmək”lə, yaxud da onlara hansısa formada təzyiq göstərməklə, baş qaldıran kütləvi narazılıqların qarşısını almaq heç mümkün olmayacaq. Çünki, cənab Başçı bilməlidir ki, yerin də “qulağı var”.
Mövzu diqqətimizdədir.
Dəryaz.az

Mərkəzi Hərbi Klinik Hospitalının tibb hissə rəisi, Vüqar Mürsəlov Qarabağda – ön xəttə xidmət edən tibb heyətinə ezamiyyə haqqlarının ödənilməsinə əngəl yaratdığı bildirilir.

Vüqar Mürsəlov Qarabağda xidmət edən, Bakıya “Papanın Hospitalı”na xəstə (əsgər) daşıyan tibb heyətinə ezamiyyə haqqlarının verilməsini məqbul hesab etmir və buna görə də onalrın ezamiyyə vərəqələrinə möhür vurmur. Yalnız sürücülərə ezamiyyə haqqları ödənilir.

Mənbə iddia edir ki, Qarabağda yerləşən tibb məntəqələrindən Mərkəzi Klinik Hospitalına təxliyə olunan xəstələri gətirən tibb heyətinə ezamiyyə haqqı ödənilmir. Əksinə, ezam olunan şəxslərin (tibb heyətinin) qaldıqları hər günə görə maaşlarından 10 manat pul tutulur. Əgər xidməti vəzifəsini yerinə yetirərək hospitala xəstə aparan tibb heyəti (tibb bacısı, həkim və sair) 3 günlük ezam olunubsa, bu o deməkdir ki, ayın sonunda 30 manat onların maaşlarından tutulur. Bu da ön xəttə xidmət edən tibb məntəqələri heyəti tərəfindən haqlı narazılıqla qarşılanır.

Mənbə bildirir ki, artıq “Papanin hospitalı”nın adı gələndə hər kəs başını götürüb hərbi hissədən uzaqlaşır. Heç kim Mərkəzi Klinik Hospitalına xəstə aparmaq istəmir.

Bildirilir ki, tibb hissə rəisi V. Mürsəlov bunu qəsdən və qərəzli şəkildə edir.

Qeyd edək ki, dövlət orqanının, müəssisə, idarə və təşkilatın (bundan sonra-təşkilatın) rəhbərinin sərəncamı (əmri) ilə işçinin daimi iş yerindən müəyyən olunmuş müddətə başqa yerə xidməti tapşırığı yerinə yetirmək üçün getməsi xidməti ezamiyyət sayılır. Ezamiyyə haqqı ezam olunan (göndərilən) işçilərə verilən gündəlik, xərc vəsaitidir.

Mənbə: realmedia.az

Jurnalist Sevinc Vaqifqızı atasının ölümündə Azərbaycan səhiyyə sistemini günahlandırıb.

Jurnalist bu barədə Feysbuk hesabında yazıb.

O, həkimlərin və xəstəxanaların xəstələrə yanaşmasının necə qeyri-insani olduğunu faktlarla izah edib.

Sevinc Vaqifqızı yazır:

"Atamın halı pisləşəndə Şəkidə idik. Dəhlizdən keçəndə nəfəs alarkən xırıldadığını eşitdim və otağına keçəndə dedi, "deyəsən şəkərim qalxıb". Təcili yardıma zəng etdim ki, maşın göndərsinlər, atam şəkərinin qalxmağından şübhələnir. Dedilər ki, bizdə şəkər aparatı yoxdur. "Maşın göndərsək, çox gec olacaq. Elə oradan taksi tapıb özünüz xəstəxanaya gətirin".

Atamın ürəyində problem yarandığından şübhələndim. Taksinin arxa oturacağına uzatdım ki, infarkt keçiribsə, tərpənməməlidir. Şəkidə tikilən yeni klinikaya apardıq. Nəfəs darlığı var, saturasiyası 81 olub, amma növbətçi həkimlər yerindən tərpənmir. Muzeydə eksponata baxan kimi oturub xəstəyə baxırlar.

"Vəziyyəti ağırdır, bəlkə, bir tədbir görəsiniz" deyirəm, heç kim yerindən qalxmır. Axırda rentgenə apardılar, məlum oldu ki, aparatları işləmir. Dedilər, 20 dəqiqə sonra gəlin. Baş həkimin yanına qalxdım. O da aşağı, təcili yardıma zəng edib dedi ki, "elə eləyəcəksiniz axırda təcili yardımı bağlayacam.

Xəstənin yiyəsi niyə yuxarı qalxıb mənə şikayət etməlidir? Niyə xəstəyə baxmırsınız? Orada kimin növbəsidir? (Kiminsə adı çəkilir).

Həə, aydındır, deyirəm axı, hər şey onun növbəsində olur".

Telefonu yerə qoyandan sonra əlini boğazına aparıb: "Bura qədər yığılmışam", - deyir. Elə bil işini bilməyən əməkdaşlarını işdən çıxarmaq onun səlahiyyətlərinə aid deyil.

Baş həkim dedi: "Arxayın olun, düşün aşağı nə lazımdır edəcəklər".

Atamı yenidən rentgen müayinəsinə apardılar. Məlum oldu ki, ikitərəfli pnevmaniyadır. Ürəyinin kardioqrammasın çıxardılar. Həkim baxıb dedi ki, "ürəyi qızılgül kimidir, heç nəyi yoxdur".

Daha sonra öyrənəcəkdim ki, həkimin "qızılgül kimidir" dediyi vaxt əslində atam infarkt keçiribmiş.

Atamı burada saxlaya bilməzdik, Bakıya aparmağa qərar verdik. Şəkidəki xəstəxanadan dedilər ki, bizim təcili yardım maşınlarında olan oksigen aparatı 1-2 saatlıqdır, uzun yol üçün nəzərdə tutulmayıb. Məcbur qalıb ən yaxında olan Mingəçevirdən təcili yardım maşını çağırdıq.

Atamı Baku Medical Plazanın Babək filialına gətirib çıxardıq. Burada xəstənin və xəstəxananın hüquq, öhdəlikləri ilə bağlı sənədləri imzalayandan sonra üçüncü bir sənəd gəldi. Orada yazılmışdı ki, "xəstəxanamızın xidmətlərindən narazı qaldığınız halda bunu heç bir sosial şəbəkə hesabında, KİV-də paylaşmayacaqsınız". Buna etiraz edib imzalamadım.

Xəstəxananın rəhbərliyindən bir şəxs gəldi və soruşdu ki, niyə həmin sənədə qol çəkməmişəm. Bildirdim ki, bu, mənim ifadə azadlığıma müdaxilədir və heç kim mənə şikayətçi olduğum halda bunu bildirməyi qadağan edə bilməz. Üstəlik də bu, Konstitusiyaya ziddir. Rəhbər şəxs razılaşmadı və bildirdi ki, bu sənədi onların hüquqşünasları tərtib edib.

Mən yenə imzalamayacağımı dedim, o da işçilərinə "gereyi nedirse, yapın" deyib, getdi. Daha sonra öyrəndim ki, atamı bu sənədi imzalamadığıma görə xəstəxanadan çıxarmaq istəyirmiş, amma ağıllı adamlarından birinin məsələyə qarışmasından sonra bunu etməyib.

Atam 13 gün bu xəstəxanada yatılı müalicə aldı. Ciyərinə yığılan suyun ürəyindən qaynaqlandığını dedilər. Mərkəzi Klinikada tanıdığımız kardioloqun müayinəsinə apardıq. İlk dəfə burada icbari sığorta xidmətindən istifadə edə bildik.

Baku Medical Plazanın İcbari Tibbi Sığorta ilə müqaviləsi olmadığına görə heç bir güzəştdən istifadə etmək mümkün deyildi, üstəlik də xəstəxananın günlük xərcləri fantastik idi.

Ürəyinin müayinəsindən sonra həkimlər ümidsiz idi. Nəzarətsiz şəkəri damarlarını tıxamışdı. Nə stend qoyulmalı, nə də açıq ürək əməliyyatına salınacaq vəziyyətdə idi. Bir ümid vardı ki, özünü toparlasın, daha sonra MRT vasitəsilə sağlam toxuma tapılsa, ürək əməliyyatına girsin.

Məsləhət gördülər ki, atam Yeni Klinikada 4-5 gün yatılı müalicə alsın və daha sonra MRT edilsin.

Yeni Klinikaya gedəndə anamgilə deyiblər ki, reanimasiyada yer yoxdur. Çətinliklə nəfəs alan atama da qol çəkdiriblər ki, öz xoşu ilə burada müalicə almaqdan imtina edir.

Mərkəzi Klinikada çalışan həkimi məsləhət gördü ki, onun tanıdığı həkim 5 nömrəli xəstəxanada çalışır və atamı ona etibar edə bilərik. Yeni Klinika atamı yerləşdirməkdən imtina etdi deyə evə gətirdik. Buradan təcili yardımla 5 nömrəli xəstəxanaya aparılması üçün 103-ə zəng elədim. 45 dəqiqə ərzində heç kim gəlmədi.

Operator deyirdi ki, bütün həkimlərimiz çağırışdadır, ona görə gözləyək. Hər dəfə zəng edəndə "atam kəskin ürək çatışmazlığından əziyyət çəkir, xahiş edirəm, nəzərə alın" deyirdim. O da "narahat olmayın, həkimlər gələn kimi göndərəcəyik" deyirdilər.

Qohumlarımızdan iki nəfər "təcili yardım elə yaxınlıqdadır" deyib əraziyə getdilər. Gedib görüblər ki, otaqdan həkimlər çıxır, qapıda da 3 təcili yardım maşını var.

Aydın olur ki, həkimlər çağırışda deyil, otaqlarında dincəlirmiş. Amma mən hər dəfə telefonda onlara deyirdim ki, "atam kəskin ürək çatışmazlığından əziyyət çəkir".

Nəticədə təcili yardım özü gəlməkdən, qohumlarımız onları götürüb gəldi. 44 dərəcə isti və təcili yardımda havalandırma sistemi yoxdur. Qan-tər içində 5 nömrəli xəstəxanaya çatdıq. Elə ayağımızı liftə atan kimi məlum oldu ki, lifti hərəkətə gətirmək üçün açarlar ancaq həkimlərdədir və yuxarı qalxmaq üçün onlara 1 manat vermək lazımdır. Atamı reanimasiyaya yerləşdirdik və öz həkimlərinin yazdığı reseptləri, dərmanları da onlara verdik ki, bu dərmanları vaxtlı vaxtında ona versinlər.

Növbəti gün anam atamı görməyə gələndə görüb ki, əyni-başı su içində, kondinsioneri söndürüblər və 44 dərəcə istidə bir neçə nəfərlik otaqda nəfəs darlığı yaşayır. Həmin gün üçün təyin olunan dərmanlarını da verməyiblər. Gəlib atamı xəstəxanadan çıxarmaq istəyəndə qarşıma bir sənəd qoydular. Öz xoşumla xəstəni xəstəxanadan çıxardığımı yazdım. Şikayətim nədəndir hissəsinə, "həkimlərdən şikayətim var" qeydini qoydum.

Həkim etiraz etdi ki, əgər bu yazdığım şikayəti dəyişməsəm, xəstəni xəstəxanadan çıxara bilmərəm. Mən də dedim, dünən həkim bacımdan rüşvət istəyib, nəfəs darlığı yaşayan, ikitərəfli pnevmaniyası olan adamın əyni su içində, paltarı dəyişdirilməyib, dərmanları verilməyib, həkimlərdən niyə razı qalmalıyam? İsrar etdi ki, "şəraitdən narazıyam, həkimlərdən yox" yazım, yoxsa xəstəni buradan çıxara bilmərəm.

Mən də dedim ki, xəstəni çıxarıram, kimin hünəri var, qarşıma çıxıb desin ki, çıxara bilməzsən. Atamı xəstəxanadan çıxardım və Mərkəzi Klinikanın reanimasiya şöbəsinə yerləşdirdik.

17 günlük mücadiləsindən sonra atamın ürəyi dayandı. Amma 5 nömrəli xəstəxananın həkimləri hələ də tanıdığımız bir həkim vasitəsilə bizə söz göndərirlər ki, "ona deyin, gəlsin şikayətini geri götürsün".

5 nömrəli xəstəxanada anamdan 20 manat istəyən həkimə o, 50 manat vermişdi. Demişdi ki, "siz bilsəniz ki, mənim yoldaşım necə gözəl insandır, qoymazsınız ona nəsə olsun".
Amma dəyəri pul olan həkim üçün bu sözlər heç nəyi ifadə etmirdi".

İşğaldan azad edilmiş ərazilərdə aparılan bərpa-quruculuq işlərinə, müasir tələblərə cavab verən infrastruktur layihələrin reallaşmasına dövlət büdcəsindən MİLYONLARLA vəsaitin xərcləndiyi bir vaxtda Yevlaxın icra başçısı isə əlavə israfçılığa yol verib.
Bu haqda Dünyanınsəsi.Az saytına Yevlax sakinləri tərəfindən videofakt göndəriblər.
Yevlax sakinləri qeyd edirlər ki, regionların sosial-iqtisadi inkişafı Dövlət Proqramına uyğun olaraq Yevlaxda aparılan abadlıq-quruculuq işləri çərçivəsində şəhərin mərkəz hissəsində yerləşən H.Əliyev prospekti yenidən qurulmuşdur.
Yəni 2009-2010-cu illərdə Ulu öndərin adına olan bu prospekt başdan-başa yollarına asfalt əvəzinə sabiq icra başçısı E.Vəliyev tərəfindən daşla örtük çəkilmişdir.Yenicə təyin edilən icra başçısı isə bu daş yol örtüyünü hazırda traktorlarla dağıtdırmaqla MİLYONLARLA büdcəmizdən xərclən vəsaitlər havaya uçurmğa qərar verib.Görəsən gənc icra bşçısı cənab Anar Tağıyev düşmən istilasından, belə demək mümkünsə tufanından, qasırğasından son nəfəsində qurtulmuş ərazilərin, hər tərəfdə dağılmış, viran qoyulmuş, xarabazara çevrilmiş kəndlərin, şəhərlərin bu gün dövlətimizin sayəsində gülüstana dönməsində eləcə də bərpa olunmasında israfçılığa yol verərkən nə düşündüyünün fərqindədirmi? Bu hal öz-özlüyündə Prezidentin “Böyük Qayıdış” siyasətinə zərbə deyilmi? Həm də onu qeyd edək ki, Yevlax rayonun əksər küçələrində görüləsi çoxlu işlər ola-ola yeni salınan yolun dağıtdırlması isə başa düşüləsi deyil..
Redaksiya olaraq maraqlı tərəflərin də mövqeyini dərc edə bilərik.
Daha ətraflı Videosüjetdə….