Nəsimi məhkəməsi (Ramin Xəlilov) qanuna “düzəliş” edib – MƏĞRUR BƏDƏLSOY YAZIR
Dövlət hesabına vəkillə təminatda məhkəmənin ikili standartı

Səhiyyə Nazirliyinin rəyi ilə müalicəyə getdiyimiz Soçidən 23.07.2024-cü ildə qayıdanda J28632 Soçi-Bakı reysinə dələduzluqla buraxılmamağımıza 11 aydır hüquqi qiymət verilmir. Nə Xarici İşlər Nazirliyi, RF-dəki səfirliyimiz, nə diaspora ilə iş komitəsi 1-ci dərəcəli Qarabağ əlilinin və ona qulluq edən 2-ci dərəcəli həyat yoldaşının pozulmuş hüquqlarının bərpasına yardım edir, AZAL isə açıq şəkildə saxtalıqla məşğuldur. Təsəvvür edin, 11 aydır kamera görüntülərinin, sərnişin siyahısının təqdim edilməsindən imtina edilir.

RF prokurorluğuna elektron şikayətlərimizə 21.01.2025-ci il tarixli sonuncu cavabdan şikayətimizə 5 aydır cavab yoxdur. Yəqin daha saxta cavablarını əsaslandırmağa bəhanə tapmırlar. İndiyədək bizim gecikdiyimizi, saat 6-45 əvəzinə 6-46-da minik qapısında olduğumuzu, bu səbəbdən yerlərimizin 1944-cü il Çikaqo Konvensiyasına əsasən, RF-dən deport edilən şəxsə PULSUZ (rusca: BEZVOZMEZDNO) verildiyi bildirilirdi. Biz də şikayətimizdə bu faktın cinayəti açıq-aşkar ortaya qoyduğunu sübut etdiyini, yerlərimizin qabaqcadan elə minik qapısında, ya da uçaq salonuna gedən yolda satıldığını bildirib, cinayət işi qaldırılmasını, dəyən maddi-mənəvi ziyanın beynəlxalq Monreal Konvensiyasına əsasən ödənilməsini tələb etmişik. Biz yarım-bir dəqiqə gecikmişiksə, yerlərimiz yalnız bundan sonra kiməsə verilə bilərdi, halbuki bizə yerlərimizin artıq əvvəlcədən tutulduğu bildirilir. RF baş prokurorluğu Soçi və Cənub nəqliyyat prokurorluqlarının, AZAL-ın RF-dəki nümayəndəliyinin uydurduqları “deportasiya əməliyyatı”nın qarşısında cavab verməkdə acizdir. Ən azından deport olunan şəxs anonim ola bilməz axı!

Azərbaycanın RF-dəki səfirliyi 11 aydır susur, amma Rusiyanın Bakıdakı səfirliyi şikayətimizə anında cavab verib ki, ilk növbədə daşıyıcı şirkətə- AZAL-a qarşı pretenziya irəli sürülməli, RF-dəki Azərbaycan konsulluğu öz vətəndaşlarının hüquqlarını qorumalıdır. Bunu Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 53-cü maddəsi də doğrulayır: “Azərbaycan Respublikası onun ərazisindən kənarda müvəqqəti və ya daimi yaşayan Azərbaycan Respublikası vətəndaşlarının HÜQUQİ MÜDAFİƏSİNƏ təminat verir və onlara HAMİLİK edir”. Bizə isə XİN, RF-dəki səfirliyimiz, diasporamız, baş prokurorluğun beynəlxalq əlaqələr idarəsi, AZAL-ın özü nəinki hüquqi yardım edir, əksinə hüququmuza saxtalıqla qadağa qoyub. Heç məhkəmə təminatı hüququmuz, dövlət hesabına hüquqi yardımla təminat hüququmuz da tanınmır.

8 aydır Bakının Nəsimi rayon məhkəməsinin hakimi Ramin Xəlilov heç bir müraciətimizə, vəsatətimizə, işin arbitraj məhkəməsinin həllinə verilməsi, iclasın videokonfrans əlaqə sistemi vasitəsilə keçirilməsi, dövlət hesabına vəkillə təminatımız barədə ərizələrimizə baxmır. Ən başlıcası, MPM-in 78.2 maddəsi əsasında cavabdeh AZAL-da olan iş üçün əsas önəm daşıyan sübutların – kamera görüntülərinin və sərnişin siyahısının təqdim olunması haqqında vəsatətə baxıb, bu sübutları tələb etmir. İşin arbitrajın həlinə verilməsini hakim özü təklif etməli olduğu halda (MPM-in 167.1.5 maddəsi), bu barədə ərizələrimizə də 3 aydır MPM-ə “dəyişiklik- DÜZƏLİŞ” edərək baxmır. Təsəvvür edin, MPM-də birinci instansiyanın qərardadından tərəfin qərardadı çıxarmış məhkəməyə ŞİKAYƏT VERƏ BİLMƏSİ təsbit olunub, hakim Ramin Xəlilov isə özbaşınalıqla qanuna DÜZƏLİŞ edib ki, “qərardaddan KASSASİYA ŞİKAYƏTİ VERİLƏ BİLƏR”.(?) MƏHKƏMƏNİN QANUNA DÜZƏLİŞ ETMƏK, DƏYİŞDİRMƏK SƏLAHİYYƏTİ VAR? Hələ ki Məhkəmə Hüquq Şurası məhkəmələrin qanun “yaradıcılığına” qiymət vermir.

Ramin Xəlilov 1-ci dərəcəli Qarabağ əlilinin dövlət hesabına vəkillə təminatından da imtina edib ki, pensiyası, gəlirləri vəkilin haqqını ödəməyə yetər. (?) Halbuki qanunvericilikdə əlillərin “gəlir deklorasiyası” verməsi, məhkəmənin gəlirlər haqında məlumat toplaması yazılmayıb. Ən azı, onda çıxarlar, xərclər də hesablanmalıdır. Nəsimi məhkəməsinin hakimi Ramin Xəlilovun 1-ci dərəcəli Qarabağ əlilinin dövlət hesabına vəkillə təminatından imtinası məhkəmə təcrübəsinin vahidliyi prinsipinin də pozulması deməkdir. Həmin məhkəmənin hakimi Vüsalə Musayeva ABB-yə qarşı işdə ərizə vermədiyi halda, həmin Qarabağ əlilinə “müharibə veteranı” kimi Ayaz Məmmədzadəni dövlət hesabına vəkil edib. Necə olur, əlil ərizə verəndə vəkildən imtina edilir ki, dövlət büdcəsi çökəcək, amma ərizə verməyəndə dövlət büdcəsini Ayaz Məmmədzadənin göstərmədiyi xidməti ilə “77 manat çökdürüblər”? VK da bu ikili standarta “Ramin Xəlilovun hakimlik fəaliyyəti ilə bağlı olduğundan” münasibət bildirə bilmədiyini təkrar edir. Bəs Vüsalə Musayevanın özünə Ayaz Məmmədzadəni vəkil etməsinə, vəkilin hakimlə ortaqlıqda büdcəni 77 manat “çökdürməsinə” necə, VK münasibətini belə bildirir?

Hakim Ramin Xəlilovun açıq-aşkar cavabdehə vəkillik xidməti göstərməsi, hətta qanuna dəyişiklik, düzəliş etməsi, 8 aydır süründürməçilik etməsi, işi arbitrajın həllinə verməkdən imtinası hakimə etiraza əsas, 1-ci dərəcəli Qarabağ əlilinə dövlət hesabına vəkil ayrılmasına haqq verir. Nəsimi məhkəməsinin, hakim Ramin Xəlilovun vəkilin xidmətinə ehtiyacı olan 1-ci dərəcəli Qarabağ əlilini hüquqi yardımsız qoyub, qarşı tərəfə vəkillik xidmətinə Məhkəmə Hüquq Şurası qiymət verməyə borcludur. Verəcəkmi?

Məğrur Bədəlsoy

P. S. Bakı Apellyasiya Məhkəməsi də dövlət hesabına vəkillə təminatda ikili standartlara üstünlük verir. Hətta kassasiya şikayətinə də “gəlir bəyannaməsi”, “büdcənin çökmə təhlükəsi” əsasında” vəkillə təminatdan imtina etməklə qadağa qoyulur. İnzibati Kollegiyanın üzvləri Şərafət Məmmədova, Pərviz Hüseynov, Cahangir Yusifov, Aytən Oruczadə...iki ildir vəkildən qərəzli imtina özbaşınalığını sürdürürlər. Mülki Kollegiya da onlardan geri qalmır. Rafael Eyvazovun sədrlik etdiyi heyət 1-ci dərəcəli əlilə kassasiya şikayəti verməyə vəkildən imtina edib ki, gəlirləri vəkilin xidmətini ödəməyə çatır. Eyni kollegiyanın başqa heyəti (sədrlik edən Vahid Sadıqov) isə eyni əlilə dövlət hesabına vəkil ayırmasını belə əsaslandırb ki, işləyib-işləməsindən asılı olmayaraq 1-ci dərəcəli əlilə dövlət hesabına vəkil ayrılmalıdır.