Bir qrup şəxs ƏƏSMN tabeliyində olan Respublika Reablitasiya Mərkəzinin önündə etiraz edib.

Toplum TV xəbər verir ki, şikayətçilər 1-ci Qarabağ müharibəsində yaralandıqlarını və buna görə də uzun müddət təqaüd aldıqlarını deyiblər. Lakin son 2 ildə onların əlillik dərəcələri mülki əlilliklə əvəz olunub.

Şikayətçilər mərkəzin qəbul şöbəsində olublar. Lakin müsbət nəticə əldə edə bilmədiklərini deyirlər.

ƏƏSMN-dən isə Toplum TV-nin sorğusuna cavab olaraq bildirilib ki, şikayətçilərin problemləri araşdırılıb. Onların aldıqları təqaüdlərə heç bir dəyişikliyin olmayacağı bildirilib.

Azərbaycanın televiziya məkanında yayımlanan sosialyönlü verilişlər haqqında cəmiyyətdə birmənalı fikir mövcud deyil. Bir çox insanlar bu tip proqramların milli-mənəvi dəyərlərə zidd olduğunu əsas gətirərək, efirlərdən yığışdırılmasına tərəfdardırlar. Lakin həmin proqramlarda aztəminatlı və çarəsiz şəxslərə yardım edildiyini nəzərə alaraq, onların yayımına tərəfdar olanlar da az deyil. Bununla bərabər, zaman-zaman həmin verilişlərə müraciət edib yaradıcı heyətdən narazı qalanlar da yox deyil. Yəni ehtiyacları üzündən verilişə üz tutsalar da, son nəticədə qarşılaşdıqları neqativlərlə bağlı ciddi iddialar səsləndirənlər də var.

Belə iddialardan biri də KONKRET.az-ın redaksiyasına daxil olan müraciətdə öz əksini tapıb. Belə ki, 17 ildir hərbidə çalışan Daşdəmir Cəfərov “Bizimləsən” verilişinin aparıcısı Zaur Bəxşəliyevdən öz narazılığını dilə gətirib.

Əvvəla qeyd edək ki, Daşdəmir Cəfərov uzun illərdir Sumqayıt şəhərində kirayədə yaşayır. Ailədə iki qız və əkiz oğlan uşaqları böyüyür. Daşdəmirin həyat yoldaşı Rəmziyyə Cəfərovanın dediyinə görə, övladlarından üçü ağır xəstədir və müalicələri üçün külli miqdarda pul lazımdır. Belə ki, 8-ci sinifdə oxuyan qızı anadangəlmə miopatiyadan əziyyət çəkir və bu xəstəlikdən tam sağalması mümkün deyil. Əkiz oğlan övladları isə ürək qüsurlu olduğundan mütləq şəkildə əməliyyata ehtiyac var. Rəmziyyə Cəfərova deyir ki, məhz bu səbəbdən də may ayında Zaur Baxşəliyevin aparıcısı olduğu verilişə qatılmaq qərarına gəlib, hətta 15 gün sözügedən layihədə iştirakçı kimi çıxış edib.

Şikayətçinin sözlərinə görə, övladlarının müalicəsi üçün 75 min dollar məbləğində vəsait lazım olsa da, aparıcı Zaur Baxşəliyev ondan efirdə 150 min istəməsini tələb edib. Rəmziyyə xanımın iddialarına görə, o, yalan danışmaqdan və deyilən məbləği istəməkdən boyun qaçırıb. Bildirdiyinə görə, Zaur Baxşəliyev daha sonra ondan şəhid general Polad Həşimovun anasını verilişə dəvət etməsini istəyib, lakin Rəmziyyə Cəfərova buna da razı olmayıb. Ona görə də verilişdən uzaqlaşdırılıb. On beş gün ərzində iştirakçı kimi çıxış etdiyi müddətdə yığılan vəsait isə onlara verilməyib. İndi əli hər yerdən üzülən ailə çarəsiz vəziyyətdə imkanlı və xeyirsevər şəxslərdən övladlarının əməliyyatı üçün yardım istəyir. Eyni zamanda ATV telekanalında yayımlanan “Bizimləsən” verilişinin aparıcısı Zaur Baxşəliyevdən övladlarının adına yığılan pulu tələb edir.

Qeyd edək ki, sözügedən iddialarla bağlı ATV telekanalının mətbuat katibi Ozal İbrahimli ilə əlaqə saxlayaraq münasibət öyrənmək istədik. Ozal bəy bizə məsələni araşdıraraq məlumat verəcəyini desə də, ondan konkret heç bir cavab gəlmədi.

Məlumat üçün bildirək ki, KONKRET.az olaraq həmin ailənin yaşadığı ünvana baş çəkib, həqiqətən də ehtiyac içində yaşadıqlarına və uşaqların ardıcıl müalicəsi üçün xeyli vəsait lazım olduğuna əmin olduq. Onu da öyrəndik ki, ailə bir neçə il öncə kreditə aldığı evin ödənişini edə bilmədiyi üçün mənzilləri də əllərindən alınıb. Ailə başçısı Daşdəmir Cəfərov onu da dedi ki, hərbçi kimi 720 manat maaş alır və bu pulun 300 AZN-i qaldıqları evin kirayəsinə ödənilir. Bu səbəbdən də Cəfərovlar ailəsi övladlarının müalicəsini davam etdirməkdə çox çətinlik çəkir.

Ümid edirik ki, xeyirsevər və imkanlı həmvətənlərimiz bu ailənin çarəsiz vəziyyətinə biganə qalmayaraq onlara yardımlarını əsirgəməyəcəklər. Həmçinin, ATV kanalı ilə bağlı səsləndirilən iddialarla əlaqədar aidiyyəti qurumlar tərəfindən də müvafiq tədbirlər görüləcəkdir. //KONKRET.az//

“Kiçik və orta biznesin (KOB) inkişafı bizim üçün prioritetdir”. Bunu dekabrın 1-də “KOB-ların gücləndirilməsi: İqtisadi diversifikasiya və yaşıl inkişaf” mövzusunda tədbirdə İqtisadiyyat naziri Mikayıl Cabbarov deyib. Onun sözlərinə görə, bir sıra xüsusi tədbirlər görülüb: “Vaxtilə kiçik və orta sahibkarlıqda çalışanların sayı 500 min idisə, hazırda bu rəqəm 850 min insana çatıb… KOB-ların qeyri-neft və qaz sektorunda payı 56 faizə yüksəlib. Bizim gənclərin 27 faizi KOB-ların işçiləridir”.

Lakin kiçik və orta biznes üçün hələ də kifayət qədər əngəllərin olmasıından danışanlar var. Adının açıqlanmasını istəməyən kiçik sahibkarlardan biri AzadlıqRadiosuna bildirib ki, öz biznesini qurmaq üçün Azərbaycanda ciddi bürokratik əngəllərdən keçməlisən: “Kağızda kredit şərtləri çox yaxşıdır – faiz azdır və ilkin mərhələdə yalnız faizləri ödəyirsən. Amma bu krediti almaq üçün çoxlu sənəd istəyirlər, çox gözləyirsən və müvəkkil kredit təşkilatı səni get-gələ salır”.

Onun sözlərinə görə, vergilər də görünən kimi az deyil: “Sosial müdafiə haqqı çox yüksəkdir. Mən ticarətlə məşğulam. Hər ay minimum əməkhaqqının (300 manat) 50 faizini ödəyirəm”.

Kiçik və Orta Biznesin İnkişafı Agentliyindən “Turan”a bildirilib ki, Azərbaycanda sahibkarların təqribən 99.6 faizini KOB subyektləri təşkil edir: “Bunun 93.3 faizi mikro, 4.5 faizi kiçik, 1.8 faizi orta sahibkarlıq subyektləridir. Ötən il 2020-ci illə müqayisədə KOB subyektlərinin dövriyyəsi orta hesabla 85 faiz artıb. Ölkəmizdə KOB subyektləri, əsasən, ticarət, tikinti, emal, kənd təsərrüfatı, logistika və sair sahələrdə fəaliyyət göstərirlər”.

Milli Məclisin İqtisadi siyasət, sənaye və sahibkarlıq komitəsinin üzvü Rüfət Quliyev də “Turan”a deyib ki, həmin sahədə aparılan islahatlar biznesin inkişafına müsbət təsir edir: “İnflyasiya ilə hər hansı makroiqtisadi üsullarla mübarizə aparmaq mümkün deyil. Məhsulların yerli istehsalını təmin etmək lazımdır. Burada söhbət, əsasən, ərzaq məhsulları və kənd təsərrüfatından gedir. Düşünürəm ki, bu sahədə ciddi irəliləyişlər olacaq”.

Deputatın sözlərinə görə, Azərbaycanda inhisarçılıq sektorları xeyli azalıb: “Bəzi yerlərdə oliqopoliyalar (bazarlarda bir neçə firmanın dominantlığı) qalıb – dörd-beş şirkət. Amma hər rüb o da azalır, demonopollaşma baş verir. Korrupsiya isə istənilən bazar ölkəsində var. Amma bununla da dövlət mübarizə aparır. Korrupsiya sxemlərinin, mexanizmlərinin sıxışdırılması prosesi gedir”.

İqtisadçı Natiq Cəfərli də AzadlıqRadiosuna bildirib ki, kiçik və orta sahibkarlığın müəyyən say və parametrlər üzrə artımı hiss olunur: “Amma müəyyən indikatorlar var ki, onlara görə dünyanın hər yerində kiçik və orta sahibkarlığın iqtisadiyyatdakı payı ölçülür. Məsələn, ümumi daxili məhsulun formalaşmasında kiçik və orta sahibkarlığın payı. Həmin sahibkarların ödədiyi vergilərin ümumi dövlət büdcəsinə ödənilən vergilərin həcmində payı ölçü kimi götürülür. Avropa ölkələrində bu göstərici 60-80 faiz arasında dəyişir”.

Onun sözlərinə görə, Azərbaycanda o kriteriyalar əsas kimi götürülsə, çox kiçik bir rəqəm olacaq: “Hələ də ixracatda 90 faiz qaz və neft məhsullarıdırsa, qalan 10 faizinin bir hissəsi kiçik və orta sahibkarlığın payına düşür. 20 ilə yaxındır ki, bu vəziyyət dəyişmir. Yenə büdcənin əhəmiyyətli hissəsi neft faktoruna bağlıdır. Bu da o deməkdir ki, Azərbaycanda hələ də kiçik və orta sahibkarlıq iqtisadiyyatın bel sütununa çevrilməyib”.

N.Cəfərlinin fikrincə, bunun əsas səbəbi həm qanunvericilik bazasında problemlərin olması, həm də inhisarçılıqdır: “Çox az sayda iri şirkətlər dominant olduğundan kiçiklər bazara girə bilmir. Bakıda 2016-2017-ci illərə qədər 26 min kiçik məhəllə dükanı var idisə, indi onların sayı yarıbayarı azalıb. Hər məhəllədə bir neçə iri marketlər şəbəkəsi açılıb və kiçik marketlər onlarla rəqabət apara bilmir. İstehsal sahəsinə baxanda da görürük ki, kiçik və orta sahibkarların o qədər də dayanıqlı gücü yoxdur”.

Bu gün ANS-in istehsalı olan "Qaytarılan torpaq" filminin təqdimat mərasimində 1993-cü ildə Füzulidə keşik çəkən, düşmənin başını əzən, yaralanan, həmin illərin döyüşçüsü olan bakılı bir qazi ilə söhbət etdim. Yüksək mədəniyyətə malik, qabiliyyətli, boylu-buxunlu bir igid. Baxışları canavara bənzəyirdi... Yəqin ki, elə Birinci Qarabağ müharibəsində də cavan -göyçək oğlanın düşmənin ürəyinə belə od salmışdı. Həm baxışları ilə həm də sərrast snayper atışları ilə...
Jurnalist olduğumu demədim. Elə belə söhbətə qatdım onu. Soruşdum ki, cəmiyyətdə qazilərin statusunu necə görürsən?
Dedi ki, qazi gedib növlərədə deməməlidir ki, mən qaziyəm. Bu ada hörmət etməlidir. Dedi ki, oğul ona görə qazi olmur ki, harada oldu özünü göstərsin, dava eləsin, şülüqluq salsın, gedib kiməsə əyilsin, olmaz belə... Bizim uşaqlar var ətrafımızda heç vaxt o səlahiyyətimizdən istifadə etmədik. Sonra da əlavə etdi ki, bağışlayın, yaxşı danışa bilmirəm, çünki dişlərimi neçə ildir çıxartdırmışam...
Soruşdum ki, bəs niyə diş saldırmısınız özünüzə?
-Eh, getdim həkimə, mənə böyük məbləğ oxudu, mən də 80 manat qazi pulu alıram... Dedim ay həkim, mənə bu qədər qiymət oxuma... Mən də çörək yemək istəyirəm, mən də neçə ildir insan kimi yemək yeyə bilmirəm... Ay həkim, mədəm ağrıyır. Həkim də dedi ki, get mədə həkiminə...- deyib güldü.
Sonra da bildim ki, sən demə bu qazinin qardaşı da həmin illərdə şəhid olub. Deyəsən birinci Şəhidlər Xiyabanında uyuyur...
Hə... onu deyirəm axı, bizim belə qazilərimiz də var... Vətənin haqqını artıqlaması ilə ödəyiblər. Bəzən Vətən onları unudur, yaddan çıxarır. Ancaq tarixin yadından çıxmırlar. Ən azı ANS çəkdiyi kadrlarda tarix durunca yaşayacaqlar...
Sahil BABAYEV-in də qapısına getsə, yüz cür maklatura kağız qoyacaq qabağına ki, sənə başqa verəcək pulumuz, müavinətimiz yoxdur. Yaxşı yaralanmadıqları üçün pensiyadan məhrum edilən qazilərimiz çoxdur . Onların içərisində o qədər belə qazilərimiz var ki, abırlarına bükülüb, heç yerə, heç kimə müraciət etmirlər.
Ötən illərin birində 2016-cı ilin aprel döyüşlərində şəhid olmuş bir şəhidin haqqında film nümayiş etdirmişdilər. Həmin filmə baxanda şəhidin ata-anasının ağzında diş olmadığını gördüm. Böyük mənsəbdə işləyən Vətən oğluna bu haqda yazdım, filmdən xəbəri var idi. Həmin məqama mənim kimi diqqət yetirməmişdilər. Dedim ki, şəhidin ata-anasının diş problemləri var. Elə istəyərdim ki, onlara bir kömək edən ola. Bir neçə gündən sonra, mənə zəng vurub dedi ki, Aida xanım, öyrənin görün onların dişləri neçəyə başa gələr? Qiyməti öyrənəndən sonra, həmin qeyrətli vətən oğluna dedim məbləği. Hətta 100 manat da artıq dedim. İki saatdan sonra zəng vurdu ki, gəlin o pulu aparın. Dedim ki, dəyərli müəllim, mən o pulun dalınca gələn deyiləm, əməkdaşlarınıza deyin, özlərini tapıb əlbəəl versinlər. O pul ailəyə çatdı, şəhidin ata və anası sonralar ekranda çıxanda daha dişsiz görünmürdülər.
Mən bu gün də həmin adama desəm, yenə də, bu qazinin də diş problemini həll edər. Ancaq , demirəm. Bəlkə də bu yazdıqlarımı oxuyub, onu axtaracaq.
Bu yazdığımdan o qazinin əlbəttə xəbəri olmayacaq, çünki heç adımı da bilmədi.
Ancaq, niyə bizim ölkədə ancaq adamı, yaxını olanlara iş yeri tapılır. O boyda, o buxunda oğlana iş yeri yoxdur. Haraya müraciət edibsə, gözlə deyiblər...
Bax birtəhər, gözləyə-gözləyə ömrü 30 il də ötürüblər. Sonra elə dövlətdən küskün, Müdafiə Nazirliyindən küskün, Sosial Təminat nazirliyindən küskün olan belə qazilər və onların övladları getdi döyüşə. 44 günlük Zəfərimizi qazandırdılar bizə. Müdafiə Nazirliyinin, Dövlətin naziliklərinin, Sosial Müdafiə nazirinin qohumları, oğulları da , onların döyüşdəki qələbələrinə əl çaldılar. Sevindilər. "Urrra..." dedilər. 44 gün+ 2020-ci ilin dekabrın son gününə qədər hamı öpüb-əzizlədi o qəhrəman qaziləri, yaralıları... sonra isə, iş istəyənə, "get gözlə!" dedilər. Mən inanıram ki, o qazilərin evlərinə aparacaq aylıq 600 manatları olsa, heç biri SahilBabayevin binasına gedib, ondan müavinət istəməzlər...
Ötən bir neçə il ərzində Vətən uğrunda canından keçən qazilərə və şəhid ailələrinin övladlarına ən çox diqqətli olan isə ASAN Xidmət Agentliyi oldu. İmkanı olduqca, onları işlə təmin etdi.
Hamı, bütün dövlət idarələri iş istəyən qazilərimizə iş yeri versələr, onlar da başlarını aşağı salıb, ailələrini dolandırarlar... Dövlətdən başqa nə istəyirlər ki... İŞ YERİ!!! İş yerləri olsa, nə ailələrinə yük olacaqlar, nə də əl açacaqlar...
Sizə deyimmi harada iş yeri var? Azad edilmiş torpaqlarımızda işləmək istəyən o qədər qazilərimiz var ki... Qohum və dostlarınızı deyil, həmin qqaziləri oraya ezam edin, qoy işləsinlər! Ailələrinə çörək pulu göndərsinlər.
P:S. Adımı bilməyən o qaziyə bəlkə kimsə diş düzəltdirmək üşün yardım etmək fikrinə düşsə, mənə desinlər, onun yerini deyəcəm...
Aida Eyvazova
Teref.az

Almaniyada başladılan yardım kampaniyası ilə köməyə ehtiyacı olan hər ailəyə 2500 avro yardım ediləcəyi bildirilib.

Bakupost.az xəbər verir ki, yardım çərçivəsində hər uşağa görə də 250 avro ödəniləcək.
Bəzi xüsusi hallarda, bu müavinətlərin hətta işçilərin maaşlarından daha çox olacağı qeyd olunub.
Yardım kampaniyasında əcnəbi ayrı-seçkiliyi də olmayacaq.

Beşdən çox uşağı təkbaşına böyüdən atalara sosial müavinət verilməsi ilə bağlı qanunvericiliyə dəyişikliklərin edilməsi təklif olunur.
Konstitusiya Məhkəməsi Milli Məclisə müvafiq tövsiyə verib.
Qeyd edək ki, Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun növbəti iclası keçirilib. İclasda ombudsmanın “Sosial müavinətlər haqqında” qanunun müvafiq maddələri ilə bağlı sorğusu əsasında konstitusiya işinə baxılıb və qərar qəbul edilib.
///Report

Son vaxtlar sosial şəbəkələrdə “evimə qeydiyyata salıram” tipli elanlar çox yayılıb. Bu isə özlüyündə bir sıra sualları ortaya çıxarıb.

Bəs görəsən tanımadığı şəxsləri pulla evinə qeydiyyata salanları hansı təhlükələr gözləyir?

Mövzu ilə bağlı Yenisabah.az-a əmlak məsələləri üzrə ekspert Elnur Fərzəliyev danışıb.

Ekspert vətəndaşları pul qarşılığında öz evinə qeydiyyata salan şəxslərin bəzi riskləri gözə almalı olduğunu bildirib:

“Bakı şəhərində son 20 ildə çox sayda yaşayış massivləri tikildi, yüz minlərə sənədsiz həyət evləri tikildi, hansı ki, sakinlər ora qeydiyyata düşə bilmədilər. Bölgələrdən Bakıya iş üçün gələnlər oldu, hamı istədi ki, Bakıda qeydiyyatı olsun, amma təəssüflər olsun ki, yeni tikili binalarda çıxarışsız mənzillər satıldığına görə vətəndaşlar qeydiyyata düşə bilmirlər. Bundan əlavə, ilin əvvəlində polisdə qeydiyyatda olan 70 min nəfəri qeydiyyatdan çıxardılar. Bundan sonra çox sayda insan qeydiyyatsız qaldı.

Bu zaman insanları pulla öz evinə qeydiyyata salan insanlarla rastlaşmaq olur. Bu məsələ qeydiyyata düşən üçün hər hansı problem yaratmır. Əsas problem evinə qeydiyyata salan adam üçün yarana bilər. Çünki kimsə həmin evə qeydiyyata düşürsə, onun orada yaşama hüququ formalaşır və həmin mənzil nə vaxtsa satılarsa, mütləq şəkildə qeydiyyatda olan şəxslər notarial qaydada razılıq verməlidirlər. Yaxud mənzil üzərində əməliyyatlar aparılan zaman qeydiyyatda olan şəxslərin razılığı lazım olur”.

E.Fərzəliyevin sözlərinə görə, qeydiyyata düşdüyü ev sökülərsə, şəxs həmin evə görə maddi tələb irəli sürə bilər:

“Söküntü zamanı qeydiyyatda olan şəxs söküntüyə icazə verməyə bilər. Bu zaman məhkəməyə müraciət edərək maddi tələb ortaya qoya bilər və onun tələbi təmin oluna bilər. Bu baxımdan riskli tərəf vətəndaşı öz evinə alan şəxsdir.

Bundan başqa sabah orada qeydiyyata düşən şəxsin hər hansı cinayət əməli olarsa, polis tərəfindən axtarılarsa, məktublar ünvanlanarsa, hərbi xidmətə çağırılarsa qeydiyyatda olduğu ünvana yönələcək”.

Son günlər Naxçıvan Muxtar Respublikasında dövlət məmurlarının həbsi yerli əhalidə ruh yüksəkliyi yaradıb. Adamlar sevinirlər, ümid edirlər ki, bu tədbirlərin yarımçıq qalmayacaq və region rəhbərliyinin dəyişməsilə başa çatacaq. Bu barədə Turan-a yerli sakinlər bildiriblər. Onlar Naxçıvan gömrük əməkdaşlarının həbsindən dərhal sonra başlayan dəyişikliklər barədə bildiriblər.

Belə ki, artıq gömrükçülər Türkiyə tərəfdən sərhədi keçənlərdən 30 kiloqramdan çox yükə görə rüşvət tələb etmirlər. İndiyədək adamlar gətirdikləri məhsullardan asılı olaraq, artıq çəkiyə görə 25-50 manat ödəyirdilər (ərzaq üçün rüşvət daha yüksək idi).

Eyni zamanda Naxçıvan gömrüyündə yeddi qapıdan yalnız biri açıqdır və adamlar gömrük nəzarətindən keçmək üçün saatlarla dayanmağa məcbur olurlar. Vətəndaşların digər qapıları açmaq çağırışlarına gömrükçülər cavab verirlər ki, işçi çatışmır.

İran tərəfdə də oxşar vəziyyətdir. Azərbaycan tərəfi əvvəllər adamların istifadə etdikləri əl arabalarını yığışdırdığına görə adamlar iki kilometr məsafədə öz yüklərini əllərində daşımağa məcburdur. Heç kim bunun səbəbini izah etmir.

Bütün bu tədbirlər Türkiyə və İrandan məhsul və malların idxalını daşınmasını məqsədilə edilir.

Naxçıvanda monopoliya hökm sürür, Türkiyə və İrandakı qiymətlərlə müqayisədə qiymətlər xeyli bahadır (2-3 dəfə) və adamlar alış-verişə getməyə məcbur olurlar. Halbuki, onları ayda bir dəfə gətirmək olar və bütün bunlar gömrükçülər tərəfindən kompüterdə qeydə alınır.

Yerli istehsallı məhsullara gəlincə, onlar gömrüyə və bütün digər strukturlara nəzarət edən yerli dövlət məmurlarının müəssisələrində istehsal olunur. Onlar adamların ucuz idxal malları almasında maraqlı deyil, çünki onların məhsulları satılmır.

Naxçıvan ali rəhbərliyinə gəlincə, o, gömrük rəhbərliyinin və maliyyə nazirinin həbsinə susur. Yerli əhaliyə bu barədə heç bir izahat verilməyib.

Yaponiya sosial həyatı haqqında belgesel izləyirdim. İkinci dünya müharibəsi sonrasında məğlub Yaponiya imperiyası xalqı birlik olub ölkənin inkişafı üçün fədakarlıqlar edirlər, iki nəsil ölkəsi üçün çalışır. 80 və 90-lar nəsli uşaqlıq travmalarının, atalarının məğlubiyyət əzikliyini öz övladlarına yaşatmamaq üçün hər şeylərini övladlarına fəda edirlər. Yoxdur sözünü eşitməyən bir nəsil yetişir. Rahat ölkə, sosial rifah, qayğılarına qalan böyüklər, problemsiz həyat... Nəticədə 2000-lərin başlarında intihar halları sürətlə artır. Sevinə bilməyən nəsil üçün həyat eşqi sönür. C.Koreya da bunu yaşayır.
Biz də travmalı nəsilik. Ona görə də son illərdə uşaq mərkəzli ailələr olmuşuq. Tətili, gəzintini, istirahəti, hətta televizorda izləyəcəyimiz kanalı uşaqların istəyinə görə seçirik. Alış-verişdə ilk uşaqları düşünürük. Yoxdur deməyi unutmuşuq, amandır, travmalı olar, üzülər deyə nə istəsələr alınır. Evin Allahı uşaqlar olub. Beləcə, heç nəyə sevinməyən, duyğusuz, məmnuniyyətsiz nəsil gəlir. İstisnalar var əlbəttə, ama böyük əksəriyyət evlərdə dediyim durum yaşanır. İnanmırsızsa, getdiyiniz evlərdə tv-yə baxın, anaların telefonlarlnda ən çox izlənən kanallara baxın...
Ona görə aqressivlik, mərhəmətsizlik artıb. Ölüm, yaralama adiləşib, duyğsuz gələcəyi biz travmalı nəsil yetişdirmişik.
Şebnem Karslı
Teref.az